معمولاً تشخيص علت زمينه اي كمردرد به وسيله پزشك، متخصصين ارتوپدي، فيزيوتراپيست يا متخصص كايروپراكتيك صورت مي گيرد.

اغلب رسيدن به تشخيص عامل زمينه اي كمردرد و يا از نشانه هاي مرتبط با آن كاملاً پيچيده است. معمولاً تشخيص كامل از طريق استفاده از مجموعه شرح حال بيمار، معاينه فيزيكي (از جمله معاينه رفلكس هاي تاندوني) و در صورت لزوم، آزمايش هاي تشخيصي، مانند سي تي اسكن، MRI يا راديوگرافي با اشعه X صورت مي گيرد. متخصصان كايروپراكتيك، متخصصان استئوپاتي (بيماري هاي استخوان)، فيزيوتراپيست ها، متخصصان بيهوشي/ درد و متخصصان ارتوپدي يا جراحان اعصاب در تشخيص و درمان كمردرد تخصص دارند.

تحقيقات نشان داده اند كه تفاوت طول دو ساق پا به معني ابتلا به كمردرد نيست. تشخيص تفاوت بزبور بسيار ساده است: در حالي كه بر روي سطح صافي در مقابل آينه ايستاده ايد به سطح دو مفصل لگن خود نگاه كنيد. اگر سطح يكي بالاتر از ديگري به نظر مي رسد ، مجله اي در زير پاي كوتاه تر قرار دهيد و به تدريج تعداد مجله ها را زياد كنيد تا دو مفصل مزبور در يك سطح قرار بگيرند. ارتفاع مجله ها را اندازه بگيريد. 


به اين ترتيب طول تفاوت بين دو ساق پاي شما مشخص ميشود . در 90% افراد به اين ترتيب طول تفاوت بين دو ساق پا وجود دارد. همين گروه، در طول عمر خود دچار كمردرد مي شوند. تفاوت تنها يك درصدي، 8/0 سانتي متر يا بيشتر است. تشخيص محدوديت چرخش مفصل لگن به داخل نيز آسان است.

براي اين كار روي شكم بخوابيد و ساق پاها را كنار يكديگر قرار دهيد. زانوها را به اندازه 90 درجه خم كنيد به نحوي كه كف پاها به سمت سقف قرار داشته باشد. در حالي كه زانوها را در كنارهم نگه داشته ايد پاها را از هم دور كنيد. در اين حالت، قسمت پايين ساق ها به شكل V در مي آيد. از فردي بخواهيد زاويه هر ساق را نسبت به يك خط عمودي اندازه بگيرد. اين زاويه، همان زاويه هر دو ساق است. زاويه هر ساق بايد حداقل 45 درجه باشد و در صورتي كه گلف يا تنيس بازي مي كنيد اين زاويه 60 درجه خواهد بود.



بر گرفته از کتاب کمردرد