دکتر مهدیس هاشمی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی


          دکتر مهدیس هاشمی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی









برای ادامه مشاهده فیلم ها اینجا کلیک کنید 




درمان آرتروز زانو

آرتروز زانو از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چهل سال است.آرتروزمفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن می‌باشد.میزان ابتلا در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که ازآن به بیماری مفصلی پیشرونده یاد می‌شود.از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می کنند.تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز  معروف است.با توجه به اینکه بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است.علاوه برسن، علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروزاین بیماری دخیل باشند.

درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می تواند درارتباط با موارد زیر باشد:

1-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه

2-کاهش وزن درصورت وجود چاقی

3-کنترل فعالیت‌های روزمره(پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پله‌های منزل، بالا و پایین رفتن از پله‌ها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله می‌باشد، پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد و درنهایت عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند)

4-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو.با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم می‌شود.

5-تحرک مفصل به صورت کنترل شده.با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد.

6-حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند حتماً ترک شود.

7-تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر.مثلا تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل می‌کند.

8-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص مربوطه یا مشاوره با  فیزیوتراپیست

9-آب درمانی(هیدروتراپی)

10-برنامه تمرینات هوازی

11-درمان با عمل جراحی.زمانیکه درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است، عمل جراحی طبق نظر پزشک متخصص جراحی ارتوپد ضرورت می‌یابد.

 منبع: ویکی‌پدیا

زانو درد را با غذا درمان کنید

یکی از شایع ترین علت های درد زانو استئوآرتریت است. استئو به معنی استخوان و آرتریت نیز به معنی تخریب و التهاب مفصل است.

در این بیماری سطح مفصل، خوردگی پیدا می کند و استخوان های اطراف مفصل ضخیم می شوند. این تغییرات، به سفتی و درد مفصل زانو در بسیاری از افراد منجر می شود. این بیماری با افزایش سن بروز می یابد.

 

شیوع زانو درد در مردان زیر ۴۵ سال و در زنان بالای ۵۵ سال مشاهده می شود. درمان های مختلفی از جمله فیزیوتراپی و انجام ورزش هایی نظیر پیاده روی و شنا، کاهش وزن ، درمان های دارویی، تزریق استروئید یا حتی جراحی تعویض مفصل زانو برای این بیماران انجام می گیرد، ولی تحقیقات جدید نشان داده است تغییر رژیم غذایی، تاثیر بسزایی در درمان این بیماری دارد.

 

بعضی از غذاها دارای اثر ضدالتهابی و ضددرد برای آرتریت و دیگر انواع زانودرد محسوب می شوند. اثر این غذاها هم ردیف با داروهای شیمیایی تجویز شده برای درمان این بیماری است.

 

ماهی بخورید: اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی، ضدالتهاب طبیعی است. از آنجا که کاهش التهاب مفصل باعث کاهش درد زانو می شود، می توان گفت اثرات ضدالتهابی امگا ۳ منجر به کاهش درد زانو می شود. همچنین تحقیقات دیگری نشان داده است اسیدهای چرب امگا ۳ همچنین باعث کاهش سفتی صبحگاهی مفصل زانو در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می شود.

 

علاوه بر این، اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی نه تنها عوامل ایجادکننده التهاب را مسدود می کند، بلکه از فعالیت پروتئین هایی که به خوردگی غضروف مفصل زانو منجر می شود نیز جلوگیری می کند.

 

ماهی قزل آلا، ماهی تن، ساردین، شاه ماهی و... بهترین منابع حاوی امگا ۳ محسوب می شود. همچنین مصرف کپسول های روغن ماهی نیز مفید است. در آخر باید به این نکته توجه کنید که خوردن ماهی به دلیل نداشتن عوارض جانبی بسیار مفیدتر از مصرف داروهای ضدالتهابی شیمیایی است.

 

آب پرتقال بنوشید: آب پرتقال منبعی بسیار غنی از ویتامین C است. استئوآرتریت باعث خوردگی استخوان می شود. تحقیقات نشان داده است در افرادی که از مقادیر قابل ملاحظه ویتامین C استفاده کرده اند این عارضه کمتر دیده می شود. منابع غنی ویتامین C شامل پرتقال، فلفل سبز، گریپ فروت، توت فرنگی، انبه و کیوی است. نوشیدن یک لیوان آب پرتقال در مقایسه با خوردن آن، ۲۵ درصد بیشتر ویتامین C مورد نیاز بدن را تامین می کند.

 

سویا را در سبد غذایی خود بگنجانید: سویا سرشار از ماده ای به نام ایزوفلاون (نوعی هورمون گیاهی) است که اثرات ضدالتهابی دارد.

 

اسفناج و پیاز بیشتری مصرف کنید: اسفناج سرشار از آنتی اکسیدان های لوتئین و زیاکسانتین است که درد ناشی از استئوآرتریت را کاهش می دهد. همچنین این آنتی اکسیدان ها از ایجاد عوارض بینایی این بیماری جلوگیری می کنند.

 

از ادویه های مناسب استفاده کنید: ماده رنگی موجود در زردچوبه دارای خاصیت ضدالتهابی است. این ماده رنگی شبیه داروهای بازدارنده COX ۲ عمل می کند و باعث کاهش تورم مفاصل می شود.

 

از زنجبیل بیشتر استفاده کنید: از زنجبیل به طور سنتی در درمان دل درد استفاده می شود. تحقیقات نشان داده است این ماده گیاهی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت باعث کاهش التهاب و درد مفاصل بخصوص هنگام راه رفتن و ایستادن می شود.


هشدار: چند مورد را در رژیم غذایی خود رعایت کنید:

ـ وزن خود را با تغییر عادت غذایی و ورزش کاهش دهید.

 

ـ از مصرف مواد قندی و چرب بخصوص چربی اشباع شده خودداری کنید.

 

ـ در رژیم غذایی خود بیشتر از میوه و سبزیجات استفاده کنید.

 

ـ از مواد غذایی حاوی کلسیم و آهن بیشتر استفاده کنید.

 

ـ حداقل دو بار در هفته از ماهی به جای گوشت قرمز استفاده کنید.

 

ـ از آنجا که رژیم غذایی پرکربوهیدرات مانند نان، برنج، ماکارونی و... موجب اضافه وزن و همچنین التهاب می شود، توصیه می شود تا حد مقدور از مصرف این نوع غذاها در رژیم غذایی روزانه خودداری کنید.

منبع:شیعه نیوز

 

با ۵ ورزش زانو درد خود را کاهش دهید


در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید.

پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است.

۱. پا را از یک طرف بلند کردن
پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. وزن بدن را روی پای چپ بیندازید. پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید. پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند. خم نشوید. پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید، استراحت کنید و ۱۰ بار دیگر هم انجام دهید. اگر برایتان سخت است تا جایی که می توانید پایتان را بالا ببرید، نه بیشتر. بعد از چندین بار تمرین، خواهید توانست پای خود را بالاتر ببرید.

۲. نشستن و بلند شدن
این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد. دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید. کف پاها باید روی زمین باشد. به آرامی بلند شوید. سپس، به آرامی بنشینید. در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند. دستان تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند. اگر برای تان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.

۳. تعادل بر یک پا
روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید. به آرامی، پای خود را بالا ببرید. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. به آرامی پای خود را به زمین برسانید. 

دوباره این حرکت را انجام دهید. این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است. اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.

۴. بالا رفتن از پله
این حرکت پا را قوی می کند. ابتدا هر دو پا روی زمین باشند. پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید). به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید. سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد. 

پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید. ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس ۱۰ بار دیگر انجام دهید. بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید. اگر برایتان سخت است، می توانید از دیوار و نرده برای حفظ تعادل کمک بگیرید و یا در ابتدا، از پله هایی با ارتفاع کم استفاده کنید.

۵. پیاده روی
پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد. پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است. موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید. بازوها و پاهایتان را حرکت دهید. اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.


سایر ورزش های مفید
اگر ورزش کنید، وزنتان نیز کم می شود (البته با رعایت تعادل در خوردن غذا) و با کاهش وزن، فشار کمتری به مفاصل وارد خواهد شد.
سایر ورزش هایی که برای درد زانو مفید می باشند، عبارتند از: دوچرخه سواری، شنا و ورزش های آبی. ورزش های آبی برای درد مفاصل و آرتریت بسیار خوب هستند.
درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.

چه قدر ورزش کنید؟
در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید. به طور کلی، در حدود ۳۰ دقیقه هر روز ورزش کنید. بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.


برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید. یخ درمانی و مصرف داروهای مسکن مانند: استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند برای درد مفاصل مفید باشد. اما بهتر است در اینگونه موارد، به پزشک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.

منبع:بیتوته

 

بهبود سائیدگی و درد مفاصل (آرتروز)

سائیدگی مفاصل شایع ترین علت درد و ناتوانی در افراد مسن وشایع ترین بیماری مفصلی است. در خانم ها سائیدگی مفاصل زانو و دست و در مردان سائیدگی مفصل لگن شایع تر است.

علایم ساییدگی مفصل در خانم ها شایع تر است. افراد چاق   بیشتر از سایرین دچار سائیدگی مفصل زانو می‌شوند.

دیابت  ، فشار خون بالا  و افزایش اسید اوریک خون  نیز باعث افزایش احتمال سائیدگی مفصلی می‌گردند. سائیدگی مفصلی معمولاً خود را با درد نشان می‌دهد كه با افزایش میزان سائیدگی، مقدار درد بیشتر می‌شود. سپس درد مفاصل باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات مربوط به آن مفصل می‌شود. در صورت تقویت عضلات، این درد كاهش می‌یابد. برخی از بیماران از خشك بودن بدن و مفاصل بعد از بیدار شدن از خواب شكایت می‌كنند، اما معمولاً خشكی بدن كمتر از نیم ساعت طول می‌كشد.

 

*توصیه‌ها :

1- وزن بدن باید كم شود.

2- استفاده از گرما باعث كاهش درد می‌شود. برای این كار می‌توان از كیسه آب گرم استفاده كرد. اگر استفاده از گرما ممنوعیت خاصی نداشته باشد، می توان از روش های زیر استفاده کرد:

الف) قرار دادن مفصل مبتلا در آب گرم 40- 38 درجه سانتیگراد و ماساژ آرام آن .

ب) استفاده از دوش آب گرم.

ج) قرار دادن كیسه آب گرم درون یک حوله واستفاده از آن بر روی اندام مبتلا به درد.

باید توجه كرد كه در برخی از بیماری ها استفاده از كیسه ی آب گرم بسیار مضر است و قبل از استفاده از آن حتما باید با پزشك مشورت كرد. همچنین کیسه آب گرم نباید بر روی اندام مبتلا قرار داده شود. از گذاشتن آن در زیر اندام یا خوابیدن بر روی آن نیز باید خودداری شود.

3- از كفش مناسب استفاده شود.

4- از دو زانو و چهار زانو زدن و ایستادن طولانی مدت خودداری گردد.

5- از بالا و پائین رفتن از پله‌ها تا حد ممكن اجتناب شود.

6- به جای نشستن روی زمین، از صندلی استفاده شود.

7- ورزش: انجام برنامه ورزشی و تقویت عضلات می‌تواند به اندازه داروهای ضد درد در درمان سائیدگی مفصلی مؤثر باشند. بی‌حركتی می‌تواند باعث بدتر شدن سائیدگی مفصلی گردد. لذا نباید نگران سائیدگی مفصل در اثر انجام فعالیت های توصیه شده توسط پزشک بود. انجام اشتباه حركات ورزشی باعث بدتر شدن علائم و درد می‌گردد. اگر انجام ورزش باعث تشدید درد شد، به این معنی است كه باید مقدار فعالیت كمتر گردد و بطور تدریجی میزان فعالیت افزایش داده شود.

 

برخی ورزش های مفید در سائیدگی مفصل :

الف) قدم زدن روزانه به مدت 30 دقیقه كه می‌توان آن را به 3 برنامه ی10 دقیقه ای تبدیل كرد) یا قدم زدن به مدت 45 دقیقه، سه بار در هفته.

ب) شنا

ج) تقویت عضلات اندام پائینی بخصوص تقویت عضلات چهار سر ران.

به عنوان مثال می توان دو دست را به یک صندلی تکیه داد و دو زانو را تا زاویه 30 درجه به آرامی خم کرد.سپس مجدداً به حالت اول برگشت و زانوها را صاف کرد. هرچه این حرکت آرام تر انجام شود بهتر است.

ه) كشش عضلات منتهی مفصل

در صورتی كه درد زیاد است، استفاده از عصا یا واكر توصیه می‌شود. طول عصا باید مناسب باشد.

 

استفاده از تحریك الكتریكی در كاهش درد و تقویت عضلات :

معمولاً در كلینیك های فیزیوتراپی برای كاهش درد از دستگاه خاصی جهت تحریك الكتریكی استفاده می‌شود. در حال حاضر وسایل تحریك الكتریكی جهت استفاده در منزل ساخته شده كه به راحتی قابل استفاده بوده و باعث كمتر شدن درد مفصل و كاهش نیاز به دارو می‌شود.

استفاده از باند كشی یا زانوبند می‌تواند تا حدودی در كاهش درد مؤثر باشد.

 

منبع:دکتر بیدکی

 

جراحی MCL

مشاهده فیلم آموزشی

برروی لینک زیر کلیک کنید 


جراحی MCL


درد جلوی زانو

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 


درد جلوی زانو


20دلیـل درد مـزمــن

صندل

پیر باشید یا جوان به احتمال زیاد حداقل در یک نقطه از بدن تان دردی دارید که هیچ ‌وقت علتش را کشف نکرده‌ اید.

این روزها هم گرفتاری ‌های زندگی فرصت نمی ‌دهند تا عوامل مختلفی را که همه ‌روزه با آن ها سروکار دارید زیر ذره‌ بین ببرید؛


 شاید عامل اصلی دردتان درست جلوی چشم تان باشد! حالا لازم نیست تمام میدان دیدتان را بگردید تنها در همین پاراگراف‌ های زیر سری بچرخانید و چشمی بدوانید بلکه عامل محرک دردهای طاقت‌ فرسای خودتان را پیدا کنید.



1- صندل ‌های لاانگشتی: این صندل‌ ها برای گردن، ستون مهره‌ ها، زانوها و قوزک پاها تکیه‌ گاه مناسبی محسوب نمی ‌شوند.

کفش‌هایی بپوشید که ستون مهره ‌های تان را پشتیبانی کنند به‌ خصوص در روزهایی که می ‌دانید قرار است زیاد راه بروید، حتما یک کفش ورزشی مناسب بپوشید.

2- گوشی ‌های لمسی: گوشی های پیشرفته‌ ای که تنها با اشاره ی انگشت کار می ‌کنند، باعث می ‌شوند فشار زیادی به بندهای انگشتان وارد شود. اخیرا تعداد بیماران زیر 30 سالی که با شکایت از درد و تورم مفاصل خود به پزشکان مراجعه می‌ کنند، بالا رفته است.


اگر انگشتان ‌تان درد گرفته‌ اند، کمی از اس ‌ام ‌اس فرستادن دست بکشید آن ‌وقت اگر درد ساکت نشد، همان لحظه تلفن ‌تان را بردارید و از یک متخصص ارتوپدی وقت بگیرید. درمان‌ های موثری برای ورم مفاصل وجود دارند.


کیف پول

3- کیف پول: هنگامی که کیف پول تان را در جیب پشتی شلوارتان می‌ گذارید، ممکن است عصب سیاتیک ‌تان را تحریک کند یعنی کیف شما(چه پر پول، چه بی ‌پول)، آن قدر به عصب سیاتیک ‌تان فشار می ‌آورد و تحریک‌ اش می ‌کند که آخر سر، کمردرد می‌ گیرید.


قبل از این که روی صندلی(به‌ خصوص صندلی ماشین) یا هر جای دیگری بنشینید، کیف پول را از جیب پشت شلوارتان درآورید.


4- رانندگی: خیلی ‌ها زاویه ی صندلی ماشین‌ شان را بد تنظیم می ‌کنند. اگر هنگام رانندگی پشتی صندلی را زیاد بخوابانید، تسلط به فرمان برای تان مشکل می‌ شود. آن ‌وقت باید سر و گردن خودتان را با سختی به حالتی ناراحت بالا بگیرید و این ‌طور می ‌شود که به مرور زمان، گردن ‌درد می ‌گیرید.


پشتی صندلی را آن قدر بالا بیاورید که گردن تان با قرار گرفتن در وضعیت مناسب، بتواند سرتان را نگه دارد. باید دسترسی به فرمان برای تان راحت باشد؛ یعنی نه به جلو خم شوید، نه بدن تان را به سمت آن بکشید.


5- بازی‌ های ویدیویی ایستاده: بازی ‌های ویدیویی ایستاده که باید حین آن فعالیت بدنی کرد، درست همان خطرهای بازی ‌های واقعی در زمین ‌های ورزشی را دارند. به علاوه شما باید این حرکات را در فضایی محدود انجام دهید. متخصصان معتقدند با انجام این بازی ‌ها، خطرهایی مانند آسیب مهره ‌ای، پارگی تاندون ‌ها و شکستگی استخوان‌ ها در کمین افراد هستند.


قبل از شروع این بازی‌ های ویدیویی، کمی نرمش ‌های کششی انجام بدهید و فضای بازی مناسبی برای خود فراهم کنید. مثلا هرگز در محاصره مبلمان خانه بازی نکنید. مراقب باشید بیشتر از وقت استاندارد بازی ‌های واقعی، به این بازی ‌های ویدیویی نپردازید.



پنیر

6- پنیر: انواع مختلف پنیر(چدار، فتا، موزارلا، پارمیسان و...) ماده‌ ای به نام تیرامین دارند که محرک تند و تیزی برای سردرد است. این ماده در برخی فرآورده های گوشتی و نوشیدنی‌ ها هم وجود دارد.


بعد از خوردن هر ماده ی لبنی، تاریخ و اسم آن غذا را یادداشت کنید که اگر احیانا سردرد گرفتید، بتوانید عاملش را راحت پیدا کنید.



7- نشانگان اعتیاد به تلویزیون: اگر عادت دارید روی کاناپه دراز بکشید و تلویزیون تماشا کنید به‌ خصوص اگر در همان حالت خواب تان می ‌برد، منتظر یک گردن ‌درد جدی باشید.

حتی در زمان استراحت هم باید بدن تان را در وضعیت صحیحی قرار بدهید. هنگام تماشای تلویزیون روی کاناپه درست بنشینید، کمرتان را صاف کرده و شکم تان را منقبض کنید.


8- بلند کردن کودک: لازم نیست در تمام طول روز بچه‌ به‌ بغل باشید. تنها بلند کردن او از کالسکه یا زمین، فشار مداومی را به مچ و انگشتان شما وارد می ‌کند.


سعی کنید فرزند تان را بدون فشار آوردن به مچ‌ های تان بلند کنید. دست‌ های تان را تا ساعد پشت فرزندتان ببرید و با کمک عضلات بازوی تان بلندش کنید.


لپ تاپ

9- کیف لپ ‌تاپ: اگر مجبورید هر روز لپ ‌تاپ ‌تان را با خودتان از این جا به آن جا ببرید، دردهای مختلفی در انتظار شما خواهد بود. کیف‌ های لپ ‌تاپی که باید دسته‌ شان را به دست بگیرید، به جلوی بازوی شما فشار می ‌آورد و کیف ‌های دوشی هم درد شانه و پشت را نصیب تان می ‌کند. کیف‌ های لپ‌ تاپ چرخ‌ دار را امتحان کنید.


10- مدل مو‌های تان: اگر موهای تان را می‌ کشید و با کش یا کلیپس بالای سرتان محکم می‌ کنید، سردرد خواهید گرفت. اگر سابقه میگرن داشته باشید، بستن محکم موهای تان باعث سردردهای جدی ‌تری می‌ شود. موهای تان را شل ‌تر ببندید یا از تل و هدبند استفاده کنید.



11- بوهای تند: بوهای تند، چه متعفن و زننده باشند و چه رایحه‌ هایی دلچسب(مثل عطرو گل) می‌ توانند سردرد ایجاد کنند. متخصصان هنوز دلیل این پدیده را نمی ‌دانند. سعی کنید بفهمید کدام بوها باعث تحریک سردردتان می شود تا از آن ها پرهیز کنید.

12- عادت ‌های خواب: ممکن است عادت داشته باشید روی شکم بخوابید. در این صورت، عضلات داخلی‌ تان در وضعیت بدی قرار می ‌گیرند و صبح روز بعد، گردن ‌درد خواهید گرفت. شاید به پهلو می ‌خوابید و دست تان را روی سرتان می‌ گذارید و.... هر وضعیتی که اعضای بدن را در حالتی ناراحت قرار بدهد، بعد از چند ساعت، سبب درد خواهد شد. بهترین وضعیت خواب، خوابیدن به پشت یا پهلو است؛ در حالی که دست ‌ها پایین ‌تر از تراز شانه قرار بگیرند.


13- حذف وعده‌ های غذایی: نخوردن وعده‌ های غذایی، باعث افت قند خون و بروز سردرد می ‌شود حتی قبل از این که احساس گرسنگی کنید.

با فواصل زمانی معین، غذاهای مقوی و سالم بخورید البته به مقدار معین. غلات کامل و پروتئین، شما را تا مدت‌ ها سیر نگه می‌ دارند.

14- محل کار: اگر صندلی یا میز کارتان استانداردهای لازم برای سلامت را نداشته باشد، بعد از ساعت کارتان، کمر، دست‌ ها، شانه‌ ها یا مچ‌ های تان درد خواهند گرفت. صندلی سالمی بخرید یا با کوسن و چهارپایه، فاصله‌ های استاندارد خودتان را با میز کارتان تنظیم کنید.


صفحه کلید

15- صفحه کلید: اگر در طول روز زیاد با صفحه کلید کار می‌ کنید، احتمال دارد دچار نشانگان تونل کارپال شوید. این بیماری سبب درد، سوزش و کرختی مچ و بندهای انگشتان شما می ‌شود. صفحه کلیدتان را طوری تنظیم کنید که انگشتان، مچ و ساعدتان در یک خط قرار بگیرند.


16- مشکلات بینایی: اگر سرتان در محل پشت ابروها درد می‌ گیرد، احتمالا ناشی از عیوب انکساری چشم(نزدیک بینی، دوربینی یا استیگماتیسم) است. سری به یک چشم‌ پزشک بزنید. شاید نمره چشم‌ های تان تغییر کرده باشد.


17- هوای گرم: تغییرات آب و هوایی باعث سردرد می شود؛ به ‌خصوص اگر هوا ناگهان گرم شود. آب و هوا تحت کنترل شما نیست اما می ‌توانید با شناسایی محرک‌ های سردردتان از آن ها پرهیز کنید و جلوی سردردتان را بگیرید.

18- ورزش آخر هفته: اگر تمام طول هفته را کار کنید و آخر هفته را بگذارید برای ورزش، دچار دردهای عضلانی خواهید شد زیرا ناگهان عضلات ‌تان را مجبور به فعالیت‌ های سنگین کرده‌ اید. حتما قبل از ورزش، بین 5 تا 10 دقیقه راه بروید و نرمش‌ های ساده انجام دهید و در طول هفته با حرکات سبک، عضلات ‌تان را برای تمرین ‌های سنگین پایان هفته حاضر کنید.


برداشتن اشیا

19- خم شدن به زمین: از قدیم عادت کرده ‌اید هنگام برداشتن اشیا از زمین، خم شوید و سپس با کمک عضلات پشت ‌تان بالا بیایید. این عادت عضلات پشت را تحت فشار زیاد قرار می‌ دهد و باعث درد گرفتن آن ها می شود. درست خم شوید. زانوهای تان را نزدیک به 90 درجه خم کنید و کمر، شکم و پشت ‌‌تان را صاف بگیرید آن گاه جسم را بردارید و با فشار به عضلات ران و زانوهای تان بلند شوید.



20- دندان‌ قروچه: این عادت نه تنها باعث درد فک شما می‌ شود بلکه به دندان‌ ها، فک و شنوایی شما هم آسیب می ‌رساند. به دندان ‌پزشک مراجعه کنید و از او محافظ مخصوص دندان قروچه بگیرید.




منبع:تبیان




پارگی رباط صلیبی در زانو. عوارض و طول درمان


 


آسیب لیگامان متقاطع قدامی در زانو

  می خواستم عوارضی را که در اثر عمل نکردن پارگی رباط صلیبی ACL دچار آن می شوم را برایم توضیح دهید. همچنین اگر عمل کنم نحوه عوارض آن چگونه خواهد بود. طول درمان عمل ACL چقدر است.

 

 

پاره شدن رباط صلیبی قدامی در زانو میتواند بدون بروز هیچ مشکلی بوده و بیمار سال ها با آن زندگی کند و حتی از وجود آن اطلاع نداشته باشد. از طرف دیگر همین آسیب میتواند موجب بروز مشکلاتی برای بیمار شود که مهمترین آنها احساس ناپایداری و لقی مفصل زانو  است. زانو ممکن است هر چند وقت یکبار پیچ خورده و متورم و دردناک شود.

وقتی پارگی رباط صلیبی علامت دار شده و به درمان طبی جواب نمیدهد نیاز به عمل جراحی خواهد داشت. در این وضعیت مسلما مهمترین عوارضی که در صورت عدم درمان برای بیمار خواهد ماند همین عدم پایداری و پیچ خوردن مکرر و بدنبال آن تورم و درد است. در این حال هر بار که زانو پیچ میخورد ممکن است به مینیسک آسیب برسد. همین پیچ خوردگی های مکرر میتواند موجب آسیب به غضروف مفصلی شده و در بلند مدت زمینه ساز بروز آرتروز و ساییدگی مفصلی شود.

عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی معمولا به روش آرتروسکوپی انجام میشود و مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است با عوارض احتمالی همراه باشد. گرچه احتمال بروز این عوارض کم بوده و جراحی در صورتیکه به درستی انجام شود در حدود 90 درصد موارد موفقیت آمیز است ولی در صورت بروز میتواند مشکلاتی را برای بیمار ایجاد کند. مهمترین این عوارض عفونت در محل جراحی و یا لخته شدن خون در وریدهای عمقی ساق است. مسلما در صورتیکه تکنیک مناسبی در حین جراحی استفاده نشود ممکن است عوارض متعددی ایجاد شود.

همچنین محدودیت حرکتی مفصل زانو میتواند به علت مشکلات تکنیکی در حین جراحی و یا به علت عدم انجام نرمش های طبی بعد از جراحی ایجاد شود. زانو درد و پارگی رباط کشکک و باقی ماندن ناپایداری هم میتوانند از دیگر عوارض احتمالی باشند.

عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی معمولا به روش آرتروسکوپی انجام میشود. زمان عمل جراحی در حدود یک ساعت است. بعد از جراحی بیمار تا حدود یک هفته از یک بریس زانو استفاده میکند. پس از آن بریس را خارج کرده و با یک عصا و یا بدون عصا راه میرود. پس از آن نرمش های خاصی را برای بازپروری زانو انجام میدهد. برگشت بیمار به فعالیت های روزمره و ورزشی بتدریج است ولی میتوان گفت ایشان میتواند پس از حدودا سه ماه به فعالیت ورزشی که قبلا انجام میداده است بازگردد.

 منبع:ایران ارتوپد

 

مبتلايان به آرتروز زانو بخوانند.

از انجام دادن حرکات شدید ، ناگهانی و غیر معمول زانو خودداری کنید

مبتلايان به آرتروز زانو بخوانند.

. افراد مسن ( به ویژه مبتلا به آرتروز زانو ) باید از نشستن در وضعیت هایی که نیاز به خم کردن زانو دارد، نظیر چهارزانو و دو زانو نشستن ، خودداری کنند . به این افراد توصیه می شود حتی الامکان روی زانو ننشینند و برای نشستن از مبل یا صندلی راحتی استفاده کنند . 


افراد مبتلا به این درد ، باید هنگام بلند شدن از صندلی ، ابتدا دست های خود را روی دسته های صندلی قرار دهند و خود را کمی به سمت جلو بکشند ، بعد با فشار دست ها از روی صندلی بلند شوند. روزانه حداقل 30 دقیقه پیاده روی کنند . 


حتی الامکان کمتر از پلکان بالا و پایین روند ، اما در صورت نیاز به ویژه زمانی که درد زانو شدت پیدا کرده از پهلو ، از پله ها پایین یا بالا بروند . استفاده از سطوح شیب دار به جای پلکان به همه افراد به ویژه مبتلایان به درد زانو توصیه می شود .

در مواردی که آرتروز بسیار پیشرفت کرده است، بیماران مبتلا باید پشت میز نماز بخوانند . به این ترتیب که هنگام سجده ، روی صندلی بنشینند و پیشانی خود را روی میزی که مهر روی آن است قرار دهند .
ممکن است تغییر ناگهانی نوع فعالیت های روزمره ، به زانو آسیب برساند . لذا بهتر است، این تغییرات یکباره صورت نگیرد .
 


همواره باید از کفشهای خوب و با اندازه مناسب استفاده کرد . از پوشیدن کفش ها ، صندل ها و دمپایی هایی که کف لغزنده دارند ، خودداری شود . همچنین از پوشیدن کفشهای سفت و خشک اجتناب شود . این کفش ها ، مانع انجام حرکات طبیعی مچ پا می شوند و زانوها را در معرض فشار ثانویه و شدید قرار می دهند .


منبع:پارسی طب



راه های درمان زانوهای پرانتزی


راه های درمان زانوهای پرانتزی + video
اما در سنین بعد از رشد یعنی زمانی که دیگر صفحه رشد استخوانی بسته شده و رشد فرد به پایان رسیده امکان اصلاح ضربدری و پرانتزی بودن بدون روشهای جراحی وجود ندارد


در ادامه بحث زانوهای پرانتزی وضربدری می خواهیم به این نکته اشاره کنیم که در صورتی که این حالت زانوهای پرانتزی در کودکان و نوجوانان یعنی قبل از پایان یافتن سن رشد مشاهده شود باید حتما احتمال کمبود ویتامین D و نرمی استخوان در این افراد بررسی شود. به این علت که کنترل نرمی استخوان اگر به موقع صورت بگیرد می تواند نقش موثری را در اصلاح حالت پرانتزی بودن در این کودکان داشته باشد.


همچنین استفاده از کفشها و کفی های طبی مناسب در کودکان و نوجوانان می تواند نقش اصلاح کننده را برای انحراف مفصل زانوها یعنی حالت ضربدری و پرانتزی در کودکان داشته باشد و کمک موثری را می تواند برای این افراد بکند.
اما در سنین بعد از رشد یعنی زمانی که دیگر صفحه رشد  استخوانی بسته شده و رشد فرد به پایان رسیده امکان اصلاح ضربدری و پرانتزی بودن بدون روشهای جراحی وجود ندارد یعنی بعد از پایان یافتن سن رشد فقط با استفاده از روشهای جراحی است که می شود زانو را صاف و اصلاح کرد و روشهای جراحی هم برای کسانی توصیه می شود که که زانوهایشان خیلی باز یا خیلی بسته و یا حالت ضربدری و پرانتزی بودن زانوهایشان خیلی پیشرفته باشد. در بقیه افراد روشهای غیرجراحی وجود دارد که می تواند کمکشان کند که در قسمت بعد برای شما توضیح خواهم داد.


منبع:سیمرغ

زانو درد دارید؟

 درد زانو  از جمله دردهایی است که بیمار را وادار می سازد به پزشک مراجعه کند. با نوع زندگی و فعالیت های اجتماعی در جامعه امروزی شمار این گونه بیماری ها رو به فزونی گذاشته است. زانودرد علل گوناگونی دارد و درمان های متفاوتی را می طلبد.


درد زانو

علل زانودرد چیست؟

زانو درد بسته به سن افراد علل مختلفی دارد. به طور کلی زانودردها به دو دسته تقسیم می شوند:

یکی آنهایی که علل ثانویه دارند، مثلا فردی که دچار شکستگی زانو شده است.




در یکسری افراد هم زانودرد علت اولیه دارد، مانند افرادی که التهاب مفصل (آرتریت) زانو شده اند و غضروف مفصل زانوی آنها تخریب شده است.

 چه افرادی دچار درد زانو می شوند؟

اصولا بر اساس سن بیمار که در چه سنی از زانو درد شکایت می کند، افراد به دو دسته تقسیم می شوند:

۱- یکی افراد جوانی که معمولا از لحاظ ورزشی و تحرک بدنی فعال هستند و از درد جلوی زانو شکایت می کنند و درد آنها بیشتر موقع نشست و برخاست ایجاد می شود، به خصوص هنگامی که به کوه می روند و از کوه پاین می آیند، و یا از پله بالا و وپاین می روند، و یا هنگام نماز خواندن در نشست و برخاست از درد زانو شکایت می کنند.

 

2- دسته دوم هم افرادی هستند که در سنین کهنسالی هستند و بیشتر تخریب غضروف مفصل زانو  در این افراد است که موجب درد می شود که منجر به آرتروز می گردد.

 

خودتان را با فعالیت زیاد خسته نکنید، بلکه در اولین فرصت به استراحت بپردازید. گوش به زنگ باشید، زیرا بیشتر صدمات بدنی زمانی اتفاق می افتد که انسان خسته است

 
چطور درد زانو را تسکین دهیم؟

وقتی درد زانو به صورت مزمن در می آید زانو ورم می کند. برخی از بیماری ها باعث ورم و التهاب زانوها می شوند. صدمات زانو در ابتدا باعث ورم زانو می شود که خود سبب صدمات بیشتر خواهد شد و این روند همچنان ادامه پیدا می کند تا به صورت مزمن درمی آید.

با محافظت های پزشکی می توان این چرخه معیوب را شکست و صدمات آتی بافت های زانو را به حداقل رساند.

محافظت از زانو در مقابل بروز برخی از دردها بسیار مشکل است، ولی می توان با رعایت چند اصل مهم احتمال صدمه به زانوها را به حداقل کاهش داد:

 

- برای کاهش بیماری های زانو مثل (استئوآرتریت)، اگر چاق هستید، باید لاغر شوید. با لاغر شدن چه در کارهای روزمره و چه در قدم زدن، فشار روی زانوهایتان کاهش می یابد. کاهش وزن صدمات احتمالی به رباط ها و تاندون ها را کاهش می دهد.

 

- اگر به درد مزمن زانو مبتلا هستید، به شنا و یا ورزش های آبی بپردازید. وقتی بدن در آب غوطه ور می شود، از وزن بدن کاسته می شود. در نتیجه وزن بدن به زانوها فشار وارد نمی کند.

 

- اگر به استخر دسترسی ندارید و یا علاقه ای به ورزش های آبی ندارید، به ورزش هایی بپردازید که باعث کشش بدن و ماهیچه ها شوند. ورزش هایی چون بسکتبال، تنیس و دویدن را کم انجام دهید. اگر با این گونه ورزش ها درد زانوی شما تشدید شد، حتماً آن را محدود کنید. به بدنتان توجه کنید، اگر احساس کردید برخی از حرکات ورزشی به شما صدمه وارد می کند، نوع ورزشتان را تغییر دهید.

 

- خودتان را با فعالیت زیاد خسته نکنید، بلکه در اولین فرصت به استراحت بپردازید. گوش به زنگ باشید، زیرا بیشتر صدمات بدنی زمانی اتفاق می افتد که انسان خسته است.

 

- از زانوهایتان محافظت به عمل آورید. پوشیدن زانوبند هنگام ورزش شما را از برخی صدمات مصون نگه می دارد.

هنگامی که رانندگی می کنید، از زانوهایتان در مقابل صدمات ناشی از داشبورد محافظت کنید
 
 
 
مراقبت خانگی از زانو درد

درد زانویی که شما را از راه رفتن باز می‌دارد، باید بوسیله پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

این توصیه‌ها  به تسکین درد جزئی زانو کمک می کنند:

 - استراحت دادن : استراحت در منزل از مهم ترین اصول درمان است.

 

بریس زانو

- زانو‌ی‌تان را بالا نگه دارید. می‌توانید زانو‌های‌تان را با گذاشتن بالش در زیر آنها بالا نگه دارید، یا بالشی را بین دو زانوی‌تان قرار دهید. قراردادن زانو در سطحی بلندتر از بدن باعث می شود نیروی جاذبه زمین،مایعات جمع شده در بافت صدمه دیده را کاهش داده، در نتیجه ورم نیز کمتر شده و خستگی را از ما دور می سازد.

 

- بستن زانوها : بستن زانوها به دو دلیل مفید است: هم ورم را کاهش می دهد و هم مکانیسم زانو را به نظم در می آورد. از بریس (تصویر مقابل) یا بانداژ زانو استفاده کنید.

 

- استفاده از داروها : اگر شما به زخم معده، بیماری کلیه و بیماری های خونی مبتلا نیستید، داروهای ضد التهابی در این مورد به شما کمک های فراوانی می کند. از داروهای مسکن معمول مانند استامینوفن  برای کمک به تسکین درد و ورم استفاده کنید.

 - روی زانوی‌ دردناک‌تان فشار نیاورید و از انداختن وزن روی آن پرهیز کنید.

 - با کیسه یخ زانو را به طور مکرر کمپرس سرد کنید. در روز اول هر ساعت برای 15 دقیقه روی زانو کیسه یخ بگذارید. پس از روز اول، دست کم چهار با در روز روی زانو یخ بگذارید.

منبع:وبلاگ دکتر فروغ

 

آرتروز زانو

آرتروز اولیه در زانوی چپ یک زن مسن

آرتروز زانو (به انگلیسی: Knee Osteoarthritis)‏ از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چهل سال است.آرتروزمفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن می‌باشد.میزان ابتلا در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که ازآن به بیماری مفصلی پیشرونده یاد می‌شود.از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می کنند.تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز معروف است.با توجه به اینکه بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است.علاوه برسن، علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروزاین بیماری دخیل باشند.

مهمترین نشانه آرتروز زانو

مهمترین مشخصه آرتروز، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است.قسمت دو انتهای هر استخوان، از غضروف که بافتی است انعطاف پذیر ساخته شده‌است.با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور(ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشت‌نی به تدریج دچار تغییرات تخریبی(دژنراتیو) می‌گردد.به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز این ناحیه منجر می‌شود.بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد می‌شود) و مفصل کشککی-رانی می‌تواند ایجاد شود.

علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه می‌باشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمی‌شود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم می‌کند.البته تغذیه غضروف ازطریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام می‌شود.

عوامل زمینه ساز

عواملی که روند آرتروز زانو را تسهیل می کنند عبارتنداز:

۱- ضربه

۲-پارگی عناصر مفصل زانو (مثلا منیسک ها، رباط‌ها و کپسول مفصلی)

۳-بیماری کندرومالاسی کشکک (نرم شدن غضروف زیر کشکک) و موارد دررفتگی مکرر آن

۴-شکستگی‌ها ی درون مفصلی و دررفتگی‌ها

۵-وجود بیماری‌های مفصلی (همانند آرتریت روماتوئید یا بیماری عفونی در مفصل و...)

۶-تغییر شکل‌ها(دفورمیتی ها)ی مفصل زانو که عبارتنداز:

۷-عدم کنترل فعالیت‌های روزمره که منجر به استرس بیش از اندازه به ناحیه زانو می‌گردد(مواردی چون چهارزانو نشستن، دوزانو نشستن، توالت طولانی مدت غیرفرنگی و بالا و پایین رفتن از پله‌ها به دفعات متوالی به خصوص پله‌هایی که شیب تند دارند)

۸-شغل و حرفه‌ای که باعث فشار بیش ازحد به زانو می‌شود به ویژه افرادی که درطول فعالیت‌های کاری سخت، هیچگونه استراحتی به مفاصل جهت ترمیم و احیائ مجدد نمی‌دهند.

9-چاقی

10-عوامل ژنتیکی

11-بیماری استئوکندویت دیسکان

12-کیست مینسک

13-منیسک دیسکی شکل

14-بی ثباتی زانو به علت شلی رباط ها

علایم و نشانه‌ها

علایم و نشانه‌های آرتروز زانو ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

-درد که با پیشرفت بیماری ایجاد می‌شود

-تغییر وضعیت عناصرمفصلی همانند التهاب تاندون‌ها و بورس‌ها، ضخیم شدن غشاء سینوویال و درگیرشدن استخوان‌های زیرغضروف که از عوامل مهم ایجاد درد مفصل زانو می‌باشند

-خشکی مفصلی

-کاهش دامنه حرکتی مفصل که در مراحل پیشرفته بیماری ایجاد می‌شود

-ضعف وآتروفی عضلات اطراف مفصل که در موارد کاهش دامنه حرکتی بوجود می‌آید

-گاهی وجود کریپتاسیون  در حرکات مفصل

-گاهی تجمع مایع در مفصل(Joint Efusion) دیده می‌شود.، وجود افیوژن در مفصل، مگر پس از فعالیت زیاد بعید است

-دگرریختی یا تغییرشکل در مفصل که درارتباط با آرتروز زانو بیشتر به صورت پای پرانتزی (Genu Varum) است

-احتمال ایجاد کیست در ناحیه پشت مفصل که به کیست بیکر(Baker Cyst) معروف است

یافته‌های شایع رادیولوژی

مهمترین نتایج رادیولوژی از ناحیه زانوی بیماران مبتلا به آرتروز زانو عبارتنداز:

  • کاهش فضای مفصلی به خصوص در سمت داخل زانو.با توجه به وضعیت مفصل زانو (سطوح مفصلی کوندیل‌های داخلی-خارجی استخوان ران با سطوح کوندیل‌های داخلی-خارجی درشت نی) سطوح داخلی مفصل بیشتراز سطوح خارجی درگیرمی شود. غضروف در عکس رادیولوژی مشخص نمی‌باشد و ازطریق فضاهای مفصلی است که متوجه میزان آسیب می‌شویم
  • وجود اسکلروز زیر غضروف
  • ایجاد زواید استخوانی به نام استئوفیت در حاشیه استخوان‌های مفصل

درمان

درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می تواند درارتباط با موارد زیر باشد:

1-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه

2-کاهش وزن درصورت وجود چاقی

3-کنترل فعالیت‌های روزمره(پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پله‌های منزل، بالا و پایین رفتن از پله‌ها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله می‌باشد، پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد و درنهایت عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند)

4-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو.با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم می‌شود

5-تحرک مفصل به صورت کنترل شده.با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد

6-حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند حتماً ترک شود

7-تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر.مثلا تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل می‌کند.

8-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص مربوطه یا مشاوره بافیزیوتراپیست

9-آب درمانی(هیدروتراپی)

10-برنامه تمرینات هوازی

11-درمان با عمل جراحی.زمانیکه درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است، عمل جراحی طبق نظر پزشک متخصص جراحی ارتوپد ضرورت می‌یابد.

عمل‌های جراحی در موارد آرتروز مفصل زانو

جراحی در ناحیه زانو می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تعویض مفصل زانو(آرتروپلاستی)
  • برداشتن کشکک در مواردی که مفصل پاتلوفمورال شدیدا درگیراست (پاتلکتومی)
  • تنظیم سطوح و عناصر مفصلی درگیر(Debridement).شامل برداشتن استئوفیت ها، سینوکتومی(به هنگام افزایش ضخامت غشای سینویال) و برداشت اجسام آزاد(loose body) در مفصل است.گاهی کناره غضروف‌ها و منیسک‌های ریش ریش شده برداشته شده و مفصل پاک و تمیز می گردد.تمیزکردن و یا تنظیم عناصر مفصلی درگیر زانو ممکن است با آرتروسکوپی و یا بدون آرتروسکوپی انجام گردد.
  • استئوتومی.زمانیکه دفورمیتی یا تغییرشکل در زانو وجود دارد(مثلا به هنگام ایجاد پای پرانتزی یا ژنوواروم)
  • برداشتن سطوح مفصلی و جوش دادن دو استخوان که به این عمل آرترودز(Arthrodesis) یا فیوژن می گویند.

آناتومی زانو


 زانو 5


 زانو بزرگ‌ترین مفصل بدن است. این مفصل ساق را به ران متصل کرده و تمام وزن بدن را تحمل می‌کند. در زانو از یک طرف استخوان ران با درشت نی مفصل می‌شود و از طرف دیگر استخوان کشکک و ران در کنار هم یک مفصل را تشکیل می‌دهند.
درد زانو یکی از شایع‌ترین علل مراجعه مردم به علت مشکلات سیستم حرکتی به پزشکان است. بجز درد مشکلاتی مانند خشکی و محدودیت حرکتی، تورم، قفل شدن، خالی شدن،  تغییر شکل و یا آسیب‌های خارجی به مفصل زانو می‌توانند علت مراجعه پزشکی باشند. آسیب‌های ورزشی از علل مهم و شایع مشکلات مفصل زانو است.
در مقالات مبحث زانو سعی می‌شود مشکلات اختصاصی این قسمت از بدن از لحاظ ارتوپدی بررسی شود.

منبع:ایران ارتوپد

راه حلی برای مبارزه با آرتروز زانو



راه حلی برای مبارزه با آرتروز زانو
آرتروز زانو پدیده ای از بین برنده است که غضروف زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، چاقی و اضافه وزن به میزان بسیار زیادی در ایجاد آن سهیم هستند.

 تحقیقی که توسط یک گروه تایوانی انجام شده است نشان می‌دهد کم کردن وزن در کاهش سرعت پیشروی آرتروز زانو بسیار مؤثر است، از سوی دیگر درد آن را کاهش می‌دهد و عملکرد ناحیۀ مبتلا یعنی زانو را بهبود می‌بخشد.

آرتروز یک بیماری مفصلی است که خود را به شکل از بین رفتن عضروف و تکثیر بافت استخوانی نشان می‌دهد، ویژگی آن ظاهری استخوانی اش است. بر خلاف آرتریت، این بیماری رفتاری التهابی ندارد. این بیماری که اغلب پیشرفت کندی دارد، خود را با درد، انعطاف ناپذیری و عملکرد نامناسب ناحیۀ مبتلا نشان می‌دهد. آرتروز زانو شایع ترین دلیل درد در ناحیۀ زانو بین افراد بالای 45 سال است. در رابطه با مواردی که غضروف مبتلا می‌شود، فرد در پشت و جلوی زانو و البته کمی دورتر از آن، درد را احساس می‌کند. این درد که هنگام استراحت کم می‌شود، هنگام ایستادن های طولانی مدت، پیاده روی، و بالا رفتن یا پایین آمدن از پله ها تشدید می‌گردد.

در میان دلایل: چاقی!
آرتروز غالباً زمانی ایجاد می‌شود که غضروف سطح استخوانی مفاصل را می‌پوشاند و ویژگی های اصلی خود یعنی انعطاف پذیری، قابلیت ارتجاعی و لغزشش را از دست می‌دهد. این بیماری می‌تواند به خاطر جراحتی که به غضروف آسیب زده یا کار کشیدن بسیار زیاد و بیش از حد از مفاصل (تکرار فعالیت شدید)  ایجاد بشود. از سوی دیگر، آرتروز زانو از لحاظ آماری، ارتباط مستقیمی با اضافه وزن و چاقی دارد.

فایدۀ کاهش وزن
با توجه به نتیجۀ این مطالعه، اصولاً لاغر شدن می‌باید تأثیر مثبتی بر کم کردن این بیماری و یا حداقل کاهش سرعت آن داشته باشد. برای آزمایش کردن این فرضیه، یک گروه از محققان تایوانی 16 فرد چاق مبتلا به آرتروز زانو را استخدام کردند و آنها را تحت رژیم های کم کالری قرار دادند. آنها مشاهده کردند، افرادی که حدوداً 15% از وزن شان کم شد، دردشان کاهش یافت، و بهبودی قابل توجهی در سرعت جابه‌جایی و عملکردشان به وجود آمد. همان طور که می‌بینید، عوارض اضافه وزن و چاقی واقعاً تمام اعضای بدن ما را درگیر می‌کند.