گزگز" دست و پا مقدمه بیماری‌های خطرناک‌تر

 

 

  گزگز دست و پا نشانه‌ای از بروز بیماری‌های جدی‌تری چون دیابت و یا سندرم تونل کارپ دانست.

 گزگز کردن دست و پاها را ناشی از درگیری اعصاب حسی است

درگیری اعصاب حسی در بیماری دیابت نوع اول و دوم رخ می‌دهد و از زودرس‌ترین عوارض دیابت است که شامل دردهایی به صورت سوزنی و خنجری می‌شود.

 

عدم توجه به این عارضه تا حدی دردناک است اما اگر تکرار شود، موجب بی‌حسی در هنگام ایجاد زخم می‌شود.

کمبود کلسیم را یکی دیگر از دلایل گزگز برخی عضلات افت کلسیم در صورتی که ادامه داشته باشد، موجب گزگز دور لب‌ها و سوزش در پاها می‌شود که با مصرف کلسیم، این عارضه برطرف خواهد شد.

  تحت فشار قرار گرفتن سندرم تونل کارپ به عنوان تونلی که اعصاب حسی دست از آن عبور می‌کند نیز در گزگز دست موثر است و با انجام عمل جراحی برطرف می‌شود.

 

 گزگز کردن دست و پا بیماری مستقلی نیست،‌ بنابراین درمان مستقلی ندارد و باید به درمان بیماری اولیه توجه شود.

منبع:تابناک

علل گزگز و یا سوزن‌سوزن شدن دست و پاها چیست ؟

  گزگز و یا سوزن‌سوزن شدن دست و پاها در حالتی که اعصاب محیطی انتهای دست و پاها به صورت دوطرفه و متقارن دچار التهاب شده است، دیده می‌شود.این علائم گاهی به صورت یک طرفه شروع و در نهایت در سمت مقابل نیز دیده خواهد شد که این‌گونه التهاب اعصاب، اصطلاحا به نوروپاتی محیطی معروف‌اند.

  اعصاب محیطی دست و پا دارای رشته‌های حسی و حرکتی‌اند که اعصاب حسی، حس اندام‌ها و اعصاب حرکتی، فرمان حرکت عضلات و به تبع آن حرکت اندام را موجب می‌شوند و برحسب این‌که کدام‌یک از رشته‌های عصبی گرفتار شده باشند، علایم حسی مانند خواب رفتن دست و پا  یا حرکتی یا مخلوطی از علایم دیده خواهد شد. در بسیاری از نوروپاتی‌های محیطی علایم نخست به صورت اختلالات حسی همانند سوزش، سوزن‌سوزن شدن، کرختی و بی‌حسی در انگشتان دیده می‌شود در صورتی که اعصاب حرکتی محیطی بیشتر از رشته‌های حسی گرفتار شده باشند علایم به صورت ضعف و تحلیل عضلات دست‌ها تظاهر می‌کند.

علل و عوامل فراوانی موجب بروز نوروپاتی‌های محیطی می‌شوند که می‌توان آنها را به اقسام مختلفی تقسیم‌ بندی کرد .

* نوروپاتی‌های محیطی ناشی از بیماری‌های ارثی :

این بیماری‌ها به صورت فامیلیال بوده که اکثرا به صورت حرکتی بروز می‌نمایند ولی در نوروپاتی‌های محیطی که در اثر بیماری‌های متابولیک ظاهر می‌شوند، می‌توان به دیابت شیرین، کم‌کاری غده تیروئید، نارسایی کلیوی و نارسایی کبدی اشاره کرد

 لازم به ذکر است در بیماران دیابتی در بسیاری از موارد نوروپاتی‌های محیطی به صورت حسی است و این بیماران بی‌حسی، احساس سوزش و گزگز پا (در شب) را دارند، که اختلال حسی در پاها و گاهی در دست‌ها به صورت کاهش حس درد و تماس تظاهر می‌کند که در صورت درگیری اعصاب حرکتی، تحلیل عضلانی در دست‌ها دیده می‌شود.

  این نوع  نوروپاتی‌ها در هر مرحله‌ای از بیماری ، دیابت دیده می‌شود و گاهی از اولین علایم ابتلا به دیابت  است، البته  این فرم از نوروپاتی‌ ربطی به شدت بیماری دیابت ندارد.

طبق تحقیقات به دست آمده در بعضی از بیماران مبتلا به کم‌کاری غده تیروئید (هیپوتیروئیدی) نیز نوروپاتی‌ محیطی به صورت بروز اختلالات حسی در پاها تظاهر می‌کند که بیمار از گزگز پا شکایت می‌کند، که اگر این نوع از اختلالات حسی به صورت پیشرفته نباشد به آسانی به درمان بیماری هیپوتیروئیدی پاسخ می‌دهد. بیماران مبتلا به سیروز کبدی نیز به صورت نادر نوروپاتی محیطی را تجربه می‌کنند.

 گاهی علامت پیش درآمد ضایعه کبدی، نوروپاتی است.همچنین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، حالتی به نام اورمی اتفاق می‌افتد که اصطلاحا اوره خون بالا می‌رود و موجب بروز علایم مختلفی در سیستم‌های بدن می‌شود.  نوروپاتی محیطی در بیماران اورمیک یک پدیده شایع است (سندرم پاهای بی‌قرار) که گفته می‌شود این بیماران هنگامی که در بستر خوابیده‌اند یا این‌که در حالت نشسته هستند ، دچار احساس ناراحتی در پاهایشان می‌شوند که با حرکت دائم پاها کاهش می‌یابد و این علامت پیش‌آگهی شروع نوروپاتی محیطی است.

آمار نشان می‌دهد نوروپاتی اورمی بیشتر در پاها دیده می‌شود و خود را به صورت احساس سردی، سوزش شدید و بی‌حسی پاها نشدیالیز ان می‌دهد.گاهی نیز علائم به صورت حرکتی است که در این نوع از نوروپاتی‌ها، با درمان اورمی نظیر دیالیز یا پیوند کلیه، بهبود حس می‌شود.

 گاهی نیز نوروپاتی‌های محیطی در اثر سموم، سرب، جیوه، آرسنیک، یا داروهایی همچون فنوباربیتال، کورتون‌ها و… به وجود می‌آیند.فقر تغذیه بخصوص در مورد ویتامین‌ها نیز موجب بروز نوروپاتی محیطی می‌شود که کمبود این ویتامین‌ها بیشتر در افراد الکلی مزمن، بیماران دارای سندروم سوءجذب، فقر غذایی شدید، زنان شیرده، زنان حامله با استفراغ‌های شدید و … دیده می‌شود.

 

 البته گاهی نوروپاتی‌های محیطی در اثر عفونت‌هایی نظیر بیماری جذام، دیفتری، حصبه، بوتولیسم، سرطان‌ها، عدم کفایت خون‌رسانی، بیماری‌های کلاژن نظیر لوپوس و… به وجود می‌آیند. که در این موارد بهترین را تشخیص و  درمان ( شامل تشخیص عامل و بیماری زمینه‌ای و درمان ) علت نوروپاتی محیطی است  .

منبع:میگنا

گزگز دست و پا را جدی بگیرید

یک متخصص مغز و اعصاب گزگز کردن دست و پا را شیوع بیماری‌های جدی و غیرقابل انکار دانست.

موثرترین راه‌حل پیشگیری از گزگز دست و پا انجام آزمایشات خونی، عصبی و هورمونی است چنین مشکلاتی می‌تواند باعث بروز خطرات جدی حتی قطع نخاع بیمار شود بنابراین باید با درمان به موقع بتوان این عارضه را رفع کرد.

 گزگز کردن دست و پا را حاصل عواملی چون نوروپاتی‌های دیابتی، فقر تغذیه به خصوص در ویتامین‌های B1، B2 و B5 آسیب‌های ستون فقرات، دیسک‌های گردن و کمر و نارسایی‌هایی کبدی است علاوه بر این عوامل از تاثیرات عادات حرکتی اندام‌ها برای بروز این مشکل نباید چشم‌پوشی کرد.

 اهمیت تشخیص درمان گزگز کردن دست و پا پس از اینکه پزشک اطلاعات مربوط به عادات اجتماعی، محیط کار و ابتلای بیماران به بیماری‌های عفونی و عصبی را جمع آوری کرد آزمایشات طبی (خون، MRI، سی‌ تی اسکن و نمونه برداری از عصب) برای بیمار تجویز می‌کند.

 روش درمان بر اساس دلیل ابتلا متفاوت است اما بسیاری از انواع اکتسابی آن با درمان بهبود می‌یابند. کنترل قند، درمان تیروئید و یا افزایش مصرف ویتامین از این دست درمان‌های نتیجه‌بخش است.

منبع:شفاف

درمان گزگز پاها در خواب

---

سندرم پای بی قرار، یک بیماری است که باعث ناراحتی فرد در خواب می شود. علائم این بیماری در شب ها بدتر می شود و خواب آرام را از شما می گیرد. در نتیجه روز بعد کسل، خسته و خواب آلود خواهید بود.

---

در این مطلب راه های درمان دارویی و خانگی سندرم پای بیقرار را برای شما بیان می کنیم.

 

دارو درمانی

1- دوپامین : به ارسال پیام ها بین سلول های عصبی کمک می کند.

2- داروهای بیماری پارکینسون

3- روپی‌نیرول (Ropinirole) و پرامی‌پکسول (pramipexole) : این دو دارو به گیرنده های دوپامین متصل می شوند و مانند دوپامین در مغز عمل می کنند.

4- داروهای ضد تشنج و داروهای ضد اضطراب.

5- برخی مواقع که بیماری شدید است، از داروهای مخدر و مسکن همانند کدئین استفاده می شود.

6- کمبود آهن نیز در بروز این سندرم موثر است، لذا اگر میزان آهن بدنتان کم باشد، پزشک برای شما قرص اهن را تجویز می کند.

 

نکته: مصرف هر نوع دارویی باید با دستور پزشک باشد، نه خودسرانه.

 

درمان های خانگی

1- پیاده روی کنید و بنتان را بکشید. پیاده روی یکی از مهمترین راه ها برای درمان این سندرم می باشد. در طول روز، ورزش های ملایم تا سبک را انجام دهید تا از علائم این سندرم در شب بکاهید. ورزش های کششی برای ماهیچه ساق پا، ران ها و تاندون های پشت زانو ممکن است مفید باشد.

 

2- کمپرس سرد و یا گرم: در برخی بیمارانکمپرس گرم و یا استحمام با آب گرم، درد پای بی قرار را درمان می کند. برای برخی دیگر، کمپرس سرد و دوش آب سرد مفید می باشد.

 

3- ماساژ : ماساژ برای شل کردن عضلات پاها مفید می باشد.

عضلات خود را بمالید و با این کار، جریان خون را بهبود بخشید و درد را تسکین دهید.

4- رابطه جنسی با همسرتان داشته باشید. هنوز اطلاعات دقیقی در این رابطه وجود ندارد، اما ممکن است به دلیل آرامشی باشد که بعد از رابطه جنسی ایجاد می شود.

 

5 - دم کرده گیاه بابونه بنوشید. این دم کرده، خواب آور می باشد و از این لحاظ برای این بیماران مفید است.

 

6 - ذهن خود را مشغول سازید. فعالیت ذهنی باعث تحریک مغز می شود و علائم این سندرم را کنترل می کند. لذا جدول حل کنید، مطالعه کنید و یا مقاله ای بنویسید. حتی صحبت کردن نیز برای این بیماران مفید می باشد.

 

عواملی که باعث بدتر شدن پای بیقرار می شوند؟

- استرس و اضطراب: روش های از بین برنده استرس از قبیل: تنفس عمیق و یوگا ممکن است مفید باشد.

 

- سیگار و الکل : یکی از دلایلی که شما باید سیگار و الکل را ترک کنید، بهبود سندرم پای بی قرار است.

 

- ورزش سخت و شدید : ورزش های شدید مخصوصا اگر در شب انجام دهید، در برخی افراد باعث بدتر شدن علائم این سندرم می شوند.

 

- داروها : داروهای ضد تهوع و ضد حساسیت، گیرنده های دوپامین را مسدود می کنند و باعث بدتر شدن علائم می شوند. داروهای ضد افسردگی باعث افزایش سروتونین و داروهای ضد جنون نیز باعث بدتر شدن شرایط این بیماری می شوند. لذا با تجویز پزشک، دارو مصرف کنید.

 

- کافئین : کافئین تحریک کننده می باشد، در نتیجه اگر نزدیک به زمان خواب، آن را مصرف کنید، با خواب تداخل دارد. چای، قهوه، نوشابه، نوشیدنی های ورزشی و حتی شکلات را مصرف نکنید و ببینید که در بهبود علائم بیماری شما تاثیر دارد یا نه.

سندرم پای بی قرار ثانویه

سندرم پای بیقرار ثانویه در اثر یک بیماری یا شرایط دیگر ایجاد می شود، مثل بارداری یا بیماری ها.

 

- بارداری : حدود 20 درصد زنان باردار از این بیماری رنج می برند. در سه ماه آخر بارداری، این سندرم خود را نشان می دهد. کمبود آهن یکی از علل آن می باشد. علائم این بیماری با تولد نوزاد از بین خواهد رفت.

 

- بیماری ها: در برخی افراد مبتلا به دیابت و نارسایی کلیوی، این سندرم دیده شده است.

اغلب با درمان این بیماری ها، علائم این سندرم نیز بهبود می یابد.

منبع:تبیان

علت خشکی و ترک کف پا + راه حل

علت خشکی و ترک کف پا + راه حل

در بعضی افراد این خشکی و ترک خوردن علاوه بر پا در دیگر نواحی پوست هم دیده می شود و ممکن است با درد و خونریزی نیز همراه باشد. ترک خوردن کف پا عوامل متعددی دارد؛ مانند شستن زیاد پا، نوع آب و هوا، پوشیدن صندل و کفش های روباز و خشکی عمومی پوست به دلایل ژنتیکی یا بیماری هایی مختلف در ادامه راهکارهایی را برای حل این مشکل به شما ارائه می کنیم:

بعضی ها عادت دارند که به علت وسواس شست وشو یا دلایل دیگر مرتب پاهای خود را بشویند. دراین حالت چربی طبیعی پوست پا برداشته و پوست خشک می شود و ترک می خورد. در این موارد توصیه می شود که از شستن مداوم پاها پرهیز کنید و اگر به دلایلی مجبور به این کار هستید، حتما بعد از هر بار شست وشو پوست کف پا را کاملاً خشک کنید و با مخلوط گلیسیرین، گلاب و آبلیموی تازه، کرم هایی مثل اوسرین، وازلین، ویتامین E و یا کرم های مخصوص ترک پا که در داروخانه ها با برندهای مختلف موجود است، چرب کنید.

اصولا در نواحی با آب و هوای گرم و خشک امکان خشکی و ترک خوردن پوست بیشتر است. استفاده مداوم از کرم های مرطوب کننده و چرب برای پوست پا و دست و همچنین پوشیدن جوراب و یا دمپایی های روفرشی در منزل می تواند کمک کننده باشد.

با کفشهای پشت باز تابستانی، پاشنه پا بیشتر در معرض گرد و خاک و آلودگی هوا قرار می گیرد و خشک می شود، بنابراین برای افرادی که دچار مشکل ترک پاشنه پا هستند پوشیدن این نوع کفش ها توصیه نمی شود.

در افرادی که به دلیل بیماری‌هایی مثل ، اگزما و دیابت، کمبود مصرف بعضی ویتامین ها و مواد معدنی مانند روی، اسید های چرب امگا۳ و ویتامین E، مصرف بعضی داروهای خاص و یا شرایط سنی خاص میزان چربی پوست کاهش می یابد، نه تنها کف پا بلکه پوست دیگر نقاط بدن نیز در معرض خشکی و ترک قرار می گیرد. 

توصیه می شود که این افراد در حمام از شوینده‌های کرم دار و ملایم مثل شامپوبدن های کرم دار استفاده کنند و بعد از شست وشو نیز بدن را با لوسیون های بدن مرطوب کننده و یا کرم های حاوی وازلین و ویتامین E چرب کنند. اگر کف پا دچار ترک های عمیق شده است، بهتر است پس از مالیدن کرم هایی با ترکیب وازلین، اسید سالیسیلیک و اوره، از یک پوشش پلاستیکی بر روی پاشنه پا استفاده کنید تا کرم مورد استفاده بهتر جذب شود. 

سعی کنید در رژیم غذایی تان به قدر کافی از میوه و سبزیجات تازه، لبنیات، ماهی و مغزها گردو، پسته، بادام استفاده کنید و نوشیدن آب را نیز افزایش دهید. تجربه نشان داده است که برخلاف تصور عموم، استفاده مداوم از سنگ پا، می تواند خشکی و ترک پا را تشدید کند. بنابراین از سنگ پا، حداکثر هفته ای یک بار برای زدودن پوسته های زاید استفاده کنید.

 یک درمان خانگی برای ترک کف پا این است که یک عدد موز رسیده را به همراه یک قاشق روغن بادام و یک قاشق روغن نارگیل داخل مخلوط کن بریزید و سپس خمیر نرم حاصل را به مدت 10 دقیقه روی کف پا قرار دهید و سپس با آب بشویید. نکته آخر این که راه رفتن با پاهای برهنه روی موکت های زبر می تواند باعث تشدید ترک پا شود. در این موارد بهتر است از جوراب یا دمپایی روفرشی استفاده شود.

منبع :وبلاگ دکتر هادی شجاعی 

حرکات کششی دستها

حرکات کششی دستها

حرکات کششی علاوه بر افزایش انعطاف‌پذیری عضلات، باعث افزایش خونرسانی و آماده‌سازی عضلات برای انجام حركات پیچیده‌تر بعدی می‌شود. 

همچنین انجام این حركات پس از فعالیت ورزشی به سرد كردن عضلات و به استراحت درآوردن آنها كمك می‌كند، در انجام حركات كششی باید حداقل 30 ثانیه در حالت كشش باقی بمانید. این زمان باعث می‌شود تا عضلات و بافت اطراف، به افزایش دامنه حركت ایجاد شده عادت كند.

 اگر حركت كششی را به اندازه لازم نگه ندارید، بدن شما بخوبی به حركت عادت نمی‌كند و شما استفاده لازم را از تمرین‌ها نخواهید برد. حركات كششی دست‌ها، هم به انعطاف‌پذیری و آسان‌تر شدن حركات روزمره دست‌ها كمك می‌كند و هم برای كسانی كه كارشان به گونه‌ای است كه دست‌هایشان خسته می‌شود، باعث تجدید قوا می‌شود.

حركت اول: روبه‌روی لبه دری كه باز است، بایستید. یك دست خود را بالا آورده و آن را از آرنج خم كنید و قسمت خارجی آرنج را روی لبه در قرار دهید. حالا بدن خود را به آهستگی به سمت جلو خم كنید تا كشش را روی عضله سه‌سر (خلف بازو) احساس كنید. در صورت نیاز می‌توانید از دست دیگر یا پایتان برای ثابت نگه داشتن در استفاده كنید. این حركت را 10 بار برای هر دست انجام دهید.

حركت دوم: روی زمین بنشینید و كمر خود را صاف نگه دارید. كف دست‌ها را كمی عقب‌تر از بدن روی زمین قرار دهید؛ طوری كه نوك انگشتان به سمت جلو باشند. در حالی كه بازوها را نزدیك بدن نگه داشته‌اید، بدن خود را به آرامی به سمت جلو بیاورید. دقت داشته باشید كه كف دست‌ها را از زمین بلند نكنید. در این حالت باید بتوانید كشش را در طول ساعد احساس كنید. این حركت را 10 بار انجام دهید.

حركت سوم: دست خود را به یك دستگیره یا جسم ثابت كه كمی بالاتر از سطح كمرتان باشد، بگیرید. بازوی خود را نزدیك بدن حفظ كنید و آرنج خود را خم كنید (دست شما باید شبیه حرف «L» انگلیسی باشد).

بدون زاویه دادن به بازو، بدن خود را به سمت دیگر بچرخانید تا كشش را در ناحیه شانه احساس كنید. این حركت را 5 بار برای هر دست تكرار كنید.

منبع : وبلاگ دکتر هادی شجاعی

علل گزگز و سوزن سوزن شدن دست و پا چیست؟

گزگز و یا سوزن‌سوزن شدن دست و پاها در حالتی که اعصاب محیطی انتهای دست و پاها به صورت دوطرفه و متقارن دچار التهاب شده است، دیده می‌شود.این علائم گاهی به صورت یک طرفه شروع و در نهایت در سمت مقابل نیز دیده خواهد شد که این‌گونه التهاب اعصاب، اصطلاحا به نوروپاتی محیطی معروف‌اند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ، اعصاب محیطی دست و پا دارای رشته‌های حسی و حرکتی‌اند که اعصاب حسی، حس اندام‌ها و اعصاب حرکتی، فرمان حرکت عضلات و به تبع آن حرکت اندام را موجب می‌شوند و برحسب این‌که کدام‌یک از رشته‌های عصبی گرفتار شده باشند، علایم حسی یا حرکتی یا مخلوطی از علایم دیده خواهد شد. در بسیاری از نوروپاتی‌های محیطی علایم نخست به صورت اختلالات حسی همانند سوزش، سوزن‌سوزن شدن، کرختی و بی‌حسی در انگشتان دیده می‌شود در صورتی که اعصاب حرکتی محیطی بیشتر از رشته‌های حسی گرفتار شده باشند علایم به صورت ضعف و تحلیل عضلات دست‌ها تظاهر می‌کند.

علل و عوامل فراوانی موجب بروز نوروپاتی‌های محیطی می‌شوند که می‌توان آنها را به اقسام مختلفی تقسیم‌ بندی کرد .

* نوروپاتی‌های محیطی ناشی از بیماری‌های ارثی :

این بیماری‌ها به صورت فامیلیال بوده که اکثرا به صورت حرکتی بروز می‌نمایند ولی در نوروپاتی‌های محیطی که در اثر بیماری‌های متابولیک ظاهر می‌شوند، می‌توان به دیابت شیرین، کم‌کاری غده تیروئید، نارسایی کلیوی و نارسایی کبدی اشاره کرد.

 لازم به ذکر است در بیماران دیابتی در بسیاری از موارد نوروپاتی‌های محیطی به صورت حسی است و این بیماران بی‌حسی، احساس سوزش و گزگز پا (در شب) را دارند، که اختلال حسی در پاها و گاهی در دست‌ها به صورت کاهش حس درد و تماس تظاهر می‌کند که در صورت درگیری اعصاب حرکتی، تحلیل عضلانی در دست‌ها دیده می‌شود.

  این نوع  نوروپاتی‌ها در هر مرحله‌ای از بیماری ، دیابت دیده می‌شود و گاهی از اولین علایم ابتلا به دیابت  است، البته  این فرم از نوروپاتی‌ ربطی به شدت بیماری دیابت ندارد.

 طبق تحقیقات به دست آمده در بعضی از بیماران مبتلا به کم‌کاری غده تیروئید (هیپوتیروئیدی) نیز نوروپاتی‌ محیطی به صورت بروز اختلالات حسی در پاها تظاهر می‌کند که بیمار از گزگز پا شکایت می‌کند، که اگر این نوع از اختلالات حسی به صورت پیشرفته نباشد به آسانی به درمان بیماری هیپوتیروئیدی پاسخ می‌دهد. بیماران مبتلا به سیروز کبدی نیز به صورت نادر نوروپاتی محیطی را تجربه می‌کنند.

 گاهی علامت پیش درآمد ضایعه کبدی، نوروپاتی است.همچنین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، حالتی به نام اورمی اتفاق می‌افتد که اصطلاحا اوره خون بالا می‌رود و موجب بروز علایم مختلفی در سیستم‌های بدن می‌شود.  نوروپاتی محیطی در بیماران اورمیک یک پدیده شایع است (سندرم پاهای بی‌قرار) که گفته می‌شود این بیماران هنگامی که در بستر خوابیده‌اند یا این‌که در حالت نشسته هستند ، دچار احساس ناراحتی در پاهایشان می‌شوند که با حرکت دائم پاها کاهش می‌یابد و این علامت پیش‌آگهی شروع نوروپاتی محیطی است.

 آمار نشان می‌دهد نوروپاتی اورمی بیشتر در پاها دیده می‌شود و خود را به صورت احساس سردی، سوزش شدید و بی‌حسی پاها نشان می‌دهد.گاهی نیز علائم به صورت حرکتی است که در این نوع از نوروپاتی‌ها، با درمان اورمی نظیر دیالیز یا پیوند کلیه، بهبود حس می‌شود.

 گاهی نیز نوروپاتی‌های محیطی در اثر سموم، سرب، جیوه، آرسنیک، یا داروهایی همچون فنوباربیتال، کورتون‌ها و… به وجود می‌آیند.

 فقر تغذیه بخصوص در مورد ویتامین‌ها نیز موجب بروز نوروپاتی محیطی می‌شود که کمبود این ویتامین‌ها بیشتر در افراد الکلی مزمن، بیماران دارای سندروم سوءجذب، فقر غذایی شدید، زنان شیرده، زنان حامله با استفراغ‌های شدید و … دیده می‌شود.

 البته گاهی نوروپاتی‌های محیطی در اثر عفونت‌هایی نظیر بیماری جذام، دیفتری، حصبه، بوتولیسم، سرطان‌ها، عدم کفایت خون‌رسانی، بیماری‌های کلاژن نظیر لوپوس و… به وجود می‌آیند. که در این موارد بهترین را تشخیص و  درمان ( شامل تشخیص عامل و بیماری زمینه‌ای و درمان ) علت نوروپاتی محیطی است  .

منبع:سایت پزشکان