فیزیوتراپی دیسک کمر(قسمت ۲)

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد 

فیزیوتراپی دیسک کمر(قسمت ۲)

فیزیوتراپی دیسک کمر

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد 

فیزیوتراپی دیسک کمر

ورزشی فوق العاده برای آرتروز زانو

هنگام بروز آرتروز موضعی در ناحیۀ زانو چه باید کرد؟ این گونه مرسوم بوده که هنگام بروز این عارضه از یک ضد درد یا مسکن استفاده می شده ولی این داروها تنها باعث مزمن شدن درد می شدند.

 و اگر شما چند بار در هفته "تایی چی" انجام دهید، آیا تأثیری در بهبودی آرتروز زانو دارد؟ تایی چی به داد زانوی شما گوش می هد .آرتروز زانو یا گنارتروزآرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود. عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند. جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند. از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد."تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد. "تایی چی" در برابر آرتروز زانونزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند. 

این تمرین 75% کاهش درد و چهار برابر افزایش توانایی در انجام کارهای روزمره را برای این افراد به ارمغان آورد. توانایی جسمانی، مستقل بودن در کارهای شخصی و سلامتی شان به میزان قابل توجهی بهتر شد به حدی که نشانه های افسردگی نیز در آنها کاهش یافت.  چگونه می توان تأثیر "تایی چی" بر آرتروز زانو را توضیح داد؟این فن رزمی به بدنی آرام نیاز دارد. باعث حرکت ماهیچه ها، انعطاف و استقامت شان می شود. "تایی چی" کمک می کند تا فرد شناخت بهتری از بدنش و محدودیت هایش به دست آورد. این فعالیت آرام ذهن را نیز به کار می اندازد. به لطف عمل تنفس و استراحت، وضعیت عمومی بدن بهبود می یابد؛ این بهبودی برای دردهای زانو بسیار مفید و ارزشمند است. به همۀ این موارد باید مهارت در کنترل بر درد را نیز اضافه کرد.شما هم امتحان کنید، شاید به موازات این تمرین ها بتوانید مقدار داروهای ضد التهاب تان را هم کم کنید.
منبع:سیمرغ

شوک ویو تراپی چیست

شوک ویو تراپی Extracorporal shock wave therapy ESWT روش درمانی جدیدی است که در آن با استفاده از امواج صوتی پر قدرت درد ناشی از بعضی بیماری های سیستم حرکتی بدن انسان را کاهش میدهند.

یک شوک ویو یا موج شوکی نوعی موج قوی ولی بسیار کوتاه مدت است که از صوت سریعتر حرکت میکند. مثال هایی از این نوع موج های شوکی موج ایجاد شده در هنگام رعد و یا موج ایجاد شده در هنگام شکسته شدن دیوار صوتی توسط هواپیما است. Extracorporal به معنای خارج از بدن است به این منظور که دستگاه مولد موج در خارج از بدن قرار گرفته است.

 

تکنولوژی این سیستم بسیار شبیه آن چیزی است که در دستگاه های سنگ شکن کلیه استفاده میشود. مورد استفاده عمده این روش درمانی در تاندنیت ها است. در تاندنیت ها، تاندون در محل اتصال به استخوان دچار مشکل شده و این وضعیت موجب بروز درد در بیمار میشود. مهمترین تاندنیت هایی که در درمان آنها از شوک ویو استفاده میشود عبارتند از

• فاسئیت پلانتار در خار پاشنه

• تاندنیت آشیل

• تاندنیت کلسیفیک در شانه

• تاندنیت کشکک

• تنیس البو

• 'گلف آلبو

 

از روش شوک ویو تراپی در درمان مشکلات زیر هم استفاده میشود

• نوروم مورتون

• شکستگی های استرسی

• دیر جوش خوردن شکستگی

به نظر میرسد مکانیسم اثر شوک ویو تراپی ایجاد پارگی های بسیار ریز میکروسکوپی در بافت مربوطه بر اثر ضربه شدید موج شوکی است. این پارگی های ظریف موجب آزاد شدن موادی از بافت میشوند و این مواد به نوبه خود موجب افزایش مویرگ های بافت و انتقال سلول های ترمیم کننده از طرف بدن به محل آسیب دیده میگردد و بدین وسیله روند ترمیم و بهبودی در بافت مربوطه فعال میشود.

شوک ویو تراپی به این صورت انجام میشود که تکنیسین مربوطه ابزار خاصی را بر روی پوست محل گذاشته و از طریق آن امواج صوتی پرقدرت را به درون بافت میفرستد. کل این فرایند معمولا 20-10 دقیقه طول بکشد. گاهی اوقات بعد از انجام آن بیمار کمی احساس ناراحتی در محل دارد که معمولا در 24 ساعت اول بتدریج از بین میرود.

جلسات شوک ویو تراپی معمولا 5-3 بار و با فاصله یک هفته تکرار میشوند. بعضی بیماران بعد از شروع درمان کاهش محسوسی در شدت درد ناشی از بیماری را ذکر میکنند ولی معمولا برای بدست آوردن حداکثر تاثیر درمانی نیاز به گذشت 8-6 هفته وجود دارد.

روش شوک ویو تراپی معمولا در کلینیک های فیزیوتراپی عرضه میشود.

منبع:ایران ارتوپد

درمان ناهنجاری های اسکلتی

آیا میدانید که بسیاری از تغییر شکل های بدن یا deformity ها را با انجام برخی ورزشها و حرکات به سادگی میتوان اصلاح نمود واز اعمال جراحی سنگین پیشگیری نمود؟

حرکات اصلاحی چیست؟

حرکات اصلاحی شیوه ای مدرن و اثربخش برای برطرف کردن و اصلاح تغییر شکل های بدن است و از طریق تقویت عضلات و برطرف کردن کوتاهی عضلات و بهبود حس عمقی ، موجب اصلاح ناهنجاریهای بدن می شود.

حرکات اصلاحی،در واقع حرکات ورزشی و تمرینی دقیقی است که بر مبنای دانش پزشکی و فیزیو تراپی تجویز میگردد.

انجام صحیح حرکات اصلاحی مستلزم بسیاری آگاهی های جانبی و همچنین دانستن دقیق حرکات است که توسط دکترای تخصصی این رشته آموزش و تجویز میگردد.

حرکات اصلاحی در ساعات مشخصی از روز و به دفعات معینی انجام میکردد که همه از رموز تخصصی این رشته آکادمیک و دانشگاهی است.

حرکات اصلاحی با پروتکل و فورمول های دقیقی تجویز میشود و به تدریج افزایش شدت مییابد تا در سریع ترین زمان ممکن و به بهترین شکل ممکن موجب اصلاح بدشکلی های بدن گردد.

این شیوه ی مدرن درمانی مانع از انجام بسیاری از اعمال جراحی سنگین و پرهزینه خواهد شد.

بیماریهایی که در طبقه ی حرکات اصلاحی قرار می گیرند عبارتند از:

- انحراف ستون فقرات به طرفین (اسکولیوز)

- خمیدگی پشت به جلو ( لیفوز )

- گودی زیاده از حد کمر( لوردوز)

- زانوی ضربدری ، زانوی پرانتزی ، زانوی عقب رفته ، زانوی خمیده

- کف پای صاف

- شصت پای کج

انجام این شیوه ی درمانی موثر و کم نظیر، در مرکز آرمان توسط اساتید محترم دانشگاه و متخصصین برجسته فیزیوتراپی انجام می شود.

منبع:آرمان

قولنج شکستن،قدغن!!

آنچه امروز به ‌عنوان قولنج می‌شناسیم بیشتر از آنکه نام بیماری خاصی باشد،یک شکایت مبهم است.

 

قولنج عضلانی هم البته نشانه یک بیماری مشخص نیست،به طوری که گاهی علت آن کشیدگی و اسپاسم ناگهانی و دردناک گروهی از عضلات بدن است.عضلاتی که بیشتر دچار این حالت می‌شوند، عضلات اطراف ستون مهره‌ها و عضلات گردن هستند.

در این حالت عضله نسبت به لمس دردناک و حساس می‌شود و به همین خاطر فرد نمی‌تواند مثل گذشته بدن خود را حرکت دهد...تقریبا همه آدم‌ها در طول زندگی خود کشیدگی عضلانی را تجربه می‌کنند.اسپاسم‌های عضلانی می‌توانند به علت کم‌آبی پس از ورزش‌های سنگین،استفاده زیاد و طولانی از عضلات، آسیب‌های فیزیکی و همچنین کمبود بعضی مواد معدنی مثل منیزیم و کلسیم رخ دهند.

علاوه بر این اسپاسم عضلانی می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های اعصاب و روان باشد.مخصوصا اگر به طور متناوب و در شرایط خاص تکرار شود.هرچند اسپاسم عضلانی در اغلب اوقات ناشی از علل چندان خطرناکی نیست اما در صورت تکرار باید آسیب‌های مغزی،فشار به روی نخاع در ستون فقرات و حتی بیماری ‌هایی چون ام.‌اس را از نظر دور نداشت.

 

این صدا از کجا می‌آید؟
تمام آنچه ما از قولنج به یاد داریم به گرفتگی ‌های عضلانی ختم نمی‌شود.در حقیقت بیشتر اوقات قولنج را با صدای قولنج شکستن می‌شناسیم و اما این صدا از کجا می‌آید؟ و چرا ما از شنیدن آن احساس لذت و راحتی می‌کنیم؟اولین بار در سال 1971 دو دانشمند آلمانی پس از وارد آوردن یک نیروی کششی به مفصل بین انگشت و کف دست شکل‌گیری حباب‌های گازی را در مفصل اثبات کردند.

مفاصل بدن ما به وسیله یک بافت پوششی فرا گرفته شده است که به آن کپسول مفصلی می‌گوییم.در داخل این کپسول مایعی وجود دارد که با ایجاد حالت لغزندگی باعث حرکت آسان‌تر استخوان‌ها کنار هم می‌شود.مواد معدنی و گازهای گوناگونی در این مایع محلول‌ هستند.حرکات مفصلی در طی فعالیت‌‌های معمول،موجب افزایش حجم مفصل و کاهش فشار مایع مفصلی می‌شود.

کاهش فشار باعث یک حالت مکش در داخل فضای مفصل شده و گاز‌های محلول در مایع به صورت حباب درمی‌آیند.ایجاد این حباب‌ها باعث تحریک گیرنده ‌های عصبی داخل مفصل می‌شود و به این ترتیب مغز از پیدایش یک حالت غیر طبیعی در مفصل اطلاع پیدا می‌کند.حال می‌توان فهمید که چرا ما پس از مدتی فعالیت دوست داریم قولنج مفاصل خود را بشکنیم.

در حقیقت ما به طور ناخود آگاه تلاش می‌کنیم پیام ناراحت‌کننده‌ای را که از مفصل‌ها به مغزمان مخابره شده است،رفع کنیم.به این ترتیب با ایجاد کشش مفاصل خود در حداکثر دامنه حرکت آنها،سعی می‌کنیم که این حباب‌ گازی را بترکانیم و وقتی حباب گازی می‌ترکد،همان صدای معروف و خوشایند شنیده می‌شود.

به خاطر همین فرآیند تشکیل حباب است که پس از قولنج شکستن و یا همان ترکاندن حباب تا مدتی با هر حرکتی هم هیچ صدایی از مفصل ما بیرون نمی‌آید چون تشکیل دوباره حباب نیازمند گذشت زمان است.و اما ماجرا برای برخی افراد به همین جا ختم نمی‌شود.

آرام آرام با تکرار این کار برخی از ما نه به خاطر روان‌تر شدن حرکت مفصل‌های خود که تنها برای لذت بردن از صدای ترکیدن به جان مفاصل خود می‌افتیم،به طوری که تا صدای تازه‌ای از مفاصل خود نشنویم،دست‌ بردار نیستیم.

 

از این صدا بترسیم؟
یافته‌های اثبات شده چندانی وجود ندارند که نشان‌ دهند شکستن عادتی مفاصل نهایتا موجب آرتریت آنها می‌شود اما در عوض ثابت شده است که با تحت کشش قرار دادن مفاصل بافت‌های اطراف مفصل همچون عضلات،رباط ‌ها و تاندون‌ها آسیب می‌بینند و در نتیجه در طولانی ‌مدت امکان حرکات ظریف برای فرد سلب می‌شود.

از طرف دیگر آسیب بافت‌های حمایتی اطراف مفصل دامنه حرکت آن را به ‌طور غیر طبیعی افزایش می‌دهد و احتمال در رفتگی آن را بالا می‌برد.با تمام این تفاصیل،حرکت دادن ناگهانی گردن یا ستون فقرات برای بیرون کشیدن صدا از آنها به هیچ عنوان منطقی به نظر نمی‌رسد.حرکت سریع گردن می‌تواند به آسیب شریان‌های تغذیه‌کننده مغز و سایش تدریجی مهره‌ها منجر شود.آسیب دیدن مهره‌های گردنی می‌تواند آن ‌قدر خطرناک و فاجعه‌ بار باشد که هر انسان عاقلی را از خیر این صدای خوشایند منصرف کند.

شاید نتوان با قطعیت از عوارض طولانی ‌مدت شکستن قولنج مفاصل سخن گفت اما یک توصیه را باید بی‌تردید پذیرفت:«لطفا برای شکستن قولنج خود از فرد دیگری استفاده نکنید!»اگر تا امروز هنگام گرفتن عضلات پشت شما از کسی تقاضا می‌کردید که روی ستون فقرات‌تان راه برود و حالا سالم هستید،فقط باید گفت که آدم خوش‌ شانسی بوده‌اید!

 

با قولنج خود چه کنیم؟
همان‌طور که طیف گسترده‌ای از علل باعث ایجاد قولنج می‌شوند،درمان و پیشگیری از آن هم راه‌های گوناگونی دارد.اگر گرفتگی،درد و محدویت حرکت شما ناشی از اسپاسم و کرامپ عضلانی باشد،باید به شناخت علت و درمان آن پرداخت.برای مثال برخی دارو های پایین ‌آورنده کلسترول خون،داروهای پر فشاری خون و داروهای ضد آلزایمر و پارکینسون می‌توانند موجب گرفتگی‌ های عضلانی شوند.

اگر داروی خاصی را به‌ طور مرتب مصرف می‌کنید و دچار گرفتگی‌ عضلانی شده‌اید،شاید عاقلانه‌ترین کار ممکن مراجعه به پزشک‌تان باشد.در هر حال فارغ از دلایل زمینه‌ای مهم،اغلب گرفتگی‌های عضلانی با انجام مانورها و حرکات کششی برطرف می‌شوند و نیازی به مصرف دارو نیست.

اگر به ‌طور مکرر دچار گرفتگی عضلانی می‌شوید و پس از بررسی ‌های لازم علت خطرناکی یافت نشده است،می‌توانید با مشاوره با یک کارشناس فیزیوتراپی نرمش‌ها و حرکت‌های کششی مفید را یاد بگیرید.بهتر آن است که این مانورها را هنگامی که دچار مشکل نیستید،تمرین کنید و در موقع گرفتگی عضلانی تازه به فکر یاد گرفتن و امتحان کردن آنها نیفتید‍!اگر پس از انجام حرکات ورزش سنگین و طولانی ‌مدت دچار گرفتگی عضلانی شده‌اید،محتمل ‌ترین علت به هم ریختن تنظیم آب و الکترولیت ‌های بدن شماست.


بهتر است فورا مایعات و املاح بدن خود را با نوشیدنی ‌های مفید جایگزین نمایید و در نوبت ‌های بعدی پیش از شروع فعالیت ورزشی نیز به میزان کافی مایعات استفاده کنید.همچنین ماساژ ناحیه‌ای که دچار اسپاسم شده است یا گذاشتن کیسه یخ نیز می‌تواند موثر باشد.استفاده از داروهای ضدالتهاب و شل‌کننده‌های موضعی عضلانی معمولا آخرین اقدامی است که می‌توان در خانه انجام داد.هر چند که بهتر آن است لااقل برای اولین بار به وسیله پزشک توصیه شده باشند.


به هر ترتیب استفاده از پمادهای سالسیلات و پیروکسیکام می‌توانند در این شرایط موثر واقع شوند اما اگر قولنج شما به علت تشکیل همان حباب‌های عجیب هم باشد،راه درمان و پیشگیری مسابقه برای شکستن قولنج نیست.بهترین کار این است که با تنظیم یک برنامه منظم ورزش‌های کششی تدریجا قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات و مفاصل بدن خود را بالا ببرید و حداکثر دامنه حرکت آنها را افزایش دهید. 

وقتی قولنج آدم می‌کشد
باور کردنش خیلی ساده نیست اما اگر به فهرست‌ها مراجعه کنیم،متوجه می‌شویم که بوعلی سینا و محمد بن ‌زکریای رازی هر کدام یک کتاب مستقل و مفصل در مورد قولنج نوشته‌اند.البته در آن زمان کارشان چندان هم عجیب نبود.قولنج یکی از مهم ‌ترین بیماری‌های روزگار آنها به حساب می‌آمد.


 بسیاری از بیماری‌ هایی که امروز می‌شناسیم در آن زمان همه با هم قولنج نامیده می‌شدند.کلمه قولنج از ریشه قولون یا همان colon یونانی گرفته شده است.در علم پزشکی قدیم به دردهای پیچشی و ناراحت‌کننده شکم و اعضای مجاورش بدون آنکه دلیل واقعی آن را بدانند،قولنج می‌گفتند.
با این حساب هر عضوی در کنار بیماری‌ها یک قولنج هم داشت.مثل قولنج کلیه،قولنج کبد، قولنج روده،قولنج نوزادی و...هر چند بسیاری از این قولنج‌ها در دنیای جدید به عنوان یک بیماری خطرناک و تمام عیار شناخته می‌شوند اما جالب این است که برخی هم درست مثل قولنج‌های عضلانی روزگار ما به دلیل انقباضات عضلانی رخ می‌دهند.


البته این بار انقباض عضلات صاف مثلا قولنج نوزادان به دلیل پاسخ نارس مغز نوزاد به فرآیندهای گوارشی پدید می‌آید و فرمان مغز موجب انقباض بیش از اندازه عضلات شکم و احساس درد شدید نوزاد و گریه‌های پایان ‌ناپذیر او می‌شود و یا اینکه قولنج روده کم و بیش همان سندرم روده تحریک‌پذیر است که به دلیل اسپاسم‌های گاه و بی‌گاه عضلات صاف روده ایجاد می‌شود.


در روزگار ما دیگر کسی از شنیدن نام قولنج وحشت نمی‌کند اما اگر واقعا می‌خواهید به ابهت و جایگاه قولنج در قرن‌های پیش از این پی ببرید،کافی است بدانید که ابوعلی سینا، یعقوب لیث و دکتر سعید نفیسی همگی به علت قولنج از دنیا رفته‌اند.

منبع:سیمرغ

حرکات نرمشی صحیح

امروزه در بعضی از باشگاههای ورزشی به فرآیند گرم وسرد کردن صحیح بدن توجه ودقت کافی نمی شود یا به این اصل بسیار مهم در ورزش به دید علمی نگرش نمی شود. حال آنکه بطور قطع فرآیند گرم کردن صحیح در پیشرفت علمی و عملی ورزش نقش بسزایی ایفا می کند. هر ورزشکاری که می خواهد تمرین اختصاصی خود را آغاز کند باید بطور دقیق و صحیح بدن خود را گرم کند و این نکته نباید فراموش شود که شروع تمرین بدون نرمش مناسب آسیب دیدگی بدنی را در حین تمرین یا در آینده به دنبال خواهد داشت. بسیاری از متخصصان پزشکی ورزشی پس از تحقیقات گسترده به این نتیجه رسیده اند که نرمش صحیح بدن باعث افزایش سرعت جریان خون در بدن می شود و عمل خون رسانی به قلب و مغز سریعتر انجام می پذیرد. همچنین اثرات مثبت فراوانی برای ورزشکاران به دنبال خواهد داشت که یکی از ویژگی ها شادابی و نشاط بعد از انجام حرکات ورزشی است. ثانیاً ورزشکار از لحاظ روحی و روانی آمادگی کاملی برای تمرین پیدا خواهد کرد. در ادامه نحوه فرآیند گرم کردن بدن که به ترتیب زیر است را بیان می کنیم :

الف) حرکات کششی

ب) دوی نرم

ج) حرکات نرمشی

الف) حرکات کششی : ورزشکاران باید به این نکته توجه داشته باشند که قبل از دویدن حتماً باید به وسیله اجرای حرکات کششی بدن خود را دقیق آماده کنند و این کشش باید شامل مراحل زیر باشد:

1-کشش عضلات گردن

2-کشش عضلات دست

3-کشش عضلات دست (مچ، کتف و شانه)

4-کشش عضلات پهلو و شکم

5-کشش عضلات کمر

6-کشش عضلات پا (باسن، ران، پشت ساق پا و مچ)

ب)دوی نرم : این مرحله شامل دوهای نرم و آهسته و حتی راه رفتن تند می باشد که حداقل پنج دقیقه طول می کشد. البته در حین دویدن میتوان از چند حرکت نرمشی و پرشی و حتی دوی نیمه سرعت یا سرعت استفاده کرد.

ج) حرکات نرمشی : مرحله آخر گرم کردن، نرمش است ومدت زمان لازم برای این حرکات 5 الی 10 دقیقه می باشد. در این مرحله دمای بدن نسبتاً بالا و گرم است و باید بر روی عضلات ابتدا فنر زد و سپس (5 الی 10 ثانیه) نگه داشت تا عضلات آمادگی لازم را برای اجرای حرکات سنگین ورزشی داشته باشد در ضمن این مرحله باید تمامی گروههای عضلانی بدن مخصوصاً آن گروه از عضلات که در ورزش مورد نظر ورزشکار بیشتر درگیر است توجه کرد مانند کشش و نرمش عضلات دست، شانه، کتف وکمر در ورزش والیبال و کشش و نرمش عضلات پا در ورزش رزمی تکواندو.

فرآیند سرد کردن بدن یا بازگشت به حالت اولیه به ترتیب شامل مراحل زیر است :

الف) دوی نرم، ب) حرکات کششی

در مرحله سرد کردن بدن، کاملاً عکس مرحله گرم کردن بدن باید عمل کرد. ابتدا باید دوی نرم و آهسته را اجرا کرد و سپس نوبت به بخش حرکات کششی می رسد. این مرحله باید در برنامه ورزشی ورزشکار لحاظ شود و همانطور که نباید در اجرای تمرینات ورزشی به یکباره شروع به فعالیت کنیم. در مرحله پایان تمرین ورزشی نباید به یکباره و ناگهانی رها شود. ذکر این نکته ضروری است که این فرآیند باعث جلوگیری از گرفتگی و کوفتگی عضلات ورزشکار می شود و خون در اندام های تحتانی جمع نمی شود و راحت تر و سریعتر برای تصفیه و اکسیژن گیری به قلب بازمیگردد و از خستگی بدن بعد از تمرین کاسته میشود. اگر خواهان بدنی سالم و در حد مطلوب هستید حتماً اصول صحیح نرمش را رعایت کنید.

منبع: وبلاگ ستارگان شهر

چند نكته در مورد کمردرد

 

·         قابليت ارتجاع مفاصل بعضي از افراد بيش از حد معمول است و ممكن است بتوانند با پاهای صاف به طور كامل خم شوند. از نظر علمي به اين وضعيت، ((بيش تحركي)) (hyper mobility) گفته مي شود و به خصوص اكثر ژيمناست ها از اين ويژگي برخوردار هستند . مشاهده شده است كه اين افراد در اثر تكرار حركات شديد دچار ساییدگی مفاصل و كشيدگي بيش از حد رباط ها مي شوند.

·         فیزیوتراپی( درمان فيزيكي) در كمردردهايي كه بيش از چند هفته طول كشيده اند نقش مهمي در ايجاد تحرك و تقويت عضلات پشت و شکم و اطراف مهره ها و در نتيجه، درمان دردهاي مزبور دارد.

·         نحوه انجام فيزيوتراپي، مدت آن و وسايل مورد استفاده در آن، بر حسب هر بيمار و وضعيت بدني و سني وي متفاوت است. استفاده از سرما، گرما، لامپ هاي فرو سرخ، اولتراسوند، كشش، ماساژ، تحريك الكتريكي عصب از راه پوست (TENS) جزء برنامه هاي فيزيوتراپي است. فيزيوتراپي معمولاً زمينه را براي درمان هاي دراز مدت بعدي (مانند تمرينات ورزشی مخصوص) آماده مي كند. كشش، موجب كاهش فشار وارده بر اعصاب مي شود.

·         طب سوزنی در اثر تحريك آزاد شدن مواد شيميايي موسوم به ((آندورفين)) و ((آنكفالين)) در مغز و نخاع مسير حس درد را مسدود مي كند و در بعضي از افراد براي تسكين دردهاي ناحيه پشت و کمر موثر واقع مي شود.

·         بستن كمربند طبي ، حركات پشت و كمر را محدود مي كند و با اين كار موجب تسكين درد اين نواحي مي شود ولي پوشيدن دراز مدت آن ها موجب عدم تحرك و سفتي و خشكي كمر و پشت مي شود. بنابراين بايد هرچه زودتر فعاليت هاي معمولي را شروع كرد و از كمر بندهاي مزبور به طور طولاني استفاده ننمود.

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

نکات درمانی و ایمنی پیچ خوردگی پا

همانطور که قبلا اشاره شد پیچ خوردگی مچ پا شایع است مخصوصا پیچ خوردگی مکرر آن. اینکه چرا این آسیب تکرار می شود به علت عدم توانبخشی کامل می باشد.

از همان لحظه که پا پیچ می خورد تا چندین ماه بعد ما باید نکاتی را حتما لحاظ کنیم تا دچار مشکلات لاینحل نشویم.

1. به محض پیچ خوردن ناگهانی پا از ادامه پیاده روی و وزن انداختن بر پای پیچ خورده ممانعت کنید هر چند که در آن لحظه هیچ احساس درد نداشته باشید( چون درد در همان لحظه بروز نمی کند)
2. در صورت دسترسی فورا یا حتی تا دو روز اول کیسه یخ بر روی موضع که کشیده شده و احتمالا تورم کرده قرار دهید. در نظر داشته باشید که بهتر است کیسه یخ را بصورت آرام روی آن ناحیه حرکت دهید و بیش از ۱۰ دقیقه در هر بار استفاده نباشد . شاید در صورت ورم زیاد در هر ۲ ساغت یکبار لازم باشد استفاده کنید.
3. مالیدن ژل پیروکسیکام یا دیکلوفناک هم بسیار به کم شدن التهاب موضع کمک می کند.
4. حتما و حتما تا زمانی که متخصص به شما می گوید روی پای آسیب دیده وزن نیاندازید و تا زمانی هم که هنوز پیش دکتر ارتوپد یا فیزیوتراپیست نرفته اید روی پایتان وزن نیاندازید.
5. بنابراین قدم خیلی مهم در جلوگیری به موقع از عوارض حتمالی مراجعه به متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست می باشد .
6. ثابت نگه داشتن پا چه با گچ گیری در آسیبهای شدید چه با بانداژ ضروری است
7. مصرف داروهای ضد درد و التهاب با تشخیص دکتر
8. در صورت کم شدن درد و ورم انجام یکسری انقباضهای ایستا از عضلات ساق و مچ پا و کف پا هم برای کم کردن ورم و هم حفظ قوای عضلانی و ایجاد ثبات بیشتر که به علت آسیب لیگامانها کم شده است ضروری می باشد و باید زیر نظر فیزیوتراپیست ورزشهای درست دریافت شود.
9. پیشرفت ورزشهای تقویتی و ثباتی و بر طرف کردن چسبندگیهای بدنبال آسیب در بافتهای نرم موضع تحت نظر فیزیوتراپیست باید صورت گیرد
10. انجام حرکات مختلف پا و استفاده از گرما و روغن مالی در ناحیه کمک زیادی در ترمیم درست بافت آسیب دیده می کند.
11. شاید باورتان نشود اما ورزشهای پیشرفته و مراقبت لازم تا حدود ۹ ماه بعد لازم است تا بافت مقاوم و سالمی درست شده باشد.
12. از پوشیدن کفشهای نامناسب و بی ثبات تا چند ماه پرهیز کنید
13. از زیاد دویدن مخصوصا در زمینهای نا هموار که احتمال پیچ خوردن مکرر هست دوری کنید تا زمان مورد نظر
14. ورزشهایی مثل فوتبال را زمانی که درمانگر از سلامتی و قوت لیگامانها مطمئن شد شروع کنید

و این را بدانید که چنانچه نخواهید این نکات را رعایت کنید و پشت گوش بیاندازید مطمئنا آسیب شما تکرار می شود و چه بسا مشکلات دیگری مانند آرتروز مچ پا یا زانو- عدم تقارن در کشش بافتهای کف پایی و اطراف آن رخ می دهد.

منبع:وبلاگ دکتر فروغ

درد دست نشانه چیست ؟

 

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

- دست بیش از دو روز است که درد دارد.
- درد با کار یا ورزش بدتر می‌شود.
- دست گرفتار درد حس ندارد.
- دست تغییر شکل داده یا ورم کرده است.
- دست را نمی‌‌توان دراز کرد.
- درد دست همراه با درد قفسهٔ سینه یا تنگی ممکن است علامت حملهٔ قلبی باشد. در این‌صورت یک فوریت پزشکی است.

- درد دست نشانهٔ چیست؟
دست ابزار انعطاف‌پذیر عجیبی است. می‌توان آن را برای کارهای مختلف، از پرتاب توپ گرفته تا حمل کیسهٔ خرید و تکان دادن برای خداحافظی، به کار گرفت. ولی، مانند هر ابراز دیگر، دست نیز تا حدی تحمل دارد.
درد دست علل متعددی دارد، ولی اغلب تا یک علت ردیابی می‌شود: خستگی ماهیچه ها. درد و خستگی امروز دست ممکن است فردا بهتر شود، در این‌صورت چیز مهمی نیست. اما اگر بدون هیچ دلیل مشخصی درد می‌آید و می‌رود، و باز بر می‌گردد، ممکن است ناشی از التهاب مفصل باشد.

اگر درد به تدریج زیاد می‌شود و ورم آزاردهنده‌ای دارد، احتمالاً دچار شکستگی استخوان ساعد یا بازو شده‌اید. ممکن است فکر کنید شکستگی استخوان چیز واضحی است، ولی گاهی استخوانی می‌شکند، بدون آنکه انسان متوجه شود. مثلاً ممکن است ضربه‌ای به دستتان بزنید یا زمین بخورید و احساس درد نکنید تا زمانی که فعالیت دست زیاد شود یا فشاری بر ناحیهٔ شکسته وارد آید.

آسیب دیدن مچ دست هم می‌‌تواند باعث درد شدید ساعد شود. از شایع‌ترین این دردها آسیب ناشی از تکرار یک حرکت است، مثل تایپ کردن، چکش زدن یا برداشتن تکراری یک چیز. این درد هر روز بدتر می‌شود، چون دست استراحت نمی‌کند. بالاخره کشیدگی بافت‌ها بر توانائی دست به بهبود غلبه می‌کند. گرچه آسیب‌دیدگی عمدتاً در مچ است، اما درد ممکن است تا آرنج بالا رود.

آسیب دیدن بازو کمتر اتفاق می‌افتد، چون ماهیچه‌های زیادی دور آن را گرفته است. یکی از شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌های بازو که به درد منجر می‌شود التهاب وتر ماهیچهٔ دو سر است که در آن، وتر نزدیک به شانه کوفته یا پاره شده است و درد فزاینده‌ای در ماهیچهٔ دو سر بازو ایجاد می‌کند.

درد هر جای بدن نیز می‌تواند به بازو مربوط باشد. مثلاً برداشتن اجسام سنگین ممکن است وترهای شانه را ملتهب کند که صورت درد بازو خود را نشان می‌‌دهد.

درد شدیدتر منتشر به پائین دست چپ علامتی سنتی حملهٔ قلبی است. این درد ممکن است با تهوع، تنگی نفس یا درد قفسهٔ سینه همراه باشد. اما گاهی درد دست چپ تنها علامت آن است.

- درمان درد دست
درمان درد دست بستگی به محل و شدت آسیب‌دیدگی دارد. ولی در اینجا چند مورد یادآوری می‌شود.
دست را راحت بگذارید. اگر درد دست شدید نیست و تغییری در آن مشاهده نمی‌شود، آسان‌ترین درمان، یعنی استراحت، را انجام دهید. چند روز دستتان را از انجام فعالیت معاف کنید.

کار دست را کم کنید. اگر استراحت مطلق برای دستتان امکان ندارد و باید کار کند، مقدار فعالیتش را نصف کنید و در فاصلهٔ آن چنند بار به آن استراحت دهید. کار کردن افراد تا حدی که فعالیت آنها باعث ایجاد درد نشود اشکالی ندارد، اما کارکردن آنها با درد زیاد غیر عاقلانه است. درد یک علامت هشداردهنده است.
دست را بالا بگیرید. در هنگام استراحت، دست را تا حد سینه بالا بیاورید. مثلاً وقتی دراز کشیده‌اید، آن را روی یک یا دو بالش نرم بگذارید.

دست را خنک کنید. یک قطعه یخ را بر روی ناحیهٔ دردناک بمالید تا پوست نسبت به آن بی‌حس شود، البته نه بیشتر از چهار دقیقه. مواظب باشید رنگ دست سفید یا آبی نشود. یا یک بستهٔ شیمیائی آمادهٔ ”خنک‌کننده سریع“ را در یک حوله پیچیده و آن را تا ۲۰ دقیقه بر روی دست بگذارید. هر ۱۰ دقیقه یک‌بار پوست را کنترل کنید.
مسکن بخورید. در صورت لزوم، از داروهای ضددرد مجاز، با رعایت دستورات آن، استفاده کنید.
به پزشک خبر دهید. اگر با همهٔ این کارها هنوز درد دارید، به پزشکتان اطلاع دهید. درمان‌های بیشتر ممکن است شامل استفاده از کورتیزون برای کاهش ورم، گچ گرفتن، و در موارد شدیدتر انجام عمل جراحی برای تصحیح اختلال درونی بدن باشد.

 

منبع:ویستا

راه‌های درمان درد مچ دست

---

استفاده زیاد از مچ دست در برخی کارها مثل تایپ کردن مداوم، باعث ایجاد درد در این قسمت از بدن می شود که به دلیل فشار بیش از حد بر روی عصب مچ دست (عصب مدیان) است. این مشکل، سندرم تونل کارپال نام دارد. حال راه‌های درمان این مشکل چیست؟

---

هدف از درمان، برطرف کردن فشار بر روی عصب مچ دست است. به این منظور اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:

- ورزش مچ دست تحت نظر متخصص فیزیوتراپی

- بستن شبانه انگشت‌ها با آتل یا نوارهای مخصوص به مدت چند هفته هنگام خواب در کاهش درد موثر است. اگر نتیجه موفقیت آمیز نباشد، در طول روز هم بستن این نوارها و آتل توصیه می‌شود.

- از انجام کارهایی که باعث شروع درد می‌شوند، خودداری نمایید.

- در صورتی که امکان توقف کارها وجود ندارد، فعالیت‌های خود را کاهش دهید یا به نحوی تغییر دهید که مچ دست تحت فشار نباشد.

- استرس به همراه فعالیت می‌تواند صدمه بیشتری وارد کند. بنابراین کنترل استرس نقش بسزایی در کاهش درد دارد.

- در صورت استفاده از آتل، باید روش صحیح پوشیدن آن را یاد بگیرید.

- توجه داشته باشید که آتل حرکات را محدود می‌کند و در ابتدا باعث بیشتر شدن درد می‌شود، ولی با استفاده مداوم، متوجه اثرگذاری و کم شدن درد می‌شوید.

- از حرکات تشدید کننده درد بپرهیزید.

- پیروی از برنامه‌های فیزیوتراپی از سفتی و سختی مفاصل و اختلال در عملکرد عضلات مربوط به مفصل و ارگان‌های اطراف آن به هنگام پوشیدن آتل پیشگیری می‌کند.

- از خم کردن مچ دست بپرهیزید.

برای جلوگیری از بروز درد در مچ دست، به مدت طولانی و در یک حالت کار نکنید. هنگام کار، استراحت‌های متوالی انجام دهید

- زمانی که در حالت درازکش هستید، دست خود را بالاتر نگه دارید.

- از دست سالم برای استفاده از موس کامپیوتر استفاده کنید.

درمان دارویی

شامل ضدالتهاب‌های استروئیدی مثل کورتون ها و غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن دیکلوفناک و پیروکسیکام است.

باید توجه باشید که در صورت استفاده از داروهای ضدالتهاب استروئیدی خوراکی، معده نباید خالی باشد و در صورت تجویز پزشک، باید با آنتی اسید و آب فراوان میل شود.

ممکن است پزشک یک داروی کورتونی مثل کورتیزون را به درون کانال مچ دست شما تزریق کند. پس از تزریق، باید حداقل تا 24 ساعت استراحت داشته باشید.

افراد بالای 65 سال بیش از 7 روز نباید از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون تجویز پزشک استفاده کنند.

مصرف ویتامین B6 (پیریدوکسین)، علائم را کم می‌کند، اما بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.

درمان جراحی

در صورتی که با اقدامات غیرجراحی مشکل برطرف نشود، نیاز به جراحی است. جراحی معمولا علائم را برطرف می‌کند، به ویژه زمانی که عصب دچار آسیب دائمی نشده باشد.

در عمل جراحی، رباطی که بر روی عصب مدیان مچ دست می‌گذرد، برش داده می‌شود و بدینوسیله فشار از روی عصب مچ دست (عصب مدیان) برداشته می‌شود.

مراقبت پس از جراحی 

ورزش های دست پس از جراحی، شامل موارد زیر می‌باشد:

1 تا 2 روز اول پس از جراحی، دست در اکستانسیون نوترال باقی می‌ماند و تمرینات شامل:

حرکات گردن، شانه و آرنج بلافاصله برای کسب لغزش طولی عصب مدیان

حرکات شست و انگشتان درون گچ

حرکات ملایم (2 تا 3 روز بعد از عمل)

نکته: همه تمرینات به صورت آرام هر 2 ساعت و در حد توان بیمار انجام می‌شوند.

توصیه به خانم‌های خانه‌دار و سایر بیماران

- هنگام انجام کارهای خانه مانند گردگیری، شستن ظروف و جارو کردن ممکن است دست شما در حالت نامناسبی قرار گیرد و این حالت، باعث ایجاد آسیب‌های اسکلتی عضلانی شود. به همین دلیل توصیه می‌شود هنگام انجام کارهای خانه، به وضعیت و نحوه قرار گرفتن مچ دستتان توجه کنید.

- از انجام حرکات تکراری و کارهایی که نیاز به فشار و نیروی زیاد دارند، تا حد امکان خودداری کنید.

- از وسایل و تجهیزاتی که برای کاهش آسیب‌ها و جراحات مچ دست طراحی شده‌اند، استفاده کنید.

- در صورت شست وشوی ظروف با دست هم بهتر است ظرف‌ها را چند دقیقه در آب گرم و مایع ظرف شویی قرار دهید تا هنگام شست وشو نیاز به فشار اضافی نباشد و راحت‌تر تمیز شوند.

- دستتان را در معرض ارتعاش قرار ندهید. برخی وسایل برقی مانند آبمیوه گیری و چرخ گوشت ممکن است هنگام کار ارتعاش ایجاد کنند. دستتان را روی بدنه آن‌ها قرار ندهید.

- به مدت طولانی و در یک حالت کار نکنید. هنگام کار، استراحت‌های متوالی انجام دهید.

- هر وقت در دستانتان احساس درد و بی حسی کردید، دست از کار بکشید.

- در صورت احساس هر گونه ناراحتی و وجود علایم سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا نسبت به تشخیص و درمان به موقع اقدام کند.

 

منبع:تبیان

انواع فیزیوتراپی

»  فیزیوتراپی در اطفال

قریب به ۱۰% از کودکانی که به دنیا می آیند دچار نوعی از معلولیت می باشند که با فیزیوتراپی به موقع می توان در معلولیت موجود اقدامات موثری را انجام داد و از جمله این معلولیتها عبارتند از : فلج مغزی ، فلج اطفال ، فلج زایمانی (ارب پالزی) ، تور تیکولی (کودکانی که با گردن کج به دنیا می آیند) ، اختلال در مچ پا (مثل کف پای صاف ، و پا چنبری و غیره).

»  فیزیوتراپی در بیماریهای زنان  فیزیوتراپی در بیماری های زنان را با هدف کاهش درد و از بین بردن برخی عفونتها و چسبندگی ها که در بافتهای مختلف دستگاه تناسلی ایجاد می شود و نیز تقویت عضلات ناحیه شکم و اطراف لگن انجام داد و از جمله این موارد عبارتند از : کمر درد که منشا آن بیماری های زنان است ، ضعف عضلات ناحیه شکم و لگن و بیمار های التهابی و در برخی از جراحی های دستگاه تناسلی زنان و غیره.

» فیزیوتراپی در اعمال جراحی حال عمومی بیماران و جلوگیری از ایجاد و کنترل و حفظ دامنه حرکات مفاصل اطراف محل عمل برای از بین بردن درد و جسبندگی و محدودیت حرکتی می توان از فیزیوتراپی استفاده کرد و از جمله موارد آن عبارتند از : سوختگیها و در برخی اعمال جراحی در ناحیه فک و صورت و غیره.

»  فیزیوتراپی در بیماریهای پوستی در بیماریهای پوستی می توان با کاهش درد به بهبودی سریع و بهتر صدمات پوستی کمک کرد و از جمله این بیماریهای پوستی عبارتند از : سوختگی پوست و زنا و آکنه و لوپوس و در اعمال جراحی پلاستیک و اعمالی که برای زیبایی انجام می شود با کنترل چسبندگی محل عمل و غیره.

»  فیزیوتراپی در بیماران بستری در بخشهای بیمارستان با توجه به اینکه وقتی بیماران عزیز در بیمارستان بستری می شوند از هر گونه حرکت عاجزند که به دنبال آن خشکی مفاصل و ضعف عضلات و نیز تجمع ترشحات درریه آنها و نیز بیماریهای زخم بستر آنها را تهدید می کند و برای پیشگیری از بوجود آوردن این مشکلات لازم است بعد از تجویز پزشک هر روز حداقل یک نوبت فیزیوتراپیست با انجام حرکات فعال و غیرفعال و نیز تمرینات تنفسی و همچنین با ارائه راهنمایی های لازم از به وجود آوردن گرفتاری بیشتر پیشگیری می کند و زمینه لازم برای توانبخشی بیمار را فراهم می کند.

»  فیزیوتراپی در بیماریهای قلبی و تنفسی فیزیوتراپی در بیماران تنفسی شامل اصلاح الگوی تنفسی تقویت عضلات سیستم تنفسی و تخلیه ترشحات داخل ریه و مجاری تنفسی و همچنین تحریک رفلکس سرفه و آموزش روشهای تنفسی و تمرینات تنفسی می باشد و همچنین آموزش وضعیت های خاص برای تخلیه ترشحات از ریه می باشد و برای درمانی در بیمارستان قلبی شامل : بهبودی وضعیت بیمار و نیز افزایش کارایی سیستم قلبی عروقی که از جمله موارد قلبی ِ تنفسی عبارتند از : جراحی در ناحیه قفسه سینه ، ضعف در عضلات سیستم تنفسی ، شکستگی دنده ها ، بیماریهای تنفسی مثل پنومونی یا ذات الریه ، آمبولی ریه ، آبسه ریه ، برونشکتازی ، آتلکتازی ، برونشیت مزمن ، آمفیزم و آسم و سرطان عناصر تنفسی و غیره . و نیز بیماری هایی همچون ایسکمی قلبی ، ترومبوفلبیت ، واریس و غیره.

»  فیزیوتراپی در سالمندان با توجه به اینکه سالمندان عزیز با بالا رفتن سن و کاهش فعالیت روزانه دچار ضعف و ناتوانی می شوند لازم است زیر نظر فیزیوتراپیست ماهر به حرکت ورزشی ادامه داده و از بروز مشکلات پیشگیری نمایند. در پایان اشاره به این نکته ضروری است که یکی از دلایل ثمر بخش بودن درمان بیماران در کشور های پیشرفته وجود ارتباط تنگاتنگ بین پزشک معالج از قبیل : جراح ارتوپد ، جراح اعصاب ، داخل اعصاب ، متخصص روماتولوژی ، متخصص قلب و عروق و متخصص ریه و جراح و … با سایر کادر درمان همچون تیم توانبخشی (فیزیوتراپیست) می باشد بنابرین اگر روزی بتوانیم بین پزشک معالج و فیزیوتراپیست ارتباط تنگاتنگ درمانی را بیش از پیش تقویت کنیم فیزیوتراپی می تواند گام بلندی را در درمان فیزیکی بیماران سکته مغزی ، فلج اندام ها ، آرتروز زانو ، ضایعات مفاصل و ستون فقرات و عوارض شکستگی ، ضایعات نخاعی ، بیماران قلبی و عروقی و ریوی و … بردارد.

منبع:فیزیوتراپی

فیزیوتراپی تنها روش درمان سکته مغزی

سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خونرسانی به قسمتی از بافت مغز که ناشی از انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت بافت مغز می‌باشد.
به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد٬این قسمت از مغز دیگر نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد.این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی می‌نامند.سکته مغزی می‌تواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگ‌های خون رسان مغز ایجاد شود.

آسيب در بخش‌هاي مختلف مغز

مشكلات شما پس از سكته مغزي به اين مساله مربوط مي‌شود كه كدام قسمت از مغز شما آسيب ‌ديده است و ميزان اين آسيب چقدر است. افرادي كه دچار سكته مغزي مي‌شوند معمولا دچار مشكلاتي در زمينه حس و حركت مي‌شوند. درد، بي‌حسي و سوزش اندام‌ها مي‌‌تواند وجود داشته باشد. گرفتگي ماهيچه، ضعف و اختلال در راه رفتن نيز در بعضي از افراد ديده مي‌شود. البته ممكن است در حس لمس يا احساس گرما و يا سرما مشكل داشته باشند. بعضي‌ها هم اختلال بلع يا مشكلات دفعي را تجربه مي‌كنند.
در برخي موارد ديده شده است كه فرد نمي‌‌تواند اشياي موجود در يك سمت بدن را ببيند و اگر سرش را به آن سمت برنگرداند متوجه آن اجسام نمي‌شود. از آن بدتر اختلالات زبان و تفكر است. در اين حالت شخص حرفهاي ديگران يا مطالب نوشته شده را متوجه نمي‌شود و قادر به خواندن و نوشتن نيست. او حتي نمي‌تواند افكار خود را بيان كند و گاهي دچار اختلال حافظه و يادگيري مي‌شود.

مشكلات عاطفي از ديگر مواردي است كه در بعضي از افراد دچار سكته مغزي ديده مي‌شود. سكته مغزي مي‌تواند باعث احساس ترس، اضطراب، عصبانيت، غمگيني و سوگ در خود فرد يا حتي اطرافيان شود.

اين عارضه به طور كلي موجب آسيب نواحي‌اي از مغز مي‌شود كه قسمت‌هاي مختلف بدن را كنترل مي‌كنند، ولي نواحي ديگر مغز مي‌توانند تا حدي كار نواحي آسيب ديده را جبران كنند. بيشتر مبتلايان قادر خواهند بود تعداد زيادي از مهارت‌هاي از دست رفته خود را بازيابند. البته بعضي‌ها پس از سكته مغزي دچار مشكلات پايداري مي‌شوند ولي بيش از نيمي از مبتلايان قادر خواهند بود پس از سكته مغزي توانايي مراقبت از خود را بازيابند.

بازتواني پس از سكته مغزي را جدي بگيريد

بهترين راه براي بهتر شدن پس از سكته مغزي شروع بازتواني است. در بازتواني سكته مغزي به شما آموزش داده مي‌شود تا حد ممكن كارهايتان را خودتان انجام دهيد و مستقل باشيد و اين كه با تغييرات به وجود آمده در مغز و بدن خود به دنبال سكته كنار بياييد.

همچنين مي‌آموزيد كه خود را با زندگي در خانه، خانواده و جامعه مطابقت دهيد.

بازتواني هنگامي كه در بيمارستان هستيد آغاز مي‌شود. پس از ترخيص از بيمارستان مي‌توانيد بازتواني را در خانه يا يك مركز توانبخشي دنبال كنيد. بيشتر برنامه‌هاي بازتواني شامل 3 ساعت درمان روزانه هستند كه 5 يا 6 روز در هفته انجام مي‌شود.

نكته كليدي بازتواني، اقداماتي است كه از بروز مجدد سكته مغزي جلوگيري كند. براي آن كه سالم بمانيد بايد دارو مصرف كنيد و در زندگي خود تغييراتي دهيد. از تيمي كه مسوول بازتواني شما هستند مي‌توانيد اطلاعات لازم را در مورد نرمش‌ها، رژيم غذايي و ساير موارد كسب كنيد. شما بيشترين شانس را براي بازيابي توانايي‌هاي خود در يك ماه اول پس از سكته داريد. بنابراين مهم است كه بازتواني را زود شروع كنيد و آن را به طور منظم دنبال كنيد.

براي بيشتر مردم بازتواني يك فرآيند مادام‌العمر است. در اين ميان حمايت خانواده و دوستان بسيار مهم است. ممكن است بيشتر توانايي‌هاي خود را در چند هفته يا چند ماه اول بازيابيد اما مي‌توانيد پس از گذشت چند سال باز هم بهبودي بيشتري كسب كنيد. فقط ممكن است اين اتفاق به آرامي رخ دهد و نياز به زمان زياد و تلاش مداوم داشته باشد. بنابراين نااميد نشويد و به تلاش خود ادامه دهيد.

احساس ناراحتي و نااميدي پس از سكته مغزي شايع است، هر چند مقابله با احساسات، سخت به نظر مي‌رسد. با تيم توانبخشي خود در مورد احساساتتان صحبت كنيد و اگر نياز داريد براي افسردگي خود درمان لازم را دريافت كنيد. سعي كنيد با كساني كه قبلا دچار سكته مغزي شده‌اند صحبت كنيد و از طرز برخورد آنها با مشكلات، تجربه كسب كنيد. بايد بدانيد كه سكته مغزي شما روي اطرافيانتان هم اثر مي‌گذارد. آنها هم به اندازه شما نگران هستند. بنابراين به آنها اجازه دهيد تا به شما كمك و در برنامه بازتواني شما شركت كنند.

فيزيوتراپي راه درمان سکته مغزی

 سكته مغزي مي‌تواند باعث ضعف يا فلج نيمي از بدن و مشكلات تعادل شود. فيزيوتراپي كمك مي‌كند كه تا حد ممكن كنترل ماهيچه‌ها و حركت فرد به حالت عادي بازگردد.
فيزيوتراپي خيلي زود به دنبال سكته مغزي در منزل يا بيمارستان آغاز مي‌شود. اگر فرد توانايي جابه‌جايي نداشته باشد، فيزيوتراپ از وضعيت مناسب آنها در تخت اطمينان حاصل مي‌كند و وضعيت آنها را به طور منظم تغيير مي‌دهد تا از خشك شدن ماهيچه‌ها و مفاصل جلوگيري كند. اگر فردي كه دچار سكته مغزي شده است نمي‌تواند روي تخت يا صندلي بنشيند فيزيوتراپی به او كمك مي‌كند تا تعادل خود را حفظ كند. پس از اين مرحله شخص مي‌تواند با كمك بايستد و به آرامي راه برود.
درمان اندام‌هاي ضعيف يا فلج با حركات كوچك و ساده آغاز مي‌شود. با پيشرفت شخص و قوي‌تر شدن او حركات پيچيده‌تر، آزمايش مي‌شوند و او تشويق مي‌شود تا هر دو سمت بدنش را به كار بگيرد. اين كار از استفاده بيش از اندازه از سمت سالم جلوگيري مي‌كند.

درمان گرفتگي عضلات اين بيماران تلفيق انجام حركات نرمشي و مصرف داروهاي ضداسپاسم مي‌باشد. در صورتي كه گرفتگي عضلات رفع نشود انتخاب آخر جراحي خواهد بود كه روي مغز يا روي عضلات و مفاصل صورت مي‌گيرد. جراحي موجب از بين رفتن درد و بازيابي برخي از حركات مي‌شود.

به ياد داشته باشيد كه درد خود را به پزشك اطلاع دهيد تا براي برطرف كردن آن راهي پيدا كند. البته روش‌هايي وجود دارند كه با امتحان كردن آنها مي‌توانيد درد خود را كاهش دهيد. مثلا استفاده از كيسه آب گرم و نرمش‌هاي سبك موجب كاهش درد مي‌شوند. اندام‌هاي ضعيف يا فلج را با قرار دادن در وضعيت مناسب يا با استفاده از آتل‌هاي مخصوص مي‌توان در مقابل درد محفاظت كرد. درد شانه كه به علت تحمل وزن ناشي از دست فلج به وجود مي‌آيد را مي‌توان با قرار دادن دست روي يك بالش يا بالا نگه داشتن آن كنترل كرد.

چرا فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی ضرورت دارد؟

- انعطاف پذیری سیستم عصبی بعداز سکته هدایت شده و کنترل شده نیست.فیزیوتراپیست خاصیت انعطاف پذیری(نروپلاستیسیتی) سیستم عصبی بعد از آسیب را در جهت صحیح هدایت می کند

-در زمان های اولیه آسیب(به ویژه شش ماه اول), نروپلاستیسیتی بیشتر است.

-فیزیوتراپیست باعث بهبود انعطاف پذیری در مفاصل(جهت جلوگیری از کوتاهی های عضلانی و خشکی مفاصل به علت بی حرکتی) براساس اصول علمی می گردد.

-درمان فیزیوتراپی براساس ارزیابی های اولیه و مجدد بیماران صورت می گیرد.ازنظر یک فیزیوتراپیست هر بیمار سکته مغزی منحصر به فرد بوده و به درمان خاص خود نیاز دارد

-فیزیوتراپیست به دلیل آگاهی از آناتومی عضلات اندام های فوقانی,تحتانی و تنه نقش مهمی در تنظیم یک برنامه درمانی موثر دارد

-ارزیابی قدرت عضلات اندام ها به صورت فعال,به فیزیوتراپیست این امکان را می دهد که با توجه به وضعیت بیمار,او را از یک سطح پایین تر به یک سطح بالاتر ارتقائ دهد

-فیزیوتراپیست به دلیل آشنایی با علم نوروآناتومی,نوروفیزیولوژی و علوم اعصاب, با دیدگاه علم کنترل حرکتی(Motor Control)به بیمار می نگرد.علم کنترل حرکتی علاوه بر سیستم عضلانی,اهمیت ویژه ای برای سیستم عصبی درنظر می گیرد

-فیزیوتراپیست موفق,برنامه اصلی خود را با توجه به وضعیت بیمار بر آموزش های حرکتی و تمرینات متمرکز می کند.سطح تمرینات با پیشرفت بیمار گسترده تر می شود

-فیزیوتراپیست با شناختی که از کل مفاصل بدن و نوروفیزیولوژی دارد,وضعیت های صحیح ایستادن و راه رفتن را به بیمار و همراهان او آموزش می دهد.چراکه آموزش های غلط منجر به الگوهای حرکتی ناصحیح می گردد و درنهایت باعث اختلال در میزان بهبودی و کیفیت آن می شود

-تاکید بر ایجاد حرکات ارادی و افزایش سرعت عمل همراه با حداکثر دقت

-گسترش حرکات ارادی ازطریق تحریکات کلامی-بینایی و تفسیر حرکت قبل از انجام آن

-ایجاد انگیزه لازم و افزایش اعتماد به نفس ازطریق تشویق با تحریک سیستم های هیجانی مغز

عوامل موثر بر میزان کیفیت درمان فیزیوتراپی بیماران سکته مغزی:

-تاکید بر انجام تمرین (Exercise)طبق نظر فیزیوتراپیست

-آموزش صحیح تمرینات به بیمار و همراهان او طبق نظر فیزیوتراپیست

-درمان های دارویی طبق نظر متخصص مربوطه

-سطح آسیب و میزان توانایی مغز جهت بازسازی مجدد

-سن و وزن بیمار

-وجود یا عدم اختلالات عضلانی -اسکلتی و بیماری های مفصلی

-وجود یا عدم بیماری قلبی-عروقی,بیماری تنفسی و بیماری های دیگر

-زمان کافی و طولانی فیزیوتراپی

-روحیه فرد و تلاش برای بهتر شدن

منبع:فیزیوتراپی

نقـش فیـزیـوتـراپـی در درمان فـتق دیسک کمـر

فتق دیسک مهره در ناحیه گردن و کمر بسیار شایع است. علت شیوع در این ۲ ناحیه نسبت ضخامت دیسک به ارتفاع مهره است. در ناحیه گردن و کمر ضخامت دیسک از جاهای دیگر مهره های پشت بیشتر است در نتیجه فضای بین مهره ها زیاد است و دامنه حرکت بالاست و مهره ها از ثبات مناسبی برخوردار نیستند. ..

 لیگامان های طولی خلفی بلند هم وقتی به کمر می رسند ضخامتشان کم می شود. پارگی دیسک زمانی رخ می دهد که به طرف جلو یا چپ و راست خم شده ایم. در این هنگام گودی کمر کم می شود و بالطبع مهره ها آسیب پذیرتر هم می شوند. اگر دیسک به صورت فتق باشد درمان چندان مشکل نیست ولی وقتی یک تکه از دیسک کنده شود و داخل کانال بیفتد، ممکن است درمان جراحی نیز لازم باشد.

 در فتق دیسک کمر عضلات کمری به اسپاسم فرو می روند و گودی کمر کمتر و تقریبا صاف می شود پس فیزیوتراپ باید تلاش کند تا اسپاسم عضلات را از بین ببرد. بیمار را به صورت طاق باز و روی شکم خوابانده و دست ها را در پهلو قرار می دهیم و به بیمار می گوییم نفس عمیق بکشد و نفس را در سینه نگه دارد و بعد آهسته نفس را از دهان بیرون دهد. با این تنفس عمیق و آرام شکم حرکت می کند و عضلاتی که باعث سفتی ناحیه کمر شده بودند بدون اینکه روی کمر فشار وارد آید شل می شوند.

 به این ترتیب عضلات ناحیه کمر را به طور غیرمستقیم آزاد می کنیم. (معمولا با یک جلسه فیزیوتراپی مشکل بیمار حل می شود) در مرحله دوم به بیمار می گوییم در همان حالت خوابیده آرنج را خم کند و کف دست ها را روی زمین قرار داده، سپس به اندازه بازو بلند شود و تاکید می کنیم که عضلات لگن و ستون فقرات را وارد انقباض نکند و از ۱۰۰۱ تا ۱۰۱۰ بشمارد.

 در مرحله بعد از بیمار می خواهیم کف دست ها را روی زمین قرار دهد و بنشیند تا گودی کمر را به ۳۰ درجه برساند. این کار را باید به طور مرتب انجام دهند. همان طور که می دانیم فتق دیسک کمر جانبی پشتی است و با فیزیوتراپی فتق را به طرف جلو می فرستیم. این اعمال کاملا بی خطر هستند. ۷۰ تا ۸۰ درصد کمردردها به راحتی درمان می شوند و نیازی به عمل جراحی ندارند.

 اگر فتق دیسک کمر درمان نشود به درد مزمن تبدیل می شود. در نوع مزمن، بیمار دچار مشکلات روحی روانی نیز می شود و آستانه درد بیمار آنقدر پایین می آید که حتما نیاز به داروهای آرام بخش و خواب پیدا می کند. تمرین های درست فیزیوتراپ وقتی است که درد به تدریج کم شده و به طرف مرکز حرکت کند یعنی اگر درد بیمار در ناحیه پاست به زانو و سپس به کمر برسد. وخیم ترین وضعیت در تمرین های نادرست وقتی است که کمر بهبودیافته و درد پا شروع شود.

اگر درد بیمار بیش از ۳ ماه طول بکشد یعنی مزمن شده است و درمان هم به مراتب سخت تر می شود. متاسفانه بعد از ۳ ماه عضلات آتروفی شده و شاهد تغییر فرم در پا خواهیم بود.

منبع:پرشین پرشیا

 

فیزیوتراپی کمردرد

1_فیزیوتراپی غیر فعال:شامل برق گذاشتن در جلسات مختلف_استفاده از دستگاه TENS  در منزل گذاشتن کیسه ی آب گرم یا سرد می باشد .

2_فیزیوتراپی فعال:همان ورزش های کششی و قدرتی عضلات

کمر و لگن و پاها و شکم میباشد ورزش های ایروبیک شامل پیاده روی, شنا, دوچرخه سواری

نیز شامل این نوع فیزیوتراپی  میباشد. ورزش های قدرتی عضلات بایستی به مدت حداقل 20_15 دقیقه

در هر روز انجام شود.ورزش های ایروبیک نیز به مدت40_30 دقیقه سه بار در هفته لازم است.

 

تزریقات تشخیص درمانی

 تزریقات استخوان دنبالچه جهت تسکین دردهای سیاتیک و کمردردها به کار میرود داروهای ضدالتهاب

و نیز استرویید ها جهت کاهش التهاب ناشی از تنگی کانال نخاعی، سیاتیک و بیرون زدگی دیسک استفاده میشود. همچنین از داروهای بی حسی قبل از تزریقات استفاده شده تا درد موقع تزریق به حداقل برسد.پس از ورود سوزن به محل, ماده رنگی تزریق میشود.تزریق ماده رنگی جهت مشاهده محل دردناک و اطمینان از محل

دقیق سوزن قبل از تزریق دارو است.اغلب بیماران پس از یک یا دوتزریق کاهش درد قابل توجهی رابیان می نماید.حداکثر 3 تزریق در این محل انجام میشود.

البته در صورتیکه تزریق اول در 10 روز اول بهبودی قابل توجهی را ندهد بایستی این روش را کنار گذاشته و روش های دیگری مثل تزریق داخل دریچه کانال نخاعی را در نظر گرفت.

 تزریق داخل سوراخ کانال نخاعی

 بهترین روش کاهش درد بیماران مبتلا به درد های سیاتیک و درد ناشی از بیرون زدگی دیسک کمر یا گردن میباشد.در این روش با کمک دستگاه فلوروسکوپی (مشاهده تلویزیونی) و تزریق ماده رنگی محل ورود

به دریچه کانال نخاعی را کشف نموده و پس از اطمینان از محل دقیق سوزن, تزریق دارو در اطراف

ریشه ی عصب مبتلا, صورت میگیرد.دریچه های مربوطه در حقیقت شکافهایی در بین مهره های

ستون فقرات می باشند که ریشه های اعصاب از وسط آن خارج شده و به طرف اندام ها عصب

دهی مینمایند.این تزریق هم جنبه تشخیص و هم درمانی دارد.وحتی در مواردیکه احتیاج به عمل

جراحی می باشد جهت کشف محل دقیق انجام عمل جراحی مناسب است.در این روش از تزریق

داروهای ضدالتهاب و استروئیدی جهت کاهش التهاب ریشه ی عصبی که در اثر بیرون زدگی دیسک ایجاد

شده است ایستفاده می شود یک تا سه تزریق جهت از بین رفتن التهاب ریشه ی عصبی

در 80% موارد موفقیت آمیز بوده و بیماران از درد رهایی می یابد.

در حین تزریقات و پس از آن ورزشهای لازم تجویز میگردد .در 20% بقیه بیماران که به این تزریقات پاسخ مناسب را نداده اند از روش کوچک کردن دیسک بوسیله امواج رادیو فرکوئنسی استفاده می شود که این روش نیز بدون عمل جراحی انجام شده و موجب برداشته شدن فشار دیسک از روی عصب میگردد.

تزریق داخل مفاصل Facet:

از آنجاییکه بین 40_20% دردهای کمر وگردنبدلیل آرتروز مفاصل Facet  می باشد تزریق بداخل این مفاصل هم جنبه تشخیص و هم درمانی دارد,به صورتیکه اگر درد بیمار پس از تزریق در این مفصل از بین برود نشان  میدهد که منشأ درد مفصل مربوطه بوده و ناشی از بیرون زدگی دیسک نمی باشدمفاصل Facet  مفاصل کوچکی بین مهره های ستون فقرات هستند که در پشت دیسک قرار گرفته و سبب پایداری ستون فقرات و تحمل وزن میگردند.بایستی خاطر نشان کرد که تنها راه تشخیص این نوع آرتروز تزریقات داخل این مفاصل می باشد

و هنوز روش تشخیص مناسبی مانند MRI با سیتی اسکن جهت کشف آرتروز  این مفاصل  کشف نگردیده است

پس از تشخیص آرتروز مفاصل Facet مرحله بعدی سوزاندن عصب کوچک حسی مربوط به این مفصل می باشد

که توسط امواج فرکوئنسی این مهم انجام می گردد.

منبع:بیماران ناعلاج