علائم و درمان آرتروز زانو و جلوگیری از آن

آرتروز زانو

آرتروز یا استئوآرتریت، بیماری مفصلی است که باعث تحلیل رفتن بالشتک موجود بین استخوان ها (یعنی غضروف) می شود. به همین علت به این بیماری، بیماری دژنراتیو مفصل نیز گفته می شود. استئوآرتریت می تواند هر مفصلی را در بدن گرفتار نماید و شایعترین نوع آرتریت (التهاب مفصل) می باشد.

علائم پیشرفت آرتروز زانو

 

سن:

با بالا رفتن سن آرتروز هم بیشتر می شود. می توان گفت ساییدگی مفصلی جزئی طبیعی از روند پیری است که در همه انسان ها با افزایش سن ایجاد می شود ولی سن شروع آن در انسان های مختلف متفاوت است.

 

ژنتیک :

در بعضی انسان ها به طور ژنتیکی و خانوادگی استعداد بروز آرتروز بیشتر است.

چاقی :

 ساییدگی مفاصل ران و زانو در افراد چاق بیشتر و زودتر ایجاد می شود و این به علت نیروهای زیادی است که در افراد چاق به علت نیروی وزن به مفصل وارد شده و موجب تخریب زودرس آن می شود.

 

جنس :

آرتروز در زنان بیشتردیده می شود.

آسیب قبلی به مفصل :

 عفونت های قبلی در مفصل، شکستگی هایی که قبلا در مفصل ایجاد شده است، آسیب های لیگامانی که بر اثر حوادث قبل در مفصل به وجود آمده و مفصل را ناپایدار کرده اند و یا تغییر شکل استخوان های اطراف مفصل می توانند موجب تشدید بروز آرتروز شوند.

شغل :

فعالیت های بدنی شدید به علت شغل خاص و یا انجام ورزش خاص می تواند ضربات بیش از حد تحمل مفصل برای ترمیم به آن وارد کرده و موجب بروز آرتروز یا ساییدگی مفصل شوند.

دلایل پیشرفت آرتروز زانو

 

کنترل آرتروز زانو

 

- تغییر روش زندگی یا Lifestyle

 

نشانه های آرتروز زانو

- کم کردن سطح فعالیت های بدنی
- استفاده کمتر از پله و زمین های شیب دار در آرتروز زانو و مفصل ران
- استفاده از توالت های صندلی دار در آرتروز زانو و مفصل ران
- خوابیدن در بستر کمی سفت در آرتروز ستون مهره
- بلند نکردن اجسام سنگین
- یاد گرفتن طرز صحیح بلند کردن اجسام از روی زمین

جلوگیری از آرتروز زانو

ورزش :

انجام نرمش های کششی و تقویتی می تواند تا حد زیادی قابلیت انعطاف مفاصل را حفظ کرده و آنها را قوی نگه دارد تا بتوان از عهده انجام فعالیت های روزمره برآمد. شنا و پیاده روی از نرمش های خوب هستند. آرتروز هر مفصل نرمش های مخصوص به خود دارد که با یاد گرفتن آنها می توان تا حدود زیادی درد را کاهش داد.

- کاهش وزن:

اگر چاق هستید کم کردن وزن می تواند تا حد زیادی درد ناشی از آرتروز را کم کند. حتی چند کیلو کاهش وزن هم تاثیرات مهمی در کم کردن علائم بیماری دارد. اگر وزن متعادل دارید باز هم کم کردن وزن می تواند در کاهش علائم بیماری به شما کمک کند.

 

- وسایل کمکی:

استفاده از وسایلی مانند بریس های زانو، کفی های مخصوص کفش و زیاد چسب زدن به کشکک برای کنترل حرکات آن می تواند در کاهش دردهای زانو به علت آرتروز موثر باشد.

- عصا :

به دست گرفتن عصا در دست مقابل اندام دچار آرتروز یا ساییدگی مفصل می تواند تا حدی درد ناشی از بیماری در مفصل ران و زانو را کم کند. 

- گرما:

گرم نگه داشتن مفصل مبتلا به آرتروز می تواند تا حدی درد ناشی از آن را کاهش دهد. این گرما می تواند با استفاده از لباس های کلفت تر به دست آید و یا با استفاده از وسایل کمکی مانند کیسه آب گرم یا حوله برقی بتوان مفصل مبتلا را گرم کرد.

- دارو:

دارو می تواند درد و التهاب ناشی از آرتروز را کاهش دهد. برای استفاده از داروهای مورد نظر در ساییدگی مفصل به پزشک مراجعه کنید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: تبییان-بیتوته

 

ورزش برای درمان آرتروز

آرتریت یا آرتروز باعث التهاب و درد مفاصل بدن می شود. برای کاهش این درد می توان تحت نظر پزشک از دارو، فیزیوتراپی، ورزش های خاص و حتی یک رژیم غذایی مناسب استفاده کرد.

اگر بیرون‌زدگی دیسک همچنان ادامه داشته باشد و یا در صورتی که درد ناشی از آرتروز ستون فقرات، کمر، زانو و ... به روش‌های درمانی حفاظتی پاسخ ندهد، ممکن است لازم باشد که از عمل جراحی استفاده شود. با استفاده از عمل جراحی می‌توان هم ناپایداری مفاصل ستون فقرات را برطرف کرد و هم فشار وارد بر ریشه اعصاب را آزاد نمود. ممکن است پزشک جراح ابتدا یک عمل لامینکتومی در ناحیه پایین ستون مهره‌ها انجام دهد تا فشار وارد بر ریشه عصب را برطرف نماید. سپس یک عمل پیوند استخوان انجام می‌دهد تا مهره‌های لق شده را به هم متصل کند و از لغزش مجدد آنها به بیرون از جای خود، جلوگیری نماید.

 

ورزش هایی برای  دست ها، مچ و بازو

1- انگشتان خود را به هم برسانید. انگشتان خود را در محدوده وسیعی پخش کنید.

دایره ایجاد شده را به عقب و جلو ببرید.

شست خود را دور از کف دست‌تان بکشید.

سپس شست خود را برگردانید تا بتواند نوک انگشتان دیگر را لمس کند.

 

 

2- ساعد خود را بر روی دسته صندلی، آرام بگذارید.ساعد خود را برگردانید تا کف دست ها رو به سقف باشند.

بعد دوباره ساعد را برگردانید تا کف دستان رو به کف زمین باشد.توجه کنید که در این نوع ورزش باید آرنج ثابت باشد.

3- ساعد خود را بر روی دسته صندلی آرام بگذارید. باید آرنج ثابت باشد.سپس، مچ دست را به طرف بالا و پایین ببرید.

 

توجه:

اگر انگشتانتان کمی سفت شده است، بعد از یک دوش آب گرم، این ورزش ها را در یک سطل پر از آب گرم انجام دهید.

اگر صبح قبل از بلند شدن ار رختخواب، دچار سفتی و سختی عضلات می شوید، این ورزش ها را انجام دهید.شما این ورزش ها را می توانید سر کار و یا در هر جای دیگر انجام دهید.

 

 

 

 

ورزش برای قوزک پا و پا

 

1- در جایی بنشینید که پاهایتان به زمین نرسد. پاهایتان را بالا و پایین ببرید.

2- در همان جا بنشینید. این بار پاهایتان را به گردش درآورید، مانند حرکت عقربه های ساعت و برعکس.

3- انگشت شصت پایتان را بالا و پایین ببرید.

 

4- بنشینید و لبه خارجی پایتان را بر روی زمین نگه دارید. لبه درونی پاهایتان را بالا ببرید (در اینجا می توانید کف پایتان را ببینید). کمر در اینحالت ثابت باید باشد.

5- بنشینید و لبه داخلی پایتان را بر روی زمین بگذارید. زانوها باید ثابت باشند.

 

ورزش برای شانه

به آرامی شانه ها را بالا و پایین بیاندازید.شانه ها را در هر دو جهت بچرخانید.دستان خود را به طرف بالا بکشید.هر دو دست خود را پشت سر بگذارید. دو آرنج خود را به هم نزدیک کنید و از هم دور کنید. سر باید ثابت باشد.

دستان خود را بر شانه ها بگذارید (دست راست بر شانه راست و دست چپ بر شانه چپ). آرنج را در جهت عقربه های ساعت و خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخانید.یک چوب بلند و یا دسته جارو را پشت سر خود قرار دهید. سپس چوب را به سمت بالا ببرید.تمامی این ورزش ها را در حال ایستاده و یا نشسته انجام دهید.اگر این ورزش ها موجب سرگیجه می شود، از ادامه آنها خودداری کنید.

 

ورزش گردن

 

1- چانه خود را چین دهید (غبغب ایجاد کنید). احساس کشیدگی در پشت گردن خواهید داشت.

نکته: اگر شما دچار آرتریت روماتوئید می باشید، این ورزش را انجام ندهید.

2- چانه خود را در همان وضعیت قرار دهید. سپس سر خود را به سمت راست و چپ بچرخانید.

3- چانه خود را در همان وضعیت قرار دهید. سپس گوش راست خود را به شانه راست و گوش چپ را به شانه چپ نزدیک کنید.

توجه: تمام این ورزش ها را در حال نشسته و یا ایستاده انجام دهید.از چرخاندن دورانی گردن دوری کنید.

ورزش برای پشت

1- روی زمین و یا یک جای صاف دراز بکشید. زانوها را خم کنید. پاهایتان بر روی زمین باشد. زانوها را به چپ و راست بچرخانید.

2- بر زمین و یا یک جای صاف دراز بکشید. زانوها را خم کنید. پاهایتان بر روی زمین باشد. پشت خود را به زمین فشار دهید. استخوان ران را بچرخانید.

3- در حالی که ایستاده اید و یا نشسته اید، به آرامی خود را به راست و چپ بچرخانید. در این حالت ران ها باید ثابت باشند.

نکته: این ورزش ها را باید بر روی زمین و یا جای مسطح و سفت انجام داد.

ورزش برای ران

1- بر روی پله بایستید. به آرامی پای خود را به جلو و عقب ببرید.

2- بر روی زمین دراز بکشید. یکی از زانوهای خود را خم کنید و به سینه برسانید. سپس آن را پایین بیاورید. با پای دیگر نیز همین ورزش را انجام دهید.

3- به پشت دراز بکشید. زانوها باید صاف باشند. پاشنه را پنجه کنید.

4- به پشت دراز بکشید. زانوها خمیده و پاها به هم متصل باید باشند. زانوها را از هم دور کنید.

بسیاری از این ورزش ها را می شود در آب انجام داد.

ورزش زانو

1- بر روی صندلی بنشینید. زانوهای خود را خم و راست کنید. این ورزش باعث کاهش خشکی مفاصل می گردد.

2- بر روی زمین بنشینید. زانوهای خود را به طرف سینه خم کنید و بعد به آرامی پای خود را صاف پایین بیاورید.

 

 

 

چند نوع ورزش کششی دیگر برای بیماران آرتریتی

1- کشش سینه و دست برای بهبود ایستادن بایستید، در حالی که دستانتان در دو طرف بدنتان قرار دارد.پشتتان را صاف قرار دهید و دستانتان را در پشت‌تان قلاب کنید و شانه را فشار دهید.شانه را به سمت جلو و عقب بچرخانید. این کشش را می توانید چندین مرتبه برای آرتروز کمر تکرار کنید و بعد استراحت کنید.

2- کشش قسمت پایینی پشت، مفصل ران و باسنبر روی زمین (به پشت) دراز بکشید. زانوهایتان را خم کنید.یک زانو را با دستانتان بگیرید و زانو را به طرف سینه خود بکشانید.برای مدتی نگه دارید، سپس زانو را دوباره به حالت اولیه خود برگردانید.با زانوی دیگر نیز همین کشش را انجام دهید.

3- دستان خمیده بالای سر برای قابلیت انعطاف مهره های پشت (ستون فقرات)بایستید، در حالی که پاهایتان به عرض شانه تان باز باشد.دستانتان را بالای سرتان ببرید و دست بزنید.شانه خود را به سمت پشت بکشانید. 30 ثانیه در همین حالت بمانید و بعد دستانتان را (همانطور که بالای سرتان است)، به سمت راست ببرید و نگه دارید سپس دستانتان را به سمت چپ ببرید و نگه دارید.

4- کشش مفصل ران، زانو و عضلات اطراف ران جلوی دیوار و یا پشت صندلی بایستید.با یکی از دستانتان، پای مخالف را خم کنید و قوزک پا را بگیرید و به باسن فشار آورید.سپس استراحت کنید و با دست و پای دیگر این کشش را انجام دهید.

 

 

5- کشش پروانه ای نشسته برای کشش داخل ران، کشاله ران، مفصل ران و زانو صاف بنشینید. زانوها را خم کنید.پاشنه های پا را به هم بچسبانید. زانوها به سمت بیرون باز می شوند.قوزک پاها را بگیرید. پشتتان باید صاف باشد.آرنج خود را بالای ران قرار دهید و به طرف پایین فشار بیاورید تا احساس کشیدگی کنید.برای کشش بیشتر، به کمک آرنج به ران فشار بیاورید تا زانوها به کف زمین برسند.

 

6- کشش عضلات پشت ران، مفصل ران، زانو و پشت زانو صاف بنشینید. یکی از زانوهای خود را خم کنید.سپس خود را به سمت جلو خم کنید. دقت کنید که باید روبرو را نگاه کنید.انگشتان پا به سمت بالا باشند و سعی کنید که آنها را با دستانتان بگیرید. مدتی نگه دارید و سپس با پای دیگر این کشش را انجام دهید.

 

7- کشش پشت بازوها و شانه هابایستید. دستان خود را بالای سر قرار دهید. آرنج چپ خود را خم کنید. انگشتان دست چپ به طرف زمین می باشند.انگشتان خود را در پشت تان راه ببرید. با دست راست به دست چپ خود و به سمت پایین فشار آورید و کشش را زیادتر کنید. مدتی در همین حالت بمانید و سپس با دست دیگر این کشش را انجام دهید.

منبع:تبیان

آرتروز و درد انگشتان دست

آرتروز و درد بندهای انگشتان دست یکی از مشکلات شایع به خصوص در سالمندان می باشد .

این بیماری با گره های  استخوانی به نام هبردن و بوخارد در سطح بندهای اول و دوم انگشتان دست ظهور پیدا می کند .

علایم :

۱- درد در سطح انگشتان دست که با فعالیت بیشتر می شود

۲- کاهش دامنه حرکتی بندهای انگشتان دست

۳- تورم و گره های استخوانی بر روی بندهای انگشتان دست

تشخیص :

کلینیکی است و با گرافی ( عکس ) ساده مسجل می شود .

درمان :

۱- دارو درمانی  با داروهای ضد التهاب و کاهنده درد

۲- فیزیوتراپی و لیزر درمانی برای کاهش التهاب ، کاهش خشکی مفاصل و افزایش دامنه حرکتی

۳- ورزش های انگشتان که باعث جلوگیری از خشک شدن مفاصل بندهای آن می شود

۴- کاهش وزن ، امروزه ثابت شده است که مانند آرتروز زانو یا لگن ، آرتروز انگشتان دست نیز با چاقی و اضافه وزن ارتباط مستقیم دارد

 

نکته : در صورت وجود علایم التهاب مانند قرمزی ، گرمی ، تورم شدید ، دفورمیتی یا کج شدن انگشتان و درد بسیار شدید حتما پزشک خود را مطلع سازید تا از نظر سایر علل آرتریت ( تورم مفاصل ) شما را بررسی کند .

منبع:سایت دکتر ابطحی

آرتروز چیست

آرتروز به معنای ساییدگی مفصل و تخریب سطح مفصلی و بدنبال آن تغییر شکل، درد و محدودیت حرکت در مفصل است.
آرتریت به معنای التهاب مفصل است و استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت است. در استئوآرتریت مشکل اصلی در غضروف مفصلی است و بعد از مدتی استخوان مفصل هم دچار آسیب میشود. آرتروز یک کلمه یونانی به معنای مفصل است ولی به معنای استئوآرتریت هم بکاربرده میشود. در فارسی بجای کلمات استئوآرتریت و آرتروز از کلمه "ساییدگی مفصل" هم استفاده میشود.

ساختمان مفصل چیست

مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم قرار میگیرند. مفصل باعث میشود قسمت های مختلف بدن نسبت به هم حرکت کنند و حرکت استخوان ها در مفصل به علت کششی است که از طریق عضلات به آنها اعمال میشود. دو انتهای استخوان ها در جایی که با هم مفصل میشوند به وسیله پرده بافتی محکمی پوشیده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند.

در اطراف کپسول مفصلی نوارهای بافتی محکمی قرار دارند که به آنها لیگامان یا رباط میگویند و مسئول پایدار کردن مفصل هستند

غضروف یک بافت سخت ولی صاف و قابل انعطاف است که روی انتهاهای استخوان ها در محلی که در کنار هم قرار میگیرند را میپوشاند.

مقدار کمی از یک مایع غلیظ و لزج بین دو سر استخوان ها و در درون مفصل قرار گرفته که سطح غضروف را لیز کرده و اصطکاک بین دو سطح مفصلی را کم میکند و به آن مایع سینوویال یا مایع مفصلی میگویند.

مایع سینوویال به توسط بافت سینوویال ساخته میشود. بافت سینوویال لایه ای از سلول هاست که سطح داخلی کپسول مفصل را فرش کرده است.

علت آرتروز یا ساییدگی مفصل چیست

در طول روز و به علت فعالیت های بدنی مفاصل بدن بطور مرتب در معرض ضربه قرار دارند و این ضربات مرتبا آسیب هایی را به آنها بخصوص به غضروف مفصلی وارد میکنند. بدن این آسیب ها را تا جایی که میتواند ترمیم میکند. پس در طول زندگی مفاصل بدن دائما در یک فرآیند آسیب و ترمیم قرار دارند.

گاهی اوقات شدت آسیب های وارده به مفصل بیش از قدرت ترمیم بدن است و یا به عللی قدرت ترمیم بدن کاهش یافته و نمیتواند آسیب های معمولی را مرتبا ترمیم کند. در این موارد غضروف مفصلی بتدریج خرابتر و خرابتر میشود و این شروع آرتروز است.

در ابتدا سطح غضروف ریش ریش و لایه لایه میشود. با هر آسیبی مقداری از روی غضروف برداشته میشود تا اینکه بتدریج کلفتی غضروف کم میشود. کم شدن کلفتی غضروف که در رادیولوژی بصورت کاهش فاصله مفصلی دیده میشود از علائم اولیه شروع ساییدگی مفصل است.

 در آرتروز غضروف مفصل بتدریج نازک شده و از بین میرود. استخوان اضافه در اطراف سطح مفصل بوجود میاید

بعد از مدتی در اطراف استخوان دو طرف مفصل استخوان های اضافه ساخته میشود که به آنها استئوفیت میگویند. این استئوفیت ها هم در رادیوگرافی مفصل دیده میشوند. بافت سینوویال مفصل هم متورم میشود که به آن سینوویت میگویند.
بتدریج استخوان زیر غضروف سفت و محکم میشود که به آن عاجی شدن استخوان یا میگویند. با پیشرفت آرتروز در استخوان زیر غضروف کیست های استخوانی ایجاد میشود.

منبع:ایران ارتوپد

روش های درمان آرتروز

درمان در این بیماری چگونه است؟

معمولا درمان چهار مرحله دارد که در مرحله ی 1 و 2 سعی می‌ شود با استفاده از فیزیوتراپی، ورزش و درمان با میدان مغناطیسی(مگنت ‌تراپی) اوضاع را بهتر كرد.

جالب است بدانید که موثر بودن میدان مغناطیسی در درمان آرتروز زمانی کشف شد که  بیماران مبتلا به سرطان مجبور بودند به مدت 4 هفته تحت درمان با MRI قرار بگیرند تا پزشکان رشد تومور را در آنها بررسی کنند.

تعجب‌ آور این بود که بعد از یک سال، آن دسته از بیماران که آرتروز هم داشتند، خیلی بهتر شدند. البته درمان‌های دیگری مثل تزریق اسید هیالورونیک یا استفاده از قرص‌های کندرویتین و گلوکزآمین هم وجود دارد.

چه زمانی کار به جراحی می ‌کشد؟

از درجه ی دو به بعد باید جراحی انجام شود. تا 20 سال پیش که آرتروسکوپی، یعنی همان جراحی بسته را  نداشتیم، اگر مینیسك یك ورزشكار پاره می ‌شد، جراح، زانو را با شکاف بزرگ باز می ‌کرد و تمام مینیسکی را که قسمتی از آن پاره شده بود، برمی ‌داشت و چون فنری وسط غضروف استخوان نبود که بتواند فشار را از بالا به پایین بگیرد، آرتروز به وجود می ‌آمد و منجر به شکستن و راست‌ کردن محور زانو تا تعویض مفصل می‌ شد.

اما امروزه با استفاده از روش‌های جدیدتر مثل آرتروسکوپی، فقط همان قسمت پاره شده ی مینیسک را بر می ‌دارند، یعنی 20 تا 25 درصد آن برداشته می ‌شود و حدود 70 تا 75 درصد آن هنوز در مفصل است که می‌ تواند فشار را قبول کند.

آرتروسکوپی (Arthroscopy) روشی با تهاجم اندک و با عوارض بسیار کمتر از جراحی باز زانوست که در میان مفاصل، آرتروسکوپی زانو بیشتر از دیگر مفاصل رایج شده است.

در روش آرتروسکوپی با استفاده از دو سوراخ کوچک که از یکی از آنها تلسکوپ وارد می‌ شود، تمام جزئیات عمل را می ‌توان بر صفحه ی بزرگی نمایش داد (روی تصویر بالا کلیک کنید).

آیا لیزر هم در جراحی زانو كاربرد دارد؟

لیزر درمان موثری است و از خواصی که دارد و هنوز هم کاملا کشف نشده، این است که بیمارانی که تحت این نوع جراحی قرار گرفته‌اند، بعد از عمل درد بسیار کمتری دارند. دکتر اولو( اولین کسی که در سال 1985 لیزر را در جراحی آرتروسکوپی استفاده کرد) معتقد است که فشار وارده به اعصاب مفصلی، در لیزر کمتر است.

از دیگر مزایای لیزر این است که بعد از عمل جراحی، خونریزی وجود ندارد و مهم تر از همه اینکه با لیزر می ‌توان خیلی دقیق‌ تر غضروف شل شده را سفت کرد، در صورتی که با تیغ اگر بخواهیم ریش ریش‌های غضروفی را برداریم، ممکن است قسمت‌های سالم هم برداشته شود.غضروف سطح مفصلی یا مفصل خود بیمار را نگه داریم، چون اگر زود تصمیم به برداشتن سطح مفصل و تعویض آن با پروتز بگیریم،  بیمار قادر به استفاده از تکنولوژی سلول‌های بنیادی نخواهد بود.

آیا درمان آرتروز با استفاده از سلول‌های بنیادی نیز یك روش جدید است؟

یكی از روش‌های جدید درمانی، كشت و تكثیر سلول‌های غضروفی در بیرون بدن و سپس پیوند دوباره به مفصل آسیب ‌دیده است كه برای این كار نیاز به تكنیك‌های بسیار پیشرفته و فراهم شدن شرایط مناسب جهت رشد و تكثیر سلول‌هاست. این روش بسیار موثر بوده و در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

 البته، استفاده از این روش‌ها تنها در مواردی كه بیمار به موقع به پزشك مراجعه كرده و زخم‌های غضروفی اندازه ی كوچك تا متوسط داشته باشند، امكان ‌پذیر است و در صورت مراجعه ی دیر هنگام بیمار و تخریب تمام غضروف مفصلی، تنها راه درمان، تعویض كل مفصل و استفاده از مفصل مصنوعی است.

منبع:تبیان

آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟

حتما در اطراف خود زنان و مردان زیادی را دیده‌اید كه از درد زانو شكایت دارند و هنگام بالا رفتن از پله‌ها مدام ناله می‌كنند.این بیماران عمدتا آرتروز دارند

 آرتروز چیست و چه بخش‌هایی از بدن را درگیر می‌كند؟

آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است.در این بیماری غضروف مفصل صدمه دیده و كم‌كم از بین می‌رود.آرتروز ممكن است هر مفصلی را درگیر كند اما مفاصل بزرگ كه وزن بدن را تحمل می‌كنند مثل مفاصل زانو و ران و ستون فقرات بیشتر در معرض ابتلا هستند. 

اصلی‌ترین علایم این بیماری چیست؟

آرتروز علایم زیادی دارد ولی 3 علامت آن شایع‌تر و مشخص‌تر هستند؛اولی خشكی پس از استراحت است،به این معنی كه گاهی اوقات وقتی مفصل به‌مدت طولانی بی‌حركت مانده باشد و بخواهد فعالیت كند درد خواهد داشت.شاید دیده باشید كه بیماران مبتلا به آرتروز زانو صبح‌ها كه از خواب بیدار می‌شوند به سختی راه می‌روند اما بعد از مدتی كم‌كم راه رفتنشان به حالت عادی بازمی‌گردد.

خشكی مفاصل بعد از یك دوره طولانی عدم ‌فعالیت بسیار شایع است ولی به ندرت بیشتر از نیم ساعت طول می‌كشد.دومین علامت كاهش انطاف پذیری است؛به‌همین دلیل بیماران مبتلا به آرتروز نمی‌توانند به‌ راحتی مفاصل خود را خم و راست كنند و برای علامت بعدی هم می‌توان به درد در مفصل اشاره كرد.توصیه می‌شود كسانی كه بیشتر از دو هفته چنین علایمی را در مفاصل خود دارند حتما به پزشك مراجعه كنند.

چه اتفاقی می‌افتد كه كسی به آرتروز مبتلا می‌شود؟

علت ایجاد این بیماری هنوز به ‌طور واضح شناخته نشده است ولی چند عامل وجود دارد كه می‌تواند زمینه ‌ساز ابتلا به آرتروز باشد،یكی سن بالا است كه این بیماری معمولا در افراد بالای 40 سال دیده می‌شود.

مورد دوم جنس،چون آرتروز در خانم‌ها بیشتر از آقایان بروز می‌كند ولی دلیل آن هنوز به‌ درستی مشخص نشده است،مورد بعدی ناهنجاری ‌های مادر زادی استخوانی و یا صدمه به مفصل است.آرتروز در ورزشكاران حرفه‌ای كه مدام در معرض ضربه خوردن هستند بسیار شایع است مثلا در فوتبالیست‌ها.صدمات غیر ورزشی مثل تصادفات رانندگی هم زمینه را برای آرتروز مهیا می‌كند.

آیا چاقی هم در ابتلا به آرتروز تأثیر دارد؟

چاقی خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد.به ‌طور كلی هر چقدر وزن بالاتر باشد مفاصل بزرگ(مثل زانوها)باید بار و فشار بیشتری را تحمل كنند و در نتیجه خطر ابتلا به آرتروز در آنها بیشتر می‌شود. چاقی حتی احتمال بروز آرتروز در دست‌ها را هم افزایش می‌دهد. 

این بیماری چه عوارضی دارد؟

متأسفانه این بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود و هنوز درمان قطعی برای آن یافت نشده است اما با كمك برخی روش‌های درمانی می‌توان درد ناشی از این بیماری را كاهش داده و كیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید.حدود یك سوم بیماران مبتلا به آرتروز ممكن است دچار ناتوانی‌های شدیدی شوند. گاهی درد و ناراحتی مفصل آنقدر شدید می‌شود كه بیمار نمی‌تواند از آن مفصل استفاده كند.

به روش‌هایی برای كاهش درد و مشكل بیمار اشاره داشتید.این روش‌ها شامل چه مواردی هستند؟

در موارد بسیار شدید آرتروز جراحی تعویض مفصل توصیه می‌شود اما قبل از جراحی معمولا روش‌های مختلفی پیشنهاد می‌شود كه تا حد امكان كار به جراحی ختم نشود كه یكی از آنها استراحت دادن به مفصل دردناك است.

بیمار باید در هر ساعت دست كم ده دقیقه به مفصل خود استراحت بدهد و سعی كند تاحد امكان فعالیت‌های بدنی خود را طوری تنظیم كند كه مفصل مبتلا كمتر فعال باشد.روش دیگر ورزش كردن است كه باید حتما با نظارت و اجازه پزشك انجام شود تا مشكل مفصل را تشدید نكند یا باعث بروز درد جدیدی نشود.ورزش‌های سبك و مفرح مثل پیاده‌روی و شنا بیشتر توصیه می‌شوند.با ورزش كردن،عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و ثبات مفصل افزایش پیدا می‌كند.

البته ورزش كردن نباید باعث بروز درد در مفصل شود و اگر چنین اتفاقی رخ داد فورا ورزش را متوقف كنید.در افرادی كه اضافه وزن دارند كم كردن وزن باید حتما مدنظر قرار گیرد.البته رژیم گرفتن و ورزش كردن برای كاهش وزن باید تحت نظر پزشك انجام شود.

برای كاهش درد ناشی از آرتروز هم می‌توان از كیسه یخ استفاده كرد.در اغلب موارد پزشك برای بیمار داروهای ضد‌درد و ضد‌التهاب تجویز می‌كند كه در كاهش درد مفصل مؤثر است.

روش ‌های جراحی برای درمان آرتروز به چه شکلی هستند؟

این روش‌ها از پاكسازی فضای مفصلی تا تعویض كامل مفصل متفاوت هستند و جراح بر حسب شدت بیماری از یكی از این روش‌ها استفاده می‌كند.بیماران توجه داشته باشند كه جراحی زمانی توصیه می‌شود كه درمان‌های دیگری كه به تعدادی از آنها اشاره شد مؤثر واقع نشده باشند و بیمار قادر به انجام فعالیت‌های عادی روزمره خود نباشد.

برای بیماران مبتلا به آرتروز چه توصیه‌هایی دارید؟

مهم‌ترین نكته برای بیماران مبتلا به آرتروز به ‌كارگیری روش‌هایی است كه باعث كاهش درد و ناراحتی‌شان شود.مثل تمام بیماری ‌های دیگر داشتن یك رژیم غذایی مناسب و سالم مفید خواهد بود.بیمار باید به حد كافی مواد مورد نیاز بدن خود را از طریق غذا تامین كند چون اگر تغذیه نامناسب باشد بدن هم ضعیف می‌شود و به تبع آن مقابله با بیماری دشوارتر می‌شود.

اگر پزشك برای شما داروی ضد درد تجویز كرده حتما سر وقت آن‌ را بخورید چون اگر درد شروع شود و بعد شما تازه مسكن مصرف كنید درد دیرتر و سخت‌تر كنترل می‌شود اما مصرف مرتب و طبق دستور پزشك باعث می‌شود شدت حملات درد كاهش یابد.سعی كنید از مفصل بیمار خود كمتر كار بكشید.

مثلا اگر مفاصل انگشتان یك خانم مشكل دارد بهتر است از كیفی استفاده كند كه روی شانه می‌افتد نه كیفی كه باید با انگشتان دائما در دست گرفته شود.

اگر دست شما مشكل دارد سعی كنید برای برداشتن اجسام از دست سالم خود بیشتر استفاده كنید تا فشار كمتری روی مفصل دردناك وارد شود.بیمارانی كه در مفصل زانو یا ران دچار مشكل هستند بهتر است در صورت صلاح دید پزشك از عصا موقع راه ‌رفتن استفاده كنند.

سعی كنید بدنتان در هنگام راه رفتن یا نشستن،در وضعیت صحیحی قرار داشته باشد.آب درمانی،هم به‌عنوان ورزش و هم به‌عنوان عاملی جهت تصحیح وضعیت ایستادن و راه رفتن می‌تواند به شما كمك كند.پزشكتان شما را درباره وضعیت صحیح و غلط قرارگیری بدن راهنمایی خواهد كرد.

 منبع:سیمرغ

 

 

 

بهترین راه های درمان زانو درد

شایع ترین مفصلی که دچار سائیدگی می شود زانو است . درد زانو در میان مردم بسیار شایع می باشد . بویژه در بین افراد چاق و سن بالا بیشتر مشاهده می شود .

* علت سائیدگی زانو چیست ؟ این بیماری ناشی از روند فرسودگی است که بطور طبیعی و بالا رفتن سن ایجاد می شود ،‌البته تقریباً همیشه عواملی وجود دارند که موجب تسریع این روند می شوند . شایعترین عامل چاقی می باشد که اثر سوء بر روی زانو دارد ولی چنین اثری را بر روی ران و مچ پا ندارد .

عوامل مساعد کننده دیگر عبارتند از شکستگی هایی که سبب ناهمواری سطوح مفصلی می گردد . بیماری قلبی که باعث آسیب دیدن غضروف مفصلی شود از جمله آنها می توان روماتیسم مفصلی ،‌ عفونتهای مفصلی زانو پارگی منیسکها و غیره … را نام برد . در یک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت نی که در نزدیک یا دور شدن زانوها از هم دیده می شود

.
در این بیماری غضروف مفصلی فرسایش یافته استخوان زیر آن سخت شده رشد آن در کناره های مفصلی سبب ایجاد خارهای استخوانی می گردد که مشخصه بیماری می باشد .

* علائم سائیدگی زانو چیست ؟
معمولاً بیمار یک خانم چاق مسن است که از درد زانو شاکی می باشد . در اغلب موارد هر دو زانو گرفتار می باشند. درد مفصل بتدریج افزایش می یابد و پس از فعالیت غیرعادی بدتر می باشد . حرکات زانو تا حدودی محدود شده و با صدایی شبیه خرد شدن همراه هستند . ورم مفصل مگر از فعالیت شدید دیده نمی شود . در نگاه عضله چهار سرران تحلیل رفته است . در موارد شدید بیماری زانو خم شده و تغییر شکل بصورت دور یا نزدیک شدن زانوها از هم دیگر ایجاد می شود .

* تشخیص
پزشکان معمولاً بیماری را با انجام یک رادیو گرافی ساده ( بصورت رخ و نیمرخ ) زانو تشخیص می دهند . باریک شدن فضای مفصلی که در اکثر مفاصل بدن نشانه سائیدگی است ، در مورد زانو ، اغلب تا مراحل پیشرفته بیماری قابل مشاهده نمی باشد .
اولین نشانه بارز سائیدگی زانو تیز یا زائده دار شدن کناره های مفصل بویژه دور کشکک و استخوان درشت نی می باشد . بعداً کاهش فضای مفصلی ایجاد شده و خارهای استخوانی در کناره های مفصل تشکیل می شوند .

* سائیدگی زانو را چگونه درمان می نمایند :
با وجود آنکه تغییر ساختمانی مفصل غیرقابل برگشت می باشد اما معمولاً درمان علامتی درد تخفیف درد مؤثر است . مؤثرترین روش فیزیوتراپی می باشد که ورزش های سنگین به منظور تقویت عضله چهار سر ران انجام می دهند . گرما درمانی موضعی را نیز بکار می برند اما از کمتر از ورزش اهمیت دارد .
لازم به ذکر است که استحکام زانو بستگی به عضله چهار سرران دارد و در صورت قوی بودن این عضله ، حتی با وجود سائیدگی واضح ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد .

علاوه بر اینها پزشکان از داروهای مسکن و ضد التهاب نیز استفاده می نمایند .
در موارد پیشرفته سائیدگی زانو که همراه با درد شدید دائمی و تغییر شکل مفصل مشاهده می شود عمل جراحی توصیه می شود .

استخوان های مفصل زانو شامل استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو است.
سطوح مفصلی استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو با یک پوشش غضروفی ضخیم چند میلیمتری پوشیده است که باعث فشار بیش از حد براین سطوح مفصلی می شود.

مینیسک یک دیسک غضروفی هلالی شکل است که در قسمت داخل و خارج مفصل زانو وجود دارد .مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی حمایت می شود که خود این کپسول توسط رباط های داخلی و خارجی طرفی زانو حمایت می شود.

مینیسک داخلی به رباط داخلی طرفی زانو می چسبد در حالیکه مینیسک خارجی به لیگامان خارجی طرفی نمی چسبد.

منبع:وبلاگ دکترحسین زاده

بهبود سائیدگی و درد مفاصل (آرتروز)

سائیدگی مفاصل شایع ترین علت درد و ناتوانی در افراد مسن وشایع ترین بیماری مفصلی است. در خانم ها سائیدگی مفاصل زانو و دست و در مردان سائیدگی مفصل لگن شایع تر است.

علایم ساییدگی مفصل در خانم ها شایع تر است. افراد چاق   بیشتر از سایرین دچار سائیدگی مفصل زانو می‌شوند.

دیابت  ، فشار خون بالا  و افزایش اسید اوریک خون  نیز باعث افزایش احتمال سائیدگی مفصلی می‌گردند. سائیدگی مفصلی معمولاً خود را با درد نشان می‌دهد كه با افزایش میزان سائیدگی، مقدار درد بیشتر می‌شود. سپس درد مفاصل باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات مربوط به آن مفصل می‌شود. در صورت تقویت عضلات، این درد كاهش می‌یابد. برخی از بیماران از خشك بودن بدن و مفاصل بعد از بیدار شدن از خواب شكایت می‌كنند، اما معمولاً خشكی بدن كمتر از نیم ساعت طول می‌كشد.

 

*توصیه‌ها :

1- وزن بدن باید كم شود.

2- استفاده از گرما باعث كاهش درد می‌شود. برای این كار می‌توان از كیسه آب گرم استفاده كرد. اگر استفاده از گرما ممنوعیت خاصی نداشته باشد، می توان از روش های زیر استفاده کرد:

الف) قرار دادن مفصل مبتلا در آب گرم 40- 38 درجه سانتیگراد و ماساژ آرام آن .

ب) استفاده از دوش آب گرم.

ج) قرار دادن كیسه آب گرم درون یک حوله واستفاده از آن بر روی اندام مبتلا به درد.

باید توجه كرد كه در برخی از بیماری ها استفاده از كیسه ی آب گرم بسیار مضر است و قبل از استفاده از آن حتما باید با پزشك مشورت كرد. همچنین کیسه آب گرم نباید بر روی اندام مبتلا قرار داده شود. از گذاشتن آن در زیر اندام یا خوابیدن بر روی آن نیز باید خودداری شود.

3- از كفش مناسب استفاده شود.

4- از دو زانو و چهار زانو زدن و ایستادن طولانی مدت خودداری گردد.

5- از بالا و پائین رفتن از پله‌ها تا حد ممكن اجتناب شود.

6- به جای نشستن روی زمین، از صندلی استفاده شود.

7- ورزش: انجام برنامه ورزشی و تقویت عضلات می‌تواند به اندازه داروهای ضد درد در درمان سائیدگی مفصلی مؤثر باشند. بی‌حركتی می‌تواند باعث بدتر شدن سائیدگی مفصلی گردد. لذا نباید نگران سائیدگی مفصل در اثر انجام فعالیت های توصیه شده توسط پزشک بود. انجام اشتباه حركات ورزشی باعث بدتر شدن علائم و درد می‌گردد. اگر انجام ورزش باعث تشدید درد شد، به این معنی است كه باید مقدار فعالیت كمتر گردد و بطور تدریجی میزان فعالیت افزایش داده شود.

 

برخی ورزش های مفید در سائیدگی مفصل :

الف) قدم زدن روزانه به مدت 30 دقیقه كه می‌توان آن را به 3 برنامه ی10 دقیقه ای تبدیل كرد) یا قدم زدن به مدت 45 دقیقه، سه بار در هفته.

ب) شنا

ج) تقویت عضلات اندام پائینی بخصوص تقویت عضلات چهار سر ران.

به عنوان مثال می توان دو دست را به یک صندلی تکیه داد و دو زانو را تا زاویه 30 درجه به آرامی خم کرد.سپس مجدداً به حالت اول برگشت و زانوها را صاف کرد. هرچه این حرکت آرام تر انجام شود بهتر است.

ه) كشش عضلات منتهی مفصل

در صورتی كه درد زیاد است، استفاده از عصا یا واكر توصیه می‌شود. طول عصا باید مناسب باشد.

 

استفاده از تحریك الكتریكی در كاهش درد و تقویت عضلات :

معمولاً در كلینیك های فیزیوتراپی برای كاهش درد از دستگاه خاصی جهت تحریك الكتریكی استفاده می‌شود. در حال حاضر وسایل تحریك الكتریكی جهت استفاده در منزل ساخته شده كه به راحتی قابل استفاده بوده و باعث كمتر شدن درد مفصل و كاهش نیاز به دارو می‌شود.

استفاده از باند كشی یا زانوبند می‌تواند تا حدودی در كاهش درد مؤثر باشد.

 

منبع:دکتر بیدکی

 

علائم و راههاي درمان ديسک گردن

 

عوامل متعددی باعث ایجاد درد در گردن و متعاقب آن دردهای تیر کِشنده در دست ها می شود.افزایش سن افراد مبتلا به دردهای ستون فقرات میشوند.گردن انسان شامل 7 مهره است که بعد از کمر شایع ترین مفاصل مستعد آرتروز  ، سائیدگی ، کاهش فاصله و فتق دیسک است.

از جمله این عوامل:

التهاب بافت های نرم اطراف مفصل های مهره ای خشکی مفاصل، وضعیت نامناسب سر و شانه ها، تغییر شکل مهره ها به طور اولیه یا ثانویه ، آرتروز، دیسک و بیماری های ناشی از گرفتگی های عضلانی، و کشیدگی های لیگامانی است.

گردن درد در اثر علت های مختلفی مثل فعالیت و كار ، آسیب ها ، برخی از بیماری ها پدید می آید . اغلب گردن دردهائی كه در اثر فعالیت ایجاد می شوند ، بعلت حركات تكراری و طولانی مدت عضلات گردن ، تاندون ها ،لیگامان ها ، استخوان یا مفاصل هستند.

كشیدگی بیش از حد عضلات ، آسیب لیگامان ها ، اسپاسم عضلات یا التهاب مفاصل گردن نیز از جمله علل این مشکلات بشمار میروند.

تقریبا سخت ترین بیماری گردن دیسک گردن می باشد. ماده غضروفی بین مهره های گردنی جلو می اید و موجب فشار روی اعصاب گردنی می شود و همچنین یک واکنش التهابی بسیار شدید را ایجاد می کند.اغلب درد یا بی حسی یا گزگز مورمور به دست ها تیر می کشد .

معمولا گردن دردها در دو مقطع زمانی بروز می کنند :

۱- افراد بین سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی که اکثرا کارمند هستند و بنا به ارگونومي محیط کارشان دچار دردهای گردن می شوند .

۲- بعد از ۵۰ سالگی که به دلیل افزایش سن رخ می دهد و فرد دچار دیسک گردن شده است .

انجام ورزشهای گردن

:باعث تقویت عضلات گردن و افزایش انعطاف پذیری آنها شده باعث تسهیل وتسریع تغذیه دراین ناحیه میگردد

عوامل متعددی در روند بیماری آرتروز موثرند. عواملی مثل جنسیت، نژاد، وراثت یا نحوه زندگی افراد و چاقی. بیماری آرتروز بیماری است كه در آن سطح مفصل یا همان غضروف به شدت آسیب دیده و تا حد زیادی از بین رفته است، به همین جهت چرخش یا حركت استخوان روی مفصل با درد شدید همراه است.

دیسک در بین مهره های گردن یک ساختمان جذب کننده فشار و شوک است. دیسک بین مهره ای معمولاً با افزایش سن پیر میشود. خشک و چروکیده شده و خاصیت الاستیک خود را از دست میدهد

. ارتفاع آن کم میشود و همین امر موجب میگردد مهره ها به یکدیگر نزدیک شده و فاصله آنها کم شود. با کم شدن فاصله بین مهره ها فشار زیادی روی مفاصل بین مهره ای وارد میشود که این خود موجب آرتروز یا سائیدگی این مفاصل میشود.

به منظور تسکین علایم :

گردن بند طبی ولی در طولانی مدت راه مناسبی نیست و برای مدت بیش از چند روز موجب ضعیف شدن عضلات گردن میگردد .

تصحیح وضعیت بدن :

شیوه نشستن . ایستادن . حالت قرار گیری در هنگام فعالیت

انجام ورزش بطور روزانه در بهبود این درد بسیار موثر است جهت تسکین دردهای گردنی توصیه می شود ورزش های کششی انجام دهند .و از انجام ورزش هایی که سبب بروز درد می شود جدا پرهیز کنید .

چند نکته:

.همیشه گردن خود را چه در حالت ایستاده، نشسته، یا راه رفتن، صاف و عمود بر بدن نگهدارید به طوری که هیچ زاویه ای با بدن نسازد .

.هرگز گردن خود را خم نکنید بلکه اگر لازم است صندلی خود را کوتاه تر کنید یا ارتفاع میز خود را بالاتر ببرید تا مجبور به خم کردن گردن خود نباشید. چرا که بسیاری از بیماری های گردنی ناشی از خم بودن گردن به مدت طولانی است.

بنابراین حتی الامکان گردن خود را خم نکنید و اگر مجبور به این کارهستید، هر از چند گاهی گردن خود را صاف کنید.

.از نرمش ها و حرکاتی که در آنها مجبور به خم کردن گردن هستید دوری کنید.

.اگر کارتان نشسته است و مجبور به خم کردن گردن خود هستید حتماً با یکی از دستانتان از وزن سرتان و فشار آن بر روی مهره های گردنی بکاهید تا کمتر دچار صدمات گردنی شوید.

. شانه ها و عضلات اطراف را تقویت نمایید، چرا که با افزایش قدرت و تحمل این عضلات، فشار کمتری روی مهره و دیسک های بین مهره ای وارد می شود

منبع:تبیان

 

استئوآرتریت زانو چگونه ایجاد میشود

استئوآرتریت یا سائیدگی زانو که به آن آرتروز زانو هم میگویند از شایعترین علل درد زانو در سنین متوسط و بالا است که در آن غضروف مفصل دچار آسیب و خوردگی میشود. این بیماری صرفنظر از درد و تورم موجب تغییر شکل و اشکال در راه رفتن هم میشود.

استئوآرتریت یا ساییدگی زانو چگونه ایجاد میشود

غضروف مفصلی لایه سفید رنگ و نرم و لغزنده ایست که روی سطح استخوان را در ناحیه مفصل میپوشاند و موجب میشود تا استخوان ها براحتی در ناحیه مفصل روی هم حرکت کرده و بلغزند. در استئوآرتریت یا سائیدگی مفصلی این لایه بتدریج ضعیف و نازک میشود. بعد از مدتی شیار هایی روی آن بوجود آمده و  سپس قسمت هایی از آن کاملا از بین رفته و تکه تکه میشود.

در نهایت ممکن است قسمتی یا تمام سطح مفصل، پوشش غضروفی خود را از دست بدهد.  بنابراین از اولین علائم این بیماری که در رادیوگرافی ساده هم دیده میشود کاهش فاصله مفصلی است به این معنی که فاصله بین انتهای پایینی استخوان ران و انتهای بالایی استخوان درشت نی که در رادیوگرافی حدود چند میلیمتر است و در واقع فضایی است که غضروف مفصلی اشغال کرده است با نازک شدن غضروف بتدریج کمتر میشود. لازم به ذکر است که غضروف مفصلی در رادیوگرافی ساده دیده نمیشود و در محل آن فضای خالی دیده میشود.

بعد از مدتی که بیماری پیشرفت میکند استخوان های دو طرف سطح مفصلی رشد میکنند و ممکن است استخوان اضافی در این محل تشکیل شود که در رادیوگرافی دیده میشوند. بتدریج لایه سینوویال Synovial Layer  که لایه تولید کننده مایع مفصلی است ملتهب شده و رشد میکند و ممکن است مقادیر زیادی مایع مفصلی تولید کند که موجب میشود زانو متورم شده و به اصطلاح آب بیاورد.

  

     

                آرتروز زانو                               زانوی سالم

 

عواملی که ممکن است موجب شوند تا احتمال ایجاد سائیدگی مفصل زانو زیاد شود

 این عوامل عبارتند از :

• توارث : بطوریکه در بعضی از خانواده ها احتمال بروز استئوآرتریت زانو زیاد است

• وزن زیاد موجب افزایش فشار روی زانو شده و احتمال سائیدگی آنرا بیشتر میکند.

• سن : با افزایش سن بیماری بیشتر و شدیدتر میشود.

• جنس : خانم های با سن بیش از پنجاه سال بیشتر در معرض این بیماری هستند.

• ضربه : ضرباتی که در حین ورزش یا آسیب هایی که بدنبال ضربات زانو ایجاد میشوند (مانند شکستگی، دررفتگی، پارگی منیسک و رباط های زانو) میتوانند در دراز مدت موجب استئوارتریت زانو شوند.

• شغل های خاص : که در آنها کارهایی مثل زانو زدن، چمباتمه زدن، راه رفتن بیش از سه کیلومتر در روز، برداشتن اشیاء سنگین تر از 25 کیلو بطور مرتب و مستمر انجام میشوند میتوانند موجب اعمال فشار زیادی روی زانو شده و احتمال بروز سائیدگی مفصل زانو را بیشتر کنند. در شغل هایی مثل کارگرانی که در خطوط تولید کار میکنند، اپراتور های کامپیوتر، هنرمندان حرکات نمایشی، کارگران کارهای سخت مثل کار در معادن یا کار در کشتی احتمال بروز این بیماری بیشتر است.

• ورزش هایی مثل فوتبال، دو استقامت و تنیس بمدت طولانی و زیاد ممکن است احتمال ایجاد استئوآرتریت زانو را زیاد کنند.

• بعضی بیماری ها مانند آرتریت چرکی، کندرومالاسی پیشرفته، دررفتگی مکرر کشکک، استئوکندریت دیسکان

منبع :ایران ارتوپد

مبارزه با آرتروز

ماده غذایی مفید برای مبارزه باآرتروز

التهاب، پاسخ بدن به عفونت و آسیب است. در حقیقت التهاب یک مکانیسم دفاعی است که با انتقال مواد مغذی و سلول های ایمنی به محل آسیب دیده، به بهبود و ترمیم بافت ملتهب کمک می کند.

التهاب دارای عوارض ناخوشایندی نیز هست. التهاب مزمن مفاصل یا آرتروز موجب تورم و دردناک شدن مفاصل می شود.

در اینجا 5 ماده غذایی ضد التهاب را به شما معرفی می کنیم:

غذاهای غنی از امگا- 3: یکی ازدلایل التهاب در بدن، مصرف بالای اسیدهای چرب امگا- 6 و دریافت پایین اسیدهای چرب امگا- 3  است. اغلب رژیم های غذایی امروزی حاوی 10 برابر امگا- 6 نسبت به امگا- 3 هستند، که این نسبت خطر التهاب را افزایش می دهد. امگا- 6 در مغزها، دانه ها و روغن های گیاهی یافت می شود.

محققان توصیه می کنند که بیماران مبتلا به آرتروز مقدار بیشتری امگا- 3 به رژیم غذایی خود اضافه کنند. منابع اسیدهای چرب امگا- 3 عبارتند از: انواع ماهی مانند سالمون، ساردین و قزل آلا، تخم کتان و گردو. همچنین می توان برای تامین اسیدهای چرب امگا- 3 از  مکمل های روغن ماهی نیز استفاده نمود.

روغن زیتون تصفیه نشده: زیتون و روغن زیتون حاوی ترکیبات ضد التهاب هستند و توصیه می شود در رژیم غذایی روزانه خود از آنها استفاده کنید.

غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها: میوه ها و سبزی ها به ویژه آنهایی که رنگ تیره دارند، حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوانی می باشند. توت فرنگی، تمشک، زغال اخته، طالبی، زردآلو، گیلاس، آلو، هندوانه، خرمالو و کلم، اسفناج، بروکلی، هویج، گل کلم، کدو، کدو حلوایی، فلفل، سیب زمینی و شلغم حاوی مقادیر بالایی از آنتی اکسیدان ها هستند.

ادویه ها: زنجبیل، سیر، دارچین و زردچوبه دارای خواص ضد التهابی می باشند، بنابراین به یاد داشته باشید که در طبخ غذاها از آنها استفاده کنید. یک نوشیدنی بسیار مفید برای بهبود التهاب مخلوط آب سیب، آب هویج و زنجبیل می باشد.

چای سبز: چای سبز حاوی ترکیبات خاصی است که برای رفع التهاب و بهبود مفاصل مفید می باشند. براساس مطالعات، نوشیدن 3 تا 4 فنجان چای سبز در روز اثر قابل توجهی در رفع التهاب دارد.

منبع: گروه سلامت سیمرغ

پیشگیری از آرتروز با تغذیه صحیح

تغذیه صحیح که همه متخصصان از آن صحبت می‌ کنند بار خیلی از بیماری‌ ها را کم می‌ کند و موجب سلامت و طول عمر می ‌شود.

تمام تلاش علمای بهداشت و سلامت این است که مردم سالم پیر شوند و کمتر رنج بیماری ببینند.

این بار می‌خواهیم از نقش پیشگیری كننده تغذیه بر بیماری آرتروز با شما بگوییم.

عمل به توصیه‌ های زیر نقش به سزایی در کاهش احتمال بروز این بیماری دارد:

 

* وزن خود را كنترل كنید.

خیلی مهم است که وزن ما متعادل باشد، هرچه بدن سنگین ‌تر شود فشار بر روی مفصل زانو بیشتر می ‌شود. اگر نمی ‌دانیدوزن مطلوب تان را چگونه محاسبه کنید یک راه ساده پیشنهاد می ‌کنم: قد خود را به سانتی ‌متر اندازه بگیرید و عدد 100 را از آن کم کنید وزن ایده‌آل شما عددی است که به دست می ‌آید . البته روش دقیقی نیست ولی بهتر از این است که شما ندانید در چه وضعیتی هستید.

* امگا 3 دریافت کنید.

اسید چرب امگا 3 و غذاهای حاوی این اسید چرب که در ماهی سالمون، تن، ساردین، ماهی آزاد و همچنین دانه‌ های روغنی مثل کلزا یا کانولا ، سویا و روغن بزرگوجود دارد، بسیار مفید هستند.

حداقل هفته ای دو بار ماهی بخورید و یا از کپسول‌های امگا3 که آن را از محل معتبر مثل داروخانه خریده ‌اید و به آن اطمینان دارید، مصرف کنید.

 

* از غذاهای طبیعی و تازه بیشتر استفاده کنید.

همیشه غذاهای طبیعی، سلامت ‌بخش هستند و غذاهایی که در صنعت تهیه می ‌شوند به دلیل مواد شیمیایی و نگه دارنده ها می ‌توانند مضر باشند.

به علاوه املاح و مواد آنتی اکسیدان موجود در آن ها به سیستم ایمنی شما کمک می ‌کنند.

 

* نوشیدن آب را فراموش نکنید.

روزانه حداقل6 تا 8 لیوان آب بنوشید.

 

* غذاهایی که باید با احتیاط خورده شوند.

بعضی از غذاها به دلیل اگزالات توصیه نمی ‌شوند؛ مثل ریواس ،زغال اخته،آلو ،کنگر ، اسفناج.

خانواده دیگر سبزی‌ ها نظیرگوجه فرنگی ،بادمجان،سیب زمینی، فلفل هم برای تعدادی از بیماران اثرات نامطلوب داشته است.

لبنیات چرب، کلیه چربی‌ های حیوانی، مغز ها و آجیل ها ، دانه‌های روغنی،کره حاصل از دانه‌ ها نیز توصیه نمی ‌شوند، چون این مواد به دلیل انرژی بالا موجب اضافه وزن می ‌شوند.

موادی که از جذب کلسیم جلوگیری می‌ کنند، باید خیلی کم و با احتیاط مصرف شوند. نمک ، گوشت قرمز ،  قهوه، شیرینی زیاد و شکر سفید نیز از این دسته‌ اند.

منبع:تبیان

پیشگیری از آرتروز و سرماخوردگی با این سوزاننده کوچک!؟

این سوزاننده کوچک می‌تواند بواسطه ویتامین ث و اثرات ضد درد و التهابی که دارد از بروز علائم آرتروز و رماتیسم و سرما خوردگی جلوگیری نماید.

 

فلفل قرمز و پیشگیری:
فلفل از دیرباز بصورت تازه (سرشار از ویتامین ث) و خشک شده در ادویه توسط مردم مورد مصرف بوده است. این سوزاننده کوچک می‌تواند بواسطه ویتامین ث و اثرات ضد درد و التهابی  که دارد از بروز
* علائم ارتروز و رماتیسم
* سرماخوردگی
جلوگیری نماید.

فلفل قرمز  (Capsicum annuum (Paprika           
خانواده: 
سیب زمینی Solanaceae 

مشخصات:
گیاهی است یکساله با ریشه اصلی و ساقه افراشته و منشعب که تا ارتفاع حدود یک متر میرسد. گلها با دمگل کوتاه در محور انشعابات کوتاه ساقه قرار دارند، جام گل فنجانی و دارای 5 گلبرگ سفید رنگ میباشد. میوه سته‌ای آویزان و به اشکال مختلف که به سه رنگ قرمز، سبز و زرد می‌باشد و نوع قرمز دارای اثرات داروئی میباشد.
زمان جمع آوری میوه در ماههای مرداد و شهریور می‌باشد.

 

پراکندگی:
بومی نواحی حاره ای قاره امریکای جنوبی میباشد و در اغلب نقاط اروپا کاشت می‌شود.
در بسیاری از مناطق ایران کاشت می‌شود.

 

بخش‌های مورد استفاده:میوه

ترکیبات شیمیایی:* کاپسایسینCapsaicine

* کاپسوروبینCapsorobin 

* کاروتنCaroten

* لوتئین

* ویتامینC (در میوه تازه) B1 ، B2 و E از مهمترین مواد موثره میباشند.

خواص:ضد درد: بطور موضعی اثرات ضد درد خود را بواسطه کپسایسین با تحریک اختصاصی فیبرهای C بدون میلین اعصاب آوران که منجر به تخلیه ذخایر ماده P شده و موجب کاهش یا توقف انتقال محرک‌های دردناک از فیبرهای اعصاب محیطی به مراکز بالاتر میشود، اعمال می‌کند.

ضد التهاب: بواسطه تحریک جریان خون موضعی منجر به رفع سریعتر التهاب می‌گردد.

مقوی معده: منجر به افزایش ترشح شیره معده می‌گردد.

رفع سوء هاضمه: با بهبود ترشحات معده و افزایش حرکات دودی روده منجر به بهبود هضم می‌گردد.

رفع دریازدگی: احتمالا" با افزایش حرکات دودی روده از برگشت غذا و تهوع حین دریازدگی جلوگیری می‌کند.

ضد تصلب شرائین: بواسطه اثرات رقیق کنندگی Fibrinolytic از تصلب شرائین جلوگیری می‌کند.

موارد مصرف:
پیشگیری:
سکته مغزی و قلبی: با اثرات فیبرینولیتیک از بروز تصلب شرائین و در نتیجه سکته مغزی و قلبی جلوگیری می‌کند.{(خوراکی) کمکی}

دریازدگی: با افزایش حرکات طبیعی روده از بروز دریازدگی جلوگیری می‌کند.{(خوراکی) کمکی}

درمان:
درد مفاصل: در آرتروز بخصوص در افراد مسن بواسطه کاهش تعداد پیام‌های درد از موضع و نیز کاهش التهاب منجر بهبود درد مفصل می‌گردد.{(موضعی) کمکی}

التهاب مفاصل: با افزایش جریان خون موضعی منجر به دفع سریعتر عوامل التهابی از موضع گردیده و التهاب مفصل را کمتر می‌نماید. {(موضعی) کمکی}

رماتیسم: با دو مکانیسم فوق به درمان رماتیسم کمک میکند.{(موضعی) کمکی}

دریازدگی: از حرکت خلاف جهت روده که منجر به استفراغ میشود جلوگیری کرده لذا علائم دریازدگی را کاهش می‌دهد.{(خوراکی) کمکی}

دردهای بعد از زونا: دردهای عصبی که بعد از بهبود زونا در محل ضایعات پوستی باقیمانده، را بهبود می‌دهد{(موضعی) کمکی}

دردهای عصبی بیماران دیابتی Diabethic Neuropathy: دردهای اندام انتهائی که در بیماران قندی پس از 5-10 سال بروز می‌کند، با مصرف فلفل قرمز کاهش می‌یابد.{(موضعی) کمکی}

موارد احتیاط و منع مصرف:
* بدلیل احتمال ایجاد گرفتگی حاد در مجاری تنفسی مصرف استنشاقی فلفل قرمز ممنوع است.
* مصرف مقادیر زیاد بصورت خوراکی می‌تواند در افراد آسمی علائم تنفسی را تشدید نماید.
* مصرف موضعی در پوست آسیب دیده و نزدیک چشم مجاز نمی‌باشد.
* دراولین بار مصرف موضعی بهتر است که به مقدار کم مصرف شده و در موضع ماساژ زیادی داده نشود.
* بدلیل افزایش ترشح اسید معده حین مصرف فلفل، در کسانیکه زخم معده دارند، مصرف خوراکی آن می‌تواند با تحریک موضعی و نیز افزایش احتمال رقت خون، منجر به خونریزی گردد.
* بدلیل تحریک حرکات دودی روده، مصرف فلفل درکسانیکه بیماری روده تحریک پذیرIBS دارند، مجاز نمی باشد.
* خطر بروز سرطان معده و کبد در کسانیکه مصرف خوراکی بطور افراطی دارند، بیشتر از افراد عادی است.

تداخلات داروئی:
* در مصرف خوراکی توام با تئوفیلین Theophiline جذب دارو افزایش می‌یابد.
* زمان القاء خواب با هگزوباربیتال و غلظت خونی این دارو در مصرف حاد عصاره فلفل افزایش و در مصرف مداوم کاهش می‌دهد.
* در افرادی که سابقه زخم معده ندارند، مصرف خوراکی پودر فلفل قرمز نیم ساعت قبل از اسپرین عوارض گوارشی-مخاطی دارو را کاهش می‌دهد.
* در کسانیکه داروهای مهار کننده انزیم مبدل انژیوتانسین ACEI,s مصرف می‌کنند (کاپتوپریل و انالاپریل) مصرف موضعی فلفل می‌تواند احتمال حساسیت دارو را که منجر به سرفه خشک می‌شود، را بالا می‌برد.

مصرف در دوران بارداری:مصرف خوراکی در مقادیر کم مجاز است.

مصرف در دوران شیردهی:
مصرف خوراکی و موضعی در مقادیر کم مجاز میباشد.

منبع:سیمرغ

راه حلی برای مبارزه با آرتروز زانو

آرتروز زانو پدیده ای از بین برنده است که غضروف زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، چاقی و اضافه وزن به میزان بسیار زیادی در ایجاد آن سهیم هستند.

 تحقیقی که توسط یک گروه تایوانی انجام شده است نشان می‌دهد کم کردن وزن در کاهش سرعت پیشروی آرتروز زانو بسیار مؤثر است، از سوی دیگر درد آن را کاهش می‌دهد و عملکرد ناحیۀ مبتلا یعنی زانو را بهبود می‌بخشد.

آرتروز زانو

آرتروز یک بیماری مفصلی است که خود را به شکل از بین رفتن عضروف و تکثیر بافت استخوانی نشان می‌دهد، ویژگی آن ظاهری استخوانی اش است. بر خلاف آرتریت، این بیماری رفتاری التهابی ندارد. این بیماری که اغلب پیشرفت کندی دارد، خود را با درد، انعطاف ناپذیری و عملکرد نامناسب ناحیۀ مبتلا نشان می‌دهد. آرتروز زانو شایع ترین دلیل درد در ناحیۀ زانو بین افراد بالای 45 سال است. در رابطه با مواردی که غضروف مبتلا می‌شود، فرد در پشت و جلوی زانو و البته کمی دورتر از آن، درد را احساس می‌کند. این درد که هنگام استراحت کم می‌شود، هنگام ایستادن های طولانی مدت، پیاده روی، و بالا رفتن یا پایین آمدن از پله ها تشدید می‌گردد.

در میان دلایل: چاقی!

آرتروز غالباً زمانی ایجاد می‌شود که غضروف سطح استخوانی مفاصل را می‌پوشاند و ویژگی های اصلی خود یعنی انعطاف پذیری، قابلیت ارتجاعی و لغزشش را از دست می‌دهد. این بیماری می‌تواند به خاطر جراحتی که به غضروف آسیب زده یا کار کشیدن بسیار زیاد و بیش از حد از مفاصل (تکرار فعالیت شدید)  ایجاد بشود. از سوی دیگر، آرتروز زانو از لحاظ آماری، ارتباط مستقیمی با اضافه وزن و چاقی دارد.

فایدۀ کاهش وزن

با توجه به نتیجۀ این مطالعه، اصولاً لاغر شدن می‌باید تأثیر مثبتی بر کم کردن این بیماری و یا حداقل کاهش سرعت آن داشته باشد. برای آزمایش کردن این فرضیه، یک گروه از محققان تایوانی 16 فرد چاق مبتلا به آرتروز زانو را استخدام کردند و آنها را تحت رژیم های کم کالری قرار دادند. آنها مشاهده کردند، افرادی که حدوداً 15% از وزن شان کم شد، دردشان کاهش یافت، و بهبودی قابل توجهی در سرعت جابه‌جایی و عملکردشان به وجود آمد. همان طور که می‌بینید، عوارض اضافه وزن و چاقی واقعاً تمام اعضای بدن ما را درگیر می‌کند.

منبع : وبلاگ دکتر حسین زاده

آرتروز زانو

شرح بیماری

آرتروز مفصل زانو، از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چھل سال است و شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن میباشد. از این بیماری به نامھای استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می کنند. تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز معروف است.

 

مهمترین نشانه آرتروز زانو

مھمترین مشخصه آرتروز، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است.

غضروف مفصلی لایه سفید رنگ و نرم و لغزنده ایست که روی سطح استخوان را در ناحیه مفصل میپوشاند و موجب میشود تا استخوان ھا براحتی در ناحیه مفصل روی ھم حرکت کرده و بلغزند.

در استئوآرتریت یا سائیدگی مفصلی این لایه بتدریج ضعیف و نازک میشود. بعد از مدتی شیار ھایی روی آن بوجود آمده و سپس قسمت ھایی از آن کاملا از بین رفته و تکه تکه میشود.

درمان 

1. ﮐﺎھﺶ وزن درﺻﻮرت وﺟﻮد ﭼﺎﻗﯽ 

2. ﮐﻨﺘﺮل ﻓﻌﺎﻟﯿﺖھﺎی روزﻣﺮه: ﭘﺮھﯿﺰازﭼﮫﺎر زاﻧﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ، ﭘﺮھﯿﺰاز دو زاﻧﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ، ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺘﻦ از ﭘﻠﻪھﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﭘﻠﻪ-ﯾﮏ ﭘﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺻﺒﺮ و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺮھﯿﺰاز وﺿﻌﯿﺖھﺎی ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻪ زاﻧﻮ در ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد، ﻋﺪم اﻧﺠﺎم ﺣﺮﮐﺎت ﺟﮫﺸﯽ-ﭼﺮﺧﺸﯽ و ﺗﻨﺪ، روزاﻧﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ٣٠ دﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺎده روی ﮐﻨﻨﺪ، اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻄﻮح ﺷﯿﺐ دار ﺑﻪ ﺟﺎی ﭘﻠﮑﺎن ﺑﻪ ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﻪ وﯾﮋه ﻣﺒﺘﻼﯾﺎن ﺑﻪ درد زاﻧﻮ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ھﻤﻮاره ﺑﺎﯾﺪ از ﮐﻔﺸﮫﺎی ﺧﻮب و ﺑﺎ اﻧﺪازه ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد. 

3. ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻋﻀﻼت اﻃﺮاف ﻣﻔﺼﻞ زاﻧﻮ. 

4. ﺗﺤﺮک ﻣﻔﺼﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه. 

5. ﺣﺮﮐﺎت و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺸﺪﯾﺪ درد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺣﺘ ًﻤﺎ ﺗﺮک ﺷﻮد. 

6. درﻣﺎن داروﯾﯽ ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ. 

7. ﺗﻨﻈﯿﻢ ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺑﯿﻤﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻓﯿﺰﯾﻮﺗﺮاﭘﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﺷﺪت ﯾﺎﻓﺘﻪ و اﺣﺘﻤﺎل زﻣﯿﻦ ﮔﯿﺮ ﺷﺪن وﺟﻮد دارد. 

8. اﺳﺘﻔﺎده از زاﻧﻮﺑﻨﺪ و وﺳﺎﯾﻞ ﮐﻤﮑﯽ ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﯾﺎ ﻣﺸﺎوره ﺑﺎ ﻓﯿﺰﯾﻮﺗﺮاﭘﯿﺴﺖ 

9. آب درﻣﺎﻧﯽ(ھﯿﺪروﺗﺮاﭘﯽ)

10. درﻣﺎن ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ : زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ درد و ﻣﺸﮑﻼت ﻣﻔﺼﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪ اﺳﺖ، ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺟﺮاﺣﯽ ارﺗﻮﭘﺪ ﺿﺮورت ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ.

11. درﻣﺎن ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ : زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ درد و ﻣﺸﮑﻼت ﻣﻔﺼﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪ اﺳﺖ، ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺟﺮاﺣﯽ ارﺗﻮﭘﺪ ﺿﺮورت ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. 

منبع: سایت پزشکی