تنگي نخاع


باریک شدن کانال نخاعی (Spinal Stenosis) که باعث فشار بر عصب نخاع می گردد را تنگی کانال نخاع نامند. تنگی کانال نخاع بیشتر در قسمت گردن و کمر رخ می دهد.

علل تنگی کانال نخاع

- تنگی کانال نخاع معمولا در افراد مسن رخ می دهد و دیسک ها، خشک و متورم می شوند.


- آرتريت یا ورم مفاصل نخاع

- بیماری های استخوانی مانند: بیماری پاژه استخوان (Paget’s disease) و آکندروپلازی ( Achondroplasia).

بیماری‌ پاژه‌ استخوان باعث تخریب‌ استخوانی‌ و بازسازی‌ استخوان‌ بیش‌ از حدطبیعی‌ می شود. استخوان‌ بازسازی‌ شده‌ شکننده‌ وضعیف‌ است‌.

آکندروپلازی نوعی کوتاه قدی مادرزادی و ژنتیکی است که مشخصه آن کوتاه بودن طول اندام ها است و به عنوان یکی از علل اصلی بیماری کوتولگی به شمار می آید.

- رشد ناقص ستون فقرات که از بدو تولد وجود داشته است (نقص مادرزادی)

- فتق ديسك و یا لغزش ديسك كمر

- آسیبی که باعث تغییر موقعیت و شکستگی، یک یا چند مهره از ستون فقرات می شود وبر ریشه های عصبی و یا کانال نخاعی فشار وارد کند.

- تومور در ستون فقرات

 

علائم تنگی کانال نخاع

- بی حسی، گرفتگی عضلات و یا درد كمر، باسن، ران و ساق پا، گردن، شانه و یا بازو.

- ضعف قسمتی از پاها و یا دست ها

علائم بیماری هنگامی که می ایستید و یا راه می روید، بدتر می شوند و موقعی که می نشینید و یا به جلو خم می شوید، کم و یا محو می شوند

- بیشتر افراد مبتلا به تنگی نخاع، قادر نیستند برای مدت زمان طولانی راه بروند.

- بیماران ممکن است قادر به دوچرخه سواری همراه با درد کمی باشند.

 

علائم جدی تر عبارتست از:

- عدم تعادل در هنگام راه رفتن و یا به سختی راه رفتن

- داشتن مشکل در کنترل ادرار و یا اجابت مزاج



راه های تشخیص تنگی کانال نخاع

- پزشک معاینه بدنی انجام می دهد و محل درد و اثر درد بر حرکات فرد را بررسی می کند.

- در حالی که راه می روید، پزشک از شما می خواهد که با پنجه پا و سپس با پاشنه پا راه بروید و نوع راه رفتن شما را بررسی می کند.

- پزشک از شما می خواهد به جلو، عقب و طرفین خم شوید.

- در حالی که دراز کشیده اید، پاهای خود را بالا ببرید. اگر شما در حین انجام این کار، دردتان بیشتر شد و پاهایان بی حس و یا سوزن سوزن شد، شما مبتلا به سياتيك هستید.

- پزشک، پاهای شما را در وضعیت های مختلف حرکت می دهد و در تمام این موقعیت ها، توانایی حرکت شما را بررسی می کند.

- برای بررسی عملکرد عصب، پزشک از یک چکش پلاستیکی برای عکس العمل عصبی استفاده می کند.

- پزشک، پاها را با پنبه و یا پر لمس می کند و می بیند که در کدام مناطق و با چه چیزی درد را احساس می کنید. 

آزمایشات مغز و اعصاب را برای تشخیص ضعف و کاهش حس در پاها به کار می برند و شامل: الکترومیوگرافی ، MRI و عکسبرداری از نخاع

درمان خانگی تنگی کانال نخاع

هنگامی که درد کمر از بین نرفت و یا در زمان های مختلف بدتر شد، کمردرد خود را در خانه درمان کنید و از تکرار جملات درد جلوگیری نمایید تا از عمل جراحی کمر اجتناب کنید.

- کمپرس سرد و گرم ممکن است در کاهش درد کمک کنند.

- انواع مختلفی از داروهای مسکن نیز کمک به تسکین درد و التهاب می کنند، از قبیل: ايبوپروفن، ادویل، ناپروکسن.

- استفاده از عصا و یا واکر

درمان پزشکی تنگی کانال نخاع

- پزشک ممکن است شما را به فيزيوتراپيست ارجاع دهد. فیزیوتراپیست، با انجام تمرینات کششی، درد شما را کاهش می دهد. فیزیوتراپیست به شما نشان می دهد که چه نوع ورزش هایی برای تقویت عضلات گردن مفید است.

- گفتار درمانی نیز برای کاهش درد کمر مفید است.

- جراحی : اگر درمان های دیگر موثر نبود، برای کاهش فشار بر عصب و یا کانال نخاع، جراحی انجام می شود.

 

روند بیماری تنگی کانال نخاع

بسیاری از افراد دچار تنگی کانال نخاع، قادر به فعالیت بدنی می باشند، ولی آنها باید تغییراتی را در فعالیت ها و کار خود اعمال کنند.

گاهی جراحی نخاع باعث از بین رفتن قسمتی و یا تمام علائم بیماری می گردد

افرادی که قبل از عمل جراحی، پشت درد داشتند، ممکن است بعد از این عمل نیز هنوز پشت درد داشته باشند.

مشکلات ستون فقرات بعد از عمل جراحی، هنوز وجود دارد.

هنگامی که نخاع حرکت می کند، مناطق بالا و پایین کانال نخاع دچار فشار می باشند.

 

عوارض تنگی کانال نخاع

- بی حسی پاها که باعث آسیب آنها می شود.

- تغییرات جسمی ایجاد شده توسط فشار وارده بر عصب نخاع ممکن است دائمی باشد و حتی اگر فشار از بین برود، تغییرات ایجاد شده باقی می مانند.


منبع: تبيان


آب درمانی در ضایعات نخاعی

آب درمانی در ضایعات نخاعی

قدمت استفاده از آب جهت درمان به زمانهای گذشته بر می گردد. در آن زمان جهت بدست آوردن آرامش و رفع خستگی يا برای درمان برخی از بيماريهای خود از آب درمانی استفاده می کرده اند . در هنگام قرار گرفتن يک جسم در آب به اندازه وزن حجم آبی که جابجا می شود.  از وزن جسم کاسته می شود. از ويژگی فوق ( کاهش يافتن وزن اندام در آب ) می توان جهت اهداف درمانی استفاده نمود. بنابراين از اثرات مستقيم آب درمانی می توان به اين موارد اشاره نمود :

-عضو يا اعضايی که بخاطر نداشتن عصب و عضله در خشکی حرکت ندارند به دليل سبک شدن بدن در آب ، اين اعضاء توسط عضلاتی که اعصاب دارند به حرکت در می آيند.

-جريان خون عضو فلج زياد شده و تغذيه آن بهتر می شود.

-از تحليل رفتن عضلات نيمه فلج جلوگيری می شود.

-از اثرات مستقيم آب درمانی ايجاد روحيه نشاط و شادابی و سرزندگی و جلوگيری از عوارضی همچون خمودگی ، گوشه نشينی و رکود است که منجر به افسردگی ها و ناراحتی های روحی و روانی می گردد.

-اسپاسم يکی از معضلات بيماران نخاعی است . آب تا حد بسيار زيادی اسپاسم را کم می کند بخصوص اگر اين آب گرم باشد .

-اثرات گرما نيز به حرکت در آب اضافه شده و تاثير بسزايی در کاهش اسپاسم می گذارد.

-افزايش گردش خون و گرم شدن نواحی دردناک روی دريچه درد در شاخ نخاع اثر گذاشته و از شدت درد می کاهد. حرکت در آب و آب درمانی اثرات غير مستقيم بسياری دارد که می توان به ا-ن موارد اشاره کرد :

-از بين بردن محدوديت حرکتی در مفاصلی که عضلات فلج و يا نيمه فلج دارند.

-جلوگيری از پوکی استخوان

-از ديگر فوايد غير مستقيم حرکت در آب برای کسانی که مشکل حرکتی دارند و يا دچار ضايعه نخاعی هستند و يا قطع عضو هستند (بخصوص در افرادی که صدمه نخاع ديده اند ) عدم تغيير -کل در ستون فقرات می باشد. در افراد دچارضایعه نخاعی به علت عدم استفاده بيش از حد از ويلچر و نشستن دراز مدت در آن، انحنايی بصورت جانبی در ستون فقرات ايجاد می شود ( اسکليوز ) که اين معضل با حرکت درمانی در آب و شنا حل می شود. زيرا در آب ستون فقرات به حالت کشيده در می آيد و حرکت دستها در آب به تقويت عضلات ناحيه پشت کمک کرده و از ايجاد اسکليوز جلوگيری می نمايد.

-اين ورزش با ايجاد افزايش گردش خون در ناحيه کليه ها و مثانه از رسوب مواد معدنی به شکل سنگ در کليه ها و مجاری ادرار جلوگيری نموده و تخليه بهتر مثانه را سبب می شود.

-حرکت در آب ، حجم تنفسی ريه را بالا برده ، از تجمع ترشحات و خلط در ريه و ايجاد عفونت در آن جلوگيری کرده و با تنفس بهتر، سلامت بيشتر ريه ها را تضمين می نمايد . لازم به تذکر است که آب به دليل برخی خواص فيزيکی نظير چسبندگی ، شناوری ، فشار و غلظت (ويسکوزيته ) اثرات بسيار مفيدی در انجام حرکات ورزشی دارد و از اين خواص در دستگاههای هيدروتراپی استفاده می شود. در هيدروتراپی عمومی معمولا" از استخر يا وان های پروانه ای شکل استفاده می گردد. در حالی که در هيدروتراپی موضعی از وانهای کوچک و يا وان گردابی استفاده می شود. برخی از دستگاههای آب درمانی به گونه ای طراحی شده اند که می توانند آب را با فشار زياد به اندامها بپاشند و يا حالت گردابی در آب ايجاد نمايند . در اين حال علاوه بر استفاده از اثرات حرارتی آب ، از اثرات ميکانيکی آن نيز بهره برد. 


حالت گردابی آب همچون ماساژ عمل می کند و از طريق تحريک اعصاب حسی سبب تسکين دردهای موضعی و بهبود گردش خون می شود . در آب درمانی دمای آب ،مدت استفاده از آب و تعداد جلسات درمانی ، متناسب با شدت بيماری و شرايط جسمی و روانی بيمار تنظيم می شود. پس از صحبت در باره آب درمانی به شيوه مدرن بهتر است به درمان بوسيله آب های معدنی نيز اشاره شود. استفاده از آب های معدنی طرفداران زيادی در سراسر جهان پيدا کرده است. در ايران نيز به دليل وجود چشمه های فراوان آب گرم بسياری از بيماران از اين گونه حمامها برای درمان دردهای خود استفاده می کنند. بطور خلاصه می توان گفت که آب درمانی و يا حرکت در آب و جنب و جوش در يک وان حمام می تواند فوايد زير را داشته باشد :

  1. جلوگيری از تحليل رفتن عضلات

  2. رفع محدوديت حرکتی و يا پيشگيری از آن

  3. جلوگيری از پوکی استخوان

  4. پيشگيری از ايجاد انحراف در ستون فقرات

  5. ايجاد روحيه نشاط و شادابی

  6. پيشگيری از رسوب سنگ در کليه ها و مجاری ادرار

  7. کارکرد بهتر کليه ها

  8. افزايش حجم تنفسی و کارکرد بهتر ريه ها

  9. کاهش اسپاسم

  10. کاهش درد

  11. افزايش حرکت روده ها و جلوگيری از يبوست

  12. تقويت عضلات

  13. ايجاد روحيه اعتماد به نفس و ايجاد روحيه قدرتمندی برای انجام کارهای روزه مره بخصوص در افراد نخاعی

  14. ارتقاء بهداشت پوست و مو و جلوگيری از ايجاد زخم فشاری .

جانبازان عزيز قطع نخاعی بايد به دو نکته زير توجه داشته باشند :

  1. قبل از بهره مندی از آب درمانی حتما" با پزشک خود مشاوره نماييد.

برای حمام کردن در وان بايد نشستن در زاويه 45 درجه صورت گيرد تا از خفگی جلوگيری بعمل آيد. 

منبع : وبلاگ دکتر بیژن فروغ