ورزشی فوق العاده برای آرتروز زانو

هنگام بروز آرتروز موضعی در ناحیۀ زانو چه باید کرد؟ این گونه مرسوم بوده که هنگام بروز این عارضه از یک ضد درد یا مسکن استفاده می شده ولی این داروها تنها باعث مزمن شدن درد می شدند.

 و اگر شما چند بار در هفته "تایی چی" انجام دهید، آیا تأثیری در بهبودی آرتروز زانو دارد؟ تایی چی به داد زانوی شما گوش می هد .آرتروز زانو یا گنارتروزآرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود. عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند. جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند. از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد."تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد. "تایی چی" در برابر آرتروز زانونزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند. 

این تمرین 75% کاهش درد و چهار برابر افزایش توانایی در انجام کارهای روزمره را برای این افراد به ارمغان آورد. توانایی جسمانی، مستقل بودن در کارهای شخصی و سلامتی شان به میزان قابل توجهی بهتر شد به حدی که نشانه های افسردگی نیز در آنها کاهش یافت.  چگونه می توان تأثیر "تایی چی" بر آرتروز زانو را توضیح داد؟این فن رزمی به بدنی آرام نیاز دارد. باعث حرکت ماهیچه ها، انعطاف و استقامت شان می شود. "تایی چی" کمک می کند تا فرد شناخت بهتری از بدنش و محدودیت هایش به دست آورد. این فعالیت آرام ذهن را نیز به کار می اندازد. به لطف عمل تنفس و استراحت، وضعیت عمومی بدن بهبود می یابد؛ این بهبودی برای دردهای زانو بسیار مفید و ارزشمند است. به همۀ این موارد باید مهارت در کنترل بر درد را نیز اضافه کرد.شما هم امتحان کنید، شاید به موازات این تمرین ها بتوانید مقدار داروهای ضد التهاب تان را هم کم کنید.
منبع:سیمرغ

علل عمده درد زانو و چگونگي درمان آن

زانو مفصلي است كه غير از حركت باز و بسته شدن داراي حركات خفيف چرخش به داخل و خارج نيز مي باشد در تشكيل و نگهداري مفصل زانو, استخوانها , رباطها و غضروف هايي شركت دارند كه به اختصار آين ساختارها و عملكرد آن ها را توضيح مي دهيم.
استخوانها :
- سه استخوان در تشكيل مفصل زانو شركت دارند.
- در بالا استخوان ران و در پائين استخوان درشت ني و در جلو استخوان كشكك در تشكيل مفصل زانو شركت مي كنند.
- استخوان نازك ني در تشكيل مفصل زانو شركت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجي مفصل زانو قرار دارد.
رباطها :
- رباط ها باندهاي فيبري هستند كه دو استخوان را بهم ارتباط و متصل مي كنند.
- زانو 4 رباط مهم دارد كه اين 4 رباط استخوان ران را به استخوان درشت ني محكم متصل مي كنند و پايداري استاتيك مفصل زانو را تامين مي كنند.
- رباطهاي صليبي قدامي و خلفي سبب پايداري مفصل زانو در حركات به سمت جلو و عقب و ضربات در اين جهات و نيز پايداري مفصل زانو در برابر حركات چرخشي اعمال شده به زانو مي شوند.
- رباطهاي جانبي داخلي و خارجي كه در طرفين زانو قرار دارند هم سبب پايداري مفصل زانو در برابر اعمال نيرو به سمت خارج و داخل زانو مي شوند.
تاندونها:تاندونها عضلات را به استخوان اتصال مي دهند.
- تاندون عضله چهار سر راني ( جلوي ران ) در پائين در جلوي مفصل زانو به استخوان كشكك اتصال مي يابد و ادامه آن در پائين كشكك به استخوان درشت ني اتصال مي يابد. عمل عضله چهار سر راني باز كردن زانو مي باشد.
غضروفها:
- به ساختمانهاي غضروفي زانو منيسك مي گوئيم كه در بين دو استخوان درشت ني و ران قرار دارند و سبب افزايش سطح تماس در استخوان فوق و افزايش پايداري مفصل زانو مي شوند.

بورسها :
- بورس يك كيسه كوچك حاوي مايع است كه سبب تسهيل حركات مفصلي مي شوند.

- زانو سه بورس دارد كه عبارتند از : بورس كشكك ( جلوي كشكك و زير پوست ) و بورس زير كشكك و بورس غازي (Anserine) كه در سمت داخل زانو حدود2 اينچ زير مفصل زانو قرار دارد.

توجه:همواره بايد توجه داشت كه دردي كه در زانو احساس مي شود مي تواند ناشي از درد واقعي زانو باشد يا يك درد ارجاعي از ناحيه كمر, ران و يا مچ پا باشد.

علل درد مزمن زانو
آرتروز :
- تعريف : به تخريب غضروف مفصلي زانو آرتروز زانو مي گويند. در فرم شديد اين بيماري منيسك ها كه غضروفي اند بطور كامل از بين مي روند و در استخوان ران و درشت ني به يكديگر سايش پيدا مي كنند.

- نشانه ها : آرتروز زانو سبب درد مزمن زانو مي شود كه با فعاليت زانو اين درد تشديد مي گردد.

- درمان : هدف از درمان در آرتروز كنترل درد است كه مي تواند با تقويت عضلات حول مفصل زانو يا استفاده از داروهاي ضد درد و در موارد شديد تعويض مفصل زانو انجام گيرد.

بورسيت :
- تعريف : در نتيجه ضربات, عفونت و استفاده مكرر از زانو بصورتي كه زانو به زمين فشرده شود مي تواند منجر به التهاب بورس هاي زانو شود.
- نشانه ها : شايعترين بورسي كه دچار التهاب مي شود بورس جلوي كشكك است كه در افرادي كه زياد زانو مي زنند مثل خدمتكاران يا آنها كه زياد فرش مي شويند ديده مي شود و منجر به درد جلوي زانو و التهاب و قرمزي مي شود. همچنين التهاب بورس غازي كه در زير و داخل مفصل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شايعتر است و سبب درد قسمت داخل و پائين زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو مي شود.
- درمان : درمان بر پايه اصول اوليه مراقبتي شامل بالا نگه داشتن, استراحت, فشار موضعي و يخ درماني است و گاهي هم از داروهاي ضد درد غير استروئيدي ( ايبوبروفن و استامينوفن ) استفاده مي شود. در موارد شديد گاهي از تزريق كورتون به داخل بورس استفاده مي شود.
عفونت :
- تعريف : ورود عامل عفوني ( معمولاً باكتري ) به فضاي مفصلي را گويند كه سبب ايجاد عفونت زانو مي شود.
- نشانه ها : درد شديد زانو بهمراه تورم و قرمزي آن. همچنين اغلب فرد دچار تب و گاهي دچار لرز مي شود.
- درمان : شامل تجويز آتني بيوتيك براي از بين بردن عامل بيماري و گاهي تخليه با سوزن مايع مفصلي است.
كندرومالاسي كشكك ( نرمي غضروفي ) :
- تعريف : سايش كشكك به قسمت داخلي يا خارجي انتهاي تحتاني ران كه موجب فشار به غضروف سطح داخلي كشكك و آسيب به آن شود.

- علائم : اين عارضه بيشتر در خانمهاي جوان و نيز در ورزشكاران از هر دو جنس رخ مي دهد. سايش مداوم سطوح مفصلي بين كشكك و ران سبب التهاب و تخريب غضروف مفصلي مي شود كه سبب درد همراه با فعاليت و درد بدنبال شستن طولاني در زانو مي شود.

- درمان : در موارد خفيف با اصول اوليه درمان ( استراحت, يخ درماني, بالا نگه داشتن و فشار موضعي ) و استفاده از داروهاي ضد التهابي درمان صورت مي گيرد همچنين تقويت عضله چهار سر راني در جلوي ران مي تواند آنرا بهبود بخشد.

زانو پرش كاران:

- تعريف : به التهاب تاندون عضله4 سر در يكي از اين 3 نقطه : بالاي كشكك, درست زير كشكك و در محل اتصال به درشت ني مي گوئيم مدت نامگذاري به عنوان زانوي پرش كاران اين است كه اين آسيب عمدتاً در ورزشهاي پرش و در واليبال و بسكتبال رخ مي دهد.

- نشانه ها: دردي موضعي كه با پرش بدتر مي شود و با استراحت بهبود مي يابد يا كمتر مي شود.( بخاطر فشار روي فيبرهاي تاندوني هنگام پرش )

- درمان : اساس درمان بر پايه يخ درماني, استراحت و داروهاي ضد التهابي است. بعد از كنترل درد بايد تقويت عضلات چهار سر راني و عضلات پشت ران صورت گيرد.

برخورد با آسيب هاي زانو

در هر آسيب زانو اولين امري كه رخ مي دهد بوجود آمدن التهاب است. كه اين التهاب منجر به درد و تورم و كاهش توانايي حركت مفصل زانو خواهد شد. شكستن اين سيكل التهابي مي تواند منجر به تسريع بهبودي و كاهش درد شود. براي اين امر بايد كارهاي زير صورت گيرد :

*استراحت به زانو :

- استراحت سبب كاهش كشش هاي مكرر روي زانو مي شود.

- استراحت سبب كاهش التهاب و جلوگيري از ورود آسيب بيشتر به زانو مي گردد.

* يخ درماني :
- سبب كاهش تورم زانو مي گردد و در هر نوع آسيب حاد و آسيب مزمن زانو كاربرد دارد.
- اغلب مولفان توصيه مي كنند يخ درماني 2-3 بار در روز و هر بار براي مدت 20-30 دقيقه صورت گيرد.

- از تماس مستقيم يخ با پوست بپرهيزيد. مي توانيد كيسه حاوي يخ را در حوله قرار دهيد و حوله را روي محل بگذاريد.

* فشار موضعي به زانو توسط بانداژ محل :

- فشار موضعي سبب كاهش تورم و تسريع بهبودي مي شود.

- در برخي از آسيب هاي زانو بانداژ مي تواند به قرار گيري صحيح كشكك سرجاي خود و حفظ حركات مناسب مفصل زانو كمك كند.

* بالا نگه داشتن زانو :

- سبب كاهش تورم و التهاب مي گردد.

- بالا نگه داشتن سبب تخليه مواد زائد و التهابي از زانو به سوي گردش خون مركزي و كاهش التهاب مي شود.
* استفاده از داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي ( NSAIDS ) :
- اين داروها در دوز كم سبب كاهش درد مي شوند.
- اين داروها در دوز بالاتر سبب كاهش التهاب هم مي شوند.
- نمونه اي از اين داروها عبارتند از : ناپروكسن و ايبوبروفن.
- چنانچه زخم معده يا اثني عشر داريد يا قبلاً دچار خونريزي به هر دليل شده ايد قبلاً از مصرف اين داروها حتماً با پزشك مشاوره كنيد.
چه موقع به پزشك مراجعه شود
- هر گاه بعد از انجام برخوردهاي اوليه كه اشاره شد و يا استفاده از داروهاي ضد درد بعد از 3-7 روز علائم شما ادامه يافت يا حتي بدتر شد حتماً  به پزشك مراجعه نمائيد.

- هرگاه بدنبال آسيب به زانو قادر به راه رفتن روي زانو نبوديد فوراً به پزشك يا اورژانس مراجعه نماييد چرا كه احتمال بروز شكستگي زانو در اين موارد بالاست و يك اورژانس به حساب مي آيد.
- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )

- درد بسيار شديد و غير قابل تحمل در زانو.

- زخم بزرگ يا عميق در ناحيه زانو باشد.

- تورم زانو در افرادي كه بيماري خوني دارند ( هموفيلي ) يا آنها كه داروهاي ضد انعقادي مصرف مي كنند ( مثل وارفارين)

ام آر آي:
- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي شكستگي هاي استخواني را بخوبي نشان نمي دهد.
- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي براي بررسي رباطها و تاندونها بسيار عالي است.
آرتروسكوپي :
- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ويدئوئي مي گويند.
- در اين روش جراح توسط ابزاري خاص وارد حفره مفصلي زانو شده و آنرا بدقت بررسي مي كند.
- در مواردي مي توان اجسام زائد مثل قطعات شكسته غضروف كه داخل فضاي مفصلي مانده اند و سبب درد شده اند را با اين روش تخليه كرد.

جلوگيري از صدمات زانو

- لاغر اندام بمانيد يا بهتر بگوئيم چاق نشويد. با حفظ وزن متعادل فشار بر روي زانوها كاهش و احتمال آسيب و آرتروز هم كاهش خواهد يافت.

- تناسب بدن خود را با انجام حركات كششي و تقويت متناسب عضلات حفظ كنيد. انجام حركات كششي روي زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه اي صدمات به زانو را كاهش مي دهد.

- تقويت عضلات چهار سر راني و پشت ران هر دو به كاهش آسيب هاي زانو كمك مي كند.

- چنانچه درد مزمن زانو داريد شنا و ورزشهاي آبي مي تواند درد شما را بهبود بخشد, نيروي شناوري در آب سبب كاهش وزن و نيروي وارده به زانوها مي شود

- به بدن خود احترام بگذاريد چنانچه ملي درد زانوي شما را ايجاد نموده يا بدتر مي كند آنرا انجام ندهيد.

- هرگاه خسته ايد ورزش را ادامه ندهيد, بسياري از آسيبهاي ورزشي هنگامي رخ مي دهند كه ورزشكار خسته است.

- استفاده از زانو بند در ورزشهايي مثل واليبال يا بسكتبال مفيد است.

منبع:توانیر

استئوآرتریت زانو چگونه ایجاد میشود

استئوآرتریت یا سائیدگی زانو که به آن آرتروز زانو هم میگویند از شایعترین علل درد زانو در سنین متوسط و بالا است که در آن غضروف مفصل دچار آسیب و خوردگی میشود. این بیماری صرفنظر از درد و تورم موجب تغییر شکل و اشکال در راه رفتن هم میشود.

استئوآرتریت یا ساییدگی زانو چگونه ایجاد میشود

غضروف مفصلی لایه سفید رنگ و نرم و لغزنده ایست که روی سطح استخوان را در ناحیه مفصل میپوشاند و موجب میشود تا استخوان ها براحتی در ناحیه مفصل روی هم حرکت کرده و بلغزند. در استئوآرتریت یا سائیدگی مفصلی این لایه بتدریج ضعیف و نازک میشود. بعد از مدتی شیار هایی روی آن بوجود آمده و  سپس قسمت هایی از آن کاملا از بین رفته و تکه تکه میشود.

در نهایت ممکن است قسمتی یا تمام سطح مفصل، پوشش غضروفی خود را از دست بدهد.  بنابراین از اولین علائم این بیماری که در رادیوگرافی ساده هم دیده میشود کاهش فاصله مفصلی است به این معنی که فاصله بین انتهای پایینی استخوان ران و انتهای بالایی استخوان درشت نی که در رادیوگرافی حدود چند میلیمتر است و در واقع فضایی است که غضروف مفصلی اشغال کرده است با نازک شدن غضروف بتدریج کمتر میشود. لازم به ذکر است که غضروف مفصلی در رادیوگرافی ساده دیده نمیشود و در محل آن فضای خالی دیده میشود.

بعد از مدتی که بیماری پیشرفت میکند استخوان های دو طرف سطح مفصلی رشد میکنند و ممکن است استخوان اضافی در این محل تشکیل شود که در رادیوگرافی دیده میشوند. بتدریج لایه سینوویال Synovial Layer  که لایه تولید کننده مایع مفصلی است ملتهب شده و رشد میکند و ممکن است مقادیر زیادی مایع مفصلی تولید کند که موجب میشود زانو متورم شده و به اصطلاح آب بیاورد.

  

     

                آرتروز زانو                               زانوی سالم

 

عواملی که ممکن است موجب شوند تا احتمال ایجاد سائیدگی مفصل زانو زیاد شود

 این عوامل عبارتند از :

• توارث : بطوریکه در بعضی از خانواده ها احتمال بروز استئوآرتریت زانو زیاد است

• وزن زیاد موجب افزایش فشار روی زانو شده و احتمال سائیدگی آنرا بیشتر میکند.

• سن : با افزایش سن بیماری بیشتر و شدیدتر میشود.

• جنس : خانم های با سن بیش از پنجاه سال بیشتر در معرض این بیماری هستند.

• ضربه : ضرباتی که در حین ورزش یا آسیب هایی که بدنبال ضربات زانو ایجاد میشوند (مانند شکستگی، دررفتگی، پارگی منیسک و رباط های زانو) میتوانند در دراز مدت موجب استئوارتریت زانو شوند.

• شغل های خاص : که در آنها کارهایی مثل زانو زدن، چمباتمه زدن، راه رفتن بیش از سه کیلومتر در روز، برداشتن اشیاء سنگین تر از 25 کیلو بطور مرتب و مستمر انجام میشوند میتوانند موجب اعمال فشار زیادی روی زانو شده و احتمال بروز سائیدگی مفصل زانو را بیشتر کنند. در شغل هایی مثل کارگرانی که در خطوط تولید کار میکنند، اپراتور های کامپیوتر، هنرمندان حرکات نمایشی، کارگران کارهای سخت مثل کار در معادن یا کار در کشتی احتمال بروز این بیماری بیشتر است.

• ورزش هایی مثل فوتبال، دو استقامت و تنیس بمدت طولانی و زیاد ممکن است احتمال ایجاد استئوآرتریت زانو را زیاد کنند.

• بعضی بیماری ها مانند آرتریت چرکی، کندرومالاسی پیشرفته، دررفتگی مکرر کشکک، استئوکندریت دیسکان

منبع :ایران ارتوپد

آرتروز زانو

آرتروز اولیه در زانوی چپ یک زن مسن

آرتروز زانو (به انگلیسی: Knee Osteoarthritis)‏ از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چهل سال است.آرتروزمفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن می‌باشد.میزان ابتلا در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که ازآن به بیماری مفصلی پیشرونده یاد می‌شود.از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می کنند.تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز معروف است.با توجه به اینکه بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است.علاوه برسن، علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروزاین بیماری دخیل باشند.

مهمترین نشانه آرتروز زانو

مهمترین مشخصه آرتروز، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است.قسمت دو انتهای هر استخوان، از غضروف که بافتی است انعطاف پذیر ساخته شده‌است.با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور(ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشت‌نی به تدریج دچار تغییرات تخریبی(دژنراتیو) می‌گردد.به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز این ناحیه منجر می‌شود.بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد می‌شود) و مفصل کشککی-رانی می‌تواند ایجاد شود.

علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه می‌باشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمی‌شود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم می‌کند.البته تغذیه غضروف ازطریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام می‌شود.

عوامل زمینه ساز

عواملی که روند آرتروز زانو را تسهیل می کنند عبارتنداز:

۱- ضربه

۲-پارگی عناصر مفصل زانو (مثلا منیسک ها، رباط‌ها و کپسول مفصلی)

۳-بیماری کندرومالاسی کشکک (نرم شدن غضروف زیر کشکک) و موارد دررفتگی مکرر آن

۴-شکستگی‌ها ی درون مفصلی و دررفتگی‌ها

۵-وجود بیماری‌های مفصلی (همانند آرتریت روماتوئید یا بیماری عفونی در مفصل و...)

۶-تغییر شکل‌ها(دفورمیتی ها)ی مفصل زانو که عبارتنداز:

• پای ضربدری
• پای پرانتزی
• خم شدن مفصل زانو
• حرکت بیش از اندازه مفصل به سمت عقب یا عقب زدگی زانو(هیپراکستنشن زانو)

۷-عدم کنترل فعالیت‌های روزمره که منجر به استرس بیش از اندازه به ناحیه زانو می‌گردد(مواردی چون چهارزانو نشستن، دوزانو نشستن، توالت طولانی مدت غیرفرنگی و بالا و پایین رفتن از پله‌ها به دفعات متوالی به خصوص پله‌هایی که شیب تند دارند)

۸-شغل و حرفه‌ای که باعث فشار بیش ازحد به زانو می‌شود به ویژه افرادی که درطول فعالیت‌های کاری سخت، هیچگونه استراحتی به مفاصل جهت ترمیم و احیائ مجدد نمی‌دهند.

9-چاقی

10-عوامل ژنتیکی

11-بیماری استئوکندویت دیسکان

12-کیست مینسک

13-منیسک دیسکی شکل

14-بی ثباتی زانو به علت شلی رباط ها

علایم و نشانه‌ها

علایم و نشانه‌های آرتروز زانو ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

-درد که با پیشرفت بیماری ایجاد می‌شود

-تغییر وضعیت عناصرمفصلی همانند التهاب تاندون‌ها و بورس‌ها، ضخیم شدن غشاء سینوویال و درگیرشدن استخوان‌های زیرغضروف که از عوامل مهم ایجاد درد مفصل زانو می‌باشند

-خشکی مفصلی

-کاهش دامنه حرکتی مفصل که در مراحل پیشرفته بیماری ایجاد می‌شود

-ضعف وآتروفی عضلات اطراف مفصل که در موارد کاهش دامنه حرکتی بوجود می‌آید

-گاهی وجود کریپتاسیون  در حرکات مفصل

-گاهی تجمع مایع در مفصل(Joint Efusion) دیده می‌شود.، وجود افیوژن در مفصل، مگر پس از فعالیت زیاد بعید است

-دگرریختی یا تغییرشکل در مفصل که درارتباط با آرتروز زانو بیشتر به صورت پای پرانتزی (Genu Varum) است

-احتمال ایجاد کیست در ناحیه پشت مفصل که به کیست بیکر(Baker Cyst) معروف است

یافته‌های شایع رادیولوژی

مهمترین نتایج رادیولوژی از ناحیه زانوی بیماران مبتلا به آرتروز زانو عبارتنداز:

• کاهش فضای مفصلی به خصوص در سمت داخل زانو.با توجه به وضعیت مفصل زانو (سطوح مفصلی کوندیل‌های داخلی-خارجی استخوان ران با سطوح کوندیل‌های داخلی-خارجی درشت نی) سطوح داخلی مفصل بیشتراز سطوح خارجی درگیرمی شود. غضروف در عکس رادیولوژی مشخص نمی‌باشد و ازطریق فضاهای مفصلی است که متوجه میزان آسیب می‌شویم
• وجود اسکلروز زیر غضروف
• ایجاد زواید استخوانی به نام استئوفیت در حاشیه استخوان‌های مفصل

درمان

درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می تواند درارتباط با موارد زیر باشد:

1-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه

2-کاهش وزن درصورت وجود چاقی

3-کنترل فعالیت‌های روزمره(پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پله‌های منزل، بالا و پایین رفتن از پله‌ها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله می‌باشد، پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد و درنهایت عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند)

4-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو.با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم می‌شود

5-تحرک مفصل به صورت کنترل شده.با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد

6-حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند حتماً ترک شود

7-تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر.مثلا تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل می‌کند.

8-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص مربوطه یا مشاوره بافیزیوتراپیست

9-آب درمانی(هیدروتراپی)

10-برنامه تمرینات هوازی

11-درمان با عمل جراحی.زمانیکه درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است، عمل جراحی طبق نظر پزشک متخصص جراحی ارتوپد ضرورت می‌یابد.

عمل‌های جراحی در موارد آرتروز مفصل زانو

جراحی در ناحیه زانو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تعویض مفصل زانو(آرتروپلاستی)
• برداشتن کشکک در مواردی که مفصل پاتلوفمورال شدیدا درگیراست (پاتلکتومی)
• تنظیم سطوح و عناصر مفصلی درگیر(Debridement).شامل برداشتن استئوفیت ها، سینوکتومی(به هنگام افزایش ضخامت غشای سینویال) و برداشت اجسام آزاد(loose body) در مفصل است.گاهی کناره غضروف‌ها و منیسک‌های ریش ریش شده برداشته شده و مفصل پاک و تمیز می گردد.تمیزکردن و یا تنظیم عناصر مفصلی درگیر زانو ممکن است با آرتروسکوپی و یا بدون آرتروسکوپی انجام گردد.
• استئوتومی.زمانیکه دفورمیتی یا تغییرشکل در زانو وجود دارد(مثلا به هنگام ایجاد پای پرانتزی یا ژنوواروم)
• برداشتن سطوح مفصلی و جوش دادن دو استخوان که به این عمل آرترودز(Arthrodesis) یا فیوژن می گویند.