کمردرد در کودکان و درمان آن

کودکان همانند بزرگسالان به کمر دردمبتلا می شوند که این مشکل در کودکان به مراتب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و لازم است علل آن مورد بررسی قرار بگیرد.

علل کمردرد در کودکان با بزرگسالان تفاوت دارد چرا که کمردرد بیشتر به دلیل بروز آرتروز و سختی کار است اما در کودکان شایع ترین علت ایجاد کمردرد ضربه های ورزشی است.

در درجات بعدی عفونت ها و تومورها نیز باعث ایجاد کمردرد می‌شود که لازم است هر یک از این موارد توسط پزشک متخصص بررسی و مشخص شود.

کمردرد در کودکان جنبه ارثی ندارد و تنها برخی اختلالات همچون کجی ستون فقرات می‌تواند به ژنتیک مربوط باشد.

 کمردرد در کودکان در سنین 10 سالگی به بالا بیشتر اتفاق می‌افتد که باید جدی گرفته شود و به موقع نیز درمان شود.

علل بروز کمردرد عفونت است .عفونت ها از جاهای دیگر بدن سرایت می‌کند به عنوان مثال عفونت های دندانی، عفونت مثانه و روده می‌تواند منجر به کمردرد شود به طوری که در این شرایط میکروب در جریان خون پخش می‌شود و کنار دیسک می نشیند و منجر به کمردرد می شود.

نوع کمردرد در کشورمان خیلی شیوع ندارد در برخی مناطق محروم به دلیل سو تغذیه و فقر بهداشتی ممکن است کودکان به علت عفونت دچار کمردرد شوند.

درمان کمر درد به علت آن بستگی دارد که باید تشخیص داده در صورتیکه کمردرد به دلیل ضربه و حوادث ورزشی باشد درمان آن استراحت، فیزیوتراپی و محدود کردن ورزش است و در صورتی که علت کمر درد عفونت باشد لازم است درمان لازم صورت پذیرد و اگر کمردرد به دلیل وجود تومور باشد عمل جراحی انجام می شود که این موارد از طریق عکسبرداری و MRI قابل تشخیص است.

کمردرد در کودکان در بین دختران و پسران به یک اندازه شیوع دارد اما انحراف ستون فقرات به دلیل نامعلوم 6 تا 7 برابر در دختران بیشتر است.

منبع:عصر ایران

کمر درد در کودکان

کودکان هم همانند بزرگسالان به کمر درد مبتلا می شوند که این مشکل در کودکان به مراتب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و لازم است علل آن مورد بررسی قرار بگیرد. علل کمردرد در کودکان با بزرگسالان تفاوت دارد چرا که کمردرد بیشتر به دلیل بروز آرتروز و سختی کار است اما در کودکان شایع ترین علت ایجاد کمردرد ضربه های ورزشی است. در درجات بعدی عفونت ها و تومورها نیز باعث ایجاد کمردرد می‌شود که لازم است هر یک از این مواردتوسط پزشک متخصص بررسی و مشخص شود.کمردرد در کودکان جنبه ارثی ندارد و تنها برخی اختلالات همچون کجی ستون فقرات می‌تواند به ژنتیک مربوط باشد. کمردرد در کودکان در سنین 10 سالگی به بالا بیشتر اتفاق می‌افتد که باید جدی گرفته شود و به موقع نیز درمان شود.عفونت ها از جاهای دیگر بدن سرایت می‌کند به عنوان مثال عفونت های دندانی، عفونت مثانه و روده می‌تواند منجر به کمردرد شود به طوری که در این شرایط میکروب در جریان خون پخش می‌شود و کنار دیسک می نشیند و منجر به کمردرد می شود. این نوع کمردرد در کشورمان خیلی شیوع ندارد تصریح کرد: در برخی مناطق محروم به دلیل سو تغذیه و فقر بهداشتی ممکن است کودکان به علت عفونت دچار کمردرد شوند.درمان کمر درد به علت آن بستگی دارد که باید تشخیص داده شود.در صورتیکه کمردرد به دلیل ضربه و حوادث ورزشی باشد درمان آن استراحت، فیزیوتراپی و محدود کردن ورزش است و در صورتی که علت کمر درد عفونت باشد لازم است درمان لازم صورت پذیرد و اگر کمردرد به دلیل وجود تومور باشد عمل جراحی انجام می شود که این موارد از طریق عکسبرداری و MRI قابل تشخیص است. کمردرد در کودکان در بین دختران و پسران به یک اندازه شیوع دارد اما انحراف ستون فقرات به دلیل نامعلوم6  تا 7 برابر در دختران بیشتر است.

 منبع: سایت تحلیلی خبری عصر ایران

شش نمونه ازز دردهایی که نباید نادیده بگیریم

شاید شما دردهای مزمن و البته اندکی در نقاط مختلف بدن تان حس کرده باشید. اگر همواره از چنین دردهایی شکایت دارید، بهتر است آنها را نادیده نگیرید. این دردهای معمولی، ممکن است پیش در آمد یک بیماری یا مشکل بدخیم باشند که نشانه های اولیه خود را به این صورت نمایان کرده اند. برخی تومورهای سرطانی، بیماری های قلبی، مشکلات شدید گوارشی و آرتروز های خطرناک ممکن است با همین درد های ساده و کم اهمیت شروع شوند. پس بهتر است این دردهای ساده را نادیده نگیرید و در خصوص آنها با پزشک مشورت کنید.

در اینجا با چند نمونه از این دردهای مشکوک، کم اهمیت و البته خطرناک آشنا می شوید. در صورتی که خودتان دچار این دردها هستید، بهتر است در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید و مشکل خود را با وی در میان بگذارید.

۱- درد قفسه سینه

از میان انواع دردهای مزمنی که ممکن است برای افراد پیش بیاید، درد در ناحیه قفسه سینه نگران کننده ترین آنها است. دکتر دردهایی مانند احساس فشار شدید به قفسه سینه، درد در نزدیک بازوها، تنگی نفس بخاطر فشار به سینه و دردهای مشابه را در دسته دردهای جدی طبقه بندی می کند.

 دردهایی که پس از فعالیت فیزیکی در قفسه سینه احساس شده و منجر به سختی تنفس می شوند، ممکن است زیاد جدی به نظر نرسند، اما بهتر است با توجه به شدت و تکرار درد، این مساله را جدی گرفته و برای آگاهی از علت یا علت های دقیق درد، با پزشک مشورت کنید.

۲- مشکلات و ناراحتی های گوارشی

اغلب افراد مشکلات گوارشی را تجربه کرده اند. مشکلاتی مانند دل درد، تهوع، اسهال، سوزش معده و مری و … از این جمله هستند. شاید بسیاری از ما این دردها را اتفاقاتی معمولی به حساب آوریم، اما از نظر یک متخصص، چنین مشکلاتی به اقدامات فوری نیاز دارند. دکتر Jiangou Cheng مدیر کلینیک  ، این دردها را نشانه ای از یک مشکل جدی در سلامت دستگاه گوارشی می دانند. مشکلاتی همچون آپاندیس، بیماری های کیسه صفرا، معده و اختلالات روده و…

همچنین دکتر Cheng دردهای جداره شکم که به علت جراحی ایجاد شده اند را نیازمند ارزیابی های دقیق پزشکی زیر نظر متخصص، می داند.

۳- دردهای مجاری ادراری

چنانچه به هنگام دفع ادرار، درد یا سوزش احساس می کنید، به هیچ وجه این درد را نادیده نپندارید و در اولین فرصت با یک متخصص در این مورد مشورت کنید. همچنین علائمی مانند وجود خون در ادرار یا احساس درد در بخش های داخلی دستگاه دفع ادرار را مشاهده کردید، این موارد را با پزشک در میان بگذارید. مشاهده چنین علائمی در زنان شایع تر هستند و ممکن است بخاطر عفونت دستگاه ادراری بروز پیدا کنند. همچنین دکتر Cheng سنگ کلیه و سنگ مثانه را نیز از دلایل بروز اینگونه دردها عنوان می کند.

۴- کمر درد

کمردرد از دردهای شایع بسیاری از افراد مسن است. دکتر Cheng تاکید می کند که اگر دردهای ناحیه پشت، در فردی بیش از دو هفته به طول بیانجامد، بهتر است فرد تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد. چرا که این دردها می توانند به ناتوانی های جدی حرکتی در آینده منجر شوند.

۵- سردردهای شدید

وقتی صحبت از دردهای شایع در میان افراد به میان می آید، شاید سردرد در صدر لیست قرار گیرد. دکتر Kirschen تاکید می کند افرادی که دچار سردردهای مزمن از هر نوع دردی هستند، باید این دردها را جدی بگیرند و برای شناسایی علل و  رفع درد به پزشک مراجعه کنند؛ خصوصاً اگر این دردها در حال شدت گرفتن هستند. شاید عواملی مانند تومور یا خونریزی های مغزی عامل این سردردهای وحشتناک باشند.

۶- پا درد

دردهای معمولی پا که پس از فعالیت های مناسب مانند پیاده روی و دوچرخه سواری احساس می کنید، شاید بتوان دردهایی عادی و حتی مفید به حساب آورد. اما اگر درد پاها بسیار شدید تر از اینهاست و بیشتر در نواحی نزدیک به مفاصل زانو و مچ احساس می شود، ممکن است خطرناک باشند. در کنار اینگونه دردها، در صورت تورم، خونمردگی و درد شدید به هنگام لمس در بخش های مختلف پا، باید مشکل را جدی گرفت. اینگونه مشکلات، اغلب نیاز به مراقبت های پزشکی دارند.

همچنین پای فردی که بخاطر درد، در بلندکردن بخش ساق پا و خم کردن زانو ناتوان عمل می کند، بهتر است توسط پزشک متخصص مورد معاینه قرار گیرند.

منبع:سالم زی

آرتروز چیست

آرتروز به معنای ساییدگی مفصل و تخریب سطح مفصلی و بدنبال آن تغییر شکل، درد و محدودیت حرکت در مفصل است.
آرتریت به معنای التهاب مفصل است و استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت است. در استئوآرتریت مشکل اصلی در غضروف مفصلی است و بعد از مدتی استخوان مفصل هم دچار آسیب میشود. آرتروز یک کلمه یونانی به معنای مفصل است ولی به معنای استئوآرتریت هم بکاربرده میشود. در فارسی بجای کلمات استئوآرتریت و آرتروز از کلمه "ساییدگی مفصل" هم استفاده میشود.

ساختمان مفصل چیست

مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم قرار میگیرند. مفصل باعث میشود قسمت های مختلف بدن نسبت به هم حرکت کنند و حرکت استخوان ها در مفصل به علت کششی است که از طریق عضلات به آنها اعمال میشود. دو انتهای استخوان ها در جایی که با هم مفصل میشوند به وسیله پرده بافتی محکمی پوشیده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند.

در اطراف کپسول مفصلی نوارهای بافتی محکمی قرار دارند که به آنها لیگامان یا رباط میگویند و مسئول پایدار کردن مفصل هستند

غضروف یک بافت سخت ولی صاف و قابل انعطاف است که روی انتهاهای استخوان ها در محلی که در کنار هم قرار میگیرند را میپوشاند.

مقدار کمی از یک مایع غلیظ و لزج بین دو سر استخوان ها و در درون مفصل قرار گرفته که سطح غضروف را لیز کرده و اصطکاک بین دو سطح مفصلی را کم میکند و به آن مایع سینوویال یا مایع مفصلی میگویند.

مایع سینوویال به توسط بافت سینوویال ساخته میشود. بافت سینوویال لایه ای از سلول هاست که سطح داخلی کپسول مفصل را فرش کرده است.

علت آرتروز یا ساییدگی مفصل چیست

در طول روز و به علت فعالیت های بدنی مفاصل بدن بطور مرتب در معرض ضربه قرار دارند و این ضربات مرتبا آسیب هایی را به آنها بخصوص به غضروف مفصلی وارد میکنند. بدن این آسیب ها را تا جایی که میتواند ترمیم میکند. پس در طول زندگی مفاصل بدن دائما در یک فرآیند آسیب و ترمیم قرار دارند.

گاهی اوقات شدت آسیب های وارده به مفصل بیش از قدرت ترمیم بدن است و یا به عللی قدرت ترمیم بدن کاهش یافته و نمیتواند آسیب های معمولی را مرتبا ترمیم کند. در این موارد غضروف مفصلی بتدریج خرابتر و خرابتر میشود و این شروع آرتروز است.

در ابتدا سطح غضروف ریش ریش و لایه لایه میشود. با هر آسیبی مقداری از روی غضروف برداشته میشود تا اینکه بتدریج کلفتی غضروف کم میشود. کم شدن کلفتی غضروف که در رادیولوژی بصورت کاهش فاصله مفصلی دیده میشود از علائم اولیه شروع ساییدگی مفصل است.

 در آرتروز غضروف مفصل بتدریج نازک شده و از بین میرود. استخوان اضافه در اطراف سطح مفصل بوجود میاید

بعد از مدتی در اطراف استخوان دو طرف مفصل استخوان های اضافه ساخته میشود که به آنها استئوفیت میگویند. این استئوفیت ها هم در رادیوگرافی مفصل دیده میشوند. بافت سینوویال مفصل هم متورم میشود که به آن سینوویت میگویند.
بتدریج استخوان زیر غضروف سفت و محکم میشود که به آن عاجی شدن استخوان یا میگویند. با پیشرفت آرتروز در استخوان زیر غضروف کیست های استخوانی ایجاد میشود.

منبع:ایران ارتوپد

رژیم غذایی در بیماری آرتروز

تغذیه مناسب، کلید اصلی جلوگیری از انواع بیماری ها از جمله آرتروز است. اولین مرحله اصلی در درمان آرتروز، رساندن وزن به حد ایده آل است. 

وزن اضافی  باعث ایجاد فشار بر روی مفاصل و در نتیجه عوارض آرتروز می گردد. رعایت یک رژیم غذایی که حاوی فیبر بیشتری باشد ( فاقد مواد شیمیایی آلوده که باعث ایجاد استرس در بدن می شود، باشد)، مصرف بیشتر میوه ها و سبزی جات تازه،  ماهی ، دانه ها و غلات سبوس دار  توصیه می شود.مصرف ماهی های آب های سرد از جمله ماهی آزاد ( سالمون ) توصیه می گردد.

مصرف چربی های اشباع ، روغن های هیدروژنه یا جامد ، غذاهای پرچرب و سرخ کرده و شکر توصیه نمی گردد، چرا که این مواد غذایی باعث ایجاد اسیدیته ی بالای محیط داخلی مفاصل شده و این حالت موجب درد بیشتری در مفاصل و در نتیجه التهابات آنها می شود.

 مصرف میوه، سبزی، غلات كامل ( تصفیه نشده وسبوس دار)، آجیل ، دانه های خوراكی  و ماهی باعث كاهش التهاب مفاصل یا آرتروز می شوند.

 تخم مرغ  ، مارگارین، کره، کافئین، الکل، شکر سفید، تنباکو و محصولات لبنی باید از رژیم غذایی حذف شوند. در حدود یک سوم از افرادی که از بیماری آرتریت روماتوئید  رنج می برند به سولانین ها و یا بعضی گیاهان حساس اند که از آن جمله می توان  سیب زمینی  ، فلفل ها، بادمجان،  گوجه فرنگی  و تنباکو را نام برد که باید از رژیم غذایی این گروه از افراد حذف گردد. توصیه می شود که حداقل 6 تا 8 لیوان  آب در طول روز جهت دفع سموم از بدن مصرف شود.

غذاهایی که می توان مصرف نمود

- سبزیجات برگ سبز مانند جعفری، شاهی، 

- جودوسر، محصولات تهیه شده از گندم

- محصولات تهیه شده از سویا

- غلات کامل مانند برنج قهوه ای، ارزن، جو، گندم، جوی دو سر

- ماهی های آب های سرد مانند ماهی آزاد ساردین، شاه ماهی.

غذاهایی که باید از مصرف آنها پرهیز کرد

تحقیقات نشان داده که علائم آرتروز ، حتی در کسانی که آتریت رومائید  دارند ، کاهش خواهد یافت ، به شرط آن که این افراد با یک رژیم گیاهخواری سازش یابند.این رژیم فاقد غذاهای با منشاء حیوانی به خصوص محصولات لبنی است. مواد غذایی که نباید در این بیماری مصرف شوند ، شامل گروه های زیر است:

-مهار کننده های جذب کلسیم : گوشت قرمز، لبنیات ، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه  ، شکر تصفیه شده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی- غذاهای دارای اگزالات بالا :  ریواس ، زغال اخته،  آلوها ،  کنگر ، اسفناج- غذاهای خانواده ی گیاهان تاج ریزی ها : گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، فلفل ها، تنباکو- غذاهایی که موجب تورم و آب آوردگی می شوند : گندم سیاه، لبنیات، کلیه ی چربی های حیوانی

منبع:تبیان

راه های فرار از آرتروز

آرتروز، یکی از دردهای شایع در ایران است که همه ما آن را از کودکی با ناله‌های پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایمان می‌شناسیم. دردی که حتی اگر چیزی از چند و چون آن ندانیم تقریبا همه ما نام آن را شنیده‌ایم و می‌دانیم نوعی بیماری مفصلی است که حرکات انسان را با درد می‌آمیزد و آه از نهاد انسان بلند می‌کند. اما آرتروز فقط مختص افراد مسن نیست و این روزها حسابی جای خود را میان جوانان باز کرده است. از سوی دیگر سبک زندگی این سال‌ها ما را برای ابتلا در سنین بالا به آرتروز مستعد‌تر می‌کند.

چرا به آرتروز مبتلا می‌شویم؟

افزایش سن: رابطه زیادی بین سن و ابتلا به بیماری‌های مفصلی وجود دارد. در واقع هر اندازه سن انسان بیشتر می‌شود احتمال ابتلا فرد به بیماری‌های مفصلی از جمله آرتروز هم بیشتر می‌شود.

وارد کردن فشار زیاد به مفاصل: انجام حرکاتی که باعث وارد شدن فشار زیادی به مفاصل می‌شود و حرکات نامناسب می‌تواند به مرور زمان باعث ابتلا فرد به آرتروز شود. از جمله این حرکات می‌توان به بلند کردن اشیا بسیار سنگین اشاره کرد.

اضافه وزن: چاقی نیز یکی دیگر عواملی است که می‌تواند زمینه ابتلا افراد به آرتروز را فراهم کند؛ چرا که چاقی باعث می‌شود غضروف‌ها به‌طور مداوم در معرض یک فشار دائمی باشند. فرد چاق گویی همواره با خود یک وزنه اضافه حمل می‌کند که به مفاصلش فشار می‌آورد. این افراد بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زودرس هستند، بنابراین والدین باید نسبت به چاقی بیش از حد کودکان خود خیلی حساس باشند.

حمل بار اضافه: اگر شما از آن گروه افرادی هستید که همیشه با خود یک کیف بزرگ پر از لوازم غیرضروری حمل می‌کنید که بسیار هم سنگین است بهتر است این عادت خود را ترک کنید و به مفاصلتان رحم کنید. والدین هم باید مراقب باشند که از خرید کیف‌های سنگین برای فرزندان‌شان خودداری کنند و مراقب باشند که بچه‌ها جز کتاب و دفتر‌های ضروری بار اضافه‌ای با خود حمل نکنند.

استفاده نامناسب از کامپیوتر: این روزها که کامپیوترها به یکی از لوازم مهم زندگی ما تبدیل شده‌اند. اگر روش استفاده درست از آنها را نیاموزیم می‌توانند به مرور زمان به یکی از وسایل آسیب‌زا برای بدن ما تبدیل شوند و یکی از درد‌هایی که برایمان به ارمغان می‌آورند، ابتلا به آرتروز در نقاط مختلف بدن است.

شغل: فعالان در برخی از شغل‌ها بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به آرتروز هستند. از جمله این مشاغل، کارگرها هستند که باید بیشتر به نکات پیشگیری از بیماری توجه کنند.

کارگری که با دریل کار می‌کند، به طور مداوم روی مفصل شانه‌اش، فشار می‌آورد و اگر از روش‌های پیشگیری استفاده نکند بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز شانه است. یا افرادی که با کامپیوتر کار می‌کنند، منشی‌ها و کسانی که زیاد می‌ایستند نیز ممکن است در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا شوند.

ژنتیک: همیشه رد پای ژنتیک را می‌توان در ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها دید و آرتروز هم از این امر مستثنا نیست.

پله‌پله تا تشخیص آرتروز

نخستین نشانه‌های این بیماری با درد خود را نشان می‌دهد و در مراحل بعدی با کاهش دامنه حرکت مفصل توام خواهد بود؛ به طور مثال کسی که شانه‌اش گرفتار آرتروز شده، ممکن است نتواند شانه خود را باز کند و این عمل برای او بسیار دردناک باشد یا فردی که در ناحیه زانو آرتروز دارد ممکن است در مراحل پیشرفته بیمار در حرکات خود دچار مشکل شود و مثلا زانو‌ها دامنه حرکت طبیعی خود را از دست بدهند. در مراحل پیشرفته‌تر بیماری حتی ممکن است مفاصل متورم شده و تغییرشکل بدهند و ضایعات استخوانی در آنها به وجود آمده و باعث بد فرم شدن مفاصل (کجی مفاصل) شود.

نکته: هر اندازه بیمار دامنه حرکت مفاصل را کمتر کند بیماری بیشتر پیشرفت می‌کند و حرکات مفاصل هم روز به روز بیشتر از بین می‌رود. در این مرحله اگرچه با درمان‌های رایج می‌توان درد را کاهش داد اما در صورتی که بیمار دیر به پزشک مراجعه کند ممکن است به دلایل فراوان حتی با فیزیوتراپی هم نتوان دامنه حرکت مفصل را مداوا کرد.

سدهایی در برابر ابتلا به آرتروز

با توجه به اینکه زندگی امروز، زندگی در حالت نشسته است و بیشتر ما اغلب اوقات خود را در حالت نشسته می‌گذرانیم لزوم ورزش بیش از پیش احساس می‌شود. بنابراین حتما از جوانی ورزش را شروع کنید، ورزش‌هایی مانند شنا و ژیمناستیک خیلی کمک‌کننده هستند.

البته مراقب باشید که فشار غیرعادی به مفاصلتان وارد نکنید. مصرف نوشابه‌ را فراموش کنید و به جای آن بیشتر از لبنیات مانند شیر، پنیر و دوغ استفاده کنید. سیگار و مواد مخدر و نوشیدن نوشابه‌ باعث اختلال در جذب مواد مغذی می‌شود. این در حالی است که تغذیه مناسب و ورزش باعث می‌شود در بدن گردش خون مناسبی ایجاد شده و درنتیجه مفاصل تغذیه بهتری از طریق خون داشته باشند.

توصیه مهم

اگرچه در برخی موارد آرتروز یک مفصل را درگیر می‌کند و درد در آن مفصل خود را نشان می‌دهد اما اغلب درد بیماری آرتروز در مفاصل متعدد بدن بروز می‌کند و درد تنها در یک نقطه احساس نمی‌شود. توجه داشته باشید اگر بیشتر از چند روز دردی را در مفاصل خود احساس کردید حتما به یک پزشک مراجعه کنید تا بتوانید با تشخیص به‌موقع بیماری را درمان کنید و از پیشرفت آن جلوگیری کنید.

منبع:زیباشو دات کام

7درمان آرتروز

دردهای مفصلی، از جمله دردهای مزمن است که به راحتی درمان نمی شود و به پیگیری و مداومت درمان نیاز دارد. بنابراین بهتر است که مبتلایان اطلاعات خود را درباره این بیماری افزایش دهند.

اما باید این نکته را یادآوری کرد که مصرف بعضی از مواد غذایی مفصل ها را سالم تر می کند. برنامه غذایی غنی از مواد مغذی که در این مطلب عنوان شده است، باعث کاهش وزن و به تبع آن سلامت مفصل ها می شود.اضافه وزن معادل هر نیم کیلوگرم حدود 5 کیلو گرم وزن اضافه روی مفاصل ایجاد می کند.

غذاهای مفید

ماهی های چرب: از جمله سالمون، ساردین یا هر نوع ماده غذایی حاوی اسیدچرب امگا-3 مانند گردو، دانه سویا، دانه کتان، تخمه کدوتنبل و روغن کانولا مفید است.

با مصرف امگا-3 تولید ماده شیمیایی که التهاب را افزایش می دهد، کاهش می یابد. امگا -3 هم چنین مانع از عملکرد آنزیم هایی می شود که این ماده شیمیایی را تولید می کنند. ماهی های چرب، حاوی ویتامین D نیز است که مانع از تورم و درد می شود. محققان می گویند افزودن روزی یک گرم امگا -3 به برنامه غذایی بیماران آرتریتی مفید است.

 اضافه کردن ماهی سالمون، گردو و دانه کتان به رژیم غذایی مفید است. بهتر است در روزهایی که امگا -3 مصرف نمی کنید، با نوشیدن ۲ لیوان شیر کم چرب، ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کنید. قرار گرفتن در نور خورشید به مدت 10 تا 15 دقیقه در روز نیز باعث تولید ویتامین D در بدن می شود.

روغن زیتون خالص: این روغن حاوی ماده ای است که آنزیم های مربوط به التهاب را غیرفعال می کند.از آنجا که هر یک قاشق غذاخوری روغن، 119 کالری دارد، در مصرف آن دقت کنید. مصرف روزانه روغن زیتون و افزودن آن به سالاد، نان یا سبزیجات برای فرد مبتلا به آرتریت مفید است.

فلفل دلمه ای، مرکبات و مواد غذایی دیگر حاوی ویتامین C: ویتامین c از کلاژن، ترکیب عمده غضروف محافظت می کند. دریافت ناکافی آن، خطر بروز برخی انواع آرتریت را افزایش می دهد. مصرف روزی 200 تا 500 میلی گرم از این ویتامین مفید است. یک عدد پرتقال و یک پیمانه کلم بروکلی حاوی 200 میلی گرم ویتامینC است. بهتر است به جای مکمل ها از منابع طبیعی ویتامین ها استفاده کنید.مواد غذایی سرشار ازویتامین C مواد مغذی گیاهی دیگری نیز دارند که از مکمل ویتامین C به دست نمی آید.

گوشت بوقلمون: سلنیوم نوعی ماده مغذی موجود در این  ماده غذایی است که کمک می کند تا تمامی رادیکال های آزاد را که به سلول ها آسیب می رسانند، از بدن خارج شوند، همچنین به تنظیم غده تیروئید کمک می کند و حتی مانع از بروز سرطان می شود. کمبود سلنیوم را می توان با بروز آرتریت روماتوئید ارتباط داد.

پیاز و تره فرنگی: کورستین نوعی آنتی اکسیدان موجود در این دو ماده غذایی، مانند آسپرین و پروفن از تولید ماده شیمیایی التهابی پیشگیری می کند. اگر به دلیل بوی نامطبوع پیاز از مصرف آن خودداری می کنید، از کلم پیچ، گوجه های مینیاتوری یا سیب درختی که همه سرشار از کورستین است بیشتر استفاده کنید. مصرف نصف پیمانه ماده غذایی سرشار از کورستین کافی است.

گیلاس: نتایج بررسی محققان دانشگاه میشیگان نشان می دهد، برنامه غذایی سرشار از گیلاس، التهاب را تا 50 درصد کاهش می دهد. نتایج تحقیقی که در سا ل2009 در موسسه ای در دالاس انجام شد نشان داد 56 درصد بیمارانی که به التهاب استخوان و مفصل مبتلا هستند، پس از8 هفته مصرف گیلاس بهبود نسبی یافتند. ماده معجزه گر در این میوه آنتوسیاتین است که همان  رنگدانه گیلاس، انگور، شاتوت و بادمجان می باشد.

آنتوسیاتین نوعی آنتی اکسیدان قوی است که التهاب را کاهش می دهد.مصرف روزی نصف پیمانه گیلاس تازه، یخ زده، خشک یا کنسروی یا روزی یک لیوان آب آن برای دریافت خواص این میوه کافی است.

چای سبز: برخی ترکیب های آنتی اکسیدان در این نوشیدنی شدت آرتریت را کاهش می دهد.

مواد غذایی که باید از مصرف آن پرهیز کنید

گوشت قرمز (در صورت داشتن نقرس): نقرس به علت ایجاد کریستال اسیداوریک در خون به وجود می آید و باعث درد مفصل می شود.بنابراین افرادی که مستعد ابتلا به نقرس هستند نباید جگر، قلوه، شاه ماهی، مغز، گوشت گوساله یا بره مصرف کنند. به جای آن باید از گوشت طیور یا ماهی استفاده شود.

روغن آفتابگردان، ذرت، دانه سویا و گلرنگ: این روغن ها سرشار از اسیدچرب امگا-6 هستند که التهاب را افزایش می دهد. می توان روغن زیتون و روغن مغزها را جایگزین این روغن ها کرد.

قند: نتایج برخی مطالعات نشان می دهد که مصرف قند، التهاب را افزایش می دهد. اگر چه انرژی سریع ایجاد می کند اما این انرژی ماندگاری کمی دارد و برای بیماران مبتلا به آرتریت که همیشه احساس خستگی مفرط می کنند، مشکل ساز است. قند سرشار از کالری است و باعث افزایش وزن شده و به تبع آن فشار روی مفصل ها بیشتر می شود.


منبع:عصر ایران

آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟

حتما در اطراف خود زنان و مردان زیادی را دیده‌اید كه از درد زانو شكایت دارند و هنگام بالا رفتن از پله‌ها مدام ناله می‌كنند.این بیماران عمدتا آرتروز دارند

 آرتروز چیست و چه بخش‌هایی از بدن را درگیر می‌كند؟

آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است.در این بیماری غضروف مفصل صدمه دیده و كم‌كم از بین می‌رود.آرتروز ممكن است هر مفصلی را درگیر كند اما مفاصل بزرگ كه وزن بدن را تحمل می‌كنند مثل مفاصل زانو و ران و ستون فقرات بیشتر در معرض ابتلا هستند. 

اصلی‌ترین علایم این بیماری چیست؟

آرتروز علایم زیادی دارد ولی 3 علامت آن شایع‌تر و مشخص‌تر هستند؛اولی خشكی پس از استراحت است،به این معنی كه گاهی اوقات وقتی مفصل به‌مدت طولانی بی‌حركت مانده باشد و بخواهد فعالیت كند درد خواهد داشت.شاید دیده باشید كه بیماران مبتلا به آرتروز زانو صبح‌ها كه از خواب بیدار می‌شوند به سختی راه می‌روند اما بعد از مدتی كم‌كم راه رفتنشان به حالت عادی بازمی‌گردد.

خشكی مفاصل بعد از یك دوره طولانی عدم ‌فعالیت بسیار شایع است ولی به ندرت بیشتر از نیم ساعت طول می‌كشد.دومین علامت كاهش انطاف پذیری است؛به‌همین دلیل بیماران مبتلا به آرتروز نمی‌توانند به‌ راحتی مفاصل خود را خم و راست كنند و برای علامت بعدی هم می‌توان به درد در مفصل اشاره كرد.توصیه می‌شود كسانی كه بیشتر از دو هفته چنین علایمی را در مفاصل خود دارند حتما به پزشك مراجعه كنند.

چه اتفاقی می‌افتد كه كسی به آرتروز مبتلا می‌شود؟

علت ایجاد این بیماری هنوز به ‌طور واضح شناخته نشده است ولی چند عامل وجود دارد كه می‌تواند زمینه ‌ساز ابتلا به آرتروز باشد،یكی سن بالا است كه این بیماری معمولا در افراد بالای 40 سال دیده می‌شود.

مورد دوم جنس،چون آرتروز در خانم‌ها بیشتر از آقایان بروز می‌كند ولی دلیل آن هنوز به‌ درستی مشخص نشده است،مورد بعدی ناهنجاری ‌های مادر زادی استخوانی و یا صدمه به مفصل است.آرتروز در ورزشكاران حرفه‌ای كه مدام در معرض ضربه خوردن هستند بسیار شایع است مثلا در فوتبالیست‌ها.صدمات غیر ورزشی مثل تصادفات رانندگی هم زمینه را برای آرتروز مهیا می‌كند.

آیا چاقی هم در ابتلا به آرتروز تأثیر دارد؟

چاقی خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد.به ‌طور كلی هر چقدر وزن بالاتر باشد مفاصل بزرگ(مثل زانوها)باید بار و فشار بیشتری را تحمل كنند و در نتیجه خطر ابتلا به آرتروز در آنها بیشتر می‌شود. چاقی حتی احتمال بروز آرتروز در دست‌ها را هم افزایش می‌دهد. 

این بیماری چه عوارضی دارد؟

متأسفانه این بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود و هنوز درمان قطعی برای آن یافت نشده است اما با كمك برخی روش‌های درمانی می‌توان درد ناشی از این بیماری را كاهش داده و كیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید.حدود یك سوم بیماران مبتلا به آرتروز ممكن است دچار ناتوانی‌های شدیدی شوند. گاهی درد و ناراحتی مفصل آنقدر شدید می‌شود كه بیمار نمی‌تواند از آن مفصل استفاده كند.

به روش‌هایی برای كاهش درد و مشكل بیمار اشاره داشتید.این روش‌ها شامل چه مواردی هستند؟

در موارد بسیار شدید آرتروز جراحی تعویض مفصل توصیه می‌شود اما قبل از جراحی معمولا روش‌های مختلفی پیشنهاد می‌شود كه تا حد امكان كار به جراحی ختم نشود كه یكی از آنها استراحت دادن به مفصل دردناك است.

بیمار باید در هر ساعت دست كم ده دقیقه به مفصل خود استراحت بدهد و سعی كند تاحد امكان فعالیت‌های بدنی خود را طوری تنظیم كند كه مفصل مبتلا كمتر فعال باشد.روش دیگر ورزش كردن است كه باید حتما با نظارت و اجازه پزشك انجام شود تا مشكل مفصل را تشدید نكند یا باعث بروز درد جدیدی نشود.ورزش‌های سبك و مفرح مثل پیاده‌روی و شنا بیشتر توصیه می‌شوند.با ورزش كردن،عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و ثبات مفصل افزایش پیدا می‌كند.

البته ورزش كردن نباید باعث بروز درد در مفصل شود و اگر چنین اتفاقی رخ داد فورا ورزش را متوقف كنید.در افرادی كه اضافه وزن دارند كم كردن وزن باید حتما مدنظر قرار گیرد.البته رژیم گرفتن و ورزش كردن برای كاهش وزن باید تحت نظر پزشك انجام شود.

برای كاهش درد ناشی از آرتروز هم می‌توان از كیسه یخ استفاده كرد.در اغلب موارد پزشك برای بیمار داروهای ضد‌درد و ضد‌التهاب تجویز می‌كند كه در كاهش درد مفصل مؤثر است.

روش ‌های جراحی برای درمان آرتروز به چه شکلی هستند؟

این روش‌ها از پاكسازی فضای مفصلی تا تعویض كامل مفصل متفاوت هستند و جراح بر حسب شدت بیماری از یكی از این روش‌ها استفاده می‌كند.بیماران توجه داشته باشند كه جراحی زمانی توصیه می‌شود كه درمان‌های دیگری كه به تعدادی از آنها اشاره شد مؤثر واقع نشده باشند و بیمار قادر به انجام فعالیت‌های عادی روزمره خود نباشد.

برای بیماران مبتلا به آرتروز چه توصیه‌هایی دارید؟

مهم‌ترین نكته برای بیماران مبتلا به آرتروز به ‌كارگیری روش‌هایی است كه باعث كاهش درد و ناراحتی‌شان شود.مثل تمام بیماری ‌های دیگر داشتن یك رژیم غذایی مناسب و سالم مفید خواهد بود.بیمار باید به حد كافی مواد مورد نیاز بدن خود را از طریق غذا تامین كند چون اگر تغذیه نامناسب باشد بدن هم ضعیف می‌شود و به تبع آن مقابله با بیماری دشوارتر می‌شود.

اگر پزشك برای شما داروی ضد درد تجویز كرده حتما سر وقت آن‌ را بخورید چون اگر درد شروع شود و بعد شما تازه مسكن مصرف كنید درد دیرتر و سخت‌تر كنترل می‌شود اما مصرف مرتب و طبق دستور پزشك باعث می‌شود شدت حملات درد كاهش یابد.سعی كنید از مفصل بیمار خود كمتر كار بكشید.

مثلا اگر مفاصل انگشتان یك خانم مشكل دارد بهتر است از كیفی استفاده كند كه روی شانه می‌افتد نه كیفی كه باید با انگشتان دائما در دست گرفته شود.

اگر دست شما مشكل دارد سعی كنید برای برداشتن اجسام از دست سالم خود بیشتر استفاده كنید تا فشار كمتری روی مفصل دردناك وارد شود.بیمارانی كه در مفصل زانو یا ران دچار مشكل هستند بهتر است در صورت صلاح دید پزشك از عصا موقع راه ‌رفتن استفاده كنند.

سعی كنید بدنتان در هنگام راه رفتن یا نشستن،در وضعیت صحیحی قرار داشته باشد.آب درمانی،هم به‌عنوان ورزش و هم به‌عنوان عاملی جهت تصحیح وضعیت ایستادن و راه رفتن می‌تواند به شما كمك كند.پزشكتان شما را درباره وضعیت صحیح و غلط قرارگیری بدن راهنمایی خواهد كرد.

 منبع:سیمرغ

 

 

 

مشاهده فیلم آموزشی 

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

آرتروسکوپی(قسمت ۱)

مبارزه با آرتروز

ماده غذایی مفید برای مبارزه باآرتروز

التهاب، پاسخ بدن به عفونت و آسیب است. در حقیقت التهاب یک مکانیسم دفاعی است که با انتقال مواد مغذی و سلول های ایمنی به محل آسیب دیده، به بهبود و ترمیم بافت ملتهب کمک می کند.

التهاب دارای عوارض ناخوشایندی نیز هست. التهاب مزمن مفاصل یا آرتروز موجب تورم و دردناک شدن مفاصل می شود.

در اینجا 5 ماده غذایی ضد التهاب را به شما معرفی می کنیم:

غذاهای غنی از امگا- 3: یکی ازدلایل التهاب در بدن، مصرف بالای اسیدهای چرب امگا- 6 و دریافت پایین اسیدهای چرب امگا- 3  است. اغلب رژیم های غذایی امروزی حاوی 10 برابر امگا- 6 نسبت به امگا- 3 هستند، که این نسبت خطر التهاب را افزایش می دهد. امگا- 6 در مغزها، دانه ها و روغن های گیاهی یافت می شود.

محققان توصیه می کنند که بیماران مبتلا به آرتروز مقدار بیشتری امگا- 3 به رژیم غذایی خود اضافه کنند. منابع اسیدهای چرب امگا- 3 عبارتند از: انواع ماهی مانند سالمون، ساردین و قزل آلا، تخم کتان و گردو. همچنین می توان برای تامین اسیدهای چرب امگا- 3 از  مکمل های روغن ماهی نیز استفاده نمود.

روغن زیتون تصفیه نشده: زیتون و روغن زیتون حاوی ترکیبات ضد التهاب هستند و توصیه می شود در رژیم غذایی روزانه خود از آنها استفاده کنید.

غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها: میوه ها و سبزی ها به ویژه آنهایی که رنگ تیره دارند، حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوانی می باشند. توت فرنگی، تمشک، زغال اخته، طالبی، زردآلو، گیلاس، آلو، هندوانه، خرمالو و کلم، اسفناج، بروکلی، هویج، گل کلم، کدو، کدو حلوایی، فلفل، سیب زمینی و شلغم حاوی مقادیر بالایی از آنتی اکسیدان ها هستند.

ادویه ها: زنجبیل، سیر، دارچین و زردچوبه دارای خواص ضد التهابی می باشند، بنابراین به یاد داشته باشید که در طبخ غذاها از آنها استفاده کنید. یک نوشیدنی بسیار مفید برای بهبود التهاب مخلوط آب سیب، آب هویج و زنجبیل می باشد.

چای سبز: چای سبز حاوی ترکیبات خاصی است که برای رفع التهاب و بهبود مفاصل مفید می باشند. براساس مطالعات، نوشیدن 3 تا 4 فنجان چای سبز در روز اثر قابل توجهی در رفع التهاب دارد.

منبع: گروه سلامت سیمرغ

داروی شل کننده عضلات Muscle relaxant

داروی شل کننده عضلات به دارویی گفته میشود که موجب کاهش تونیسیته و سفتی و انقباض ذاتی عضلات ارادی میشود.

از داروهای شل کننده عضلات در موارد اسپاسم های عضلانی که بدنبال آرتروز ایجاد میگردد استفاده میشود.

این داروها در درمان بعضی از انواع کمردرد هم مورد استفاده دارد. داروهای باکلوفن و متوکاربامول از این دسته دارویی هستند.

منبع:ایران ارتوپد

چند نکته در مورد آرتروز

نكته

·         حدود 21 ميليون نفر در ايالات متحده مبتلا به استئوآرتريت هستند و حدود 25% موارد ويزيت پزشكان عمومي ايالات متحده و نيمي از نسخه هايي كه در آنها داروهاي ضد التهاب غير استروييدي به وسيله پزشكان اين كشور تجويز مي شود به بيماري مزبور اختصاص دارد.

 

·         تخمين زده شده است كه در 85% افراد تا سن 65 سالگي شواهد راديولوژيك استئوآرتريت به وجود مي آيد هرچند كه تنها در 60% از آنها نشانه هاي بيماري يافت مي شوند. در ايالات متحده ، تعداد موارد بستري افراد به دليل ابتلا به استئوآرتريت از 322000 نفر در سال 1993 به 735000 نفر در سال 2006 رسيده است.

 

·         استئوآرتريت،غضروف مفصلي را گرفتار مي كند. غضروف، بافتي لغزنده است كه انتهاهاي استخوان ها را در مفصل مي پوشاند. غضروف سالم به استخوان ها امكان مي دهد تا بر روي يكديگر به نرمي حركت كنند و نيز انرژي ناشي از شوك حركت فيزيكي را جذب مي كند. در استئوآرتريت، لايه ي سطحي غضروف تجزيه مي شود و از بين مي رود. در نتيجه، استخوان هاي واقع در زير غضروف بر يكديگر ساييده مي شوند و درد، تورم و كاهش حركت مفصل به وجود مي آيد. با گذشت زمان، مفصل شكل طبيعي خود را از دست مي دهد. همچنين خارها (spurs) كه در واقع زايده هاي كوچك ناشي از رشد بيش از حد بافت استخواني هستند و استئوفيت (osteophyte) نام دارند بر لبه هاي مفصل رشد مي كنند. ممكن است ذرات ريزي از استخوان يا غضروف بشكنند و در داخل فضاي مفصل شناور شوند و اين اختلال به ايجاد درد و آسيب ديدگي بيشتر بيانجامد.

آرتروز چه نشانه ها و علايمي دارد؟

·         نشانه ي اصلي آرتروز ، درد حاد است كه موجب كاهش توانايي و غالباً سفتي مي شود. درد معمولاً به شكل واضح (تيز) يا احساس سوزش در عضلات وتاندونها بيان مي شود. در استئوآرتريت ممكن است صداي ((ترق توروق)) مانندي كه به آن crepitus گفته مي شود در زمان حركت مفصل يا در لمس آن موجود باشد. Crepitus (واژه اي يوناني به معني ترق توروق، يا صدايي شبيه خش خش ايجاد شده در هنگام مالش موها در بين انگشتان يا در زمان ريختن نمك در آتش است). ممكن است اسپاسم عضله و انقباض در تاندون ها وجود داشته باشد. گاهي مفاصل پر از مايع مي شوند.

نكته

·         آب و هواي مرطوب درد آرتروز را در بسياري از افراد مبتلا به آن افزايش مي دهد.

·         آرتروز به طور شايع در مفاصل لگن (ران)، پاها، مهره ها (به خصوص مهره هاي گردن و كمر) و مفاصل بزرگي كه وزن بدن را تحمل مي كنند (مانند سر استخوان ران و مفصل زانو) و انتهاي انگشتان دست و پا ايجاد مي شود ولي از نظر تئوري هريك از مفاصل بدن ممكن است دچار آن شوند. با پيشرفت استئوآرتريت، مفاصل مبتلا بزرگتر به نظر مي رسند و سفت و دردناك مي شوند. درد آرتروز بر خلاف درد بيماري آرتريت روماتوييد در طول روز و در اثر به كارگيري مفصل مبتلا بدتر مي شود.

·         ممكن است در مفاصل كوچكتري كه مبتلا به استئوآرتريت مي شوند (مانند مفاصل انگشتان دست)، گره هاي استخواني سختي موسوم به گره هاي هبردن (Heberden,s nodes) بر روي مفاصل بين انگشتي دورتر از كف دست و يا به نام گره هاي بوشارد (Bouchard,s nodes) بر روي مفاصل بين انگشتي نزديك تر به كف دست به وجود بيايند. با اينكه گره هاي مزبور الزاماً دردناك نيستند باعث محدوديت قابل ملاحظه ي انگشتان مي شوند. ايجاد استئوآرتريت در انگشتان پا منجر به ايجاد تكمه ها (بونيون ها bunions) و در نتيجه، قرمزي و تورم انگشتان پاها مي شود. اين تكمه ها در واقع بر جستگي هاي غير طبيعي در رويه ي داخلي سر استخوان متاتارس و بخشي از پا، واقع در فاصله ي بين مچ و انگشتان پا كه از پنج استخوان دراز تشكيل شده است) هستند.

نكته

·         آرتروز، شايع ترين علت ((آب آوردن زانو))، يعني تجمع مايع بيش از حد در داخل يا اطراف مفصل زانو است.

·         افراد جوان تر هم ممكن است دچار آرتروز شوند ولي شيوع بيماري در افراد مسن خيلي بيشتر است. قبل از 45 سالگي تعداد مردان مبتلا بيش از تعداد زنان مبتلا است ولي پس از اين سن، خانم ها بيشتر از آقايان دچار آرتروز مي شوند.

·         بر خلاف بعضي ديگر از انواع التهاب مفصلي (آرتریت)، استئوآرتريت فقط مفاصل را گرفتار مي كند و اعضاي داخلي را مبتلا نمي سازد (به عنوان مثال در بيماري آرتريت روماتوييد كه دومين فرم شايع التهاب مفصلي است علاوه بر مفاصل، بعضي قسمت هاي ديگر بدن نيز گرفتار مي شوند و بيماري مزبور با تورم و قرمزي مفاصل، احساس بيماري، خستگي و به طور ناشايع، تب همراه است.)

·         استئوآرتريت در بعضي از افراد پيشرفت سريعي دارد و در برخي ديگر، نشانه هاي بيماري جدي ترند. دانشمندان از عوامل ايجاد اين بيماري بي اطلاع هستند ولي تركيبي از عوامل، شامل افزايش وزن، فرايند افزايش سن، آسيب مفصلي ناشي از ضربه و وارد آمدن استرس هاي شغلي و ورزشي را در بروز آن موثر مي دانند.

·         ناتواني حاصل از استئوآرتريت مي تواند موجب بيكاري و در نتيجه، كمبود درآمد بيمار شود.

·         از عوارض استئوآرتريت مي توان به افسردگي ، اضطراب ، احساس درماندگي، محدوديت فعاليت هاي روزمره، محدوديت شغلي و ناتواني در شركت در كارها و مسئوليت هاي روزمره ي شخصي و خانوادگي نام برد. با اين حال اكثر فراد مبتلا به استئوآرتريت مي توانند به زندگي فعال و سازنده ادامه دهند.

·         مصرف داروهاي مسكن، استراحت و ورزش ، برنامه هاي آموزشي و حمايتي، يادگيري مراقبت از خود و بهداشت مناسب موجب توانايي بيمار براي انجام كارهايش مي شوند.

·         با اينكه استئوآرتريت به طور شايع در اثر ضربه ايجاد مي شود غالبا در چنر نفر از اعضاي يك فاميل بروز مي كند كه اين مسئله، استعداد ارثي ابتلا به بيماري را مي سازد. در تعدادي از مطالعات نشان داده شده كه ميزان بروز بيماري در بين خواهر و برادرها و به ويژه در دو قلوهاي همسان بيشتر است. به نظر مي رسد حداكثر 60% موارد استئوآرتريت در نتيجه ي عوامل ژنتيكي ايجاد مي شوند. محققان همچنين احتمال تاثير آلرژي ها، عفونت ها يا قارچ ها را در ايجاد استئوآرتريت در دست بررسي قرار داده اند.

چگونه مي توانيم بفهميم كه مبتلا به آرتروز هستيم يا نه؟

·         معمولاً آرتروز به آهستگي ايجاد مي شود. در اوايل بيماري، مفاصل پس از فعاليت فيزيكي يا ورزش دچار درد مي شوند. آرتروز انگشتان دست از انواعي است كه به نظر مي رسد داراي ويژگي هاي ارثي باشد و زنان بيش از مردان به آن مبتلا مي شوند و در خانم ها به ويژه پس از يائسگی بروز مي كند. برجستگي هاي كوچك در مفاصل انتهايي انگشتان دست (گره هاي هبردن) يا بر روي مفاصل مياني انگشتان دست (گره هاي بوشارد) به وجود مي آيند كه قبلاً نيز به آنها اشاره شد. انگشتان ممكن است بزرگ و دردناك و دچار سفتي و كرختي شوند. قاعده ي مفصل انگشت شست دست نيز به طور شايع دچار آرتروز مي شود. آرتروز دست را مي توان با دارو، آتل يا گرمادرماني كاهش داد.

·         مفاصل زانو از نواحي اصلي تحمل وزن بدن هستند و به همين دليل به طور بسيار شايع دچار استئوآرتريت مي شوند. آرتروز (مفاصل) زانو با درد، سفتي و تورم همراه است و راه رفتن، بالا رفتن از پله و نشستن بر روي صندلي و برخاستن از آن را با دشواري همراه مي سازد.

نكته

·         آرتروز زانو در صورت عدم درمان مي تواند منجر به معلوليت بيمار شود.

مصرف دارو، كاهش وزن، تمرينات ورزشي و استفاده از وسايل كمكي مانند عصا يا واكر مي توانند درد و معلوليت ناشي از آرتروز زانو را كاهش دهند. در موارد شديد عمل جراحي تعويض مفصل زانو مفيد مي شود.

·         آرتروز مفصل استخوان ران و لگن مي تواند موجب درد، سفتي و معلوليت شديد شود. درد در ناحيه ي مفصل يا در كشاله ي ران، قسمت داخلي ران، باسن ها يا زانوها احساس مي شود. استفاده از عصا يا واكر فشار وارد بر مفصل را كاهش مي دهد. آرتروز مفصل مزبور موجب محدوديت در حركت و خم شدن مي شود و در نتيجه، كارهاي روزمره مانند پوشيدن لباس و كفش دچار اشكال مي شوند. استفاده از دارو و انجام تمرين هاي ورزشي به تسكين درد و بهبود حركت كمك مي كنند. در صورت شديد بودن درد و بي تاثير بودن ساير روش ها، تعويض مفصل توصيه مي شود.

·         سفتي و درد گردن يا كمر در اثر آرتروز مهره ها ايجاد مي شوند. ضعف يا كرختي بازو يا ساق پا نيز مي تواند بروز كند. درد بعضي از افراد مبتلا با خوابيدن بر روي تشك سفت يا تكيه دادن بر بالش تسكين مي يابد. عده اي نيز استفاده از گرمادرماني يا تمرين هاي ورزشي تقويت كننده ي عضلات كمر ئ شكم را مفيد مي دانند. در موارد شديد ممكن است براي تسكين درد و برقراري عملكرد عضو، عمل جراحي توصيه شود.

علايم هشدار دهنده ي آرتروز

·         درد يكنواخت يا متناوب در يك مفصل

·         وجود سفتي در يك مفصل پس از برخاستن از بستر يا نشستن طولاني

·         وجود تورم يا سفتي در يك يا چند مفصل

·         احساس خش خش يا صداي ساييده شدن دو استخوان بر روي يكديگر

·         گرمي، قرمزي يا حساس شدن ناحيه ي مبتلا احتمالاً ناشي از آرتروز نيست و بايد علل ديگر، از جمله آرتريت روماتوييد به وسيله پزشك مشخص شوند.

·         تمام بيماران مبتلا به آرتروز دچار درد نمي شوند و در واقع يك سوم افراد داراي شواهد راديولوژيك آرتروز دچار درد يا ساير نشانه هاي بيماري هستند.

چند نوع استئوآرتريت وجود دارد؟

·         2 نوع استئوآرتريت وجود دارد. نوع اول كه به آن استئوآرتريت اوليه (primary) گفته مي شود، نوعي اختلال مزمن مرتبط با سن است ولي ناشي از افزايش سن نيست زيرا اشخاصي وجود دارند كه حتي در دهه ي نهم زندگي به علايم باليني يا عملكردي استئوآرتريت دچار نمي شوند. با افزايش سن، آب داخل غضروف در اثر كاهش مقدار پروتئوگليكان كم مي شود و در نتيجه، قابليت كش ساني (ارتجاع) غضروف كاهش پيدا مي كند. پروتئوگليكان ها اثر محافظت كننده دارند و فقدان اين اثر رشته هاي كلاژن غضروف نسبت به تجزيه حساس مي شوند. التهاب كپسول مفصلي اطراف نيز اگرچه به طور خفيف ممكن است روي دهد. اين اختلال در اثر آزاد شدن محصولات تجزيه ي غضروف به داخل فضاي سينوويال روي مي دهد و سلول هاي مفروش كننده ي مفصل تلاش مي كنند تا اين محصولات را از محل خارج نمايند. تشكيل استئوفيت ها (سيخك ها) بر لبه هاي مفاصل، احتمالاً در تلاش براي همسان سازي سطوح غضروفي مفصل صورت مي گيرد. اين تغييرات استخواني همراه با التهاب مي توانند با درد و معلوليت همراه شوند.

در نوع دوم كه استئوآرتريت ثانويه (secondary) نام دارد، آسيب شناسي بيماري مشابه نوع اول است ولي عوامل ديگري موجب بروز آن مي شوند كه عبارتند از :

§         اختلالات مادرزادي، مانند دررفتگي مفصل ران

§         ديابت

§         بيماريهاي التهابي (مانند بيماري پرتز، بيماري لايم) و تمام انواع مزمن آرتريت (مثل التهاب مفاصل دنده اي – مهره اي ، نقرس و ارتريت روماتوييد)

§         آسيب ديدگي مفاصل در اثر تصادف

§         عفونت مفصل مثلا در اثر تصادف يا ضربه

§         اختلالات هورموني

§         ناپايداري ليگامان

§         چاقي (به دليل وارد آمدن وزن اضافي بر مفاصل، به ويژه زانوها)

§         آسيب هاي ورزشي يا صدمات ناشي از كار (بعضي از ورزش ها مانند دويدن يا فوتبال فشار زيادي بر مفاصل زانو وارد مي آورند. آسيب هايي كه منجر به پارگي ليگامان ها مي شوند مي توانند به ناپايداري مفصل و در دراز مدت، ساييدگي غضروف و سر انجام، استئوآرتريت بيانجامند).

§         بارداري

§         الكاپتونوري (نوعي اختلال ژنتيكي متابوليسم فنيل آلانين – تيروزين)

§         هموكروماتوز (نوعي اختلال متابوليسم آهن همراه با ازدياد رسوب آهن در بافت ها) و بيماري ويلسون (نوعي اختلال پيشرونده ي ارثي متابوليسم مس كه با تجمع مس در كبد، مغز، كليه، قرنيه و مفاصل همراه است).

آرتروز چگونه تشخيص داده مي شود؟

·         تشخيص آرتروز به طور طبيعي به وسيله ي راديوگرافي صورت مي گيرد كه در آن از دست رفتن غضروف، اسكلروزه شدن سطح زير غضروف، ايجاد كيست هاي زير غضروفي در اثر ورود مايع سينوويال به داخل شكستگي هاي ميكروسكوپي تحت فشار، باريك شدگي فضاي مفصلي بين استخوان هاي مفصلي و تشكيل خار (اسپور) استخواني (استئوفيت) مشاهده مي شود. البته فيلم ساده ي راديوگرافي غالباً هماهنگي خوبي با يافته هاي فيزيكي مفاصل مبتلا ندارند. روش هايي مانند MRI، آرتروسنتز (كشيدن مايع مفصلي و آزمايش آن)، آرتروسكوپي در كنار بررسي دقيق مدت، محل و چگونگي نشانه هاي مفصلي و ظاهر خود مفاصل موجب تشخيص مي شوند. هنوز روشي براي تشخيص مراحل زودرس و بالقوه قابل درمان استئوآرتريت وجود ندارد. در معاينه، رفلكس ها و قدرت عضلاني كنترل مي شوند. توانايي بيمار در زمينه ي راه رفتن، خم شدن و انجام فعاليت هاي روزمره نيز مورد بررسي قرار مي گيرد. آزمايش خون به منظور رد ساير علل ايجاد كننده دردهاي مفصلي ضرورت دارد.

آرتروز چگونه درمان مي شود؟

·         روند استئوآرتريت قابل شناسايي از نظر باليني غير قابل بازگشت است و درمان معمول آن شامل درمان دارويي يا مداخله هاي ديگري است كه مي توانند درد استئوآرتريت را كاهش دهند و در نتيجه عملكرد مفصل را بهبود بخشند.

·         درمان هاي محافظه كارانه مانند كنترل وزن، استراحت و ورزش مناسب، و استفاده از ابزارهاي حمايتي مكانيكي معمولاً مفيد واقع مي شوند. در آرتروز زانو، استفاده از زانوبند، عصا يا واكر در هنگام راه رفتن مفيد است. ورزش منظم، در صورت امكان به صورت پياده روي و شنا توصيه مي شود. استفاده از گرماي موضعي قبل از ورزش و به كارگيري كمپرس سرد پس از آن و نيز آرام سازي مي توانند به تسكين درد و التهاب كمك كنند. گرما، اغلب به شكل مرطوب، التهاب و تورم را كاهش و گردش خون را بهبود مي بخشد و تاثير موضعي دارد. كاهش وزن ، فشار وارد بر مفصل را كم مي كند و پيشرفت آرتروز را به تاخير مي اندازد.

·         استامينوفن (پاراستامول، تايلنول) از داروهاي ضد درد است ولي موجب كاهش تورم و التهاب مفصل نمي شود. اين دارو معده را تحريك نمي كند و بر خلاف داروهاي ضدالتهاب غير استروييدي موجب عوارض جانبي دراز مدت نمي شود و تحقيقات نشان داده اند كه در تسكين درد بسياري از بيماران مبتلا به استئوآرتريت به همان اندازه ي داروهاي مزبور موثر است. افراد مبتلا به بيماري هاي كبدي، افرادي كه مقدار زيادي الكل مي نوشند و اشخاصي كه از داروهاي رقيق كننده ي خون يا داروهاي ضدالتهاب غير استروييدي استفاده مي كنند بايد در مصرف استامينوفن احتياط كنند.

بيماران مي توانند از انواع بدون نياز به نسخه ي اين داروها (مانند آسپرين، آدويل، موترين IB، آلو، كتوپروفن) يا انواع نيازمند نسخه ي آنها استفاده كنند. نحوه ي اثر داروهاي ضدالتهاب غير استروييدي (غير كورتوني) يكسان است و همگي موجب رفع التهاب و تسكين درد مي شوند. با اين حال هريك از اين گروه داروها از تركيب شيميايي متفاوتي برخوردار است و اثر آن در بدن كمي با ديگري تفاوت دارد. اين داروها مي توانند موجب تحريك معده يا با شيوع كمتر، باعث تاثير بر عملكرد كليه شوند. هرچه مدت استفاده از داروهاي مزبور بيشتر شود، احتمال بروز عارضه ي جانبي خفيف تا شديد افزايش مي يابد. NSAID ها را نمي توان همراه بسياري از داروها مصرف كرد زيرا طريقه مورد استفاده قرار گرفتن يا حذف اين داروها از بدن را تغيير مي دهند. NSAID ها گاهي مشكلات جدي گوارشي از جمله زخم معده يا اثني عشر، خونريزي و سوراخ شدن معده يا روده را سبب مي شوند.

نكته

افراد بالاي 65 سال، افراد سيگاري و اشخاص داراي سابقه ي زخم يا خونريزي گوارشي بايد با احتياط از داروهاي ضد التهاب غير استروييدي استفاده كنند.

·         داروهاي بازدارنده ي COX – 2 (سيكلواكسيژناز – 2)، ضدالتهاب هاي غيراستروييدي جديدي هستند كه امروزه براي درمان آرتروز به كار مي روند. اين داروها مانند ساير NSAID ها موجب كاهش التهاب مي شوند ولي عوارض گوارشي كمتري دارند. البته اين داروها گاهي عوارض ناخواسته ي خفيف تا شديدي ايجاد مي كنند كه از جمله ي آنها مي توان به ضعف، اضطراب، عصبي شدن، افسردگي، گزگز اندام ها ، ظپش قلب، بي نظمي ضربان قلب، افزايش فشار خون، سرگيجه، كاهش شنوايي، تاري ديد، آب سياه (گلوكوم)، تهوع، استفراغ، يبوست، بي اشتهايي، خشكي دهان، سميت كليوي (نارسايي كليه)، كم خوني، خارش، قرمزي پوست، حساسيت به نور، التهاب حلق و سرفه اشاره كرد. نارسايي كليه از عوارض مهم اين گروه از داروهاست. از جمله ي اين داروها مي توان از سلكوكسيب (سلبركس)، والدكوكسيب (بكسترا)، روفكو كسيب (ويوكس) نام برد.

نكته

·         داروهاي بازدارنده ي COX – 2 به ويژه در صورت مصرف دوز بالا خطر بروز انفاركتوس قلبي و سكته ي مغزي را افزايش مي دهند. از اين رو، سازمان غذا و داروي ايالات متحده، (FDA) دو داروي والدكوكسيب و روفكوكسيب را از بازار دارويي جمع آوري كرده است. 

·         ممكن است براي تسكين درد آرتروز از كرم ها و اسپري هاي ضد درد نيز استفاده شود. از جمله مي توان به كرم كاپساييسين (كاپسين، زوستريكس) اشاره كرد كه به صورت بدون نياز به نسخه قابل تهيه است و ماليدن روزي 3 تا 4 بار آن به محل درد آرتروز، موجب تسكين درد مي شود.

·         تزريق كورتون ها به داخل مفصل مبتلا موجب تسكين موقت درد مي شود. كورتون ها داروهاي هورموني ضدالتهابي پر قدرتي هستند كه به طور طبيعي (و با مقادير كمتر) در بدن نيز توليد مي شوند.

نكته

·         استفاده از كورتون تزريقي به ميزان بيش از 2 يا 3 بار در هر سال با عوارض همراه است و توصيه نمي شود.

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد 

 

 

 

آناتومي و وظايف مفصل به بيان ساده

· مفاصل محل مجاورت دو يا چند استخوان هستند. اكثر مفاصل متحرك اند. مفصل از قسمت هاي زير تشكيل مي شود:

• غضروف (cartilage): در ناحيه ي مفصل، استخوان ها به وسيله ي غضروف (نوعي بافت همبند) پوشيده مي شوند. غضروف از سلول ها و رشته ها (فيبرها) يي ساخته شده و در برابر ساییدگی مقاوم است. غضروف موجب كاهش ساييدگي مفصل در اثر حركت مي شود.

• غشای سینوویال (synovial membrane): بافتي موسوم به غشاي سينوويال مفصل را مي پوشاند و آن را به شكل كپسول مفصلي عايق بندي مي كند. غشاي سينوويال، مايع سينوويال را ترشح مي كند كه نوعي مايع شفاف و چسبنده است كه در دور مفصل قرار مي گيرد و موجب لغزنده شدن آن مي شود.

• رباط (ليگامان؛ ligament) : رباط ها، باندهاي پر قدرت، كش سان (الاستيك) و سفتي از جنس بافت همبند هستند كه مفصل را احاطه مي كنند تا از آن پشتيباني و حركت هاي آن را محدود نمايند.

• زرد پي (تاندون؛ tendon) : تاندون ها، نوع ديگري از بافت همبند سفت در هر طرف مفصل هستند كه به عضلات مي چسبند و حركت مفصل را كنترل مي كنند. تاندون ها، طناب هاي سفيد و ليفي هستند كه از بافت همبندي فيبري تشكيل شده اند و عضله را به استخوان متصل مي كنند. تاندون هاي بزرگ تر حاوي يك تيغه ي نازك داخلي، تعداد كمي رگ هاي خوني و اعصاب اختصاصي هستند. تاندون ها بسيار قوي، انعطاف پذير و غير الاستيك هستند و در طول ها و ضخامت هاي مختلف وجود دارند.

• بورس (بورسا؛ bursa) : بورس مفصلي، كيسه اي پر از مايع سينوويال كه در بين استخوان ها، رباط ها و ساير ساختمان هاي مجاور قرار مي گيرد و مانند بالشتكي به پيشگيري از اصطكاك در محل مفصل كمك مي كند. بورس، با غشاي سينوويال ترشح كننده ي مايع سينوويال پوشيده شده است و با انقباض و انبساط خود اجازه مي دهد بر روي استخوان حركت كند.

• مايع سينوويال (synovial fluid) : مايع شفاف، غليظ و چسبنده اي است كه به وسيله ي غشاي سينوويال ترشح مي شود و به سفيده ي تخم مرغ شباهت دارد. مايع سينوويال به عنوان لغزنده كننده ي بسياري از مفاصل، بورس ها و تاندون ها عمل مي كند و حاوي موسين، آلبومين و نمك هاي معدني است.

• منيسك (meniscus) : بخش داراي انحناي غضروف است كه در مفصل زانو و ساير مفاصل قرار دارد. منيسك نوعي غضروف فيبري داراي انحنا تشكيل شده است.

· انواع مختلف مفصل عبارتند از :

• مفاصل شبيه توپ – و – حفره (ball – and – socket joints)، مانند مفصل شانه ، مفصل ران (لگن)؛ در اين نوع مفاصل امكان حركت به طرف عقب، جلو، پهلوها، و نيز حركت چرخشي وجود دارد.

• مفاصل لولايي (hinge joints)، مانند مفصل انگشتان دست و پا، زانو، آرنج؛ در اين نوع مفاصل فقط امكان خم و راست شدن وجود دارد.

• مفاصل محوري (pivot joints)، مانند مفاصل گردن ؛ در اين مفاصل حركات محدود چرخشي امكان پذير هستند.

• مفاصل بيضي شكل (ellipsoidal joints)، مانند مفصل مچ دست كه در آنها همه ي انواع حركت جز حركت محوري امكان پذير است.

• مفاصل كم حركت يا بدون حركت (synarthrosis)، مانند مفاصل بين استخوان های جمجمه

· مفاصل از نظر ساختماني به 3 نوع فيبري (متصل شده به وسيله ي بافت همبندي فيبري)، غضروفي (متصل شده به وسيله ي غضروف) و سينوويال (بدون اتصال مستقيم)، تقسيم مي شوند.

· مفاصل از نظر بيومكانيكي به 3 نوع ساده (متشكل از 2 سطح مفصلي؛ مانند مفصل شانه و مفصل ران)؛ مركب (متشكل از 3 يا چند سطح مفصلي؛ مانند مفصل استخوان زند زبرين با مچ دست)؛ و پيچيده (متشكل از 2 يا چند سطح مفصلي و يك ديسك مفصلي يا مينيسك؛ مانند مفصل زانو) تقسيم مي شوند.

· مفاصل از نظر آناتوميك به گروه هاي زير قابل تقسيم هستند :

1. مفاصل دست

2. مفاصل آرنج

3. مفاصل مچ دست

4. مفاصل زير بغلي

5. مفاصل جناغي – ترقوه اي

6. مفاصل بین مهره ای

7. مفاصل گيجگاهي – فكي

8. مفاصل خاجي – خاصره اي

9. مفاصل ران (لگن)

10. مفاصل زانو

11. مفاصل پا

التهاب مفصل (آرتریت) چيست؟

· التهاب مفصل _آرتريت؛ arthritis) و ضربه ي فيزيكي به مفصل علل تخريب مفصلي را تشكيل مي دهند. آرتريت به گروهي از بيماري ها گفته مي شود كه با اسيب ديدگي و تخريب مفاصل بدن همراه هستند. آرتريت، شايع ترين عامل بروز معلوليت در بالاي 55 سالگي است.

· آرتريت انواع مختلفي دارد كه علت هريك با ديگري متفاوت است.شايع ترين فرم آرتريت، استئوآرتريت (يا بيماري تباهشي يا استحاله اي مفصل؛ degenerative joint disease ;DJD) است كه در اثر ضربه به مفصل، عفونت مفصل، يا افزايش سن ونيز در موارد غير طبيعي بودن آناتومي مفصل ايجاد مي شود.

ساير فرم هاي آرتريت عبارتند از : آرتريت روماتوييد (rheumatoid arthritis) و آرتريت پسوريازيسي (psoriatic arthritis) كه از بيماري هاي خود ايمني(اتوايميون) هستند يعني در اثر حمله ي دستگاه ايمني بدن فرد به سلول هاي خودي روي مي دهند؛ آرتريت عفوني (septic arthritis)كه در اثر عفونت مفصل ايجاد مي شود؛ آرتريت نقرسي (gouty arthritis) كه در اثر رسوب كريستال هاي اسيداوريك در مفصل ايجاد مي شود و التهاب مفصل را به دنبال دارد.

آرتروز

· استئوآرتريت (osteoarthritis)كه به آن آرتريت دژنراتيو (التهاب مفصلي تخريبي يا تباهشي) يا به شكل عمومي تر آرتروز (arthrosis)هم گفته مي شود، سندرمي باليني است كه در آن التهاب خفيف، موجب درد مفاصلي مي شود.التهاب مزبور در اثر ساييدگي غير طبيعي مفصلي كه مانند بالشتك عمل مي كند و سطح داخلي مفاصل را مي پوشاند، و تخريب يا كاهش مايع سينوويال (مايع چسبنده ي ترشح شده از غشاي كپسول مفصلي) به وجود مي آيد. هنگامي كه سطوح استخوان حمايت غضروفي خود را از دست بدهند، فرد در هنگام تحمل وزن از جمله در زمان راه رفتن و ايستادن دچار درد مي شود. درد ممكن است موجب كاهش حركت عضو و در نتيجه، تحليل رفتگي عضلات ناحيه و شل شدن رباط ها (ليگامان ها) شود. 

استئوآرتريت (آرتروز) شايع ترين فرم التهاب مفصلي (آرتريت؛ arthritis)و اولين عامل ناتواني مزمن در ايالات متحده است. با اينكه استئوآرتريت به معني التهاب مفصل است در بسياري از بيماران مبتلا به آن التهاب مفصل وجود ندارد يا ناچيز است. استئوآرتريت فرايندي است كه به زمان نياز دارد و معمولاً يك علت زمينه اي براي آن يافت مي شود كه در اين موارد به آن استئوآرتريت ثانويه گفته مي شود.چنان چه نتوان علتي براي استئوآرتريت پيدا كرد به آن استئوآرتريت اوليه گفته مي شود.

منبع:برگرفته از کتاب

گردن درد

 

علائم و نشانه های گردن درد

شایع ترین نشانه ها و علائم مشکلات گردن،احساس درد و سفت شدگی است. بیماری های مختلف گردن باعث ایجاد درد و یا سوزش در نواحی مختلف بدن می شود. از جمله:
- وسط گردن و یا یک طرف آن
- شانه ها
- قسمت بالایی قفسه سینه
- پشت و یا یک طرف سر
- مرکز سر، پشت چشمانتان
- گوش ها

همچنین ممکن است حالات زیر را تجربه کنید:
- احساس درد موقع حرکت سر
- سفت شدگی عضلات گردن
- احساس خشکی و چوب شدن عضلات پس از نشستن به مدت طولانی در یک جای ثابت
- گردنتان مثل همیشه و به راحتی گردش نمی کند.

اگر سفتی و چوب شدگی عضلات گردن به سرعت اتفاق می افتد و نیز احساس ضعف و خستگی در شانه ها و یا لگن دارید که طول کشیده باشد ،اینها ممکن است بیانگر وضعیتی است که پلی میالژیک روماتیکی( polymyalgia rheumatic ) نامیده می شود. در اینصورت در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه کنید تا مورد درمان قرار بگیرید.

دیگر نشانه ها عبارتند از:

- بی حسی و سوزن سوزن شدن که گاه از بازو تا انگشتان دست احساس می شود و می تواند ناشی از تحت فشار بودن ریشه عصبی باشد.

- صداهای تیز و کلیک مانند که در اثر حرکت سطوح استخوانی ساییده شده در خلاف همدیگر و یا حرکت سایشی لیگاندها (رباطها) در خلاف جهت استخوان بوجود می آید.

- احساس سرگیجه وقتی به بالا نگاه می کنید و یا سرتان را می چرخانید

- اسپاسم عضلات گردن که باعث کج شدن سر به یک طرف می شود و معمولا چند ساعت یا چند روز طول می کشد و به ندرت ممکن است فرد را چند هفته درگیر کند.

- احساس خستگی بیش از اندازه و کج خلقی نیز بدنبال گردن درد در شما بروز پیدا می کند، بخصوص اگر گردن درد خواب شما را به هم ریخته باشد.

علت گردن درد چیست؟

در بیشتر موارد گردن دردها کوتاه مدت است و طول نمی کشد. اما گاهی مشکلات گردن ممکن است قسمتی از یک بیماری عمومی مثل استئوآرتریت باشد. مشکلات خاص گردن در قسمت های بعدی توضیح داده شده است.

شایع ترین مشکلات گردن، گردن درد غیر اختصاصی است. علائم آن شامل درد و سفتی است، این حالت پس از نشستن در یک وضعیت ثابت و یا چرخش ناگهانی گردن بوجود می آید.

علت گردن درد غیر اختصاصی هنوز به طور کامل تشخیص داده نشده است اما می تواند بدلیل اسپاسم عضلاتی که گردن را در بر گرفته اند، باشد. این به معنای آسیب دیدگی گردنتان نیست و اغلب پس از چند روز نیز، از بین رفته و بر طرف می شود.

داروهای مسکن:

مسکن های ساده ای مثل استامینوفن اغلب کمک خوبی برای کاهش درد هستند. بهتر است آن را قبل از اینکه دردتان شدیدتر شود مصرف کنید، اما به یاد داشته باشید بیشتر از هر چهار ساعت یکبار، مجاز به مصرف آن نیستید.

داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی مثل ایبوپروفن ،ناپروکسن و دیکلوفناک نیز مناسب هست. هر دو نوع قرصی که معرفی شد را می توانید برای یک دوره کوتاه درمانی یک هفته ای یا 10 روزه استفاده کنید. اگر در این مدت درد شما بهبود نیافت احتمالا مصرف بیش از این مدت هم کمکی به شما نخواهد کرد.

اگر داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی در درمان شما موثر واقع شد اما پس از قطع مصرف، درد مجددا به سراغتان آمد، یک دوره کوتاه درمانی دیگر را تکرار کنید. بعنوان جایگزینی برای مصرف قرص، می توانید از ژل ها یا کرمهای ضد التهابی بر روی نواحی حساس استفاده کنید.

ماساژ

ماساژ آرام عضلات گردن، بخصوص با روغن های معطر، اغلب کمک خوبی است. لطفا توجه داشته باشید که با اینحال بعضی از روغن ها در صورت مصرف در مقادیر زیاد می توانند سمی باشند و مصرف آنها در حاملگی و یا در موارد خاصی مثل صرع می تواند مضر و خطرناک باشد.

ماساژ گردن با روغن های مخصوص با ایجاد گرما باعث کاهش درد می شود. بعضی از این روغن ها بدون نیاز به نسخه از داروخانه ها قابل تهیه است، مثل روغن کپسایسین که از عصاره فلفل قرمز و دلمه ای بدست آمده است. اما انواع قوی تر آن با تجویز پزشک قابل تهیه است.

ورزش

برای جلوگیری از ضعیف شدن عضلات گردن پیشنهاد می کنیم بیش از چند روز استراحت نکنید. به محض اینکه درد کاهش یافت تمرینات سبک را شروع کنید. این تمرینات باعث می شود:
-دامنه حرکتیتان به حالت اول بازگردد.
-تواناییتان افزایش یابد.
-خشکی و سفتی عضلات برطرف شود.
-گردن به حالت عادی خود باز گردد.

تمرینات کششی و تقویتی را با هم انجام دهید. در هر حرکت برای مدت چند ثانیه عضلات گردنتان را منقبض کنید. اگر این کار را هر روز انجام دهید، با گذشت زمان عضلات گردن شما قدرتمند خواهند شد. ابتدا با یک ورزش بسیار آرام شروع کنید و سپس به تدریج تمرینات را افزایش دهید.

طبیعتا با انجام تمرینات ورزشی ممکن است در ابتدا احساس درد و یا ناراحتی کنید. اما اگر بدنبال این احساس ناراحتی، علائم بیماری را بطور قابل توجهی در شما تشدید کرد، انجام آن حرکت را متوقف کنید.

آرامش

استرس و فشارهای عصبی درد گردن را تشدید می کند. یکی از روشهای کاهش اثرات استرس این است که یاد بگیرید چطور عضلات گردنتان را شل و سست کنید.

حالت بدن:

درد و سفتی عضلات در نتیجه عوامل متعددی می تواند بروز پیدا کند:
-رختخواب بسیار نرم
-ضخامت نامناسب بالش
-حالت بد بدن به هنگام کار
-ایستادن در وضعیتی نامناسب

خواب

استفاده از بالش های سفت و یا تشک هایی که به اندازه کافی کمرتان را حمایت نمی کنند، گردن درد را تشدید خواهد کرد. اگر تشک شما قدیمی است و یا با آن احساس راحتی نمی کنید، بهتر است به فکر تعویض آن باشید و از یک بالش نرم تر استفاده کنید. بعضی افراد به تجربه دریافته اند که گردنبند های طبی فومی بعنوان بالش گزینه مناسبی است. استفاده از بالش های طبی موجود در بازار به صلاحدید پزشک و راهنمایی فیزیوتراپی برای انتخاب نمونه متناسب با وضعیت شما نیز بسیار مفید است.

چنانچه درد گردن خواب شما را مختل کرده، قبل از رفتن به رختخواب، مسکن بخورید و با پزشک خود نیز مشورت کنید تا برای هر چه راحت تر خوابیدن شما، کمکتان کند.
به مقاله ارگونومی مراجعه شود.

مشکلات گردن چگونه تشخیص داده می شود؟

اکثر مشکلات گردن پس از یک معاینه ساده تشخیص و درمان می شود. بعید است که نیاز به آزمایش خاصی داشته باشید. شاید پزشک از شما بخواهد از گردنتان عکس بگیرید تا مطمئن شود مشکلات شما بخاطر سایر عوامل مهم دخیل در گردن درد مثل ankylosing spondylitis و یا عفونت نمی باشد.

پزشک خانواده ممکن است با دیدن علائم زیر شما را به یک متخصص معرفی کند:
-درد شدید
-انتشار درد به سمت بازوها
-سر گیجه

همچنین به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به انجام آزمایش خون و ام-آر-آی داشته باشید. ام-آر-آی در صورتی انجام می شود که پزشک به تحت فشار بودن اعصاب گردنی مشکوک شود.
چه درمان هایی برای گردن درد وجود دارد؟

اگر گردن در شما با درمان های ساده بهبود نیافت، درمان های دیگری نیز وجود دارد. در ادامه درمان های اصلی شرح داده می شود، بطور قطع پزشک شما درمان های خاص بیشتری را می تواند توصیه کند.
درمانهای فیزیکی

فیزیوتراپی برای درمان مشکلات گردن آموزش دیده اند. درمان های دستی که توسط این پزشکان انجام می شود، به همراه تمرینات ورزشی در خانه، اغلب تمام آن چیزی است که شما به آن نیاز دارید. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:


- منیپولاسیون و ماساژ درمانی (manipulation)

- استفاده از تکنیک الکساندر

-طب سوزنی

- تحریک الکتریکی عصب

Manipulation گاهی باعث ناراحتی و اذیت بیمار می شود، بنابراین درمانگر باید از بیمار درمورد مشکلاتی مثل پوکی استخوان سوال کند تا در صورت Manipulation مشکل ثانویه ای برای بیمار بوجود نیاید.تحقیقات اخیر نشان می دهد که Manipulation فقط تا 3 ماه به از بین رفتن درد در بیمار کمک می کند.

 

منبع:وبلاگ دکتر فروغ

پیشگیری از پا درد

ساییدگی و درد مفاصل ( آرتروز) سائيدگی مفاصل شايع ترين علت درد و ناتوانی در افراد مسن و شايع ترين بيماری مفصلی است. در خانم ها سائيدگی مفاصل زانو و دست و در مردان ساییدگی مفصل لگن شايع تر است. علايم ساييدگی مفصل در خانم ها شايع تر است. افراد چاق بيشتر از سايرين دچار سائيدگی مفصل زانو می شوند. دیابت، فشارخون بالا و افزايش اسيداوريک خون نيز باعث افزايش احتمال سائيدگی مفصلی می گردند. سائيدگی مفصلی معمولا" خود را با درد نشان می دهد که با افزايش ميزان سائيدگی ، مقدار درد بيشتر مي شود. سپس درد مفاصل باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات مربوط به آن مفصل می شود. در صورت تقويت عضلات، اين درد کاهش می يابد. برخی از بيماران از خشک بودن بدن و مفاصل بعد از بيدار شدن از خواب شکايت می کنند، اما معمولا" خشکی بدن کمتر از نيم ساعت طول می کشد. پيشگيری از آسيب های مفصل زانو:به گفته متخصصان مفصل زانو مهم ترين مفصلی است که وزن بدن را تحمل می کند از اين رو کاهش وزن موثرترين راه پيشگيری و درمان آسيبهای وارده به اين بخش از بدن است.

دکتر " محمدرضا هاديان " عضو انجمن فیزیوتراپی ايران و استاد دانشگاه، در اين باره به خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران ( ايسنا ) واحد علوم پزشکی ايران، گفت: مفصل زانو در تمام فعاليت های انسان مانند ايستادن، راه رفتن و حتی نشستن در معرض فشارهای مکانيکی زياد که ناشی از وزن، حمل بار و حتی ماندن در يک موقعيت ثابت است، قرار دارد.

 

وی ادامه داد: بعنوان مثال فشار وارد بر مفصل زانو در هنگام بالا رفتن از پله ها معادل سه برابر وزن بدن و در هنگام پايين آمدن هفت تا هشت برابر وزن بدن است از اين رو کاهش وزن برای حفظ سلامتی مفاصل به خصوص مفاصل زانو بسيار با اهميت است.

 

دکتر هاديان، بی تحرکی را نيز خطری جدی برای مفاصل عنوان و تصريح کرد: برخی به غلط بر اين باورند که فقط با حذف فشار بر روی مفصل و ثابت نگه داشتن آن مشکل حل می شود در حالی که عدم تحرک مناسب خود خطری جدی برای بروز بيماری های مفصل همچون آرتروز است چرا که تغذيه مفصل از طريق تحرک انجام می شود. وی نحوه نشستن به صورت چهارزانو، چمباته زدن و استفاده از توالتهای ايرانی را از جمله موارد تشديد کننده آسيب های مفصلی دانست و گفت: تبعيت از اين روش های غلط زندگی، افراد را در سنين پايين مستعد ابتلا به آسيب های مفصلی می کند. دکتر هاديان در پايان تصريح کرد: مطالعات نشان داده است، علاوه بر کاهش وزن با تغذيه مناسب و انجام ورزش های مناسب می توان به پيشگيری و درمان آسيب های مفصلی کمک کرد.

توصيه هايی برای درمان آرتروز :

1 - وزن بدن بايد کم شود.

 

2 - استفاده از گرما باعث کاهش درد می شود. برای اين کار می توان از کيسه آب گرم استفاده کرد. اگر استفاده از گرما ممنوعيت خاصی نداشته باشد، می توان از روشهای زير استفاده کرد:

 

الف ) قرار دادن مفصل مبتلا در آب گرم 40-38 درجه سانتيگراد و ماساژ آرام آن .

 

ب ) استفاده از دوش آب گرم .

 

ج ) قرار دادن کيسه آب گرم درون يک حوله و استفاده از آن بر روی اندام مبتلا به درد. بايد توجه کرد که در برخی از بيماری ها استفاده از کيسه ی آب گرم بسيار مضر است و قبل از استفاده از آن حتما" بايد با پزشک مشورت کرد. همچنين کيسه آب گرم نبايد بر روی اندام مبتلا قرار داده شود. از گذاشتن آن در زير اندام يا خوابيدن بر روی آن نيز بايد خودداری شود.

 

3 - از کفش مناسب استفاده شود.

4 - از دو زانو و چهار زانو زدن و ايستادن طولانی مدت خودداری گردد.

 

5 - از بالا و پايين رفتن از پله ها تا حد ممکن اجتناب شود.

 

6 - به جای نشستن روی زمين، از صندلی استفاده شود.

ورزش:

انجام برنامه ورزشی و تقویت عضلات می تواند به اندازه داروهای ضد درد در درمان سائيدگی مفصلی موثر باشند. بی حرکتی می تواند باعث بدتر شدن سائيدگی مفصلی گردد. لذا نبايد نگران سائيدگی مفصل در اثر انجام فعاليت های توصيه شده توسط پزشک بود. انجام اشتباه حرکات ورزشی باعث بدتر شدن علائم و درد می گردد.

 

 

 

مراقبت از زانوها:

 

زانو  ،اندام های حساس و مهم بدن است که در پياده روی و انواع ورزشها نقش حساسی داشته و سلامت و قوت آن، ما را در انجام کارهای روزمره و انجام انواع ورزش توانمند می سازد. مفصل زانو مهمترين مفصلی است که وزن بدن را حمل می کند. از اين رو تمام فعاليتهای انسان مانند کار سنگين، کمر تحرکی و افزايش وزن می تواند آسيب زيادی به اين قسمت بدن وارد آورد. فشار وارده به زانوها در موقع بالا رفتن از پله ها 3 برابر وزن بدن و در موقع پايين آمدن از پله ها 8-7 برابر وزن بدن می باشد از اين رو کاهش وزن برای حفظ سلامتی مفاصل به ويژه مفصل زانو اهميت زيادی دارد. بنابر اين گزارش بی تحرکی نيز خطر جدی برای مفصل زانو می باشد. برخی معتقدند که با بی تحرکی و ثابت نگهداشتن زانو و همچنين حذف فشار از روی آن می توان به حفظ سلامت زانو کمک کرد در حالی که بی تحرکی خطر جدی برای بروز بيماريهای مفصل و آرتروز است.زيرا تغذيه مفصل از طريق تحرک تامين می شود. لازم به ذکر است که نحوه نشستن بصورت چهارزانو عامل تشديد کننده مهمی در تخريب غضروف مفصلی بشمار می آيد در حاليکه کاهش وزن همراه با تغذيه و انجام ورزشهای مناسب می تواند به پيشگيری و درمان آسيبهای مفصلی کمک کند.

نکاتی چند برای مراقبت از زانوها :

- زانوها نياز به حرکت دارند. تحرك ، به تغذيه مفصل، حفظ قدرت عضلانی و دامنه حرکتی زانو کمک می کند.

 

- اگر به کارهايی اشتغال داريد که ناگزيريد برای مدتی طولانی روی صندلی بنشينيد، ساعتی يک بار از جای خود برخيزيد و پنج دقيقه راه برويد. همچنين هنگام نشستن می توانيد پاشنه های پا را از روی زمين بلند کنيد يا زانوها را صاف نگه داريد.

 

- افرادی که ناچارند مدتی طولانی بايستند، ساعتی چند بار زانوهای خود را خم کنند. همچنين توصيه می شود که در طول روز، چند بار روی پاشنه پا بايستند و چند قدم راه بروند. اين افراد به منظور پيشگيری از زانو درد، بايد از روشهای تقويت کننده زانو استفاده کنند.

 

- بيمارانی که برای مدتی طولانی بستری بوده اند و قادر به راه رفتن نيستند، بايد در طول روز حداقل سه بار انقباضات يا ورزش های ايستايی زانو را انجام دهند.

 

- هنگام خوابيدن به صورت طاق باز، بالش را زير زانوهای خود قرار دهيد. چنانچه به پهلو می خوابيد، بين زانوها بالشی قرار دهيد، اما اگر عادت داريد که بر شکم بخوابيد، ( که عادت نادرستی است و از منظر اسلام نيز مکروه می باشد ) بالش را زير ساق ها بگذاريد. با انجام منظم ورزش های تقويتی و کششی، قدرت عضلانی و انعطاف پذيری بافت های اطراف مفصل را بهبود ببخشيده و از بروز ضايعات زانو پيشگيری نماييد. همچنين سعی کنيد حرکات زانو را در دامنه کامل انجام دهيد. اين کار به حفظ دامنه کامل حرکتی مفصل کمک می کند. ورزش های زانو را ابتدا با تعداد کم ( پنج بار ) و دو بار در طول روز شروع کنيد و با بهبود وضعيت جسمانی، تعداد و دفعات تکرار آن را افزايش دهيد.

 

- توصيه می شود که در مراحل ابتدايی، در هر جلسه يک حرکت ورزشی انجام دهيد و اگر حرکتی موجب ناراحتی شما شد، از انجام آن خودداری کنيد.

 

- از انجام ورزش هايی که موجب درد، ناراحتی و تورم زانو می شود، خودداری کنيد، اما بايد درد مفصلی و درد عضلانی که در مراحل اوليه تمرينات ورزشی بروز می کند، تمايز قائل شويد. دردهای عضلانی معمولا" بطور تاخيری، يعنی چند ساعت پس از انجام تمرينات بروز می کنند. اين دردها، به مرور زمان با تداوم برنامه ورزشی از بين می رود.

 

- اگر افزايش وزن داريد، با برنامه های مناسب ورزشی و غذايی، وزن خود را کاهش دهيد. به خاطر داشته باشيد که کاهش وزن موجب کاهش فشار وارده بر مفصل می شود.

 

- از انجام اعمالی نظير بلند کردن اجسام بسيار سنگين و حمل بار به مدت طولانی اجتناب کنيد، زيرا اين کار فشار زيادی بر زانوها وارد می سازد. اگر ناگزير به حمل اجسام سنگين هستيد، عضلات زانو را با ورزش تقويت کنيد و بين فعاليتهای خود، زمانی را به استراحت اختصاص دهيد.

گرفتگی ناگهانی عضلات هنگام پياده روی

 

اگر بعد از 5 دقيقه پياده روی يا بيشتر، عضلات ساق پای شما دچار گرفتگی و درد شد، ولی ساير اوقات اينگونه نبود، نشان می دهد شما دچار لنگی پا بصورت متناوب هستيد که در اثر نرسيدن خون کافی به پاها اتفاق می افتد.

 

هنگام پياده روی، اگر سرخرگ هايی که خون را به سمت پاها می برند، دچار گرفتگی شوند، ديگر نمی توانند مقدار زيادی خون را به سمت پاها عبور دهند و در نتيجه عضلات ساق پای شما دچار آسيب و درد می شود. هنگام پياده روی، عضلات پاهای شما نياز به مقدار زيادی خون دارند.

بنابراين اگر سرخرگ هايی که خون را به سمت پاهای شما می برند، دچار گرفتگی شوند، ديگر نمی توانند مقدار زيادی خون را به سمت پاها عبور دهند و در نتيجه عضلات ساق پای شما دچار آسيب و درد می شود. برای بهبود گرفتگی عضلات پا، آنقدر پياده روی کنيد تا عضلات پای شما درد بگيرد، سپس استراحت کنيد و بعد از برطرف شدن درد، مجددا" پياده روی را شروع کنيد. همچنين بايستی مصرف چربی را کاهش دهيد.

 

اگر 6 هفته بطور منظم و با برنامه ورزش کنيد، می توانيد بدون احساس هيچ دردی، سه برابر حالت عادی پياده روی کنيد. ولی افرادی که علی رغم اين 6 هفته ورزش منظم، باز هم دچار گرفتگی و دردساق پا می شوند، حتما" دچار گرفتگی سرخرگ ها در ساير قسمتهای بدن خود هستند، بنابراين قبل از شروع برنامه ورزشی نزد پزشک برويد تا از سلامتی خود مطمئن شويد.

برای بهبود اين حالت، آنقدر پياده روی کنيد تا عضلات پای شما درد بگيرد، سپس استراحت کنيد و بعد از برطرف شدن درد، مجددا" پياده روی را شروع کنيد. همچنين بايستی مصرف چربی را کاهش دهيد. حتی ممکن است برای کاهش کلسترول ( چربی ) خون نياز به مصرف دارو داشته باشيد.

 

 

منبع:دکتر بیژن فروغ