علت درد جلوی ساق پا چیست؟

درد در سطح جلویی و داخلی ساق پا است و بعد از فعالیت های شدید بدنی و ورزش زیاد به وجود می آید.

^{به دنبال فعالیت بدنی زیاد تاندون، عضله و پریوست(پرده نازكی كه روی استخوان ها وجود دارد) ملتهب می شود و این التهاب موجب درد می شود.}

^{وجود صافی كف پا یا تغییرات دیگر در قوس كف پا، زمینه را برای این بیماری فراهم می كند. این وضعیت در دونده ها و كسانی كه درگیر فعالیت های بدنی شدید نظامی هستند بیشتر دیده می شود.}

^{Shin Splintدرد در سطح جلویی و داخلی ساق پا است و بعد از فعالیت های شدید بدنی و ورزش زیاد به وجود می آید.}

^{به دنبال فعالیت بدنی زیاد تاندون، عضله و پریوست(پرده نازكی كه روی استخوان ها وجود دارد) ملتهب می شود و این التهاب موجب درد می شود.}

^{وجود صافی كف پا یا تغییرات دیگر در قوس كف پا، زمینه را برای این بیماری فراهم می كند. این وضعیت در دونده ها و كسانی كه درگیر فعالیت های بدنی شدید نظامی هستند بیشتر دیده می شود.}

^{علل دیگر درد ساق:}

^{* شكستگی استرسی: اسكن رادیوایزوتوپ یا ام آر آی به این تشخیص كمك می كند.}

^{* تاندونیت}

^{* سندروم كمپارتمان مزمن: در این بیماری به دنبال هر فعالیت بدنی شدید كه به ساق فشار زیادی وارد كند عضلات ساق متورم و دردناك می شوند.}

^درمان

^{* مهم ترین اقدام درمانی كاهش چند هفته ای فعالیت های بدنی است كه موجب درد شده است.}

^{* كمپرس سرد یا بستن محل با بانداژ الاستیك هم می تواند مفید باشد.}

^{* انجام نرمش های كششی مفید است.}

^{بعد از چند هفته می توان ورزش یا فعالیت بدنی منجر به درد را مجدداً شروع كرد ولی باید مواظب بود كه اولا این بار شدت انجام فعالیت ها را كم كم افزایش داد و ثانیا قبل از انجام هر فعالیت بدنی، بدن را به اصطلاح گرم كرد؛ یعنی نرمش های كششی را به اندازه كافی انجام داد.}

^{اگر درد دوباره شروع شد فعالیت را قطع كنید، كمپرس سرما بدهید و چند روز استراحت كنید و دوباره فعالیت را شروع كنید ولی با سطح باز هم كمتر از قبل.}

منبع:فیزیوتراپیست های بدون مرز 

 

آسیب عروق بزرگ از عوارض مهم شکستگی استخوان ها است

 

در هر شکستگی تا حدودی به بافت های نرم اطراف استخوان آسیب هایی وارد میشود. وقتی یک استخوان شکسته میشود عضلات و رگ های خونی اطراف آن هم پاره میشوند. این صدمات و پارگی ها گاهی خفیف و گاهی شدید است. در اکثر شکستگی ها آسیب های بافت نرم اطراف شکستگی بطور خود بخودی و بدون بر جای گذاشتن عارضه جدی بهبود میابد. گاهی شکستگی استخوان همراه با آسیب یک رگ بزرگ است که از اطراف استخوان عبور میکند.

علل آسیب عروق بدنبال شکستگی استخوان

آسیب عروق اطراف شکستگی به دلایل متعددی میتواند ایجاد شود که مهمترین آنها عبارتند از

• همان عاملی که موجب شکستگی شده میتواند به رگ آسیب بزند بطور مثال گلوله ای که موجب شکسته شدن استخوان میشود میتواند رگ اطراف آترا هم پاره کند.

• لبه تیز استخوان شکسته شده میتواند موجب پاره شدن رگ شود.

• دو عامل قبل میتوانند بدون اینکه رگ را پاره کنند موجب آسیب لایه درونی رگ شوند. با آسیب دیدن این لایه، بر روی محل آسیب دیدگی لخته خون تشکیل میشود و ایجاد این لخته خون میتواند رگ را ببندد.

• جابجا شدن قطعات شکسته شده میتواند موجب فشار موضعی به رگ و بسته شدن آن شود.

         

• هماتوم ( تجمع خون) اطراف شکستگی میتواند به فشار به عروق خونی موجب بسته شدن آنها شود.

• گاهی اوقات عضلات جدار رگ خونی منقبض میشود که به آن اسپاسم رگ میگویند. این اسپاسم میتواند رگ را موقتا مسدود کند

• بعد از شکستگی تورم ایجاد میشود و گاهی شدت این تورم آنقدر زیاد است که موجب افزایش فشار داخلی اندام میشود و بر اثر این افزایش فشار رگ های خونی اندام بسته میشوند. این روند را سندرم کمپارتمان میگویند.

• گاهی حتی فشار گچی که برای درمان شکستگی به دور اندام پیچیده شده یا پانسمان و بانداژ نامناسب دور اندام میتواند موجب فشار به عروق اندام و بسته شدن آنها شود.

 

شایع ترین محل آسیب عروقی بدنبال شکستگی استخوان

شایعترین محل آسیب های عروقی به دنبال شکستگی ها عبارتند از

• آسیب شریان آگزیلریAxillary artery بدنبال دررفتگی یا شکستگی های اطراف شانه

• آسیب شریان بازویی بدنبال شکستگی های بالای آرنج یا در رفتگی آرنج

• آسیب به شریان پوبلیئال popliteal artery بدنبال شکستگی زیر زانو  یا دررفتگی زانو

منبع : ایران ارتوپد

4 تمرین جهت درمان دردهای گردن و شانه ‌ها

درد در ناحیۀ گردن و شانه‌ها در بین افراد، خصوصاً کسانی که با کامپیوتر کار می‌کنند، بسیار رایج است. 

 این وضعیت، یعنی قرار گرفتن در مقابل صفحه نمایش، در حالی که دست‌تان روی صفحه کلید قرار دارد، باعث کشیدگی و در نتیجه بروز در در گردن و کتف‌ها می‌شود. حالا شما و این 4 تمرین برای خلاص شدن از این دردها!

تمرین‌هایی برای مقابله با درد گردن و شانه‌هاوزنه‌ها  را بین 2 تا 10 کیلوگرم انتخاب کنید.
با وزنه‌های سبک تر شروع کرده، و به تدریج که تمرین‌ها برایتان راحت تر شدند، سنگین ترشان کنید.
هر تمرین را در یک سری 10 تایی انجام دهید؛ سپس هر سری را 3 بار تکرار کنید، یعنی هر تمرین را مجموعاً 30 بار انجام دهید!این حرکت‌ها را 3 بار در هفته تمرین کنید.

تمرین شماره1
بایستید، پشت‌تان باید صاف باشد، پاها را اندکی خم کرده، باسن و عضلات شکمی‌تان را منقبض کنید. در حالی که بازوهایتان، در امتداد بدن به حالت کشیده قرار دارند، وزنه‌های 2 تا 5 کیلوگرمی را بردارید. آرنج‌ها را تا کتف‌تان بالا بیاورید، در این مرحله دست‌ها در سطح سینه قرار دارند. در حالی که حرکت را تحت کنترل دارید، به آهستگی دست‌‌‌تان را پایین بیاورید.


تمرین شماره 2
 همان وضعیت تمرین قبل با همان وزنه‌ها را داشته باشید، وزنه‌ها را تا شانه‌ها اما این بار از پهلو بالا بیاورید. توجه! در این مرحله بازوها باید اندکی خم باشند. همان طور که حرکت در بالا رفتن، آهسته است، پایین آمدنش هم باید به آهستگی انجام گیرد.


تمرین شماره 3
باز هم همان وضعیت قبل اما با وزنه هایی سنگین تر (8 تا 12 کیلوگرمی). گردن و چانه‌تان را رها کنید، شانه‌‌ها را به آهستگی بالا ببرید. سپس فوراً شانه‌ها را شل کنید.


تمرین شماره 4
چهار دست و پا قرار بگیرید، عضلات شکمی‌تان را منقبض کنید تا پشت‌تان خم نشود. یک وزنه (6 کیلوگرمی) در یک دست بگیرید و آرنج‌تان را به عقب بکشید، در اینجا دست باید تا موقعیت سینه بالا بیاید. به همان روش تمرین قبل، این تمرین را هم به آهستگی انجام دهید و با کنترل حرکت خود را رها کنید. سپس برای بازوی دیگر هم، همین تمرین را انجام دهید.



منبع : پی سی پارس

 

 

 

درد شانه

درد شانه

مفصل شانه از مفصل های دورانی(کروی) و مانند مفصل ران است این مفصل بر خلاف مفصل ران ثبات

 زیادی ندارد ولی دامنه حرکات آن به مراتب بیشتر است. به علت این ناپایداری است که دررفتگی شانه

 از سایر دررفتگی ها بیشتر اتفاق می افتد. عضلاتی که در اطراف این مفصل قرار دارند نقش مهمی در پایداری آن ایفا می کنند.

شایعترین ناهنجاری مادرزادی شانه بالا بودن مادرزادی استخوان ترقوه که نادر است، می باشد.

بیماری های مربوط به تاندون عضلات چرخاننده بازو یا کلاهک چرخاننده که موجب درد و کاهش محدوده

 حرکت شانه می گردند (کلاهک چرخاننده عضلاتی هستند که موجب چرخش شانه در زوایای مختلف

 میشود).

• رسوب کلیسم و ورم حاد کلاهک چرخاننده:

رسوب کلسیم در این ناحیه باعث واکنش شدید بافت می شود و آنها را متورم ساخته و در نتیجه فشار

 درون بافت افزایش می یابد. بالاخره بافت زیر فشار به درون کیسه سینوویال زیر استخوان آکرومیون سر

 باز می کند و از فشار درون آن کاسته می شود و علائم بالینی تخفیف پیدا می کند.

شروع بیماری گاه بصورت درد خفیف است که به تدریج شدت می یابد ولی بعضی اوقات بیماری بطور

 ناگهانی و با شدت بروز پیدا می کند. درد شانه فوق العاده شدید و دل زننده است به طوری که بیمار

 شانه دردناک را با دست دیگر بی حرکت نگه می دارد. بر خلاف ناراحتی های دیگر شانه که بی حرکتی

 موجب تسکین درد می شود در این بیماری معمولاً  درد به قدری شدید است که بی حرکتی در تسکین

 آن اثری ندارد و شب و روز بیمار را ناراحت می کند.

• ورم مزمن کلاهک چرخاننده:

نام دیگر این بیماری سندرم قوس دردناک(Painful arch syndrome) است. تخریب و یا پارگی های مختصر

 کلاهک چرخاننده باعث التهاب خفیف آن می شود و حرکات شانه را دردناک می کند. این بیماری بیشتر نزد افراد 40  تا 60  ساله دیده می شود. شروع بیماری تدریجی است و غالباً سابقه وارد آمدن ضربه به

 شانه مبتلا وجود دارد.

بیمار از درد خفیف و محدودیت حرکات شانه شکایت دارد. در معاینه حساسیت در زیر زائده آکرومیون

 وجود دارد. حرکات چرخشی شانه دردناک است و دور کردن شانه تا حدود 45 درجه بدون درد و از 45 تا 90 درجه با درد همراه است. ولی وقتی از 90 درجه بگذرد درد از بین می رود.

 

 

درد دنبالچه

 علائم درد دنبالچه

علامت مشخصه کوکسیدینی Coccydynia، درد دنبالچه موقع فشار مستقیم روی آن است مثلا موقعی که بیمار روی محل سفتی مینشیند دچار درد روی دنبالچه میشود. این درد معمولا با ایستادن و راه رفتن کاهش میابد. علائم دیگر عبارتند از

 

• درد شدید و ناگهانی وقتی بیمار از حالت نشسته بلند میشود. منشا این درد به علت عملکرد عضلاتی است که به دنبالچه چسبیده اند و موقع برخاستن منقبض شده و دنبالچه را حرکت میدهند.

• گاهی اوقات بیمار بر اثر نشستن روی محل سفت درد ندارد و درد در موقع نشستن روی محل نرم بوجود میاید. در این بیماران دنبالچه قابلیت تحرک زیادی دارد. در حالت معمول در هنگام نشستن روی زمین، تماس زمین با دو استخوان در دو طرف و زیر لگن به نام ایسکیوم است. در موقع نشستن روی محل نرم، به عوض اینکه نیروی از محل نشستن مستقیما به لگن خاصره وارد شود به دنبالچه وارد میشود و اگر دنبالچه فرد قابلیت حرکت زیاد داشته باشد بر اثر فشار محل نشستن حرکت کرده و این حرکت موجب درد میشود.

• درد در موقع اجابت مزاج

• وقتی بیمار در حالت نشسته به پشت لم میدهد درد بیشتر میشود و بیمار ترجیح میدهد در موقع نشستن بیشتر به جلو خم شود. علت اینست که موقع لم دادن به عقب فشار بیشتری به استخوان دنبالچه وارد میشود.

 

• درد عمقی که ممکن است همیشه در ناحیه دنبالچه احساس شود.

• فشار با انگشت به ناحیه دنبالچه دردناک است.

• درد ممکن است به ران ها تیر بکشد

• درد ممکن است در حین عادت ماهانه افزایش یابد

• ممکن است فرد احساس کند محل نشستن وی ناپایدار است.

• اگر بیماری مدت طولانی ادامه یابد بیمار ممکن است به علت ترس از نشستن و به علت ایستادن طولانی دچار درد در کف پاها شود. بیمار ممکن است به علت بد نشستن روی صندلی ( برای کاهش دادن درد دنبالچه) دچار کمر درد شود. کم خوابی و اضطراب و افسردگی هم میتواند از عوارض ابتلا دراز مدت به این بیماری باشد

منبع :ایران ارتوپد

استخوان‌ها به چه نیاز دارند؟

ایجاد استخوان‌های محکم در سنین جوانی مهم است تا از مشکلات بعدی در سنین بالا جلوگیری شود.

این توصیه‌ها را برای حفظ سلامت استخوان‌ها در سنین مختلف به یاد داشته باشید:

 

بین 10 تا 20 سالگی : 1300 میلی‌گرم کلسیم در روز با خوردن غذاهای غنی از کلسیم مانند پنیر و سبزی‌های دارای برگ سبز دریافت کنید. دست کم سه لیوان شیر در روز بنوشید.

 

بین 20 تا 35 سالگی : باید دست کم روزانه 1000 میلی‌گرم کلسیم دریافت کنید. ورزش‌هایی مانند دویدن آهسته یا پیاده‌روی به استحکام استخوان‌ها کمک می‌‌‌کند.

 

بین 35 تا 50 سالگی : هنوز به دریافت روزانه 1000 میلی‌گرم کلسیم نیاز دارید، چرا که ممکن است کاهش تراکم استخوان از قبل آغاز شده باشد. با پزشک خود در مورد لزوم انجام تراکم‌سنجی استخوان مشورت کنید.

 

50 سالگی و بالاتر : اطمینان حاصل کنید که حداقل روزانه 1000 میلی‌گرم کلسیم دریافت می‌کنید و دست کم 30 دقیقه ورزش، سه بار در هفته یا بیشتر انجام می‌دهید. همچنین پزشکتان ممکن است مکملویتامین D برای شما تجویز کند.

 

منبع:تبیان

 

تخصص در طب فیزیکی و توانبخشی

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

تخصص  در طب فیزیکی و توانبخشی

حركاتی برای بهبود درد شانه

عضلات توسط تاندون‌ها به استخوان‌ها متصل می‌شوند و با انقباض خود آنها را به حركت درمی‌آورند.

 در برخی از نقاط بدن، بالشتك‌های كوچكی پر از مایع در مجاورت تاندون‌ها قرار دارند كه از ساییده شدن و آسیب‌دیدگی آنها جلوگیری می‌كنند.

یكی از این نقاط شانه است. بالشتكی كه در شانه قرار دارد، ‌می‌تواند به دنبال حركات مكرر دچار التهاب شود. این اتفاق بیشتر در ورزش‌هایی كه فرد مجبور است بارها دست خود را بالای سر ببرد مانند شنا، تنیس و پرتاب وزنه دیده می‌شود.

بعلاوه شغل‌هایی مانند نقاشی ساختمان و چوب‌بری نیز زمینه را برای این مشكل فراهم می‌كند. علائم این بیماری شامل درد در قسمت قدامی ـ ‌خارجی شانه و درد شانه هنگام بالا آوردن بازو می‌شود.
همچنین ممكن است قسمت خارجی شانه شما متورم و گرم‌تر از حالت طبیعی باشد.

 

حركت اول:
در جای خود بایستید و شانه‌های خود را برای 5 ثانیه بالا بیاورید. سپس شانه‌ها را به عقب برده و كتف‌های خود را برای مدت 5 ثانیه به یكدیگر بفشارید. بعد از آن شانه‌ها را به سمت پایین بیاورید و در حالت استراحت قرار دهید. این حركت را 10 مرتبه تكرار كنید.
حركت دوم: در حالت ایستاده یك قطعه چوب را با 2 دست در مقابل خود نگهدارید، طوری كه كف دست‌های شما رو به زمین باشد. دست‌های خود را بدون آن كه از آرنج خم كنید به بالای سر برده و بكشید. 5 ثانیه در همین وضعیت بمانید و سپس به حالت اول برگردید. این حركت را نیز 10 مرتبه تكرار كنید.


منبع:سیمرغ

 

لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن یا بیماری اسلیپ

بیماری اسلیپ از علل درد مفصل ران و کشاله ران در نوجوانان است 

نام کامل این بیماری لغزش اپی فیز سر استخوان ران Slipped Capital Femoral Epiphysis است. برای فهم بیشتر مفهوم لغزش یا سر خوردن سر استخوان ران لازم است ابتدا مفهوم اپی فیز را بدانیم.

  اپی فیز چیست

 استخوان بافتی زنده است و رشد میکند. رشد طولی استخوان از طریق صفحات غضروفی است که نزدیک به دو انتهای آن است. این صفحات غضروفی را صفحه رشد یا اپی فیز مینامند. فعالیت صفحات رشد تا پایان زمان بلوغ ادامه میابد. بعد از پایان بلوغ این صفحات تبدیل به استخوان میشوند و فعالیتشان پایان میابد.

لغزش سر استخوان ران چگونه ایجاد میشود

در این بیماری به عللی که به درستی شناخته شده نیست، صفحه رشد بالایی ران ضعیف شده و اپی فیز سر استخوان ران بر روی گردن استخوان ران  به سمت عقب جابجا میشود. این جابجایی را لغزش میگویند. این بیماری معمولا در نوجوانان و در شروع بلوغ بوجود میاید یعنی در همان موقعی که نوجوان شروع به رشد سریع قدی میکند. شیوع این بیماری در پسران 3-2 برابر دختران است.

 

علت بیماری بخوبی شناخته شده نیست ولی در نوجوانان چاق بیشتر دیده میشود.

 

گاهی اوقات لغزش اپی فیز سر استخوان ران دوطرفه است. ممکن است هر دو طرف با هم درگیر شده و یا این اتفاق با فاصله زمانی بیفتد. پس وقتی پزشک متوجه این بیماری در یک طرف لگن میشود بیمار باید تا انتهای دوران بلوغ تحت نظر باشد.

 

اکثرا بیماری به آرامی شروع و به آرامی پیشرفت میکند ولی گاهی اوقات جابجا شدن اپی فیز بصورت ناگهانی و پس از وارد شدن یک ضربه به ناحیه لگن ایجاد میشود.

 

جابجایی و لغزش اپی فیز در این بیماری به علت ضعیف بودن غضروف صفحه رشد ایجاد میشود. به علت ضعیف شدن صفحه رشد اپی فیز سر استخوان ران نمیتواند اتصال محکمی با گردن استخوان داشته باشد و در نتیجه به سمت پایین و عقب جابجا میشود. البته اپی فیز سر استخوان ران در درون حفره استابولوم باقی میماند و این گردن استخوان است که نسبت به اپی فیز به خارح و جلو حرکت میکند.

 

در مواردی که حرکت اپی فیز بر روی گردن استخوان ران آرام است بتدریج کال استخوانی در بین لبه اپی فیز و گردن استخوان ایجاد شده و در مواردی این کال مانع از جابجا شدن بیشتر اپی فیز میگردد.

                  لغزش اپی فیز سر استخوان ران در سمت راست                                 

علائم بیماری لغزش اپی فیز سر استخوان ران

مهمترین علائم بیماری درد و لنگش   است. بیمار را معمولا دردی به مدت چند هفته یا چند ماه آزار میدهد. درد ممکن است در کشاله ران و یا حتی در ناحیه زانوی بیمار احساس شود. بیمار میلنگد. این لنگش هم میتواند به علت در مفصل ران باشد و هم به علت جابجایی هایی که در مفصل بوجود آمده ایجاد شود. پای مبتلای بیمار ممکن است کوتاه تر شود. همچنین بیمار سعی میکند پای مبتلا را در حین راه رفتن به خارج بچرخاند.

 

از دیگر علائم این بیماری محدودیت در خم کردن و چرخاندن و دور کردن مفصل ران است.

 

گاهی اوقات لغزش اپی فیز سر استخوان ران بطور ناگهانی و بدنبال یک ضربه نه چندان شدید ایجاد میشود. در این موارد علائم بیماری شبیه به شکستگی های گردن استخوان ران است.

 

تشخیص بیماری بر اساس مشکلات بیمار و معاینه پزشک و علائم رادیوگرافی  است که جابجا شدن اپی فیز را نشان میدهد. تغییرات رادیولوژیک در موارد خفیف ابتدا فقط در نمای نیمرخ مفصل ران دیده میشوند.

 

منبع : ایران ارتپد

تسریع ترمیم شکستگی استخوان

 

ترمیم و یا اصطلاحا جوش خوردن استخوان شکسته، نیازمند گذر زمان است و معمولا بیماران راجع به این موضوع کم‌طاقت هستند. عواملی همچون سن بیمار، نوع شکستگی استخوان، مواد معدنی موجود در بدن و خون، در تسریع ترمیم شکستگی موثرند.

---

در این مطلب قصد داریم شما را با 8 نکته آشنا کنیم که منجر به افزایش سرعت بهبودی استخوان های شکسته می شوند.

 

1- دخانیات را کنار بگذارید.

 

برخی از این موارد ممکن است مستقیما بر روی سرعت بهبودی استخوان های شکسته شما اثر نگذارند، اما این مورد به صورت مشهودی سرعت بهبودی استخوان های شما را کاهش خواهد داد. مصرف دخانیات گردش خون در محل شکستگی را کم می کند و از رسیدن مواد معدنی و سلول های ترمیم کننده جلوگیری می کند.

 

2- مصرف الکل را قطع کنید.

 

سلول های استخوانی، قبل از شکل گیری به صورت ماتریس در می آیند و پس از آن روند استخوانی شدن را طی می کنند. مصرف الکل سبب می شود تا شکل گیری ماتریس اولیه به سختی انجام پذیرد و ارسال پیام های عصبی پس از شکستن استخوان با مشکل مواجه شود.

 

3- کافئین را کنار بگذارید.

 

قهوه، نوشابه سیاه و دیگر نوشیدنی های حاوی کافئین باعث می شوند شما میزان بیشتری از کلسیم را از طریق ادرارتان از دست بدهید.

 

4- رژیم غذایی سالمی حاوی کلسیم داشته باشید.

 

سعی کنید تا مواد معدنی را به صورت متعادل از طریق مصرف انواع مواد غذایی به بدنتان برسانید. همچنین با توجه به نیاز کلسیم، خوردن لبنیات را فراموش نکنید و به این نکته توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد کلسیم  تاثیری بر سرعت بهبودی استخوان نخواهد داشت. به جز مصرف لبنیات، مصرف گوجه، کلم بروکلی، کاهو، پیاز و بادام نیز به سرعت بهبود شما کمک می کنند.

 

اگر پزشکتان تاکید دارد که با چوب زیر بغل راه بروید و یا استراحت مطلق داشته باشید، حتما این کار را انجام بدهید

5- به توصیه های پزشکتان با دقت گوش دهید.

 

اگر پزشکتان تاکید دارد که با چوب زیر بغل راه بروید و یا استراحت مطلق داشته باشید، حتما این کار را انجام بدهید.

 

اگر پزشکتان تاکید دارد تا مفاصلتان را حرکت دهید، حتما به این موضوع توجه داشته باشد.

در صورتی که توصیه های پزشک را جدی نگیرید، ممکن است عواقب ناگواری در انتظار شما باشد.

 

6- شاد باشید و روحیه تان را از دست ندهید.

 

تحقیقات نشان داده که شاد بودن در حین دوران نقاهت، به بهبود شما سرعت می بخشد. کتاب بخوانید، از لحظات استراحتتان لذت ببرید. تنها به این فکر کنید که به زودی خوب خواهید شد و به روند عادی زندگی برخواهید گشت.

 

8- بیش از حد فعالیت نکنید.

 

به خاطر داشته باشید که بدن شما در حال ترمیم استخوان است و این موضوع سبب می شود میزانی از انرژی شما صرف این موضوع شود. پس سعی کنید زمان استراحت خود را بیشتر کنید و از فعالیت روزانه خود بکاهید.

 

مراقبت از استخوان گچ گرفته

 

در طول چند هفته تا چند ماهی که بسته به تشخیص پزشک، اندام باید بی حرکت شود، یک سری نکات باید مورد توجه قرار گیرد:

 

 

1- بالا نگه داشتن عضو: بهتر است که بیماران در هر حالتی اندام گچ گرفته را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارند. این مساله به کاهش درد، ورم و نبض زدن اندام کمک می کند. دست گچ گرفته بهتر است از طریق بندهای مخصوص به گردن آویخته شود و پای گچ گرفته در هنگام نشستن و خوابیدن روی بالشی قرار گیرد.

 

 

2- استراحت: درد نشانه ای از وارد شدن آسیب به اعضای بدن است. پس باید آن را جدی گرفت و از کارهای غیرضروری به خصوص با اندام آسیب دیده خودداری نمود تا ترمیم و بهبودی سریع تر رخ دهد.

 

 

3- استفاده از یخ: قرار دادن کیسه نایلونی حاوی یخ بر روی ناحیه شکسته، به کاهش درد و ورم عضو کمک می کند. اگر بسته یخ  مرطوب است بهتر است ابتدا یک پارچه نازک خشک روی محل موردنظر قرار داده شود. بهترین زمان موثر بودن این کار، در دو روز اول شکستگی استخوان و بی حرکت نمودن آن می باشد.

 

 

4- ورزش کردن: برای به جریان انداختن خون در عضو، بهتر است که بیماران مفاصل دو طرف محل شکستگی که آزاد هستند را ورزش دهند. این مفصل ها شامل مفصل مچ پا و انگشتان دست و پا آرنج و زانو هستند. ورزش باید با احتیاط و با نظر پزشک معالج انجام شود تا به عضو آسیب دیده صدمه وارد نکند.

 

هنگامی که اندام در حال ترمیم است، ممکن است ورم کند. این مساله مخصوصا در آسیب های ساق و ران پا رخ می دهد

 

باز کردن گچ  گرفتگی استخوان

 

پس از باز کردن گچ استخوان شکسته، موارد زیر در عضو گچ گرفته مشاهده می شود:

 

 

1- عضلات ضعیف: عضلات  اطراف استخوان شکسته به دلیل بی حرکتی، کوچک و ضعیف می شوند. اما با شروع استفاده مجدد، آنها توان خود را بازمی یابند و اندازه آنها نیز طبیعی می شود.

 

 

2- خشکی پوست: پوست ناحیه ای که در زیر گچ یا بریس بوده است، خشک و شکننده خواهد شد، زیرا امکان تعریق و تبادل هوا برای آن فراهم نبوده است. استفاده از کرم های نرم کننده مناسب، می تواند به بازگشت شرایط مناسب به پوست کمک نماید. همچنین برخی بیماران،پوست خود را دردناک و حساس می یابند که خاراندن آن با ناخن ها باعث زخم شدن آن می شود. باید تا مدتی مدارا نمود تا این مشکلات برطرف شوند.

 

 

3- ورم کردن اندام: هنگامی که اندام در حال ترمیم است، ممکن است ورم کند، حتی پس از باز شدن گچ اندام. این مساله مخصوصا در آسیب های ساق و ران پا رخ می دهد. بهتر است تا مدتی اندام را بالاتر از سطح قلب نگه داشت و در صورت تداوم مشکل، به پزشک مراجعه نمود.

 

منبع: وبلاگ دکتر دقاق زاده

پارگی رباط متقاطع جلویی در مفصل زانو چگونه درمان میشود

 

در پارگی های رباط متقاطع قدامی زانو، روش تصمیم گیری برای انتخاب نوع درمان معمولا بصورت زیر است.

• در مواردیکه پارگی فقط در رباط صلیبی بوده و آسیب دیگری در زانو ایجاد نشده باشد اینکه آسیب لیگامان متقاطع قدامی نیاز به چه نوع درمانی دارد بسته به شدت آسیب و سن بیمار و شغل وی و دیگر عوامل دارد. یک فرد جوان که دچار پارگی کامل لیگامان متقاطع قدامی شده است و تمایل دارد به ورزش پرتحرک خود ادامه دهد نیاز به عمل جراحی دارد. از طرف دیگر درمان فرد مسنی که زندگی آرامی دارد معمولا بدون انجام عمل جراحی است.

• در مواردی که پارگی لیگامان متقاطع قدامی زانو همراه با آسیب به دیگر بافت های زانو باشد، درمان جراحی نتایج به مراتب بهتری از درمان غیر جراحی دارد. بطور مثال اگر همراه با پارگی لیگامان، منیسک هم پاره شده باشد ترمیم لیگامان موجب میشود ترمیم منیسک موفقیت آمیزتر باشد.

• در مواردی که پارگی رباط صلیبی بصورت کنده شدن قسمتی از استخوان محل اتصال رباط باشد درمان معمولا بصورت عمل جراحی و فیکس کردن قطعه شکسته شده با پیچ است. البته در کودکان ممکن است بتوان جا اندازی بسته قطعه شکسته شده را انجام داده و بیمار را با گچ گیری درمان کرد.

اگر ناپایداری شدید بدنبال پارگی این لیگامان بوجود آید میتواند در دراز مدت موجب آسیب های ثانویه به قسمت های دیگر زانو شود.

   

 

                    

 

درمان غیر جراحی

 پارگی لیگامان متقاطع قدامی بدون انجام عمل جراحی بهبود نمیابد. با این حال در افراد مسن یا کسانی که فعالیت بدنی کمی در زندگی دارند اگر پایداری کلی زانویشان خوب باشد پزشک ممکن است تصمیم به درمان غیر جراحی بگیرد. بدین منظور بیمار باید مدتی از زانو بندهای مخصوصی استفاده کند و با استفاده از عصا مانع از وارد شدن زیاد وزن به زانو شود.

بعد از کاهش تورم زانو ،فیزیوتراپی میتواند با برگرداندن حرکات زانو  به وضع طبیعی و تقویت عضلات ران کمک موثری به برگشت بیمار به فعالیت های روزمره زندگی بکند. در کسانی که پارگی ناکامل لیگامان داشته و ناپایداری در زانو ندارند، در کسانی که پارگی کامل داشته ولی علائمی از ناپایداری در زانو نداشته و ورزش پرتحرکی را دنبال نمیکنند، در کسانی که فعالیت بدنی کمی دارند و در بچه ها میتوان از درمان غیر جراحی استفاده کرد.

 

درمان جراحی

 هدف از درمان جراحی این ضایعه بازگرداندن پایداری به زانو است بطوری که بیمار بتواند به فعالیت های ورزشی خود برگردد. پارگی های لیگامان متقاطع قدامی با بخیه زدن ساده بهبود نمیابند. پس به درمان جراحی این پارگی ها ترمیم نمیگویند و بجای آن از لفظ بازسازی استفاده میشود. علت آنست که پزشک  ارتوپد بافت دیگری را که معمولا یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع قدامی بوده است منتقل میکند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان شود. این بافت ها راگرافت مینامند.

وقتی رباط صلیبی فردی در حین ورزش به ناگهان پاره میشود ترمیم اولیه آن عملا امکانپذیر نبوده و موثر نخواهد بود. در این مواقع معمولا خون داخل زانوی فرد کشیده شده و زانو برای چند هفته در یک گچ یا بریس بیحرکت میشود تا درد و تورم اولیه فروکش کند و سپس بازسازی رباط آسیب دیده بصورت تاخیری انجام میشود.

 

معمولترین گرافت مورد استفاده در این جراحی استفاده از قسمتی از تاندون پاتلا (کشکک) است. این تاندون استخوان کشکک را به قسمت بالایی ساق متصل میکند. گرافت دیگر تاندون همسترینگ در قسمت پشتی ران یا تاندون کوادری سپس در بالای کشکک است. گاهی اوقات از گرافتی که از فرد فوت شده گرفته میشود برای پیوند استفاده میشود. به این نوع گرافت آلوگرافت میگویند.
آلوگرافت ها را میتوان از تاندون کشکک، آشیل، گراسیلیس، سمی تندینو و … فرد متوفی اخذ کرد. استفاده از هر کدام از این گرافت ها فواید و مضرات مخصوص به خود را دارد. شما میتوانید قبل از جراحی راجع به نوع گرافت مورد استفاده با جراح ارتوپد خود صحبت کنید.

 

درمان جراحی در حدود ۹۰ درصد موارد موفقیت آمیز است. بهبودی حدود شش ماه طول میکشد پس گذشت تقریبی این زمان برای بازگشت ورزشکار به ورزش مورد نیاز است. جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی امروزه بیشتر با استفاده از آرتروسکوپ انجام میشود. جراحی ارتروسکوپی اجازه میدهد تا بیمار درد کمتری بعد از جراحی داشته باشد، زودتر از بیمارستان مرخص شود و طول زمان بازپروری کمتر شود.

معمولا عمل جراحی پارگی لیگامان متقاطع قدامی بلافاصله بعد از آسیب انجام نمیشود مگر اینکه این پارگی همراه با پارگی دیگر لیگامان های زانو باشد. تاخیر در بازسازی زمان کافی را در اختیار میگذارد تا تورم زانو کم شده و حرکات زانو با انجام فیریوتراپی به حد اولیه خود برگردد. انجام جراحی زودرس ممکن است موجب تشکیل چسبندگی داخل مفصلی و محدودیت حرکتی شود.

بازپروری

درمان پارگی لیگامان متقاطع قدامی چه با استفاده از عمل جراحی باشد و چه بدون آن، بیمار نیاز به انجام فیزیوتراپی دارد. در مرحله اول فیزیوتراپی تاًکید بر بدست آوردن حرکات کامل زانو است. در مرحله بعدی عضلات اطراف زانو تقویت میشوند و در مرحله نهایی ورزشکار آماده میشود تا بتواند حرکات ورزشی را با اندام تحتانی به درستی و با هماهنگی کامل انجام دهد.

 

منبع: وبلاگ دکتر عمادی

راه‌های درمان درد مچ دست

---

استفاده زیاد از مچ دست در برخی کارها مثل تایپ کردن مداوم، باعث ایجاد درد در این قسمت از بدن می شود که به دلیل فشار بیش از حد بر روی عصب مچ دست (عصب مدیان) است. این مشکل، سندرم تونل کارپال نام دارد. حال راه‌های درمان این مشکل چیست؟

---

هدف از درمان، برطرف کردن فشار بر روی عصب مچ دست است. به این منظور اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:

- ورزش مچ دست تحت نظر متخصص فیزیوتراپی

- بستن شبانه انگشت‌ها با آتل یا نوارهای مخصوص به مدت چند هفته هنگام خواب در کاهش درد موثر است. اگر نتیجه موفقیت آمیز نباشد، در طول روز هم بستن این نوارها و آتل توصیه می‌شود.

- از انجام کارهایی که باعث شروع درد می‌شوند، خودداری نمایید.

- در صورتی که امکان توقف کارها وجود ندارد، فعالیت‌های خود را کاهش دهید یا به نحوی تغییر دهید که مچ دست تحت فشار نباشد.

- استرس به همراه فعالیت می‌تواند صدمه بیشتری وارد کند. بنابراین کنترل استرس نقش بسزایی در کاهش درد دارد.

- در صورت استفاده از آتل، باید روش صحیح پوشیدن آن را یاد بگیرید.

- توجه داشته باشید که آتل حرکات را محدود می‌کند و در ابتدا باعث بیشتر شدن درد می‌شود، ولی با استفاده مداوم، متوجه اثرگذاری و کم شدن درد می‌شوید.

- از حرکات تشدید کننده درد بپرهیزید.

- پیروی از برنامه‌های فیزیوتراپی از سفتی و سختی مفاصل و اختلال در عملکرد عضلات مربوط به مفصل و ارگان‌های اطراف آن به هنگام پوشیدن آتل پیشگیری می‌کند.

- از خم کردن مچ دست بپرهیزید.

برای جلوگیری از بروز درد در مچ دست، به مدت طولانی و در یک حالت کار نکنید. هنگام کار، استراحت‌های متوالی انجام دهید

- زمانی که در حالت درازکش هستید، دست خود را بالاتر نگه دارید.

- از دست سالم برای استفاده از موس کامپیوتر استفاده کنید.

 

درمان دارویی

شامل ضدالتهاب‌های استروئیدی مثل کورتون‌ها و غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن، دیکلوفناک و پیروکسیکام است.

باید توجه باشید که در صورت استفاده از داروهای ضدالتهاب استروئیدی خوراکی، معده نباید خالی باشد و در صورت تجویز پزشک، باید با آنتی اسید و آب فراوان میل شود.

ممکن است پزشک یک داروی کورتونی مثل کورتیزون را به درون کانال مچ دست شما تزریق کند. پس از تزریق، باید حداقل تا 24 ساعت استراحت داشته باشید.

افراد بالای 65 سال بیش از 7 روز نباید از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون تجویز پزشک استفاده کنند.

مصرف ویتامین B6 (پیریدوکسین)، علائم را کم می‌کند، اما بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.

 

درمان جراحی

در صورتی که با اقدامات غیرجراحی مشکل برطرف نشود، نیاز به جراحی است. جراحی معمولا علائم را برطرف می‌کند، به ویژه زمانی که عصب دچار آسیب دائمی نشده باشد.

در عمل جراحی، رباطی که بر روی عصب مدیان مچ دست می‌گذرد، برش داده می‌شود و بدینوسیله فشار از روی عصب مچ دست (عصب مدیان) برداشته می‌شود.

 

مراقبت پس از جراحی

 ورزش های دست پس از جراحی، شامل موارد زیر می‌باشد:

1 تا 2 روز اول پس از جراحی، دست در اکستانسیون نوترال باقی می‌ماند و تمرینات شامل:

حرکات گردن، شانه و آرنج بلافاصله برای کسب لغزش طولی عصب مدیان

حرکات شست و انگشتان درون گچ

حرکات ملایم (2 تا 3 روز بعد از عمل)

 

 نکته: همه تمرینات به صورت آرام هر 2 ساعت و در حد توان بیمار انجام می‌شوند.

 

توصیه به خانم‌های خانه‌دار و سایر بیماران

- هنگام انجام کارهای خانه مانند گردگیری، شستن ظروف و جارو کردن ممکن است دست شما در حالت نامناسبی قرار گیرد و این حالت، باعث ایجاد آسیب‌های اسکلتی عضلانی شود. به همین دلیل توصیه می‌شود هنگام انجام کارهای خانه، به وضعیت و نحوه قرار گرفتن مچ دستتان توجه کنید.

- از انجام حرکات تکراری و کارهایی که نیاز به فشار و نیروی زیاد دارند، تا حد امکان خودداری کنید.

- از وسایل و تجهیزاتی که برای کاهش آسیب‌ها و جراحات مچ دست طراحی شده‌اند، استفاده کنید.

- در صورت شست وشوی ظروف با دست هم بهتر است ظرف‌ها را چند دقیقه در آب گرم و مایع ظرف شویی قرار دهید تا هنگام شست وشو نیاز به فشار اضافی نباشد و راحت‌تر تمیز شوند.

- دستتان را در معرض ارتعاش قرار ندهید. برخی وسایل برقی مانند آبمیوه گیری و چرخ گوشت ممکن است هنگام کار ارتعاش ایجاد کنند. دستتان را روی بدنه آن‌ها قرار ندهید.

- به مدت طولانی و در یک حالت کار نکنید. هنگام کار، استراحت‌های متوالی انجام دهید.

- هر وقت در دستانتان احساس درد و بی حسی کردید، دست از کار بکشید.

- در صورت احساس هر گونه ناراحتی و وجود علایم سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا نسبت به تشخیص و درمان به موقع اقدام کند.

منبع:تبیان

وقتی زانو قفل می کند

اگر زانو در یک حرکت خاص گیر کند و با ایجاد درد دوباره باز شده و به حالت اولیه برگردد، به این حالت قفل شدن زانو می‌گویند.

---

روی زمین چهارزانو نشسته اید و ناگهان می بینید نمی توانید بلند شوید، و یا در هنگام ورزش کردن ناگهان زانویتان را نمی توانید خم کنید. انگار گیره ای پایتان را نگه داشته و نمی گذارد آن را حرکت دهید.

 

در وضعیت عادی، زانو مانند یک لولای درب عمل می کند و اگر چیزی در لولای در بگذارید، دیگر کار نمی کند و در جای خود متوقف می شود.

 

همین طور وقتی چیزی جلوی حرکت زانو را بگیرد و آن را متوقف کند،‌ می گویند زانو قفل شده است.

 

قفل شدن زانو بیشتر به حالتی اطلاق می شود که فرد نمی تواند زانوی خم شده خود را باز کند. در این حالت فرد چند دقیقه زانو را تکان داده و بعد از آن ناگهان زانو باز می شود.

 

این وضعیت معمولا به علت پارگی های وسیع منیسک  و یا وجود یک قطعه استخوانی و یا غضروفی آزاد در درون مفصل ایجاد می شود.

 

در مواجهه با چنین حالتی افراد باید به پزشک مراجعه کنند تا علت قفل شدگی مشخص شود. اگر قفل‌شدگی زانو درمان نشود، می‌تواند به مفصل  آسیب برساند.

 

 

وضعیت دیگری وجود دارد که در آن وقتی شخص مدت زیادی نشسته و بعد بلند می شود، نمی تواند سریع زانوی خود را صاف کند، چون صاف کردن سریع آن دردناک است.

 

قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشی نسبت به درد است. ساز و کار درد نمی گذارد مفصل کاملا‌ باز یا خم شود

 

در این حال فرد به تدریج و در عرض چند ثانیه زانو را باز کرده و کمی لنگ لنگ کنان راه می رود. چند قدم که راه می رود، به تدریج درد کمتر و زانو صاف تر می شود. بعد از حدود ده بیست قدم، بیشتر درد فرد رفع شده و زانو تقریبا صاف می شود.

 

وضعیت دوم را کمتر به نام قفل شدن زانو می شناسند و علت آن معمولا مشکلات منیسک نیست. شایع ترین علل این وضعیت در افراد جوان و میانسال، کندرومالاسی  یا نرمی کشکک زانو و در افراد مسن، ساییدگی یا آرتروز زانو است.

 

درمان کندرومالاسی کشکک در اغلب موارد روش غیر جراحی و با استفاده از تقویت عضلات ران است. به ندرت درمان غیر جراحی پاسخ نداده و نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

درمان آرتروز زانو هم در ابتدا با روش های غیر جراحی است و در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب، معمولا از عمل جراحی تعویض مفصل استفاده می شود.

 

علل قفل شدن زانو

قفل شدن زانو معمولا ناشی از شکستن قطعه ای غضروف،‌ یا احتمالا قطعه ای استخوان جدا شده در نوعی التهاب استخوانی غضروفی است. این قطعه استخوان یاغضروف در حفره زانو معلق است تا زمانی که بین دو سطح مفصلی گیر بیفتد و توانایی حرکت را از زانو بگیرد.

 

گاهی این قفل شدن ناشی از نابجایی استخوان ها و ماهیچه های اطراف زانوست. ضعف ماهیچه های طرف داخل ران یا سفتی ماهیچه های طرف خارج آن می تواند به نابجایی کشکک زانو بینجامد.

 

کشکک همراه با استخوان ران از صف خود خارج شده و مانع خم کردن یا باز کردن زانو می شود. با برگشت ماهیچه ها به حالت عادی،‌ کشکک نیز به جای خود باز می گردد و حرکات زانو عادی می شود.

 

اگرچه قفل شدن زانو ممکن است با کمی استراحت برطرف شود، اما فکر نکنید درمان شده است. در مواجهه با چنین حالتی افراد باید به پزشک مراجعه کنند

 

قفل شدن کاذب زانو

قفل شدن واقعی زانو نادر است. بسیاری اوقات مثلا به دنبال یک ضربه یا جراحت، فرد نمی تواند زانویش را حرکت دهد و فکر می کند زانویش قفل شده است. اما چیزی مانع حرکت زانو نشده است. این حالت را قفل شدن کاذب زانو می گویند.

 

قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشی نسبت به درد است. ساز و کار درد نمی گذارد مفصل کاملا‌ باز یا خم شود.

 

گاهی درد ناشی از پیچ خوردن یا ضربه، زانو را قفل می کند. گاهی نیز خشک شدن ناشی از نشستن طولانی‌مدت به یک حالت، باعث آن می شود.

 

درمان قفل شدن زانو

 

اگرچه قفل شدن زانو ممکن است با کمی استراحت برطرف شود، اما فکر نکنید درمان شده است.

 

اگر قطعه ای استخوان یا غضروف آن را به وجود آورده باشد، آسیب جدی زانو ممکن است به دنبال آن بیاید. بنابراین هر گونه محدودیت حرکات زانو باید توسط پزشک درمان شود.

 

گاهی ممکن است این اشکال با عمل جراحی برطرف شود

منبع:وبلاگ دکتر دقاق زاده

بالشت مناسب

 

 انتخاب نوع بالشت بستگی به وضعیت خوابیدن دارد. در هر وضعیت بالشت به نحوی باید باشد که امتداد ستون فقرات حفظ شود. مثلا در فردی که به پهلو می خوابد بالشت کوتاه

باعث خم شدن گردن به یک سمت و ایجاد درد گردن وآرتروز میشود.

 

 

 

 

خوابیدن به شکم بدترین نوع خوابیدن است.  این نوع  خوابیدن میتواند باعث سر درد، درد گردن، درد کمر و مفصل لگن شود. درصورتی که فرد نمی تواند این عادت را ترک کند باید زیر سر یک بالشت کوتاه و در زیر شکم نیز یک بالشت قرار دهد.

 

 قرار گرفتن دو زانو روی هم باعث درد کمر و درد زانو می شود.درد زانو می تواند در داخل زانو باشد. گاهی به علت فشار بر یکی از اعصاب زانو در حالتی که زانوها روی هم افتاده است ، فرد دچار دردی در زیر کشکک می شود که گاهی با احساس  سنگینی در زانو همراه است. گذاشتن یک بالشت در زیر ساق پا در درد حاد کمری توصیه می شود اما قرارد ادن بالشت در زیر زانو بخصوص در سالمندان ممکن است موقتا درد زانو را کم کند اما باعث می شود زانو بمرور خشک شود.

 

 

در فردی که به پشت می خوابد باید گردن در

 زاویه حدود 15 درجه خم شدن به جلو(به سمت سینه)  باشد.خوابیدن به شکم توصیه نمی شود. اما اگر فردی به این نوع خوابیدن عادت دارد باید بالشت زیر سر کوتاه داشته باشد و یک بالشت هم زیر شکم قرار دهد.

 

 

 

 

در آخرین تحقیقات نشان داده شده که بالش پر و در درجه بعد بالشهای

 هوشمند برای بیماران دچار درد گردن  همراه با افزایش درد و کاهش احساس راحتی می باشند. نشان داده شده که بالشتهای از جنس لاتکس کمترین درد و بیشترین راحتی را در بیماران همراه داشته اند.

 

 

اگر فردی دچار درد در گردن شود، بهتر است با یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مشورت کند اما بطور کلی بالشت کوتاه باعث درد در مهره های گردن می شود. افرادی که دست خود را زیر سر می گذارند ممکن است این عادت بعلت کوتاهی بالشت باشد. گذاشتن دست زیر سر می تواند باعث فشار به عصب دست و خواب رفتگی و گزگز انگشتان شود.

 

 

اشکالات ایجاد شده در گردن در اثر وضعیت نامناسب ممکن است خود را بصورت سردرد نشان دهند که به آن "سردرد گردنی " می گویند و ممکن است بصورت درد در پشت سر یا احساس فشار در چشمها حس شود. استفاده از بالشت مناسب  در کنار سایر اقدامات طب فیزیکی می تواند به درمان این نوع سردرد کمک کند.

 

 

در خانمهای حامله یا در افرادی که دارای بیماریهای خاصی می باشند وضعیت تشک و تخت متفاوت است مثلا در بیماری روماتیسم ستون فقرات حتما باید با یک متخصص طب فیزیکی از لحاظ نوع، نحوه خوابیدن و .. مشورت شود .

 

 

یا مثلا افرادی که به علت رفلاکس مری و ترش کردن باید زیر سرشان بلند باشد، قرار دادن یک بالشت زیر سر به تنهایی باعث درد گردن می شود. باید بالشت بصورت گوهای تا کمر بیمار را حمایت کند. بالشت نا مناسب می تواند باعث ایجاد یا تشدید درد شانه نیز شود.

منبع:وبلاگ دکتر فروغ

 

نرمش های بازپروری کشیدگی عضلات کشاله ران

 

نرمش های لگن مهم ترین قسمت درمان کشیدگی های عضلات کشاله ران هستند. انجام درست این حرکات نرمشی موجب میشود درد و ناراحتی بیمار خیلی سریعتر بهبود یافته و از عود بعدی این آسیب ها جلوگیری به عمل آید.

 

 کشیدگی عضلات لگن از آسیب های شایع ورزشی است. این کشیدگی ها همچنین میتوانند در اثر فعالیت های بدنی شدید در کسانی که آمادگی ندارند هم ایجاد شوند. شایعترین عضلات لگن که دچار گشیدگی میشوند عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند.

مهمترین این حرکات، نرمش های کششی و تقویتی هستند که در زیر نمونه هایی از آنها ذکر میشود.

 

 نرمش های زیر را به محض اینکه توانستید آنها را تحمل کنید انجام دهید

 

کشش عضلات نزدیک کننده ران

  

به پشت بخوابید. زانو هایتان را خم کرده و کف هر دو پا را بر روی زمین قرار دهید. به آرامی زانوانتان را از هم باز کنید تا یک احساس کشش را در قسمت کشاله ران خود بکنید. این حالت کشش را 30-15 ثانیه حفظ کرده و به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را سه بار تکرار کنید

 

کشش همسترینگ روی دیوار

 

به پشت روی زمین بخوابید بطوریکه باسن شما نزدیک به یک در قرار گیرد و پاهایتان را روی زمین به حالت کشیده قرار دهید. یک پا را بلند کرده و روی دیوار نزدیک به قاب در قرار دهید. پای دیگر شما باید روی زمین و در کنار در قرار گیرد. در این حال شما باید یک کشش را در پشت عضلات ران خود حس کنید. این حالت کشش را 30-15 ثانیه حفظ کرده و به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را سه بار تکرار کنید. حرکات را برای پای مقابل هم انجام دهید.

 

 

وقتی که درد کشاله ران شما کم شد حرکات زیر را انجام دهید

 

بلند کردن پا در حالت خوابیده به شانه

  

به یک شانه خود دراز کشیده و زانوی پای بالایی را خم کرده و پای آن را در جلوی ران زیرین قرار دهید. پای زیرین را صاف و مستقیم نگه دارید و در همین حال آنرا تا آنجا که میتوانید بالا آورده و 5 ثانیه بالا نگه دارید. سپس پا را به آهستگی پایین بیاورید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید

 

 

بالا آوردن مستقیم پا

  

به پشت روی زمین دراز کشده و پا ها را در حالت دراز کش به جلو روی زمین نگه دارید. زانوی سالم را خم کرده و کف پای آنرا بر روی زمین قرار دهید. پای دیگر را بدون اینکه زانوی آنرا خم کنید مستقیم به اندازه یک وجب بالا بیاورید. به آرامی پا را پایین بیاورید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

 

 

وقتی توانستید حرکات بالا را به راحتی انجام دهید نوبت انجام حرکات تقویتی است آنها را به صورت زیر انجام دهید

 

خم کردن ران بر علیه مقاومت

  

سر پا پشت به یک در بایستید. یک کش را بصورت حلقه در آورده و آنرا دور یک مچ پای خود بیندازید. سر دیگر حلقه را یک گره بزنید و گره را لای یک در گذاشته و در را ببندید. بدون اینکه زانو را خم کنید پا را مستقیم به جلو ببرید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

 

 

به عقب بردن ران بر علیه مقاومت

   

سر پا رو به یک در بایستید. یک کش را بصورت حلقه در آورده و آنرا دور یک مچ پای خود بیندازید. سر دیگر حلقه را یک گره بزنید و گره را لای یک در گذاشته و در را ببندید. بدون اینکه زانو را خم کنید پا را مستقیم به عقب ببرید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

 

 

 

 

دور کردن پا بر علیه مقاومت

    

سر پا کنار یک در بایستید بطوریکه پای سالم شما به در نزدیکتر باشد. یک کش را بصورت حلقه در آورده و آنرا دور مچ پای دیگر خود بیندازید. سر دیگر حلقه را یک گره بزنید و گره را لای یک در گذاشته و در را ببندید. بدون اینکه زانو را خم کنید پای دور از در را مستقیم به کنار برده و از پای دیگر دور کنید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

 

 

 

نزدیک کردن پا بر علیه مقاومت

    

سر پا کنار یک در بایستید بطوریکه پای مشکل دار شما به در نزدیکتر باشد. یک کش را بصورت حلقه در آورده و آنرا دور مچ پای نزدیک به در بیندازید. سر دیگر حلقه را یک گره بزنید و گره را لای یک در گذاشته و در را ببندید. بدون اینکه زانو را خم کنید پای نزدیک به در را مستقیم به کنار برده و از در دور کنید. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام دهید.

 

 

 

منبع:ایران ارتوپد