دکتر مهدیس هاشمی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

          دکتر مهدیس هاشمی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

درمان کمردرد

 زانو درد 

دیسک کمر

دیسک گردن

 پوکی استخوان

برای ادامه مشاهده فیلم ها اینجا کلیک کنید 

سیاتیک

شايع‌ ترين علت بيماري سياتيك، بيرون زدگي ديسك بين مهره ‌اي و فشار آن روي ريشه‌ هاي عصبي است كه به آن فتق ديسك بين مهره ‌اي نيز گفته مي ‌شود. اغلب سابقه كمردرد در اين نوع بيماران ديده مي ‌شود، اما بيشترين علامت اين بيماري درد در ناحيه اندام‌ ها يعني پاهاست. 

معمولا به دنبال برداشتن يك ‌بار سنگين يا حركت ناگهاني، امكان خارج شدن ديسك ‌هاي بين مهره‌ اي به سمت راست و چپ و فشار وارد آوردن به عصب سياتيك (عصب طبيعي داخل بدن) و انتشار درد از ناحيه ديسك به سمت پا وجود دارد. بنابراين اگر ناگهان دچار دردي شديد كه از قسمت باسن يا پشت ران شما شروع ‌شده و تا ساق پا ادامه مي‌ يابد به احتمال زياد دچار اين عارضه شده ‌ايد.

عوامل مستعدكننده درد سياتيك كدام است؟

جنس: اين بيماري معمولا در مردان به علت انجام كارهاي سنگين بيش از زنان ديده مي ‌شود.

سن: تحليل رفتن ديسك ‌هاي بين مهره‌اي در هر سني ممكن است رخ دهد اما معمولا اين درد بين گروه سني 25 تا45 ساله بيش از ساير گروه‌هاي سني ديده مي‌شود.

شغل: اشخاصي كه شغل ‌شان به چرخش مكرر كمر نياز دارد و افرادي كه بارهاي سنگين حمل مي ‌كنند بيش از ساير افراد دچار بيماري سياتيك مي ‌شوند.‌

زندگي بدون تحرك: اين گونه زندگي كردن نيز موجب ضعيف شدن عضلات كمر و شكم شده و كمر ناپايدار مي ‌شود. در نتيجه احتمال افزايش پارگي ديسك بين مهره ‌اي وجود دارد.

فعاليت‌هاي فيزيكي: كساني كه براي مد‌ت ‌هاي طولاني مي ‌نشينند يا يك زندگي راكد و كم‌ فعاليت دارند نسبت به افراد فعال ‌تر بيشتر مستعد ابتلا به بيماري سياتيك هستند.

بلند‌كردن نادرست اجسام: وقتي جسم سنگيني بلند مي ‌كنيد، اگر به جلو خم شويد و جسم را برداريد خود را در معرض پارگي ديسك قرار مي ‌دهيد. همچنين چرخيدن كمر هنگام بلند كردن اجسام احتمال پارگي ديسك را زياد مي ‌كند.
 

 

 

آيا چاقي با ديسك كمر رابطه‌اي دارد؟

اضافه وزن باعث بيرون زدگي ديسك يا سياتيك نمي ‌شود، اما يكي از راه ‌هاي درمان بيماران سياتيك كاهش وزن است. در واقع كم كردن وزن، فشار وارد شده به ناحيه درد را كمتر مي‌كند.


آيا فاكتورهاي ژنتيكي در به وجود آمدن اين درد دخيل است؟

معمولا بيماري ‌ها به دو نوع ژنتيكي و فاميلي تقسيم ‌بندي مي ‌شوند. گاهي در اذهان عموم مردم اين دو نوع به اشتباه گرفته مي‌ شود. بيماري ‌هاي ژنتيكي از ژن پدر و مادر به فرزند منتقل مي ‌شود، در صورتي كه اين نوع بيماري ژنتيكي نبوده و ارتباط معنادار مشخصي بين اين دو موضوع وجود ندارد. 

معمولا اين درد به علت ضعف عضلات يا بيماري ‌هاي شغلي ايجاد مي ‌شود؛ به عنوان مثال ممكن است پدري كارگر به علت برداشتن باري سنگين دچار اين بيماري شود و فرزند او نيز به علت ادامه كار پدر و برداشتن اجسام سنگين به درد سياتيك مبتلا شود.


چه موقع به پزشك مراجعه كنيم؟

درد خفيف سياتيك معمولا با كمي صبر و حوصله خود به‌ خود از بين مي‌ رود، اما اگر بيماري شما با كارهايي كه انجام داده ‌ايد بهبود نيافت بايد به پزشك مراجعه كنيد.


درد سياتيك چگونه درمان مي‌شود؟

در هر درد سياتيكي ناشي از ديسك كمر اولين درمان پيشنهادي و موثرترين آنها درمان غيرجراحي است. اگر درمان غير جراحي جهت درمان سیاتیک نتواند در مدت مقرر مشكلات بيمار را كاهش دهد و سبب بهبود يا تسكين علائم شود، نياز به عمل جراحي پيدا مي ‌شود. اما بيشتر درد‌هاي سياتيكي ناشي ازديسك كمر به درمان‌ هاي غيرجراحي جواب مي ‌دهند.

 اين درمان ‌ها نسبت به درمان‌ هاي جراحي كم خطرتر، ارزان ‌تر و با عوارض احتمالي كمتري هستند. همچنين درمان بيماران نيز به نوع بيرون زدگي ديسك آنان بستگي دارد. بيرون ‌زدگي ديسك شامل پنج مرحله خفيف تا پيشرفته است.

 اگر چنانچه ديسك‌ هاي بين مهره ‌اي از محل خود خارج شده و فشاري كه روي عصب وارد مي‌ كنند در مرحله اول تا سوم باشد مي ‌توان اين نوع ديسك را با درمان‌ هاي غيرجراحي مانند مصرف دارو، استراحت، فيزيوتراپي، كاهش وزن، برنداشتن بارهاي سنگين و انجام ندادن حركت‌ هاي ناگهاني برطرف كرد، اما اگر شدت بيرون ‌زدگي ديسك شديد (مرحله چهار تا پنج) باشد، به‌ طوري كه روي ريشه ‌هاي عصبي فشار قابل توجهي وارد كند، بايد از طريق جراحي برطرف شود. 

در عمل جراحي، محل ديسك شناسايي شده و با خارج كردن ديسك بيرون زده و همچنين آزاد كردن عصب سياتيك و برطرف كردن فشار غيرطبيعي روي عصب، درد ناحيه كمر يا پاي بيمار كم مي ‌شود.

آيا منعي براي انجام ورزش و فعاليت‌ هاي بدني بيماراني كه عمل جراحي كرده ‌اند، وجود دارد؟

گاهي برخي به اشتباه تصور مي‌ كنند بيماران مبتلا به ديسك كمر از انجام هرگونه فعاليت بدني معاف هستند. در صورتي كه بيماراني كه دچار درد و التهاب هستند تنها تا زمان بازيافتن مجدد سلامت خود از انجام هرگونه فعاليت بدني شديد و سنگين منع مي ‌شوند و ورزش ‌هايي مانند شنا و نرمش‌ هاي ملايم و نرم براي اين افراد مانعي ندارد. در ضمن انجام ورزش‌ هاي وزنه‌برداري و پرتاب ديسك به علت انجام حركت ‌هاي چرخشي و برداشتن اجسام سنگين و تشديد درد منع شده است. 
 

7 گام براي پيشگيري از سياتيك
 

براي اين‌كه دچار درد عصب سياتيك و انواع ديگر كمردرد نشويد، توصيه ‌هاي زير را به كار ببريد:

1ـ اگر اضافه وزن داريد وزن خود را متعادل كنيد.

2ـ‌ با كمك ورزش‌ هاي مناسب مي ‌توانيد عضلات شكم و كمر خود را تقويت كنيد.

3ـ اشياي سنگين را بسرعت و با يك حركت سريع و ناگهاني از روي زمين بلند نكنيد.

4ـ وضعيت بدني مناسبي داشته باشيد. آگاهي از اين‌كه چگونه درست بايستيد و نيز آشنايي با صحيح بلند كردن اجسام سنگين، تاثير زيادي در حفظ و نگهداري كمر شما دارد.

5 ـ كفش مناسب بپوشيد. بهترين كفش براي پيشگيري از كمردرد، كفش‌ هايي با پاشنه 3ـ2 سانتي‌متر است. كفش ‌هاي پاشنه‌ دار يا تخت هر كدام به نحوي موجب كمردرد مي ‌شود.

6 ـ درست بخوابيد. روش صحيح درست خوابيدن مي ‌تواند درد سياتيك و كمر را كاهش دهد. به عنوان مثال اگر به پهلو مي ‌خوابيد پاهاي خود را 10 تا20 درجه خم كنيد و بين دو زانو بالش كوچكي قرار دهيد يا اگر به صورت طاق باز مي‌ خوابيد زير زانوي خود بالشي بگذاريد تا پاهاي شما خم نگه داشته شود.

7- در نهايت بايد توصيه كرد كمردرد را از بروز نخستين علائم جدي بگيريد و آن را پيگيري كنيد حتي اگر سياتيك نباشد.
منبع:شرکت ورزشی راین

 

 

 

علائم و راه های درمان رماتیسم

روماتیسم مفصلی سبب درگیری مفاصل می شود و سبب بروز سفتی و درد و تورم مفاصل می شود. اگر یک زانو یا دست مبتلا به این بیماری شود سایر مفاصل نیز درگیر خواهند شد. این بیماری معمولاً بیش از یک مفصل را درگیر کرده و هر مفصلی را دچار می کند.

 معمولاً احساس خستگی و گاهی اوقات تب ایجاد می شود. بعضی بیماران فقط برای چند ماه یا یک سال یا نهایتاً دو سال مبتلا به این بیماری بوده و بعد از طی این دوره بدون ایجاد هیچگونه ضایعه ای، بیماری رفع می شود. بعضی نیز گاهگاهی دچار علائم بوده و گاهی بهبود می یابند. دربعضی بیماران نیز ممکن است بیماری بسیار شدید بوده و برای سالها یا تمام عمر باقی بماند. این فرم بیماری منجر به بروز صدمات شدید به مفاصل می شود.

هر فردی می تواند به این بیماری مبتلاشود، اما این بیماری در شایعتر است. معمولاً در میانسالی شروع شده و در سنین پیری شایعتر است. اما کودکان و جوانان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. علل اصلی بروز این بیماری هنوز بطور کامل شناخته نشده است.

 اما می دانند که در این بیماری سیستم ایمنی فرد علیه بافتهای بدن وی وارد عمل می شوند. عللی که فرد را مستعد ایجاد این بیماری می کند شامل ژنتیک ، محیط و هورمونها می باشند

تشخیص این بیماری راحت نیست زیرا آزمایش دقیقی جهت تشخیص این بیماری وجود ندارد، علائم این بیماری مشابه بیماریهای دیگر است و ایجاد کامل علائم، مدت زمان زیادی طول می کشد. اما جهت تشخیص مجموعه ای، از اخذ شرح حال، معاینات بالینی ، عکسبرداری و تستهای آزمایشگاهی کمک کننده می باشند.

روشهای زیادی جهت درمان این بیماری وجود دارد.منظور از درمان تسکین و کاهش درد، کاهش تورم ، کاهش یا توقف روند تخریب مفاصل ، کمک به ایجاد احساس بهتر در فرد و حفظ فعالیت او می باشد.

آموزش بیمار، برخورد و اقدامات صحیح خود بیمار با مشکلاتش و گروههای حمایتی که به فرد کمک می کنند. تا اطلاعات بیشتری در ارتباط با نحوه درمان، چگونگی انجام فعالیتهای بدنی و استراحت را داشته، نحوه بیان مشکلاتش را پیدا کند.

این برنامه ها به بیمار کمک می کنند تا نکات بیشتری را در ارتباط با بیماری خود و نحوه کاهش درد، احساس کنترل بیشتر بر بیماری، اعتماد به نفس و داشتن یک زندگی فعالتر، بیاموزند. درمانهایی که جهت بهبودی این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند شامل تغییر در روش زندگی، داروها، جراحی ، مراجعات منظم به پزشک و روشهای درمانی جایگزین یا تکمیلی می باشند.

از کارهایی که می توان جهت درمان این بیماری استفاده نمود تغییر در روش زندگی است که شامل ایجاد تعادل بین میزان فعالیت و استراحت ، مراقبت از مفاصل کاهش استرس های روانی، استفاده از یک رژیم غذایی سالم می باشد. 

از داروها برای کاهش درد ، تورم و توقف روند بیماری به سمت بدتر شدن استفاده می شود. دارویی که پزشک تجویز می کند براساس سلامت عمومی بیمار، شدت بیماری و اینکه بیماری تا چه اندازه شدید خواهد شد و مدتی که باید بیمار دارو بگیرد و اینکه دارو تا چه اندازه کارایی داشته و عوارض جانبی آن چه می باشد، خواهد بود.

جراحی: روشهای جراحی زیادی جهت درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. از این روش جهت تسکین درد، کمک به عملکرد بهتر مفاصل و عملکرد بهتر فرد در فعالیتهای روزمره خود استفاده می شود.

مراجعات منظم به پزشک : بسیار مهم است اینکه آیا بیماری شدیدتر شده و آیا دارو کمک کننده بوده است، عوارض جانبی داروها ظاهر شده اند و در صورت نیاز داروها را عوض نماید. اقداماتی که ممکن است نیاز به انجام آن شود شامل: آزمایش خون، ادرار و عکسبرداری می باشد.

روش درمانی جایگزین : گاهی اوقات از رژیمهای غذایی خاص ، ویتامینها و سایر روشهای دیگر جهت درمان روماتیسم مفصلی استفاده می شود. بعضی درمانها به کاهش استرس بیمار کمک می کند. بسیاری از این روشها بی ضرر می باشند و اما باید گفت که این روشها بطور کامل و دقیق مورد بررسی قرار نگرفته اند لذا قبل از استفاده از آنها حتماً باید با پزشک مشورت شود

منبع:سایت روز

روماتیسم بیماری هزار چهره

روماتیسم چیست

روماتیسم بیماری ای است که در آن مفاصل متورم شده و دچار التهاب و درد می شوند. در گذشته های دور تصور می شد فقط افرادی که در نقاط مرطوب زندگی می کنند دچار این عوارض می شوند ولی امروزه در همه جا این بیماری دیده شده. براساس بررسی های علمی، وجود بیش از ۱۰۰نوع بیماری روماتیسمی با علائم متفاوت در دنیا به اثبات رسیده است. این بیماری ها براساس محل و نوع درگیری بافت یا ارگان بدن، نام و علائم متفاوتی دارند و بالطبع درمان های خاص خود را می طلبند. 

هیچ نقطه ای از بدن از هجوم بیماری های روماتیسمی در امان نیست، چون این بیماری ها با اختلال در روند سیستم ایمنی بدن بروز و شیوع پیدا می کنند. هرجا که سیستم ایمنی بدن نفوذ داشته باشد بیماری های روماتیسمی نیز ورود پیدا کرده و موجب بروز علائم بیماری فرد می شوند.

فقط مفصل درگیر نیست!

لزوما هر بیماری روماتیسمی با درد مفاصل آغاز نمی شود و گاهی از سایر ارگان ها مانند پوست، چشم، قلب شروع می شود و علائم متغیر می شوند.

نکته مهم این است که تمام این بیماری ها قابل درمانند و اگر مراجعه به پزشک زودتر صورت گیرد، روزنه های امید بسیار بیشتر است و خوشبختانه امروزه این توان درمانی در کشور وجود دارد. نقش وراثت و عامل ژن در ایجاد بیماری بسیار دخالت دارد.

خیلی از بیماری های روماتیسمی نقش وراثت دارد و با شناسایی افرادی که با این زمینه درگیر بیماری شده اند به آنان گوشزد می کنیم که خانواده خود را نیز برای بررسی ارجاع دهند. از جمله این بیماری ها «بیماری لوپوس» و بیماری «پسوریازیس» یا در اصطلاح «داء الصدف» که موجب پوسته ریزی صدفی شکل نقاط مختلف پوست بدن می شود. این یک نوع بیماری پوستی است که در ۲۰درصد موارد می تواند در ایجاد علائم روماتیسم مفصلی نقش اثرگذاری داشته باشد. بیماری «روماتیسم ستون فقرات» نیز جزء این دسته از مشکلات است.

با بررسی ژن در آزمایشگاه نه تنها به تشخیص قطعی بیماری پی خواهیم برد بلکه می توانیم حتی با شناسایی نوع ژن، علائم و پیش زمینه های علامتی بیماری را در تک تک افراد دارای آن ژن مشخص و معین کنیم. همچنین عوامل محیطی از جمله عفونت ها نقش موثری در بروز اینگونه بیماری ها دارند. متخصصان و پژوهشگران معتقدند، عوامل میکروبی و عفونت ها با نفوذ در سیستم ایمنی بدن قادر به ایجاد انواع اختلالات و بروز بیماری های روماتیسمی هستند و همچنین در یک زمینه ژنتیک منــاسـب، عوامل محیطی و فرصت طلب می تــوانند به ایجــاد یک بیماری روماتیسمی دامن بزنند.

---

هشدار به سیگاریها!

یکی از مهم ترین عوامل بروز بیماری های روماتیسمی به خصوص آرتریت روماتوئید، مصرف سیگار و دخانیات است.

از سوی دیگر، روماتیسم های ستون فقرات نیز با مصرف سیگار به شدت علائم بد و دردناکی در افراد مبتلا ایجاد می کنند . اگر کسی قصد هدیه دادن سلامت به خود و خانواده را دارد و اگر فردی در خانواده دچار بیماری های روماتیسمی است به شدت تاکید می کنم از سیگار و دخانیات بپرهیزد.

یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در اینگونه بیماری عوامل تنش زای محیط، اضطراب و استرس است. برخی از روماتیسم ها با عوامل روحی و حتی استرس ها در ارتباط بسیار نزدیکی هستند. به عنوان مثال بیماری پسوریازیس با استرس بسیار تشدید می شود. بهتر است بگوییم استرس برای برخی از بیماری های روماتیسمی نقش بنزین را دارد.

استرس باعث ترشح موادی در خون می شود، این مواد باعث تحریک سیستم ایمنی شده و بدین طریق علائم بیماری در فرد شدت پیدا می کند.

در چه کسانی شایع تر است

بیماری های روماتیسمی هزار چهره اند و در هر نقطه و ارگان بدن می توانند اثر بگذارند و چهره خود را نمایان کنند. این بیماری ها در زنان شایع تر از مردان است. ولی برخی از انواع آن مثلا روماتیسم ستون فقرات در مردان شایع تر است ولی از آنجایی که اختلالات سیستم ایمنی در خانم ها شایع تر است بیماری های روماتیسمی و حتی آرتروز در این جنس از افراد بیشتر دیده می شود مثل آرتریت روماتوئید، لوپوس و آرتروز.

شیوع روماتیسم از نوزادی تا کهنسالی گزارش شده است اما در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد حتی در جنین داخل رحم مادر نیز این بیماری ها گزارش شده است و فرم های خاصی از روماتیسم نوزادی و جنینی وجود دارد. درخصوص ورزش کردن باید گفت، کسانی که یک روز درمیان هر دفعه کمتر از ۳۰دقیقه ورزش می کنند باید پیه خیلی از بیماری ها را به تن خود بمالند؛ فشارخون، دیابت، سکته، دردزانو، چاقی و...

نام سارکوئیدوز را شنیده اید؟

بیماری سارکوئیدوز هم یک بیماری روماتیسمی است اما اغلب ریه ها را درگیر خود می کند و موجب خشکی بافت ریه می شود. بیماری سارکوئیدوز به ترتیب چشم ها، پوست، ریه و مفاصل را درگیر خود می کند و باید برای درمان آن با مشورت متخصص مربوطه وارد عمل شد. سارکوئیدوز ریوی با تنگی نفس و سرفه خودنمایی می کند.

ارتباط بیماری های پوستی و مفصلی

شایع ترین نقطه ای از بدن به جز مفاصل و ستون مهره ها که درگیر روماتیسم می شود، پوست است. شاید بتوان گفت، اولین بروز علائم روماتیسمی از ناحیه پوست است و حتی اولین بروز آن با مشکلات پوستی و مقاومت به درمان های دارویی، همراه است. پوست، کلیه ها، ریه، مغز، چشم ها از خطر روماتیسم در امان نیستند. بسیاری از افرادی که دچار قرمزی یک طرفه چشم می شوند و تاری دید می گیرند و کم کم بهبود پیدا می کنند و بعد از مدتی دوباره دچار این علائم می شوند در معرض روماتیسم هستند. در این افراد می گوییم این عارضه اولین علائم خود را از ناحیه چشم آغاز کرده است.

اینجا هم چاقی دردسر است!

باید به همه توصیه کرد چاقی ها و بزرگی شکم را موردتوجه قرار دهید؛ چربی جلوی شکم مانند یک غده درون ریز، موادی به داخل بدن ترشح می کند. وقتی بدن انسان به یک وزنی عادت کرد دیگر تغییر آن شرایط دشوار خواهد بود. برای پیشگیری از روماتیسم چنداصل را فراموش نکنید؛ تغذیه مناسب، مصرف غذاهای دریایی به خصوص ماهی و مصرف امگا۳ به خصوص در بیماران مبتلا به لوپوس و روماتیسم ستون فقرات و پسوریازیس. امگا۳ حتی جزو درمان ها هم محسوب می شود و نه تنها قادر به پیشگیری از روماتیسم است بلکه به درمان هم کمک می کند البته ترکیب جدیدی به نام کریل اویل  که ۳۰برابر امگا۳ قوی تر است، سیستم ایمنی بدن را تعدیل می کند.

چند نکته درمورد دردهای عمومی زانو و مفاصل

در مراقبت از مفاصل و زانو باید توجه داشت که نشستن روی دو زانو یا حتی چهارزانو، استفاده نکردن از دستشویی فرنگی یا همچنین بالا و پایین رفتن از سربالایی، مثل کوه یا پله عوامل خطرساز سلامت مفاصل زانو محسوب می شود. فراموش نکنیم که در کوه پیمایی و بالارفتن از پله ها، بیشترین آسیب به مفاصل زانو هنگام پایین آمدن رخ می دهد. درخصوص ورزش در باشگاه های بدنسازی باید دقت کرد که هر ورزشی باید زیرنظر مربیان دوره دیده و باتجربه انجام شود.

حتی اگر کمردرد ندارید ولی می خواهید کمر سالمی داشته باشید از این ۵ وضعیت پرهیز کنید

1ایستادن طولانی در یک وضعیت 

۲ نشستن طولانی در یک وضعیت

۳ حرکت های چرخشی ناگهانی

۴ انجام کار سنگین به تنهایی

۵ خم شدن با کمر خمیده (دولا شدن با کمر خمیده)

همچنین به گودی کمر خود توجه کنید، زیرا بزرگی شکم موجب گودی کمر می شود و همچنین ایستادن های نامناسب درخصوص زانوها توصیه نمی شود. با یک توصیه ساده به فکر سلامت زانوهایتان بیفتید؛ به صورت ایستاده پاهای خود را جفت کرده و ببینید فاصله بین دو زانو چقدر است. اگر این فاصله از ۳ انگشت بیشتر بود به خصوص در خانم ها و دخترخانم ها باید به پزشک مربوط (ارتوپد) مراجعه کنند.

چطور باید پیشگیری کرد؟

نکته مهم دیگر، اینکه سیگار و دخانیات را از زندگی خود دور کنید. سیگار برخی از روماتیسم ها را به وجود می آورد و برخی را با علائم شدیدتر نشان می دهد. مصرف ویتامین D در رژیم غذایی بسیار مهم است و همچنین درخصوص عفونت حساس باشید. مصرف غذاهای خارج از منزل مثل سالاد و غذاهای غیربهداشتی و تنقلات می تواند به انتقال عفونت ها دامن بزند، پس غذای سالم مصرف کنید تا دچار عوارض بیماری های روماتیسمی نشوید.

باید دانست سرما و رطوبت واکنش های التهابی را بیشتر می کند ولی نقشی در ایجاد روماتیسم ندارد ولی موجب درد در افراد مبتلا به بیماری های روماتیسمی می شود. درخصوص روماتیسم قلبی که به دلیل پیگیری نکردن مناسب درما ن های آنتی بیوتیکی، گلودردهای چرکی رخ می دهد پس باید گفت، این عارضه با بیماری های روماتیسمی متفاوت است و سال هاست که به دلیل توجه به درمان های دارویی، عفونت های استرپتوکوکی تقریبا تحت کنترل درآمده است.

در چه کسانی ایجاد می شوند؟

برخی اوقات داروها در ایجاد این بیماری ها نقش دارند و گاهی برخی موادغذایی می توانند علائم شبه روماتیسم را ایجاد کنند. اثر یکی از عوامل محیطی خیلی مهم که به صورت عینی در سال ۱۹۸۱ در اسپانیا گزارش شد، به دنبال مصرف نوعی روغن بود. ۲۰ هزار نفر در آن سال به دلیل مصرف نوعی روغن آلوده دچار بیماری «اسکلرودرمی» که نوعی بیماری پوستی بوده و موجب سفتی پوست می شود، شدند. ب

ی شک تغذیه در بروز یا پیشگیری از بیماری های روماتیسمی نقش اساسی دارد. افرادی که فقر مصرف غذاهای دریایی و ماهی را دارند در برابر ایجاد این بیماری ها بسیار مستعدتر از دیگران هستند. کمبود ویتامین D زمینه ساز بسیاری از روماتیسم ها از جمله آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و... است. ۶۰درصد مردم کشورمان و بسیاری از کشورهای دنیا دچار فقر ویتامین D و کمبود این ویتامین وابسته به نور خورشید هستند، ولی باید دانست با مصرف غذاهای دارای آن یا قرار گرفتن در برابر نور مستقیم روزانه خورشید با مصرف فراورده های دارویی حاوی ویتامین D و کلسیم می توانیم از انواع روماتیسم پیشگیری کنیم.

نباید فراموش کرد ضربه ها نیز در ایجاد برخی از بیماری های روماتیسمی یا تشدید آن موثرند. به عنوان مثال در بیماری «بهجت» یا بیماری «پسوریازیس» هرگونه ضربه موجب تشدید علائم می شود. در افرادی که دچار بیماری بهجت شده اند اگر سوزن به یکی از نقاط بدن آنها وارد شود با علائمی چون تورم و التهاب آن ناحیه می توان به اثر عوامل محیطی مانند ضربه در تشدید این بیماری پی برد. مبتلایان به بهجت در پی هرگونه عمل جراحی به عنوان مثال جراحی چشم، مفصل و... دچار علائم شدید تورم و التهاب در ناحیه مربوطه می شوند و این به دلیل پاسخ سیستم ایمنی بدن به عوامل محیطی از جمله ضربه یا جراحی است. در پسوریازیس ضربه موجب جدا شدن سریع تر ضایعات پوستی فرد میشود

منبع:آفتاب

 

پرخوري عصبي

·         پر خوری عصبی ((bulimia nervosa نوعی اختلال در غذا ذخوردن است که با پر خوری وبه دنبال آن،رفتار هایی موسوم به «پاکیازی مزاج» (purging) شناخته می شود.در نوع شایع تر بیماری که در بیش از 75% مبتلایان دیده می شود استفراغ عمدی،گرسنگی؛استفاده از مسهل،تنقیه،داروی مدر وانجام ورزش به مقدار زیاد وجود دارند.بیمار مقدار زیادی غذا می خورد وکنترلی بر این مقدار ندارد ونمی تواند جلوی پر خوری خود را بگیرد ودر عین حال با رفتار های جبرانی عود کننده،مانند ایجاد استفراغ عمدی،استفاده مفرط از مسهل ها،داروهای ادرار آور،گرسنه ماندن وانجامن زیاد ورزش سعی در جلوگیری از افزایش وزن خود دارد که این امر موجب کاهش وزن وی می شود.

·         واژه ی bulimia nervosa نخستین بار به وسیله روان پزشک انگلیسی،جرالد روسل در سال 1979 ابداع وتوضیح داده شد.

·         بیماری پورخوری عصبی بادوره های عود کننده ی پرخوری(دریک دوره ی زمانی ثابت) و عدم کنترل بر مقدار خوردن غذا شناخته میشود.( به نحوی که فرد در هنگام فرارسیدن دوره ی پرخوری احساس میکند قادر به متوقف نمودن غذا خوردن یا کنترل آنچه می خورد ومقدار غذایی که می خورد نیست) سپس،مرحله رفتار های نامتناسب وعودکننده ی جبرانی برای پیشگیری از افزایش وزن فرا می رسد. این رفتارها عبارتنداز:

ایجاد استفراغ عمدی،سوء مصرف داروها وترکیبات مسهل ومدر یا سایر داروها،گرسنه ماندن طولانی وانجام ورزش مفرط و بی دلیل،بر ارزیابی فرد از خود تاثیر می گذترد.این نشانه ها حد اقل 2 بار در هفته ایجاد میشوند ولااقل 3 ماه ادامه می یابند.

·         اختلال پر خوری عصبی منحصرا در طول دوره های بی اشتهایی عصبی بروز نمی کند.پرخوری عصبی بر 2نوع است:

o         پرخوری عصبی نوع ((پاکسازی مزاج))(purging type) که در آن، بیمار سعی می کند با ایجاد استفراغ عمدی، مثلاً از طریق تحریک حلق، یا خوردن داروهای استفراغ آور (مانند شربت ایپکا)، یا مصرف ترکیبات و داروهای مسهل، یا خوردن داروهای مدر و یا با استشمام بوهای بد و زننده، یا ازطریق تنقیه، غذاهای خورده شده را از بدن خود خارج نماید.

o         پرخوری عصبی نوع ((غیر پاکسازی مزاج)) (non – purging type) که در آن، بیمار با انجام ورزش های شدید و مفرط یا گرسنه ماندن طولانی به دنبال پرخوری سعی در از بین بردن کالری های مصرف شده دارد.

این نوع پرخوری عصبی تقریباً در 6 تا 8 در صد موارد دیده می شود.

·         بیماری پرخوری عصبی، اغلب در 13 تا 20 سالگی دیده می شود و تشخیص آن در مقایسه با بی اشتهایی عصبی دشوارتر است زیرا وزن مبتلایان به آن معمولاً در حد میانگین وزن متوسط یا کمی بالاتر از آن حفظ می شود. حملات بیماری در نوع شدید، ممکن است چند بار در روز تکرار شوند و عوارض زیر را به دنبال داشته باشند:

o         بازگشت (ریفلاکس) مزمن اسید معده به مری پس از خوردن غذا

o         کم آبی بدن و کمبود پتاسیم خون در اثر استفراغ مکرر

o         عدم تعادل الکترولیتی که می تواند منجر به بی نظمی ضربان قلب (آریتمی)، ایست قلبی و حتی مرگ شود.

o         التهاب مری (ازوفاژیت)

o         آسیب دیدگی دهان در اثر وارد کردن مکرر انگشت یا بعضی اشیا برای ایجاد استفراغ عمدی

o         زخم معده یا اثنی عشر

o         پوسیدگی شدید دندان ها، ساییدگی مینای دندان ها و تورم غدد بزاقی که همگی در اثر تماس مکرر دندان ها با اسید معده ایجاد می شوند.

·         در بیماران مبتلا به بولیمی احتمال ابتلا به اختلال های عاطفی، مانند افسردگی، افکار خود ملامت کننده یا اضطراب عمومی یا وابستگی به مواد مخدر بیشتر است. معمولا غذاهایی که بیمار در دوره ی پرخوری روانی می خورد ارزش تغذیه ای چندانی ندارد و بیمار می داند که این پرخوری، غیر طبیعی است و از اینکه نمی تواند جلوی آن را بگیرد در هراس است.

·         بین صفر ½ درصد از افراد مذکر و 3/0 تا 4/9 درصد در افراد مونث مبتلا به پرخوری عصبی می شوند.

·         اختلالات غذا خوردن در افرادی که به دلیل شغل شان نیازمند داشتن اندامی لاغر و متناسب هستند (مانند رقصنده ها، ژیمناست ها، مدل ها، دونده ها و قایق ران ها) شیوع بیشتری دارند.

·         پرخوری عصبی در سفید پوست ها شایع تر است.

·         درمان پذیرفته شده ی عمومی برای پرخوری عصبی وجود ندارد. تعدادی از محققان، ارتباط حقیقی یا فرضی میان ایت بیماری و اختلالات خلقی را مطرح کرده اند و از این رو، استفاده از داروهای سه حلقه ای ضد افسردگی، مهارکننده های مونوآمینو اکسید از (MAOI)، میانسرین،فلوگزتین، کربنات لیتیوم، نومیفنسین، ترازودون و بروپروپیون را برای درمان پرخوری عصبی پیشنهاد می نمایند.

تعدادی از پژوهشگران نیز به دلیل مشاهده ی ارتباط میان پرخوری عصبی و اختلالات تشنجی، درمان با داروهای ضد صرع و تشنج، مانند فنی توئین، کاربامازپین و الپروئیک اسید را توصیه می کنند. ترکیبات مهارکننده تمایل به غذا، الکل، کوکایین و تر یاک، مثل توپیرامات و نیز ترکیبات ضد تریاک مثل نالوکسون و ناتروکسون نیز مورد استفاده قرار گرفته اند. بعضی از محققان گزارش کرده اند که درمان افراد مبتلا به پرخوری عصبی در مراکز بستری مبتلایان به اختلالات اعتیادی موثر واقع شده است.

·         نتایج امیدوارکننده ای در استفاده از رفتار درمانی مناظره ای (dialectical behavioral therapy) به ویژه در افراد مبتلا به اختلال غذا خوردن و پر خوری عصبی مشاهده شده است.

 

نویسنده دکتر مهدیس هاشمی 

روماتیسم مفصلی چیست

vروماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب مفصلشود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد. این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.روماتیسم زانو که امروزه یکی ازبیماری های شایع می باشد نوعی از روماتیسم مفصلی است . در بیمارانی که به علت روماتیسم زانو  زانو رنج می‌برند، آنتی‌بادی‌ها بر علیه غشای پوشاننده سطح مفصل که "سینوویوم" نام دارد، ساخته می‌شود. در نتیجه، در داخل و اطراف مفصل زانو التهاب ایجاد می‌شود. به مرور زمان این التهاب باعث آسیب‌دیدگی مفصل زانو و سطوح مفصلی و نیز ساییدگی سر استخوان‌هایی که در مفصل زانو قرار دارند، خواهد شد و نیاز به درمان رماتیسم زانو می باشد.

 

 

علت رماتیسم مفصلی چیست

بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند.

گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند.

سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.

بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخواناطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند

منبع:ایران ارتوپد

 

 

نسخه‌ای برای دردهای مفصلی

بیماری‌های مفصلی در طب سنتی به ۵ دسته عمده تقسیم می‌شود و متخصصان ۵ علت اساسی را برای آن برمی‌شمارند.

 بیماری‌های مفصلی در طب سنتی به ۵ دسته عمده تقسیم می‌شود و متخصصان ۵ علت اساسی را برای آن برمی‌شمارند.
 

درد مفصل، آرتروز، دیسک کمر جزو بیماری هایی است که افراد زیادی را درگیر کرده است و بعضی از بیماران از درمان و توصیه های ورزشی بی نتیجه شکایت می کنند. اگر شما یا اطرافیانتان جزو این بیماران هستید و درد دوباره به سراغتان آمده است و قصد دارید خود را برای جراحی آماده کنید پیشنهاد می کنیم این مطلب را بخوانید. 

با تقسیم بندی انواع بیماری های مفصلی در 5 گروه به علایم و درمان این بیماری ها اشاره می کند. در صورت مشاهده هر یک از این علایم بهتر است به جای به کار بستن توصیه اطرافیان به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 
بیماری های مفصلی در طب سنتی به 5 دسته عمده تقسیم می شود و متخصصان 5 علت اساسی را برای آن برمی شمارند. وی با بیان این مطلب می افزاید:
 
دسته اول دردهای مفصلی ناشی از غلبه خلط خون است و به درد مفصل دموی شناخته می شود.
 
در این بیماران احساس درد همراه با ورم و تغییر رنگ مفصل به قرمزی دیده می شود و مفصل گرم است. نبض این بیماران قوی است. این بیماری بیشتر در سنین نوجوانی و جوانی که تولید خون بیشتر است و همچنین در فصل گرم سال دیده می شود.برای درمان این بیماران حجامت یا فصد مفید است و در کنار آن مصرف مواد خوراکی و دارویی که حرارت بدن را کاهش دهد، توصیه می شود.
 
دسته دوم بیماری های مفصلی ناشی از افزایش صفراست.
 
در این بیماری مفصل ورم مختصری دارد، گرم است و رنگ آن قرمز مایل به زرد است.این بیماری به طور عمده در افراد گرم مزاج و در فصل گرم سال دیده می شود و بیشتر در سنین جوانی شیوع دارد.
 
دسته سوم از بیماری های مفصلی که بیشتر در جامعه ما دیده می شود، بیماری های ناشی از افزایش خلط بلغم است.
 
در افرادی که درد مفصل ناشی از بلغم دیده می شود ، مفصل متورم، سفیدرنگ و هنگام لمس سردی آن محسوس است. در این بیماران خوردن مواد غذایی با مزاج سرد به سردی مفصل می افزاید. این افراد وقتی در معرض سرما قرار می گیرند، احساس درد بیشتری می کنند به عنوان مثال در فصل تابستان وقتی فرد مقابل وسایل سرمایشی قرار می گیرد، احساس درد بیشتری می کند.در این بیماران مفصل کمی سنگین است و درد آن عمقی است یعنی برخلاف دردهای مفصل صفراوی که در سطح احساس می شود، درد این افراد عمقی و در مفصل پخش می شود.
 
برای درمان باید این بیماران غذاهایی با مزاج گرم مصرف کنند. نخودآب که شامل نخود، گوشت کبک یا بلدرچین همراه با کمی ادویه پخته شده، غذای مناسبی است که به این بیماران توصیه می شود.وی می افزاید: به طور کلی برای دفع خلط اضافه در بدن بیماران باید از غذا و داروهای ممزج و مسهل استفاده کرد تا خلط به راحتی دفع شود زیرا در شرایط عادی خلط قوام و غلظت مناسب برای دفع را ندارد و باید به اصطلاح پخته شود تا به غلظت مناسب برای دفع برسد. علاوه بر این مالیدن روغن های گیاهی با مزاج گرم ازجمله بابونه و بادام تلخ به تسکین درد کمک می کند.
 
دسته چهارم از بیماری های مفصلی به دلیل غلبه خلط سوداست. در این افراد به دلیل افزایش این خلط، مفصل ورم مختصری دارد و احساس سنگینی مفصل کمتر از افراد بلغمی و دموی است، رنگ مفصل مایل به تیرگی است و این افراد باید از خوردن سردی و قرار گرفتن در معرض سرما، خودداری کنند.
 
در افرادی که مشکل مفصل سوداوی دارند علاوه بر افزایش خلط در مفصل عواملی از قبیل مشکلات روحی و روانی باعث افزایش درد می شود. علایمی از قبیل وسواس فکری، بدخوابی و خواب های آشفته نیز معمولا در این افراد دیده می شود و پزشک متخصص این افراد را از مصرف غذاهایی با مزاج سرد منع می کند.
 
باید از غذا و داروی مناسبی برای دفع خلط از مفصل استفاده کرد؛ علاوه بر این انجام فصد به خروج صفرا کمک می کند.نوع پنجم درد مفصل ناشی از افزایش باد یاریح است. فردی که درد مفصل دارد معمولا از درد چرخشی در مفصل ها گله مند است یعنی گاهی یک مفصل و زمانی مفصل دیگر دردناک است. احساس سنگینی ندارد بلکه نوعی کشش را در مفصل احساس می کند.
 
درمان این نوع از درد مفصل مشابه مفصل افراد بلغمی است زیرا باد از بلغم تولید می شود.دکتر اسماعیلی با اشاره به این که یک سری درمان های مشترک برای دردهای مفصلی وجود دارد که از جمله آن می توان به مصرف سکنجبین اشاره کرد، می افزاید:سکنجبین اگر زیاد ترش نباشد، دردهای مفصلی را تسکین می دهد.
 
سورنجان نیز چه به شکل خوراکی و چه با استفاده موضعی به تسکین درد کمک می کند. البته مصرف خوراکی آن باید با مشورت پزشک طب سنتی انجام شود.وی با اشاره به این که بیماری هایی مانند روماتیسم، آرتریت، سیاتیک و... نیز در طب سنتی در همین 5 گروه از بیماری ها تقسیم بندی می شود، می افزاید: این بیماری ها برحسب علایم درمان خاص خود را دارد. به عنوان مثال اگر فردی دچار روماتیسم باشد. براساس این که کدام خلط باعث بیماری شده است، درمان خاص خود را دارد.
 
در بیشتر موارد بیماری های روماتیسمی در واقع علایم دموی و صفراوی دارد یعنی گرم است، ورم دارد، قرمز می شود و بیمار گاهی تب می کند و یا در بیماری آرتروز علایم سردی دیده می شود اما در هر صورت باید طبیب وضعیت بیمار را با دقت بررسی و درمان خاص را تجویز کند.دکتر اسماعیلی می گوید: دیسک کمر و سیاتیک نیز در این تقسیم بندی جا می گیرد.
 
سیاتیک در طب سنتی به «عرق النساء» معروف است. عرق النساء رگی است که از کمر شروع می شود و از پشت پا تا پنجه می آید.امروزه بیشتر دردهای سیاتیکی به دلیل افزایش سوداست البته نوع بلغمی نیز دیده می شود. انجام فصد و داروهای خاص به پاک سازی سودا در بدن کمک می کند.
بسیاری از بیماران، با تشخیص و درمان مناسب در طب سنتی دیگر نیازی به عمل ندارند.
 
 برای بهبود دردهای مفصلی روش های درمانی دیگری نیز وجود دارد. از جمله این روش ها گذاشتن یخ روی مفصل است. در انواع دردهای مفصل دموی و صفراوی که گرم است گذاشتن یخ مسکن خوبی است، اما در انواع بلغمی، سوداوی وریحی این کار مضر است.روش دیگری که به افراد توصیه می شود استفاده از آب درمانی، استخر، سونا و جکوزی است.
 
 قدم زدن در آب در بهبود درد مفصل سوداوی مفید است زیرا مفصل این افراد خشکی دارد و آب استخر اگر گرم باشد به تسکین درد کمک می کند اما اگر آب سرد یا هوای استخر مناسب نباشد، وضعیت بیمار بدتر می شود.به افرادی که دچار درد مفصل بلغمی هستند نیز توصیه می شود از سونای خشک استفاده کنند.
 
چند توصیه در انجام فعالیت های فیزیکی
 
معمولا افرادی که دچار دردهای مفصلی به خصوص انواع سرد مانند بلغمی، سوداوی و ریحی هستند، نیازی به کاهش فعالیت و استراحت مطلق ندارند. ممکن است در انواع دموی و صفراوی کاهش حرکت مناسب باشد.
 
از آن جا که حرکت حرارت ایجاد می کند و در نوع دردهای مفصل دموی و صفراوی نباید حرارت بالا برود، بنابراین نداشتن یا کاهش تحرک مناسب است اما در نوع بلغمی، سوداوی و ریحی که بیشتر دیده می شود، اگر فعالیت کمتر شود در واقع حرارت بدن کاهش می یابد. وقتی حرارت بدن به ویژه در مفصل کاهش پیدا کند، وضعیت بیمار بدتر می شود.
 

بنابراین بنا به تشخیص نوع بیماری ما به افرادی که دچار درد مفصل بلغمی، سوداوی و ریحی هستند توصیه نمی کنیم که به عنوان مثال روی صندلی نماز بخوانند یا استراحت مطلق داشته باشند. این افراد باید به فعالیت روزانه خود ادامه دهند و البته از انجام فعالیت های سنگین خودداری کنند.

منبع:وبلاگ دکترفروغ

کوکسیدینی یا درد دنبالچه چیست؟

 

کوکسیدینی یا درد دنبالچه چیست؟

 

درد دنبالچه از مشکلات شایع و آزار دهنده ستون مهره است. درد دنبالچه در پایین ترین قسمت ستون مهره و زیر باسن احساس میشود و موجب اشکال در نشستن بیمار میشود.

 

آناتومی

دنبالچه یا Coccyx در انتهای پایینی ستون مهره قرار دارد و معادل دم در حیوانات است به همین خاطر به آن دنبالچه میگویند. این قسمت از ستون مهره از 5-3 مهره تشکیل شده که پشت سر هم قرار گرفته اند. بین آنها دیسک بین مهره ای قرار دارد و روی هم یک شکل مثلتی را ایجاد میکنند.

 در اغلب اوقات تعدادی از این مهره ها به هم چسبیده و یک مهره را تشکیل میدهند. شکل و اندازه دنبالچه در افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است بطوریکه ممکن است دنبالچه یک نفر از نظر اندازه 3-2 برابر دنبالچه دیگری باشد. در کسانی که دنبالچه بزرگتری دارند احتمال دردناک شدن آن بیشتر است. امتداد طولی دنبالچه دقیقا در امتداد ستون مهره نیست و معمولا به سمت جلو متمایل است. در موقع راه رفتن و خم شدن به جلو دنبالچه نسبت به بقیه ستون مهره حرکت نمیکند ولی در موقع نشستن بر اثر فشار محل نشستن، دنبالچه حدود 20 درجه به جلو خم میشود.

علائم درد دنبالچه

علامت مشخصه کوکسیدینی Coccydynia، درد دنبالچه موقع فشار مستقیم روی آن است مثلا موقعی که بیمار روی محل سفتی مینشیند دچار درد روی دنبالچه میشود. این درد معمولا با ایستادن و راه رفتن کاهش میابد. علائم دیگر عبارتند از

درد شدید و ناگهانی وقتی بیمار از حالت نشسته بلند میشود. منشا این درد به علت عملکرد عضلاتی است که به دنبالچه چسبیده اند و موقع برخاستن منقبض شده و دنبالچه را حرکت میدهند.

گاهی اوقات بیمار بر اثر نشستن روی محل سفت درد ندارد و درد در موقع نشستن روی محل نرم بوجود میاید. در این بیماران دنبالچه قابلیت تحرک زیادی دارد. در حالت معمول در هنگام نشستن روی زمین، تماس زمین با دو استخوان در دو طرف و زیر لگن به نام ایسکیوم است. در موقع نشستن روی محل نرم، به عوض اینکه نیروی از محل نشستن مستقیما به لگن خاصره وارد شود به دنبالچه وارد میشود و اگر دنبالچه فرد قابلیت حرکت زیاد داشته باشد بر اثر فشار محل نشستن حرکت کرده و این حرکت موجب درد میشود.

درد در موقع اجابت مزاج

وقتی بیمار در حالت نشسته به پشت لم میدهد درد بیشتر میشود و بیمار ترجیح میدهد در موقع نشستن بیشتر به جلو خم شود. علت اینست که موقع لم دادن به عقب فشار بیشتری به استخوان دنبالچه وارد میشود.

درد عمقی که ممکن است همیشه در ناحیه دنبالچه احساس شود.

فشار با انگشت به ناحیه دنبالچه دردناک است.

درد ممکن است به ران ها تیر بکشد

درد ممکن است در حین عادت ماهانه افزایش یابد

ممکن است فرد احساس کند محل نشستن وی ناپایدار است.

اگر بیماری مدت طولانی ادامه یابد بیمار ممکن است به علت ترس از نشستن و به علت ایستادن طولانی دچار درد در کف پاها شود. بیمار ممکن است به علت بد نشستن روی صندلی ( برای کاهش دادن درد دنبالچه) دچار کمر درد شود. کم خوابی و اضطراب و افسردگی هم میتواند از عوارض ابتلا دراز مدت به این بیماری باشد.

علت درد دنبالچه چیست؟

علت بسیاری از درد های دنبالچه نامعلوم است. بندرت ممکن است این درد به علت ضربه ( مانند زمین خوردن یا زایمان)، تحرک زیاد دنبالچه بوده و در موارد نادر عفونت، تومور یا شکستگی علت آن باشد. شیوع درد دنبالچه در زنان پنج برابر مردان است که به علت تفاوت شکل استخوان بندی لگن بین زنان و مردان میباشد.

 

دنبالچه ناپایدار و یا در رفته

این شایع ترین علت درد دنبالچه بوده و نیمی از موارد را تشکیل میدهد. در این بیماران دنبالچه نسبت به استخوان بالای آن یعنی استخوان خاجی یا ساکروم حرکت زیادی دارد و یا گاهی اوقات ممکن است کلا نسبت به استخوان ساکروم تغییر محل داده و جابجا شده باشد. به عبارت دیگر دررفته باشد. گاهی هم این جابجایی و در رفتگی در هر بار نشستن اتفاق میفتد. این وضعیت معمولا به دنبال ضربه به دنبالچه ایجاد میشود مانند زمین خوردن در حین راه رفتن و افتادن بر روی باسن، زمین خوردن در حین پایین آمدن از پله و افتادن روی پله پایینی، زمین خوردن در حین بازی ماندد اسکیت کردن.

گاهی اوقات جابجا شدن دنبالچه در حین فشار هایی که در حین زایمان به این استخوان وارد میشود ایجاد میگردد. در حین عبور بچه از کانال زایمانی، سر بچه به استخوان دنبالچه فشار وارد میکند که میتواند موجب جابجا شدن آن شود. در تمام موارد گفته شده به علت کشش زیادی که به دیسک بین دنبالچه و استخوان بالایی آن یعنی ساکروم وارد میشود و یا به علت کشش زیادی که به رباط های بین استخوان خاجی و استخوان ساکروم وارد میشود التهاب ایجاد شده و این التهاب موجب درد میشود.

 

احتمال شکسته شدن دنبالچه به دنبال ضربه بسیار کم است و تشخیص شکستگی دنبالچه در اغلب موارد غلط است. دنبالچه بطور طبیعی از چند تکه تشکیل شده و ممکن است این چند تکه بودن به اشتباه شکستگی تعبیر شود. در کسانی که با بلند شدن از حالت نشسته دچار در ناگهانی میشوند و یا در کسانی که درد آنها بدنبال زمین خوردن یا زایمان ایجاد شده است احتمال بیشتری دارد که علت درد، جابجایی یا ناپایداری دنبالچه باشد. تشخیص این حالات با مقایسه رادیوگرافی ساده بیمار در حالت ایستاده و نشسته است.

 

برجستگی استخوانی در زیر دنبالچه

در 15 درصد موارد درد دنبالچه به علت یک برجستگی استخوانی در زیر و پشت مهره های پایینی آن است. این برجستگی استخوانی معمولا از روی پوست لمس میشود. تشخیص آن معمولا با بررسی دنبالچه به توسط ام آر آی داده میشود. گاهی اوقات پوست روی این برجستگی استخوانی کمی فرو رفته است.

دنبالچه کج یا دراز

در کسانی که دنبالچه آنها نسبت به استخوان خاجی با زاویه بیشتر به سمت جلو آمده است یا بلندتر از معمول است احتمال درد دنبالچه بیشتر است.

 

کیست پیلونیدال

اینها کیست های پوستی هستند که در پوست روی دنبالچه وجود دارند. این کیست ممکن است به توسط یک مجرا به سطح پوست راه داشته باشد و معمولا حاوی مو است. وجود آن منشا مادرزادی دارد و گاهی اوقات ملتهب و عفونی میشود. در صورت عفونت، دردناک شده و بیمار درد را در ناحیه دنبالچه احساس میکند. گاهی اوقات ترشحات چرکی این کیست به پوست راه پیدا میکند. با جراحی و خارج کردن کیست مشکل بیمار حل میشود.

گاهی اوقات درد دنبالچه به علت اسپاسم و انقباض غیر ارادی عضلات کف لگن و اطراف دنبالچه ایجاد میشود. در مواردی هم ممکن است بدنبال اعمال جراحی ناحیه لگن، استخوان دنبالچه دردناک شود.

چگونه علت کوکسیدینی یا درد دنبالچه تشخیص داده شده و بیماری به چه صورت درمان میشود؟

 

تشخیص علت درد دنبالچه

پزشک ابتدا راجع به درد بیمار و خصوصیات آن با وی صحبت میکند. سابقه ضربه به محل دنبالچه و یا سابقه یک زایمان سخت ممکن است وجود داشته باشد. پزشک محل درد را معاینه میکند و ممکن است برای بررسی بیشتر از رادیوگرافی ساده و یا حتی سی تی اسکن، ام آر آی یا اسکن رادیوایزوتوپ استفاده کند.

 درمان درد های ناحیه دنبالچه

درمان این بیماری در اغلب اوقات غیر جراحی است.

اگر بیمار چاق است کاهش وزن میتواند درد وی را کم کند

پزشک معالج معمولا برای کاهش درد و التهاب در ناحیه از داروهای ضد التهاب مانند بروفن استفاده میکند.

به بیمار توصیه میشود از بالشتک های مخصوص نرم یا بادی برای نشستن استفاده کند. در استفاده از این بالشتک ها باید دقت شود محل درد در وسط بالشتک قرار گیرد تا فشار  مستقیمی به استخوان دنبالچه وارد نشود.

بیمار باید از نشستن در محل های سرد اجتناب کند. گرم کردن محل درد در بسیاری اوقات شدت درد را کاهش میدهد.

گاهی اوقات فیزیوتراپی بصورت استفاده از گرمای موضعی و یا اولتراسوند میتواند به بهبودی بیمار کمک کند.

در مواردی که درد بیمار به درمان های معمول جواب نمیدهد ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد.

 

استفاده از بالشتک برای کاهش فشار به دنبالچه

بسیاری ار  درد های دنبالچه با روش های غیر جراحی بهبود میابند. البته بهبودی ممکن است به ادامه اقدامات درمانی بمدت چند ماه نیاز داشته باشد. با این وجود درد تعدادی از بیماران حتی بعد از چند ماه درمان بهبود نمیابد. در این موارد عمل جراحی معمولا کمک کننده است.

جراحی در 90-70 درصد موارد موفقیت آمیز بوده و موجب از بین رفتن درد بیمار میشود. عمل جراحی درد دنبالچه بصورت خارج کردن کل دنبالچه است. پزشک جراح از طریق شکاف کوچکی بر روی استخوان دنبالچه آن را بطور کامل خارج میکند. با خروج استخوان دنبالچه درد بیمار در غالب اوقات از بین میرود.

بعد از جراحی بیمار یکی دو روز در بیمارستان مانده و آنتی بیوتیک تزریقی دریافت میکند. بخیه جراحی بیمار معمولا بعد از دو هفته خارج میشود

منبع:کلینیک امید.

درد استخوان دنبالچه

معمولا درد در ناحیه استخوان دنبالچه متمرکز است و به جایی انتشار نمی یابد ، اما گاهی با کمر درد یا درد باسن وکشاله ران همراه می شود

* ازعلائم دیگر همراه با این بیماری درد درزمان قاعدگی ، موقع دفع مدفوع و زمان تماس جنسی است . درد بیمار با نشستن یا بلند شدن ازحالت نشسته افزایش می یابد وچون درد با نشستن بدتر می شود رانندگی برای فرد درد ناک است

* عمده علت درد دنبالچه برمی گردد به نیمه در رفتگی های استخوان دنبالچه و عدم ثبات این استخوان و حرکت بیش از حد آن که درد ناحیه را باعث می شود.

* از علل مهم دیگر اسپاسم عضله بالا برنده مقعد است .البته بسیاری از بیماران سابقه آسیب به ناحیه را دارند.

* زایمان یکی ازعوامل ایجاد آسیب به دنبالچه است. همچنین مسافرت های مکرر به خصوص با وسائط نقلیه عمومی ازعوامل دیگراست. اما ممکن است بدون سابقه آسیب نیز درد وجود داشته باشد.

* یکی از عوامل خطر مهم دیگر همراه با درد دنبالچه چاقی است. افزایش شاخص توده بدنی ، بروز درد دنبالچه را تا ده برابر افزایش می دهد و این ممکن است به علت کاهش چرخش لگن درحال نشستن باشد .

*  درمان این بیماری  طیف وسیعی از درمان ها شامل درمان های دارویی ، فیزیوتراپی وحتی جراحی را شامل می شود. یکی از درمان های مهم ، درمان های دستی است که تحت عنوان ما نیپولاسیون  شناخته می شوند. ازجمله متخصصین پزشکی که به انجام این نوع درمان مبادرت می نمایند، متخصصین طب فیزیکی  می باشند  .

  شایان ذکراست که موضوع پایان نامه  تخصصی این جانب درمان درد کوکسی به وسیله مانیپولاسیون همراه با تزریق بود که نتایج بهتری نسبت به سایر روش ها دربرداشت .

منبع:وبلاگ دکتر شجایی

الکتروتراپی

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد 

الکتروتراپی

حرکات اصلاحی کمر

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

حرکات اصلاحی کمر

ورزش آرتروز زانو

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

ورزش آرتروز زانو

درمان دیسک کمر

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

درمان دیسک کمر

فیزیوتراپی دیسک گردن

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

فیزیوتراپی دیسک گردن

آرتروز زانو

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

آرتروز زانو