چرا در درد گردن و کمردرد نوارعصب و عضله گرفته می شود؟

بیماران اغلب با این سوال مراجعه می کنند که مگر ام آر آی برای دیدن دیسک کافی نیست. مطلب زیر به بررسی دلایل انجام نوار عصب و عضله پس از دیسک کمر می پردازد.

1. با پیشرفت تکنولوژی اطلاعات حاصل از بدن بیشتر شده است. گاهی این اطلاعات گمراه کننده است. مثلا اکثر افراد طبیعی در عکس ام آر آی بیرون زدگی یا پارگی دیسک دارند ولی این بیرون زدگی هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند. در بیمار مبتلا به دیسک کمر هم ممکن است چند دیسک بیرون زده باشد اما کاملا مشخص نیست که کدام دیسک علائم را ایجاد کرده است. با نوار عصب و عضله، عصب درگیر مشخص می شود و محل ضایعه تعیین می گردد.

2. گاهی یک دیسک برای بیمار کمردرد ایجاد می کند اما بیمار کاملا بهبود می یابد اما پس از مدتی دوباره بیمار دچار درد می گردد. تعیین این مسئله که آیا این درگیری عصبی جدید است یا قدیمی با نوار عصب و عضله انجام می شود.

3. گاهی بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد اما بعد از مدتی درد بیمار بهبود نمی یابد یا بدتر می شود، تعیین اینکه آیا دیسک جدید عامل این مشکل است یا چسبندگی عامل مشکل است یا در حین جراحی به اعصاب اسیب وارد شده با نوار عصب همراه با ام آر آی با تزریق انجام می شود

4. در بیماریهائی مثل دیابت التهاب عصبی بوجود می آید که علائم شبیه به دیسک ایجاد می کند. جراحی دیسک در این حالت نه تنها اثر ندارد بلکه بیماری را بدتر می کند. بررسی نوارعصب به افتراق این حالات کمک می کند

5. گاهی عصب در محلی غیر از کمر گیر افتادگی پیدا می کند مثلا عصب سیاتیک در لگن گیرمی افتد اما به کمر نیز تیر می کشد، نوار عصب و عضله به تعیین محل گیر افتادن عصب کمک می کند.

6. گاهی درگیری عصب خود را بصورت درد مبهم در نقطه ای دیگر نشان می دهد مثلا فشار بر دیسک خود را بصورت درد پاشنه، یا درد پشت ران یا حتی زانو نشان می دهد که نوار عصب می تواند به تشخیص کمک کند

7. نوارعصب علاوه بر محل درگیری عصب، شدت آسیب را نشان می دهد و در تصمیم گیری پزشک در اینکه بیمار را جراحی کند یا می تواند با درمانهای غیر جراحی به درمان ادامه دهد کمک می کند.



  منبع:پزشک آنلاین



حرکات اصلاحی برای گودی کمر

حرکات اصلاحی برای گودی کمر

مقدمه :

 موضوع حرکات اصلاحی چیست؟ حیطه عمل آن چه اندازه و ویژگی های عملی و حرفه ای آن کدام است؟ نسبت آن با سایر گرایشهای درمانی در طب ورزشی و علوم ورزشی کدام است؟

تعریف حرکات اصلاحی :

کلیه حرکات و فعا لیتها و روشهایی که برای رفع ضعف های جسمانی و عضلانی و ارگانیکی و هماهنگی بکار می رود ،حرکات اصلاحی نامیده می شود.

با نظر به این مطلب، حرکات اصلاحی یکی از شاخه های مهم و اساسی در تربیت بدنی محسو ب می شود، توجه به آن از هر نظر یک ضرورت است که متاسفانه تاکنون در ایران در زمینه حرکات اصلاحی که مربوط به رفع و اصلاح ضعف های جسمانی کودکان و نوجوانان می باشد تحقیقات لازم بعمل نیامده و بطور دقیق نمی توان گفت که چند درصد کودکان و نوجوانان ایرانی به ضعف پا و ستون فقرات و دستگاه گردش خون و تنفس و قلب مبتلا می باشند پس باید کوشش نمود تا معلمین و مربیان ورزش (بخصوص آنهائیکه در رابطه با آموزش و پرورش می باشند) را با علل و علائم ضعف های جسمانی آشنا نمود تا در دوران تدریس در صورت برخورد با این دانش آموزان با ارائه تمرینات آنها را از ضعف هایی که بدان دچار هستند آزاد نمایند و زمینه رشد جسمانی و روانی مناسب دانش آموزان را فراهم نمایند.

مفاهیم پایه در حرکات ا صلاحی :

حرکات اصلاحی یکی از بخشهای تربیت بدنی است که هدفش آن است که به کمک تمرینهای بدنی از ناهنجاری های جسمانی پیشگیری و در صورت بروز ، آنها را اصلاح کند و همچنین هدف این رشته تامین تندرستی، پر بار کردن ایام فراغت و لذت بخشیدن به زندگی انسان است. تندرستی یعنی کارکرد طبیعی بدن و تعامل ارگانیک بدن و روان.

اصطلاح حرکات اصلاحی را نمی توان بدون توجه به مفاهیم دیگری مانند تربیت بدنی تکاملی، تربیت بدنی انطباقی بررسی کرد زیرا هر ۳ با هم مرتبط و مکمل یکدیگرند سه اصطلاح فوق را تحت عنوان کلی تری بنام تربیت بدنی ویژه نیز بیان کرده اند. انسان مورد مطالعه در این رشته یا در شرایط طبیعی و فیزیولوژیک یا در شرایط غیر طبیعی و پاتولوژیک قرار دارد حیطه عمل گرایش تربیت بدنی ویژه، انسانی با وضعیت غیر طبیعی است که طبق تحقیقات حاصله تنها ا فراد در وضعیت بدنی طبیعی هستند پس بدین تربیت، حرکات اصلاحی به اصلاح ناهنجاریها، تربیت بدنی تکاملی به رشد و پرورش تواناییهای حرکتی و آمادگی بدنی و تربیت بدنی انطباقی به اصلاح روانی و حرکتی می پردازد.

موضوع مورد مطالعه در حرکات اصلاحی و درمانی، بررسی ضعفها و ناهنجاریهای اکتسابی سیستم اسکلتی، عضلانی و مفصلی افراد جامعه است این ناهنجاری ها عموما به دلایلی چون عادات حرکتی نامناسب، فقر حرکتی ، شرایط نامناسب محیطی بویژه در دوران کودکی و سنین رشد بروز کرده است که امکان بهبود و اصلاح از طریق حرکات جبرانی و رزشهای درمانی وجود دارد. حرکات اصلاحی برای تشخیص وضعیتهای طبیعی و غیر طبیعی، وضعیت بدنی در حالتهایی چون ایستادن ، راه رفتن ، نشستن و خوابیدن و نیز وسایل مورد استفاده چون کفش، کیف ، میز و صندلی ، اتومبیل و اخیرا رایانه ها مطالعه می شود. در گذشته بدلیل جنبه های کاربردی و سودمندی های اجتماعی این رشته، بویژه در مدارس و در سطح کودکان ، نوجوانان، جوانان و اکنون بدلیل توسعه قهرمانی و ضرورت پیشگیری و اصلاح ناهنجاری های ورزشکاران، حرکات اصلاحی پیشرفت و تحول چشمگیری یافته است این حیطه اکنون گاه به منزله حرکت درمانی نیز شناخته می شود.

پس در یک نتیجه گیری کلی موضوع مورد مطالعه در حرکات اصلاحی و درمانی بررسی «تعادل ساختار فیزیکی انسان و ارائه حرکات و توصیه هایی برای بهبود و کارایی آن» است. مسئله ای که هنوز وجود دارد این است که حرکات اصلاحی را با حرکات فیزیوتوراپی و با فعالیت های جسمی که برای ورزش معلولین و یا بیماران روانی انجام می گیرد یکی می دانند. بطور کلی استفاده از حرکات اصلاحی وقتی انجام می گیرد که کودکان از لحاظ جسمی و روانی کاملا سالم هستند ولی د رای انواع ضعفهای جسمانی و ارگانی هستند پس چنانچه به موقع، مخصوصا در مراحل رشد به این ضعفها توجه شود و از حرکات اصلاحی استفاده شود می توان چنین ضعفهایی را برطرف کرد و در بزرگسالی از شدت یافتن آنها جلوگیری کرد.

وضعیت بدنی در هنگام تمرین :

در انجام دادن تمارین حرکات اصلاحی باید به چند نکته توجه کرد: ۱- آگاهی از اثرات حرکات ۲- انتخاب بهترین و مفیدترین وسیله ۳- اراده قوی و مقاومت مداوم در اجرای حرکات

وضعیت بدنی در هنگام تمرین :

تمرین برای انواع مختلف ناهنجاری ها در حالتهای گوناگونی مثل خوابیده به شکم، خوابیده به پشت، درازکش به پهلو، نشسته، چهار دست و پا، معلق در فضا و ایستاده انجام می گیرد که در همه این تمرینها باید به موارد ذیل توجه گردد:

آشنایی با اجرای تمرینهای اصلاحی و درمانی :

هدف از تمرین، پیشگیری و توانبخشی در پی بروز ناهنجاریها و آسیبهای جسمانی و حفظ وضعیت مناسب است از این رو انواع تمرینها را می توان به جسمانی، روانی، مهارتی و حرکتی تقسیم کرد.

تمرین درمانی :

به دنبال تشخیص دقیق، امکان اقدامات تمرین درمانی فراهم می آید. از این رو مربی باید تصمیم بگیرد که چه نوع تمرینهایی برای هر فرد مناسب است. اساسا تمرین درمانی شامل موارد ذیل می شود:

ب) ایجاد ثبات و استحکام در دامنه طبیعی حرکت مفصل بوسیله خود فرد.


منبع: وبلاگ دکتر فروغ

چند نكته در مورد کمردرد

 

·         قابليت ارتجاع مفاصل بعضي از افراد بيش از حد معمول است و ممكن است بتوانند با پاهای صاف به طور كامل خم شوند. از نظر علمي به اين وضعيت، ((بيش تحركي)) (hyper mobility) گفته مي شود و به خصوص اكثر ژيمناست ها از اين ويژگي برخوردار هستند . مشاهده شده است كه اين افراد در اثر تكرار حركات شديد دچار ساییدگی مفاصل و كشيدگي بيش از حد رباط ها مي شوند.

·         فیزیوتراپی( درمان فيزيكي) در كمردردهايي كه بيش از چند هفته طول كشيده اند نقش مهمي در ايجاد تحرك و تقويت عضلات پشت و شکم و اطراف مهره ها و در نتيجه، درمان دردهاي مزبور دارد.

·         نحوه انجام فيزيوتراپي، مدت آن و وسايل مورد استفاده در آن، بر حسب هر بيمار و وضعيت بدني و سني وي متفاوت است. استفاده از سرما، گرما، لامپ هاي فرو سرخ، اولتراسوند، كشش، ماساژ، تحريك الكتريكي عصب از راه پوست (TENS) جزء برنامه هاي فيزيوتراپي است. فيزيوتراپي معمولاً زمينه را براي درمان هاي دراز مدت بعدي (مانند تمرينات ورزشی مخصوص) آماده مي كند. كشش، موجب كاهش فشار وارده بر اعصاب مي شود.

·         طب سوزنی در اثر تحريك آزاد شدن مواد شيميايي موسوم به ((آندورفين)) و ((آنكفالين)) در مغز و نخاع مسير حس درد را مسدود مي كند و در بعضي از افراد براي تسكين دردهاي ناحيه پشت و کمر موثر واقع مي شود.

·         بستن كمربند طبي ، حركات پشت و كمر را محدود مي كند و با اين كار موجب تسكين درد اين نواحي مي شود ولي پوشيدن دراز مدت آن ها موجب عدم تحرك و سفتي و خشكي كمر و پشت مي شود. بنابراين بايد هرچه زودتر فعاليت هاي معمولي را شروع كرد و از كمر بندهاي مزبور به طور طولاني استفاده ننمود.

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

علل کمردرد(3)

I10 . دردهاي ارجاعي (referred pains)

دردهاي ارجاعي به دردهايي گفته مي شود كه مركز آنها نقطه اي دورتر از محل درد قرار دارد. يكي از بهترين نمونه هاي اين نوع دردها، درد آنژين صدري يا حمله قلبي است كه گاهي در ناحيه گردن، شانه يا پشت و كمر حس مي شود.

I11 . تنگي مجراي مهره اي

در تنگي مجراي مهره اي كه ممكن است در مهره هاي گردن يا کمر يا هر دو ايجاد شود، به دليل تنگ شدگي مجراي مزبور، نخاع و اعصاب تحت فشار قرار مي گيرند. اين اختلال معمولاً در اثر افزايش سن روي مي دهد و گاهي به دليل بیرون زدگی دیسک مهره ای ، پوکی استخوان يا تومور ايجاد مي شود.

تنگي مجراي مهره اي ناحيه كمر موجب كمردرد و نيز درد احساس غير طبيعي درساق ها ، پاها و باسن ها، يا كاهش كنترل ادرار و مدفوع مي شود.

عل اصلي تنگي مجراي مهره هاي گردن، اسپونديلوز (ساییدگی) مهره هاي گردن، استخواني شدن منتشر و بيش از حد اسكلت با علت ناشناخته، يا كلسيفيه شدن رباط طولي خلفي هستند. اين بيماري در مردها شايع تر است و بيشتر از 40 تا 60 سالگي ديده مي شود. بيماري با راه رفتن اسپاستيك ، كرختي انتهاهاي فوقاني، ضعف اندام هاي فوقاني يا تحتاني يا هردو، درد ريشه اي اندام فوقانی ، تحليل رفتگي عضلاني، نقايص حسي و ناهنجاري هاي رفلكسي همراه است.

درمان، در موارد شديد عبارت است از فیزیوتراپی و استفاده از گردن بند طبی و موارد شديد بيماري نياز به جراحي دارد.

تنگي مجراي مهره اي كمري در اثر بزرگ شدگي سطوح مفصلي يا آرتروز، اسپوندیلولیستزیس، استخواني شدن منتشر و بيش از حد اسكلت با علت ناشناخته و بيماري فرسايشي (دژنراتيو) ديسك مهره اي ايجاد مي شود و معمولاً بعد از 50 سالگي روي مي دهد و در زن و مرد شيوع يكسان دارد.

اين بيماري با گرفتگي متناوب عصبي كه منجر به درد ساق ها، ضعف، گزگز و از بين رفتن رفلكس هاي تاندوني عميق مي شود همراه است. ممكن است كمر درد موجود باشد يا وجود نداشته باشد. معمولاً درد بيمار با راه رفتن تشديد و با نشستن بهتر مي شود. خم شدن به جلو درد را تسكين مي دهد و در مقابل، كشش ناحيه كمر و پشت در قسمت ران ها موجب تشديد درد مي شود. راه رفتن در سرازيري درد را افزايش و راه رفتن در سر بالايي ، درد را كاهش مي دهد. ام آر آي بهترين روش تشخيص بيماري است.

درمان عبارت است از : كاهش وزن، محدود كردن فعاليت مثلاً با استفاده از واكر و تزريق اپيدورال کورتون. در صورت شديد بودن درد، جراحي توصيه مي شود.

I12 . اسپونديلوز (spondylosis)

اسپونديلوز ، به ساييدگي ستون مهره ها گفته مي شود و بيماري بسيار شايعي است. ساييدگي مهره ها از حدود 25 سالگي به طور طبيعي آغاز مي شود و در ميانسالي تقريباً همه افراد مبتلا به آن هستند.

تحمل دائمي وزن بدن به وسيله كمر و خم شدن و چرخش مرتب آن موجب بروز اسپونديلوز كمري مي شود كه شايع تر از اسپونديلوز ساير مهره ها است. اسپوندیلوز كمر به ويژه در بين مهره هاي 4 و 5 و مهره پنجم و قسمت ابتداي استخوان خاجي شايع تر است كه موجب بروز درد سیاتیکی مي شود.

گاهي در اثر ساييدگي ، ديسك و غضروف يا سطوح مفصلي از بين مي روند. استخوان ها در حاشيه ديسك ها و سطوح مفصلي متورم مي شوند و قادر نيستند به راحتي حركت كنند. در نتيجه، سفتي ستون مهره ها بروز مي كند و ممكن است اعصاب، رباط ها و بافت هاي اطراف تحت فشار قرار بگيرند و دردناك شوند. بسياري از افراد مبتلا به ساييدگي شديد مهره ها دچار درد پشت يا كمر نمي شوند؛ در مقابل بعضي از افراد در اثر ساييدگي خفيف به درد شديد مبتلا مي شوند.

I13 . بيماري شوئرمن (Scheuermann,s disease)

بيماري شوئرمن نوعي بيماري خود محدود شونده دوران كودكي است كه از انواع بيماري هاي استخواني غضروفي نوجوانان به شمار مي آيد و مهره ها را مبتلا مي سازد. بيماري موجب كيفوز (قوز) ستون مهره ها مي شود. قسمت راس انحناي مهره هاي پشتي كاملاً سفت و دردناك است و فعاليت بدني و راه رفتن و نشستن طولاني موجب تشديد آن مي شود.

I14. نشانگان (سندرم) التهاب عضله تنشي

سندرم ميوزيت (التهاب عضله) تنشي (tension myositis syndrome;TMS) اختلالي است كه با نشانه هاي عصبي و روان تني اسکلتی و عضلانی و بيش از همه، كمردرد شناخته مي شود.

درد، سفتي، گزگز و كرختي در ناحيه پشت و كمر احساس مي شوند و ممكن است درد گردن، زانو و ساير نقاط بدن نيز وجود داشته باشند. تعدادي از محققان معتقدند كه علايم بيماري به ساير نقاط بدن تغيير محل مي دهند و همين ويژگي ، شاخص مهم آن است.

موجود نبودن علت فيزيكي شناخته شده در معاينه فيزيكي و آزمايشات و مطالعات تصوير برداري، و وجود نقاط حساس (كه بعضي از محققان تعداد آن ها را 6 نقطه حساس اصلي دانسته اند كه عبارتند از 2 نقطه در قسمت بالاي عضلات ذوزنقه اي، 2 نقطه در عضلات اطراف مهره هاي كمري و 2 نقطه در قسمت بالاي باسن ها) ، به تشخيص بيماري كمك مي كنند. اين نقاط در 99% بيماران مبتلا به سندرم مزبور وجود دارند. وجود سابقه اختلالات روان تني ديگر، مانند سندرم روده تحريك پذير و سردرد تنشي نيز به تشخيص بيماري كمك مي كند.

در بيماراني كه به سرعت بهبود نمي يابند بايد از روش هاي درمان حمايتي گروهي و / يا روان درماني استفاده كرد. بازگرداندن بيمار به شيوه زندگي طبيعي از طريق متوقف ساختن درمان هاي دستكاري مهره اي و فيزيوتراپي و برقراري فعاليت طبيعي صورت مي گيرد.

I15 . درد دنبالچه (coccydynia)

درد دنبالچه (كوكسيدينيا؛ coccydynia) در قسمت انتهاي ستون مهره ها احساس مي شود و اغلب به دنبال افتادن و يا پس از زايمان روي مي دهد، ولي در بسياري از موارد، عامل بيماري نامشخص است. در بعضي موارد، فشار دايمي مثلاً در اثر اسب سواري يا دوچرخه سواري مي تواند موجب شروع درد شود. به ندرت درد دنبالچه در اثر وجود تومور ناحيه مزبور ايجاد مي شود.

درد با يبوست شديد و در اثر اجابت مزاج تسكين مي يابد. نشستن بر روي ناحيه مبتلا موجب تشديد درد مي شود و از اين رو بايد براي نشستن، از كوسن هايي استفاده شود كه قسمت پشت آنها داراي بريدگي است و اين قسمت در ناحيه دنبالچه قرار مي گيرد (استفاده از كوسن هايي كه به شكل دونات هستند يعني قسمت مركزي آنها به شكل دايره، خالي شده است براي اين كار مفيد نيستند).

در موارد طولاني بيماري، از داروهاي ضدالتهابي و مسكن و داروهاي ضد افسردگی (مثل آمي تريپتيلين) استفاده مي شود. اغلب مسدود كردن موضعي عصب ناحيه، مفيد واقع مي شود.

I16 . تومورهاي استخواني

تومورهای استخوانی را مي توان به دو گروه ((اوليه)) (كه از خود استخوان منشاء مي گيرند) و ((ثانويه)) ( كه از نقطه اي به جز استخوان منشاء مي گيرند) تقسيم نمود. تومورهاي اوليه استخوان را مي توان به دو نوع ((خوش خيم)) و ((بدخيم)) (سرطانی) تقسيم كرد. تومورهاي خوش خيم شايع ممكن است علت نئوپلاستيك (ناشي از رشد جديد و كنترل نشده بافت)، تكاملي، ناشي از ضربه، عفوني، يا التهابي داشته باشند. نمونه هايي از تومورهاي خوش خيم استخواني عبارتند از : استئوم، استئوكوندروم، كيست آنوريسمي استخوان، فيبروديسپلازي.

تومورهاي بدخيم اوليه شامل استئوساركوم، كوندروساركوم، ساركوم يوئينگ و ساير انواع ساركوم ها هستند. ميلوم متعدد (ميلوم مولتيپل) نوعي سرطان خون است كه اغلب به شكل يك يا چند تومور استخواني تظاهر مي يابد. تومورهاي ثانويه استخوان شامل تومورهاي متاستاتيك هستند كه از ساير اعضا مانند پستان ، ريه و پروستات انتشار مي يابند. اين نوع تومورها، بيشتر، (اسكلت محوري را مبتلا مي كنند تا اسكلت ضميمه اي و تومورهايي كه از بافت نرم منشاء مي گيرند نيز ممكن است به طور ثانويه، از طريق تهاجم مستقيم، استخوان ها را گرفتار سازند. شايع ترين علامت تومورهاي استخواني، درد است ولي در بسياري از بيماران علايمي به جز يك توده بدون درد وجود ندارد. بعضي از تومورهاي استخواني موجب ضعيف شدن ساختار استخوان و شكستن آن مي شوند.

درمان تومورهاي استخواني بر حسب نوع آنها متفاوت است و از جراحي، قطع اندام، شيمي درماني، راديو تراپي تشكيل مي شود.

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

 

علل کمردرد(2)

علايم بيرون زدگي ديسك مهره اي

علايم فتق دیسک مهره ای بر حسب محل آن و انواع بافت هاي نرم گرفتار متفاوت است و مي تواند از درد خفيف يا عدم وجود درد در مواردي كه فقط ديسك، آسيب ديده است تا درد شديد و مقاوم گردن يا کمر با انتشار به نواحي مربوطه متغير باشد.

ساير علايم عبارتند از : تغييرات حسي مانند كرختي، گزگز، ضعف عضلانی ، فلج و تغيير رفلکس های تاندونی.

چنان چه فتق ديسك در ناحيه كمر باشد ممكن است به دليل تحرك عصب سیاتیک ، درد مسير مزبور نيز وجود داشته باشد. معمولاً بر خلاف درد گرفتگی عضلات كه ضرباني است يا شدت و ضعف پيدا مي كند، درد ناشي از بیرون زدگی دیسک مداوم است. ممكن است بيرون زدگي بدون درد يا با درد خفيف باشد و اين، به محل گرفتاري بستگي دارد. چنانچه ((هسته نرم)) دچار بيرون زدگي بر بافت هاي نرم يا اعصاب فشار وارد نياورد ممكن است علايمي ايجاد نشود.

به طور معمول، علايم يك طرفه هستند. چنان چه بيرون زدگي ديسك بسيار بزرگ باشد، بر نخاع يا دم اسب در ناحيه كمر فشار وارد آورد ممكن است علايم، دو طرفه باشند.

در معاينه، بالا آوردن مستقيم پا در حالي كه بيمار دراز كشيده است، ممكن است موجب بروز درد شود، هرچند كه ميزان اختصاصي بودن اين يافته كم است.

ام آر آي قادر است نخاع، ریشه های عصبی و نواحي اطراف آنها و نيز دژنراسيون و تومورهاي احتمالي و بافت هاي نرم را نشان دهد.

ميلوگرافي عبارت است از مشاهده مجراي مهره اي به دنبال تزريق ماده حاجب به داخل فضاهاي مايع مغزي نخاعي. تغيير محل ماده حاجب، ساختمان هايي را كه موجب وارد آمدن فشار بر نخاع يا اعصاب شده اند (مانند بيرون زدگي ديسك، تومورها يا خارهاي استخواني) نشان مي دهد.

از آنجا كه انجام ميلوگرافي نياز به تزريق مواد خارجي دارد، امروزه در اغلب موارد ، ام آر آی جاي آن را گرفته است هرچند كه ميلوگرافي به ويژه چنانچه همراه با سي تي اسكن انجام شود، همچنان بهترين روش براي نشان دادن ضايعات فضاگير (مثل تومورها) است.

درمان بيرون زدگي ديسك بين مهره اي

اكثر فتق هاي ديسك بين مهره اي خود به خود طي حدود 6 هفته بهبود مي يابند و نياز به جراحي ندارند.

اگر درد ناشي از بيرون زدگي ديسك يا پارگي آن، به دليل درد راديكوليت شيميايي باشد، قبل از جراحي بايد از رويكرد ضد التهابي استفاده كرد كه معمولاً در ابتدا با داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي (غیر کورتون) انجام مي شود ولي به دليل عوارض قلبي عروقي و گوارشي اين داروها در مصرف طولاني مي توان از تزريق كوروتون به فضاي مهره اي مجاور ناحيه درناك استفاده كرد. خوشبختانه امروزه روش هاي جديدي روي كار آمده اند كه به طور مستقيم بر TNF اثر مي كنند و با استفاده از آنها مي توان دردهاي مزمن و شديد مهره اي را كنترل كرد. توان بخشي، فیزیوتراپیُ داروهاي ضد افسردگی و به ويژه برنامه هاي ورزشی همگي مي توانند در كنار درمان ضد التهابي مورد استفاده قرار بگيرند.

داروهاي ضد درد غالباً در ابتدا، در زمان حاد بودن درد تجويز مي شوند تا به بيمار اجازه داده شود كه در مرحله بعدي تحت درمان با ورزش و كشش قرار گيرد.

روش هاي غير جراحي كنترل كننده درد عبارتند از :

o         استراحت در بستر و بستن کمربندطبی

o         فيزيوتراپي

o         دستكاري استخواني / كايروپراكتيك. البته ممكن است در بيماران مبتلا به بيرون زدگي ديسك، احتمال تشديد بيرون زدگي يا سندرم دم اسب، در اثر دستكاري وجود داشته باشد.

o       ماساژ درمانی

o         داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي

o         كورتون هاي خوراكي (مثل پردنيزون)

o         تزريق كورتون (كورتيزون) در فضاي بيرون سخت شامه (اپيدورا؛ epidural)

o         درمان کششی به اضافه آرام بخش و ضد درد داخل وريدي (Intravenous sedation,analgesia traction therapy ; IVSAAT)

o       کنترل وزن

o         درمان جراحي در موارد وجود نقيصه عصبي قابل ملاحظه يا عدم موفقيت روش هاي غير جراحي انجام شود. وجود سندرم دم اسب از موارد اورژانسي است كه به توجه فوري و احتمالاً عمل جراحي فشار زدايي از عصب نياز دارد.

درباره عصب سياتيك

عصب سياتيك (sciatic) قطورترين عصب بدن است و قطر آن به 2 سانتي متر مي رسد و ادامه دسته فوقاني شبكه عصبي خاجي است. اين عصب از سوراخ بزرگ سياتيك در لگن خارج مي شود و در بين استخوان ران و برآمدگي ايسكيال پايين مي آيد و در مسير قسمت پشتي ران تا نزديكي يك سوم تحتاني آن پيش مي رود و در آنجا به دو شاخه بزرگ، موسوم به عصب درشت نيي و عصب پرونئال مشترك تقسيم مي شود و نيز شاخه هاي مفصلی و عضلاني از آن جدا مي شوند.

در قسمت بالا، عصب در عمق عضله سريني بزرگ قرار دارد و سپس از ناحيه ران عبور مي كند و در اين محل با عصب جلدي پشتي ران و سرخرگ سريني تحتاني همراه است. در قسمت پايين تر، عصب سياتيك بر روي عضله دور كننده بزرگ قرار مي گيرد و به طور مايل به وسيله عضله دو سر ران قطع مي شود و سپس بر روي قسمت پشت ران ظاهر مي شود و تا حفره كشكك زانو پيش مي رود.

شاخه هاي مفصلي عصب سياتيك به مفصل ران و شاخه هاي عضلاني آن به عضلات دو سر ران و چند عضله ديگر عصب مي دهند. شاخه درشت نيي عصب سياتيك به شاخه هاي مفصلي (مفصل زانو) ، عضلاني (عضلات ساق پا ) و شاخه هاي كف پايي (كه به كف پا و انگشتان پا عصب مي دهند) تقسيم مي شود. درد عصب سياتيك ممكن است فقط به صورت سوزش خفيف يا درد مبهم حس شود و يا به حدي شديد باشد كه توانايي راه رفتن را كاهش دهد . درد عصب سياتيك اغلب در مسير ساق پا احساس مي شود و با كمر درد توام است. درد سياتيك از ناحيه باسن به ساق پا و سپس پا و انگشتان پا انتشار مي يابد.

دو دليل شايع تحت فشار قرار گرفتن عصب سياتيك عبارتند از بيرون زدگي (فتق) ديسك مهره اي و تنگي مجراي مهره اي.

همچنين ممكن است درد سياتيك در اثر آسيب ناگهاني (مثل دويدن خيلي شديد يا بلند کردن اجسام سنگین) ايجاد شود. درد سياتيك معمولاً يك طرفه و گاهي دو طرفه است.

نكته

از سال 1998 داروهاي اختصاصي و پر قدرت مهار كننده TNF ، در يالات متحده در دسترس قرار گرفتند. اين داروها در سال 2001 در درمان سياتيك در مدل هاي تجربي بسيار موثر واقع شدند. تاثير يكي از اين داروها، با نام اتانرسپت etanercept در درمان دردهاي شديد ناشي از بيرون زدگي يا پارگي ديسك مهره اي در مقالات متعدد منتشر شده است.

I6 .اسپوندیلولیستزیس(spondylolisthesis)

اسپونديلوليستزيس عبارت است از تغيير محل يك مهره يا قسمتي از ستون مهره ها نسبت به مهره زيرين خود. در اين اختلال ، مهره، مقداري به سمت جلو تغيير محل مي دهد. شايع ترين مهره اي كه مبتلا به اسپونديلوليستزيس مي شود، پنجمين مهره كمري است.

امروزه عقيده بر آن است كه نقيصه موجود در اثر شکستگی هاي كوچك ناشي از استرس كه ترميم نمي يابند و عدم جوش خوردگي مزمن آن ها روي مي دهد. اين اختلال در ورزشكاراني كه بدن آن ها دچار كشش بيش از حد و مكرر مي شود (مانند ژيمناست ها) شايع تر است.

اسپونديلوليستزيس موجب سفتي عمومي پشت و كمر و تغيير در وضعيت ظاهري بدن و راه رفتن مي شود . بدن كمي به سمت جلو خم مي شود و / يا ((لوردوز)) به وجود مي آيد و با پيشرفت بيماري راه رفتن فرد به شكل ((راه رفتن مرغابي)) در مي آيد، يعني به دليل كاهش تحرك عضلات هامسترينگ، لگن بيش از حد دچار چرخش مي شود. درمان، عبارت است از استفاده از داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي، گرمادرماني، تحريك الكتريكي، كشش مهره هاي كمر و در موارد مقاوم، تزريق اپيدورال آمپول هاي حاوي كورتون.

I7 . اسپونديلوليز (Spondylolysis)

اسپوندیلولیز نقيصه اي در قسمت بين مفصلي مهره است كه در اكثر موارد در پنجمين مهره كمري ديده مي شود ولي ممكن است در ساير مهره هاي كمري و نيز در مهره هاي پشت نيز روي دهد. 3 تا 6 درصد افراد به اين بيماري دچار مي شوند. بيماري به طور معمول در اثر شكستگي هاي ناشي از استرس روي مي دهد و با فعاليت مخصوصي مانند بلند كردن اجسام سنگين و ورزش ژيمناستيك مرتبط است و زمينه ارثي دارد.

اسپونديلوليز شايع ترين علت اسپونديلوليستزيس در كودكان است. در افراد بزرگسال، بيماري دژنراتيو ديسك (آرتروز) به طور شايع منجر به اسپونديلوليستزيس بدون اسپونديلوليز مي شود . در اين موارد، مجراي مهره اي تنگ مي شود.

I8 . بيماري اسپونديليت آنكيلوزان(ankylosing spondylitis; AS)

اين بيماري، نوعي بيماري مزمن و دردناك، به صورت التهاب مفصلي (آرتریت) استحاله اي (دژنراتيو) است كه عمدتاً مهره ها و مفاصل خاجي لگني (ساكروايلياك) را مبتلا مي سازد كه در نهايت موجب جوش خوردگي مهره ها به يكديگر مي شود.

بيماري معمولاً در افراد 15 تا 30 ساله ديده مي شود و با درد مزمن و سفتي قسمت پايين ستون مهره ها (كمر) همراه است.

اين بيماري علاج قطعي ندارد ولي با فيزيوتراپي و ورزش، توام با مصرف دارو تسكين مي يابد. داروهاي ضد درد، شامل داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي مانند آسپيرين، ايبوپروفن، ايندومتاسين و ناپروكسن موثر است.

در موارد شديد بيماري يه ويژه در ناحيه زانو و مفصل ران از جراحي استفاده مي شود. بيماري اسپونديليت آنكيلوزان ممكن است به طرف بالا پيشرفت كند و موجب سفتي مهمره هاي پشت شود و در موارد شديد با خشكي شديد و بي حركتي ستون مهره ها همراه شود. احساس درد و خشكي با ورزش و حركت كاهش و با استراحت افزايش مي يابد.

I9 . بيماري فيبرومالژي و بيماري پلي ميالژي روماتيكا(fibromyalgia and polymyalgia rheumatic)

بعضي از افراد مبتلا به فيبرومالژي ، سال ها براي تشخيص بيماري خود به پزشكان مختلف مراجعه مي كنند ولي به نتيجه نمي رسند و يا بيماري آنها به اشتباه ، بيماري ديگري تشخيص داده مي شود.

بيماري ديگري موسوم به پلي ميالژي روماتيكا وجود دارد كه با فيبروميالژي اشتباه مي شود زيرا نشانه هاي آن بسيار شبيه به فيبروميالژي است ولي درمان آن با درمان فيبروميالژي تفاوت دارد. چنانچه بيماري پلي ميالژي روماتيكا درمان نشود مي تواند منجر به عوارض شديد شود.

فيبروميالژي با دردهاي منتشر گردن، پشت، كمر، دست و پا همراه است و اغلب نقاط دردناك و حساسي بر روي مفاصل خاجي لگني، آرنج ها و زانوها وجود دارند و در آزمايشات به عمل آمده نكته خاصي يافت نمي شود و ممكن است بيماري موجب ناراحتي، افسردگي و خستگي شود.

اكثر بيماران مبتلا به فيبرومالژي دچار سردرهای میگرنی و سندرم روده تحريك پذير هستند.

بيماري پلي ميالژي روماتيكا ، نوعي بيماري التهابي عضلات و مفاصل است كه موجب درد عضلاني متوسط تا شديد، همراه با سفتي پايدار مفاصل مي شود. اغلب، تشخيص اين بيماري به دليل شباهت آن به تعدادي از بيماري هاي ديگر دشوار است. علاوه بر اين بيماري به طور معمول در معاينات فيزيكي مشاهده نمي شود. اين بيماري خيلي شايع است و يك نفر از هر 200 مرد و زن در ايالات متحده مبتلا به آن هستند. بيماري در زنان 2 برابر مردان است و ممكن است در اثر اختلال خود ايمني (كه طي آن گلبول هاي سفيد خون به لايه پوشاننده مفاصل حمله مي كنند و موجب التهاب آنها مي شوند) ايجاد شود.

علايم اصلي بيماري عبارتند از : درد و سفتي عضلات بالا زانوها، بالاي ران ها، گردن، لگن و شانه ها. خستگي، سفتي صبحگاهي، بي اشتهايي، كاهش وزن، تب و افسردگي، از علايم ديگر هستند.

فيبروميالژي و پلي ميالژي روماتيكا هر دو با درد منتشر، سفتي صبحگاهي، افسردگي و خستگي همراه هستند. براي درمان بيماري از داروهاي ضد التهاب غير استروييدي، تغذيه صحيح و ورزش روزانه استفاده مي شود.

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

علل کمردرد(1)

همان گونه كه در مبحث B ذكر شد، کمردرد علل بسياري دارد و توضيح درباره آنها در كتب مختلف تخصصي پزشكي آمده است. اما ذكر چند مورد از انواع علل كمردرد ضرورت دارد:

I1 .بيماري استحاله اي (دژنراتيو) دیسک مهره ای

شايع ترين علت استحاله (تغيير شكل) ديسك مهره اي ، ضربه هاي كوچك يا بزرگ، مانند بلند کردن ساده اجسام سنگين هستند. پس از ضربه، ديسك هاي بين مهره اي واقع در مهره ها، آب خود را از دست مي دهند و خشك مي شوند و قادر به جذب ضربه هاي وارد شده به فضاي بين مهره ها نيستند. از آنجا كه خون رساني به ديسك هاي بين مهره اي بسيار كم است، اين ديسك ها نمي توانند خود را ترميم كنند.

در انواع علامتدار، گاهي كمردرد مزمن با انتشار به ران ها، باسن ها يا كشاله ران در هنگام راه رفتن و گزگز يا ضعف زانوها وجود دارند. ممكن است همين درد (يا با شدت بيشتر) در هنگام نشستن، خم شدن، بلند شدن يا چرخيدن هم احساس شود.

اين بيماري مي تواند منجر به وضعيت ناتوان كننده مزمني شود كه تاثير منفي جدي بر نحوه زندگي فرد مي گذارد. در موارد شديد بودن درد، درمان های غیر جراحی مرسوم غالباً بي تاثير هستند، ولي در غالب موارد فیزیوتراپی مجموعه درمان كايروپراكتيك و دستكاري، دستكاري استخواني، داروهاي ضد التهاب غير استروييدي، كايروپراكتيك يا تزريق نخاعي موثر واقع مي شوند.

چنان چه درمان محافظه كارانه طي 2 تا 3 ماه موثر واقع نشود، درمان جراحي توصيه مي شود.چنانچه درد كمر يا ساق پا موجب محدوديت فعاليت عادي شود، يا در صورت وجود ضعف يا كرختي ساق پاها، مشكل بودن راه رفتن يا ايستادن، يا بي تاثير بودن درمان دارويي يا فيزيوتراپي ممكن است جراحي (غالباً به صورت ادغام مهره ها) ضرورت يابد.

I2 .پوكي استخوان (استئوپورز)

پوکی استخوان نوعي بيماري استخواني است كه احتمال شکستگی استخوان را افزايش مي دهد. در اين بيماري، تراكم ماده جامد (معدني) استخوان (bone mineral density؛ BMD) كاهش مي يابد، ساختار ميكروسكوپي استخوان از هم گسيخته مي شود و مقدار و تنوع پروتئين هاي غير كلاژن موجود در استخوان تغيير مي كند. سازمان بهداشت جهاني (WHO) پوكي استخوان در زنان را BMD كمتر از 5/2 انحراف معيار استاندارد از حداكثر توده استخواني مي داند (كه مطابق است با متوسط ميزان موجود در يك زن 20ساله سالم). پوكي استخوان بيش از همه در زنان و در سنين پس از یائسگی ايجاد مي شود كه در اين حالت به آن پوكي استخوان (استئوپورز بعد از يائسگي) مي گويند ولي ممكن است در مردان مسن و نيز در هر فرد مبتلا به اختلالات ويژه هورموني و ساير بيماري هاي مزمن يا در نتيجه مصرف بعضي داروها، به خصوص كورتون ها روي دهد كه نوع اخير را پوكي استخوان بر احتمال بروز شكستگي استخوان ناشي از شكنندگي، اين بيماري بر ميزان اميد به زندگي و كيفيت زندگي اثر چشمگيري دارد.

آيا مي توان از پوكي استخوان پيشگيري كرد ؟

مي توان از پوكي استخوان با ايجاد تغييراتي در نحوه زندگي و گاهي با مصرف دارو پيشگيري كرد و در افراد مبتلا به پوكي استخوان، درمان عبارت است از تغيير شيوه زندگي، پيشگيري از زمين خوردن و مصرف داروها (کلسیم ،ويتامين D ، بسيفوسفونات ها و چندين نوع داروي ديگر).

پوكي استخوان نشانه هاي اختصاصي ندارد و پيامد اصلي آن افزايش خطر شكستگي هاي استخواني است و اين شكستگي ها، در شرايطي روي مي دهند كه افراد سالم، به طور طبيعي در اين شرايط دچار شکستگی نمي شوند؛ از اين رو، شكستگي هاي مزبور را شكستگي هاي ناشي از شكنندگي استخوان مي نامند.

اين نوع شكستگي هاي به طور معمول در ستون مهره ها، لگن ،مفصل ران و مچ روي مي دهند.

نشانه هاي شكستگي هاي همراه با فشردگي مهره ها عبارتند از : كمردرد ناگهاني، اغلب توام با درد تير كشنده ناشي از تحت فشار قرار گرفتن عصب و به ندرت همراه با تحت فشار واقع شدن نخاع و ايجاد نشانگان (سندرم) دم اسب.

((دم اسب؛ cauda equine)) به قسمت نتهايي نخاع گفته مي شود كه در ناحيه اولين مهره كمري قرار دارد و دسته متشكل از ريشه هاي عصبي كمري، خاجي و دنبالچه اي است كه از نخاع خارج مي شوند و در مسير مجراي مهره اي خاجي و دنبالچه اي، قبل از رسيدن به سوراخ بين مهره اي هر مهره پايين مي روند.

اين مجموعه به دم اسب، شباهت دارد. در سندرم دم اسب، ریشه های عصبی قسمت پاييني كمر و قسمت مهره خاجي تحت فشار قرار مي گيرند و در نتيجه، حس در ناحيه باسن از دست مي رود، دچار ضعف ساق پاها مي شوند و رفلكس ها كاهش مي يابند و بي اختياري ادراري و مدفوعي به وجود مي آيد. چنان چه مهره هاي متعدد در اثر پوكي استخوان دچار شكستگي شوند، بدن بيمار به فرم خميده (قوز كرده) در مي آيد، قد بيمار كوتاه مي شود و درد مزمن همراه با كاهش تحرك وجود دارد.

در خانم ها، تراكم استخوان به دليل كاهش هورمون استروژن در سنين يائسگي به سرعت كاهش مي يابد. ولي در آقايان كاهش هورمون تستوسترون تاثير قابل مقايسه (ولي كمتري) بر كاهش تراكم استخوان و ايجاد پوكي استخوان دارد. در افرادي كه قبلاً در اثر پوكي استخوان دچار شكستگي شده اند، احتمال شكستگي بعدي حداقل 2 برابر بيشتر از فردي در همان سن و با همان جنسيت ولي بدون شكستگي قبلي است.

بهترين روش براي تشخيص پوكي استخوان، آزمايش تراكم استخوان است كه بهتر است در زنان بالاي65 سال و يا افراد بالاي 60 سالي كه در خطر پوكي استخوان قرار دارند انجام شود. در صورت وجود سابقه فاميلي پوكي استخوان در افراد فاميل، احتمال بروز مشكل در فرد افزايش مي يابد.

در افراد لاغر و داراي جثه كوچك تر به دليل كمتر بودن توده استخواني، احتمال بروز پوكي استخوان بيشتر است.

استعمال دخانيات احتمال پوكي استخوان را افزايش مي دهد. احتمال ايجاد پوكي استخوان در زنان مبتلا به سرطان پستان به خصوص در صورتي كه شيمي درماني شوند افزايش مي يابد. رژیم غذایی فاقد كلسيم، نقش مهمي در ايجاد پوكي استخوان دارد. انجام ورزش به پيشگيري از پوكي استخوان كمك مي كند. مصرف الكل موجب كاهش تشكيل استخوان و تداخل با جذب كلسيم به وسيله بدن و در نتيجه ، بروز پوكي استخوان مي شود.

آيا مي توان پوكي استخوان را درمان كرد؟

براي پيشگيري يا درمان پوكي استخوان، هيچ وقت خيلي دير، و هيچ گاه خيلي زود نيست.

بهترين راه براي درمان و پيشگيري از پوكي استخوان، مصرف مقدار كلسيم همراه با منيزيم، مواد معدني لازم، ويتامين D3 و ويتامين K2 در رژيم غذايي است. ويتامين D به جذب كلسيم كمك مي كند و بايد به مقدار كافي مصرف شود. ويتامين D از راه غذا و تابش نور آفتاب (10 تا 15 دقيقه تابش آفتاب به دست ها، بازوها و صورت، 2 تا 3 بار در هفته) به بدن مي رسد.

منيزيم و كلسيم همراه با يكديگر در استخوان ها و خارج از بافت های نرم بدن تجمع مي يابند.بهترين راه دريافت مواد معدني، خوردن حبوبات و سبزيجات (به ويژه سبزيجات سبز رنگ و برگدار حاوي كلروفيل) است. كلسيم به مقدار زياد در گوشت، لبنيات، بستني، تخم مرغ و غلات و منيزيم در لوبيا، كلم بروكلي، ماهي هاليبوت، آجيل، صدف خوراكي و اسفناج يافت مي شود.

تحقيقات اخير نشان داده اند كه ويتامين K2اهميت بسيارزيادي براي سلامت استخوان ها دارد. ويتامين K به طور طبيعي به وسيله بدن ساخته نمي شود.

ويتامينK2 به انواع MK-4، MK-7 و چند نوع ديگر تقسيم مي شود و ثابت شده است كه ويتامين MK-7كامل تر است و فوايد اضافي براي سلامت قلب دارد. ويتامين K1 در سبزيجات داراي برگ سبز، روغن زيتون، پنير، جگر و سويا يافت مي شود ولي ويتامين K2 فقط در غذاي سنتي ژاپن موسوم به ناتو كه نوعي صبحانه است و با سوياي بخار پز و تخمير شده ساخته مي شود وجود دارد.

ورزش سرعت از دست رفتن استخوان را كاهش مي دهد، قدرت عضلاني را افزايش مي دهد و از تخريب استخوان جلوگيري مي كند. قدم زدن، دويدن، بالا رفتن از پله، باغباني، یوگا ، تنيس، يا بلند كردن اجسام (نه چندان سنگين) همگي به درمان پوكي استخوان كمك مي كنند.

نوعي جلبك (Algae Cal) به عنوان درمان طبيعي پوكي استخوان شناخته شده است. اين جلبك تنها منبع گياهي كلسيم است و همچنين در آن، منيزيم، مواد معدني، ويتامين D3 و ويتامين K2 يافت مي شود. امروزه، استرونسيوم سيترات به صورت نوعي مكمل موسوم به Strontium Boost در دسترس قرار دارد كه از اهميت زيادي در تشكيل ماده معدني ساختار استخواني بر خوردار است.

I3 .نرمي استخوان (استئومالاسي)

نرمي استخوان (استئومالاسي osteomalacia)در اثر معدني شدن (مينراليزاسيون) ناكافي يا تاخيري استخوان ايجاد مي شود و با راشيتيسم دوران كودكي مطابقت دارد و در حقيقت فرم خفيف تر آن است و در بزرگسالان ديده مي شود. بيماري ممكن است به صورت دردهاي منتشر استخواني، ضعف عضلانی و شكنندگي استخوان ها تظاهر يابد و علت شايع آن ، كمبود ويتامين D است كه به طور طبيعي از راه رژيم غذايي و / يا تماس با نور آفتاب به بدن مي رسد. نرمي استخوان، نقص در معدني شدن شبكه پروتئيني استخوان (موسوم به استئوييد) است كه در اثر كمبود ويتامين D ايجاد مي شود. كمبود تماس با نور آفتاب به ويژه در افراد داراي پوست تيره، كمبود مقدار ويتامين D در رژيم غذايي يا اشكال در متابوليسم ويتامين D و فسفر ، سوء تغذيه دوران بارداری، نشانگان(سندرم) سوء جذب و نارسايي مزمن كليه از علل ايجاد نرمي استخوان هستند.

بيماري در بزرگسالان به صورت بي سر و صدا و با كمردرد و درد در ناحيه ران ها شروع مي شود و سپس به بازوها و دنده ها انتشار مي يابد. درد، تير كشنده نيست و به شكل قرينه و همراه با حساس شدن استخوان هاي گرفتار احساس مي شود.

عضلات بالاي ناحيه گرفتار دچار ضعف مي شوند و بيمار هنگام بالا رفتن از پله ها و بلند شدن از وضعيت چهار زانو دچار مشكل مي شود. راه رفتن بيمار به شكل ((راه رفتن مرغابي)) در مي آيد. در اكثر موارد تنها نشانه بيماري، خستگي مزمن و درد استخواني است.

مقدار ويتامين D خون كاهش نشان مي دهد و در راديو گرافي استخوان ها، شكستگي هاي كاذب و بیرون زدگی دیسک حفره مفصل استخوان ران با لگن ديده مي شود.

بيماري با تجويز هفتگي 000/200 واحد ويتامين Dبه مدت 4 تا 6 هفته و سپس روزانه 1600 واحد يا هر 4 تا 6 ماه، 000/200 واحد از ويتامين مزبور به خوبي درمان مي شود.

I4 .بيماري پاژه (پاژت)

بیماری پاژه (پاژت ؛ Paget)، نوعي بيماري استخواني غير متابوليك است كه به طور شايع ديده مي شود و معمولاً افراد ميانسال و مسن را گرفتار مي كند و با تخريب بيش از حد و ناگهاني استخوان و ترميم سازمان نيافته استخوان مشخص مي شود. علت بيماري ناشناخته است و مي تواند به خميدگي استخوان هاي دراز و بدشكل شدن استخوان هاي مسطح منجر شود. استخواني كه به شكل جديد ترميم مي شود غير طبيعي و نرم است و ممكن است به سادگي بشكند يا بر روياعصاب و رباط ها فشار بياورد و موجب درد و حساس شدن استخوان ها شود.

بيماري پاژه اغلب، لگن، استخوان ران، مهره ها و جمجمه را گرفتار مي كند. گرفتاري جمجمه ممكن است موجب كري شود. درمان عبارت است از تجويز بيسفوسفونات ها .

I5 .فتق (بيرون زدگي) ديسك مهره اي

فتق(بیرون زدگی)دیسک مهره ای كه به اشتباه به آن لغزندگی هم گفته مي شود در اثر پاره شدن حلقه فيبري خارجي ("حلقه فيبري" يا "annulus fibrosus") ديسك بين مهره اي و در نتيجه، بيرون زدگي بخش نرم مركزي مهره (موسوم به "هسته نرم" يا "nucleus pulposus") به وجود مي آيد اين پارگي ممكن است منجر به آزاد شدن مواد واسطه اي شيميايي التهابي شود كه اين مواد مي توانند به طور مستقيم، حتي در غياب فشردگي ريشه عصبي، موجب بروز درد شديد شوند.

علت مصرف داروهاي ضد التهاب در دردهاي ناشي از بيرون زدگي، پيش آمدگي، تورم يا پارگی دیسک بین مهره ای نيز همين آزاد شدن مواد شيميايي التهاب زا است.

به طور معمول، پس از آنكه برآمدگي ديسك براي مدتي وجود داشت (در اين اختلال، لايه هاي حلقه فيبري هنوز هم سالم هستند)، بيرون زدگي ديسك روي مي دهد.

امروزه اهميت "راديكوليت شيميايي" در ايجاد كمردرد بيشتر شناخته شده است. هدف اصلي جراحي، برداشتن "فشار" يا كاهش فشردگي مكانيكي از روي عناصر عصبي اعم از نخاع يا ريشه عصبي است. مطالعات كنوني به طور فزاينده نشان مي دهند كه كمردرد به جاي آنكه فقط ناشي از فشردگي عصب باشد، ممكن است تنها به دليل التهاب شيميايي ايجاد شود. در 5 سال گذشته شواهد فزاينده اي درباره وجود يك واسطه التهابي اختصاصي ايجاد كننده درد مزبور مورد توجه قرار گرفته است. اين مولكول التهابي كه به عنوان "عامل نكروز تومور آلفا" (tumor ecrosis fator alpa; NFQ) مي گويند نه تنها هوسيله ديسك دچار بيرون زدگي بلكه در ديسك هاي مبتلا به ژارگي و نيز در مفاصل سطحي و تنگي مجراي مهره اي نيز توليد مي شود. NFQ ممكن است علاوه بر ايجاد درد و التهاب، به استحاله (تغيير شكل) ديسك مهره اي نيز منجر شود.

واژه متداول "لغزندگی دیسک" ، اصطلاحي نا صحيح است زيرا ديسك بين مهره اي به طور كاملاً محكم در بين دو مهره قرار مي گيرد و نمي تواند دچار لغزندگي و يا حتي"خارج شدن از محل خود" شود ولي ديسك مي تواند دچار چرخش يا كشيدگي خفيف شود.

همچنين ممكن است ديسك دچار پارگي، فتق (بيرون زدگي)، تغيير فيزيكي بافتي (استحاله يا دژنراسيون) شود. البته ممكن است جسم (تنه) يك مهره نسبت به تنه مهره مجاور خود، دچار لغزش نسبي شود كه به اين وضعيت اسژوندیلولیستزیس (spondylolisthesis) به معني تغيير مكان (لغزش) مهره بر روي مهره تحتانی و به سمت جلو گفته مي شود و مي تواند ديسك بين دو مهره را تخريب كند. بيرون زدگي ديسك مهره اي ممكن است در هر مهره اي روي دهد ولي بيرون زدگي ديسك گردني و كمري از ساير مهره ها شايع تر است. بيرون زدگي مهره هاي كمري شايع ترين نوع بيرون زدگي هاي مهره اي است و موجب كمردرد (لومباگو؛ lumbago) مي شود كه اغلب با درد ساق پا نيز همراه است كه در اين صورت به آن ((سیاتیک)) (sciatica) مي گويند.

بيرون زدگي ديسك كمر، 15 برابر شايع تر از دیسک گردن و يكي از شايع ترين علل كمردرد است.ديسك هاي گردن در 8% موارد و ديسك هاي ناحيه پشت (سينه) فقط در 1 تا 2 درصد موارد دچار بيرون زدگي مي شوند. دو فضاي اول بين مهره اي (يعني فضاهاي بين مهره اول و دوم و سوم گردن)، و استخوان هاي خاجي و دنبالچه داراي ديسك بين مهره اي نيستند.

اكثر موارد بيرون زدگي ديسك بين مهره اي در دهه سوم يا چهارم زندگي، يعني هنگامي كه هسته نرم ( NUCLEUS PULPOSUS)هنوز حالت ژلاتيني دارد روي مي دهند. با افزايش سن، اين هسته خشك مي شود و خطر بيرون زدگي آن بسيار كاهش مي يابد. پس از 50 يا 60 سالگي، اغلب آرتروز و يا تنگي مجراي مهره اي باعث ايجاد كمردرد و يا درد ساق پا مي شوند.

بيرون زدگي ديسك كمر، اغلب در مهره هاي چهارم وپنجم روي مي دهد و بيماري با درد ناحيه كمر، باسن ها و ران همراه است و ممكن است به پا و / يا انگشتان پا امتداد پيدا كند. گرفتاري عصب سیاتیک شايع تر از ساير اعصاب است. عصب راني هم ممكن است گرفتار شود و در تمام يك يا هر دو ساق و يا حتي پاها ايجاد گز گز نمايد و يا با سوزش ران ها و ساق ها همراه باشد.

فتق ديسك ممكن است در افرادي كه دائماً در حالت نشسته قرار دارند و به ويژه در اشخاصي كه مرتباً اجسام سنگين را بلند مي كنند ايجاد شود. آسيب ديدگي هاي ضربه اي (سريع)ديسك هاي كمري به طور شايع هنگامي ايجاد مي شوند كه فرد بر روي مچ پا خم شده و ناگهان ، بدون استفاده از ساق ها از جا بر مي خيزد. كمردرد خفيف نشان دهنده پارگي كلي ديسك است كه ممكن است موجب بروز يك رويداد ضربه اي ناشي از خم شدن براي برداشتن شيئي مانند مداد از روي زمين شود.

هنگامي كه مهره در وضعيت مستقيم قرار دارد (مثلاً در زمان ایستادن یا دراز کشیدن) فشار داخلي به طور مستقيم بر روي تمام بخش هاي ديسك تقسيم مي شود. در هنگام فشار داخلي به طور مستقيم بر روي تمام بخش هاي ديسك تقسيم مي شود. در هنگام نشستن يا خم شدن براي بلند كردن اشياء فشار داخلي وارد شده بر ديسك مي تواند از 17psi (در حالت دراز كش) به بيش از psi300 (در حالت بلند كردن شيء، در وضعيتي كه پشت و كمر خم شده است) برسد.

حركت محتويات ديسك مهره اي به داخل مجراي اعصاب مهره اي هنگامي روي مي دهد كه پوشش غشاي ديسك (حلقه فيبري) در زمان نشستن يا خم شدن، از سمت جلو (به طرف شکم) تحت فشار قرار گيرد و به طرف عقب كشيده شود.

مجموعه نازك شدن غشا ناشي از كشش و افزايش فشار داخلي (Psi 300 – 200 ) منجر به پارگي حلقه فيبري مي شود. سپس محتويات ژله مانند ديسك به داخل مجراي مهره اي حركت مي كنند و اعصاب را تحت فشار قرار مي دهند كه در نتيجه، دردي شديد و معمولاً ناتوان كننده را به همراه دارد

 

 

 

 

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

گردن درد

درد گردنی (گردن درد) 

مقدمه 
گردن درد علامتی است که به علت فشارآمدن روی بافت نرم، استخوانها یا مفاصل گردن یا بافتهای اطراف آن پدید می آید. گاهی این علامت به علت یک بیماری زمینه ای در کل بدن ایجاد می شود. 

گردن انعطاف پذیرترین قسمت ستون فقرات است و وزن سر را نیز تحمل می کند. عوامل بسیاری میتوانند سبب گردن درد شوند (نظیر وضعیت های نا مناسب گردن وبدن، ضربه، بیماری های دژنراتیو ).  بیماری هایی نظیر مننژیت و پلی میالژیا روماتیکا نیز گردن درد ایجاد می کنند . 

گاهی می توان گردن درد را با داروهای مسکن عادی درمان کرد ولی در صورتیکه این درد بیش از 3-2 روز طول بکشد یا همراه علایم  خطر باشد باید به یک متخصص مراجعه کرد . 

در بسیاری از موارد- دارو، فیزیوتراپی و مانیپولاسیون ستون فقرات سبب درمان درد  می گردند.  درصد کمی از بیماران به جراحی نیاز دارند . 

کلیات 

گردن درد اختلال شایعی است که علل مختلفی دارد: وضعیت های نا مناسب بدن یا گردن، تصادفات و بیماری های دژنراتیو. گاهی گردن درد جزیی از یک بیماری دیگر است، مثلا فیبرومیالژی و مننژیت  می توانند گردن درد ایجاد کنند . 

گردن از هفت مهره تشکیل شده است که توسط عضلات، تاندون ها و رباط ها روی هم قرار گرفته اند. مهره بالایی و پائینی توسط یک بافت نرم غضروفی به نام دیسک از هم جدا می شوند. دیسک در افزایش تحریک پذیری و جذب ضربه نقش مهمی دارد . 

اتصال مهره بالا و پایین علاوه بر دیسک از طریق مفاصل کوچکی به نام فاست نیز صورت می گیرد. 

آسیب هر یک از ساختمان های گردنی میتواند سبب ایجاد گردن درد شود. گاهی این درد ظرف مدت کوتاهی و بدون دخالت خاصی بهبود می یابد ولی در برخی اوقات درمان آن به مداخله پزشکی احتیاج دارد. 

در صورتیکه علایم زیر در گردن درد مشاهده شوند، مشاوره پزشکی الزامی است: 

- گردن درد شدید پس از ضربه: در این موارد مشاوره با جراح مغزواعصاب ضروری است. 

- گردن دردی که همراه با انتشار درد به یک یا هر دو دست (اندام فوقانی) باشد. در این موارد احتمال فشارروی ریشه های گردنی وجود دارد. گزگز و مورمور دست نیزمی تواند بیانگر این بیماری باشد. 

- کاهش قدرت: ضعف در دست یا پا می تواند بیانگر ضایعه نخاعی باشد . 

- اختلال کنترل ادرار یا مدفوع : این مشکل نیز احتمال آسیب نخاع را مطرح می کند. 

بهتر است برای درک بهتر، گردن دردها را به  دو دسته تقسیم کنیم: 

الف) گردن دردی که به سایر قسمت ها انتشار می یابد. 

ب) گردن دردی که منشا آن در سایر قسمت هاست. 

گردن دردی که به سایر قسمت ها نیزانتشار می یابد 

رادیکولوپاتی گردنی (آسیب ریشه های نخاع گردنی): معمولا به علت آرتروز یا در رفتگی دیسک ایجاد می شود. در این موارد علاوه بر درد گردنی، انتشار درد به یک یا هر دو دست همراه احساس برق گرفتگی یا گزگز و مورمور نیز وجود دارد . 

تنگی کانال نخاع گردنی: تنگی سوراخ های بین مهره ای سبب فشار روی ریشه های نخاعی می گردند. علایم آن شبیه رادیکولوپاتی گردنی است . 

ناپایداری مهره های گردنی: می تواند درد وعلایم رادیکولوپاتی و نیزعلایم فشار روی خود نخاع (اختلال ادراری– مدفوعی) ایجاد کند . 

درگیری فاست ها: سبب درد گردن می گردد که معمولا به ناحیه بین دو کتف، شانه ها و بازوها انتشار می یابد . 

گردن دردی که منشا آن در سایر قسمت ها است 

ممکن است درد مفصل فک، گوش، میگرن یا شانه به گردن انتشاریابد.    

علل گردن درد 

آسیب یا اختلال در هر یک از ساختمان های آناتومیک گردن منجمله عضلات، تاندون ها، رباط ها، مهره ها، دیسک ها و اعصاب گردنی و فاست ها می تواند سبب ایجاد درد شود . 

هر یک از عوامل زیر می تواند منشا درد گردنی باشد . 

فشار عضلانی: استفاده بیش از حد از عضلات گردنی می تواند سبب فشار عضلانی و درد گردنی شود. رانندگی طولانی مدت یا مطالعه با گردن خمیده می تواند سبب این درد شود. در این شرایط معمولا عضلات پشت گردن دچار درد می شوند . 

ضربه: انعطاف پذیری گردن زیاد است و وزن سر را نیز تحمل می کند، همین مساله سبب آسیب پذیری آن می گردد. در مواردی که ضربه از پشت به شخص وارد شود ( مثلا اتومبیلی از عقب به یک اتومبیل دیگر برخورد کند) سر شخص ابتدا به جلو و سپس به عقب می رود   و آسیب شلاقی ایجاد می کند که هم دردناک است و هم می تواند سبب آسیب نخاع گردد . 

آرتروز: مفاصل گردن نیز نظیر سایر مفاصل بدن با افزایش سن دچار تخریب (آرتروز) می گردند که می تواند دردناک باشد . 

بیماری های التهابی مفاصل (آرتریت ): نظیر روماتیسم مفصلی و اسپوندیلیت آنکیلوزان  می توانند مفاصل گردن را نیز درگیر کرده، درد ایجاد کنند . 

اختلالات دیسک بین مهره ای: با افزایش سن بتدریج دیسک های بین مهره ای آب خود را از دست می دهند و خشک می شوند . وقتی دیسک خشک می شود، ارتفاعش کم می شود و فاصله بین مهره بالا و پائین آن کاهش می یابد ( آنچه به اشتباه بین عامه مردم به فاصله افتادن بین دو مهره معروف شده است، درحقیقت کاهش فاصله بین دو مهره است)، مجموع عواملی که درباره آنها صحبت شد می توانند سبب رادیکولوپاتی گردنی ودرد بعلت اختلال دیسک شوند . 

تنگی کانال گردنی: درباره آن توضیح داده شد . 

بیماری های عفونی: عفونت های مغز، نخاع و ستون فقرات نظیر مننژیت، آنسفالیت، دیسکایتیس می توانند سبب درد و نیز علایمی از قبیل تب، لرزو...شوند . درمان این بیماری ها باید به سرعت انجام گیرد و گرنه می توانند سبب عوارض بسیار شدید می شوند .  

فیبرومیالژی: یک بیماری مزمن است که سبب دردهای عضلانی – استخوانی می گردد. خستگی و افسردگی  نیز در این بیماری ها بسیار شایع هستند. با توجه به توضیحات داده شده مشخص می شود که گردن درد نیز در این بیماری دیده می شود . 

سندرم درد میوفاسیال: یک اختلال مزمن عضله و بافت اطراف آن است ( که به فاسیا معروف است).  سبب درد مزمن در یک قسمت از بدن می شود. در همین وب سایت توضیحات بیشتری در مورد آن داده شده است . 

پلی میالژی روماتیکا: یک بیماری التهابی است که سبب درد در گردن، شانه ها و مفاصل ران می گردد. 

پوکی استخوان (اوستئوپوروز): عبارتست از کاهش تراکم استخوانها. معمولا در اوایل این بیماری هیچگونه درد و مشکلی وجود ندارد، ولی با پیشرفت آن به تدریج مهره ها دچار شکستگی های میکروسکوپی شده درد ایجاد می کنند، در صورت در گیری مهره های گردنی، درد گردن به وجود می آید. 

بیماری پاژه استخوانی: بیماری ای است با علت نامشخص که سبب اختلال در مراحل ترمیم و جذب استخوان و افزایش غیرعادی تراکم آن و درد می گردد . 


بررسی های تکمیلی 
پزشکان برای تشخیص علت گردن درد ابتدا به شرح حال بیمار توجه می کنند  و سپس معاینه کاملی از وی به عمل می آورند. گاهی همین روش برای آغاز درمان بیمار کافی است ولی گاهی لازم می شود که تست های تکمیلی  نیز درخواست شود. شایع ترین تست های مورد استفاده در تشخیص علت گردن درد عبارتند از : 

رادیوگرافی ساده: اختلالات مهره های گردنی را نشان می دهد. 

میلوگرافی: در این روش، مقداری ماده حاجب اشعه ایکس را وارد مایع مغزی-نخاعی می کنند و سپس عکس هایی با اشعه ایکس می گیرند. می توان با آن فشار روی ریشه های نخاعی را بررسی کرد . 

دیسکوگرافی: ماده حاجب به داخل دیسکی که احتمال می رود منشا درد باشد تزریق می شود، اگر تشخیص درست باشد، رنگ آمیزی دیسک به صورت غیرعادی خواهد بود و درد گردن نیز تشدید می یابد . 

سنجش تراکم استخوانی: برای بررسی وضعیت تراکم استخوان صورت می گیرد. دقیق ترین روش آن تکنیکی است به نام  دگزا . 

ام آر آی: روش خاصی است برای تشخیص و درمان بیماری های نخاع و ریشه های آن      

سی تی اسکن: روش خاصی است برای بررسی دقیق مهره ها و کانال نخاع . 

اسکن استخوان: مقداری ماده رادیواکتیو به بیمار تجویزمی گردد، پس از مدتی با دوربین های خاص مقدار آن را در استخوان ها و بافت های بدن بررسی می کنند . 

الکترودیاگنوز(نوارعصب و عضله): روشی است برای بررسی فشار روی ریشه های نخاع. به عبارت بهتر، باید گفت که وقتی  ام آرآی  فشار روی ریشه را نشان می دهد، ممکن است این فشار از نظر بالینی اهمیت نداشته باشد، در این جا با انجام نوارعصب وعضله می توان ازشدت فشار وارد بر ریشه های نخاعی مطلع شد . 


روش های درمان گردن درد   

داروهای ضد درد مانند انواع مسکن ها. 

فیزیوتراپی: عبارتست از استفاده از گرما، سرما، اولتراسوند، ماساژ یا تجویز ورزش 

مانیپولاسیون: عبارتست از حرکات حساب شده و کاملا تخصصی روی ستون فقرات که توسط کایروپراکتورها، اوستئوپات ها و متخصصین طب فیزیکی انجام می گیرد . 

تزریقات خاص: گاهی تزریق در نقاط خاصی از گردن یا  تزریق مواد کورتنی به داخل مایع مغزی نخاعی یا بلوک و بیحس کردن مفاصل فاست مورد نیاز است . 

بی حرکتی کوتاه مدت: گاهی پزشک ناچار است با تجویز گردن بند طبی و محدود کردن حرکات گردن، درد را کاهش دهد. حداکثر مدت مجاز استفاده از آن 5-3 روز است . 

سایرروش ها: گاهی- خصوصا درگردن درد مزمن، مشورت روانپزشکی و استفاده از تکنیک های شناختی – رفتاری ضروری است . 

جراحی در موارد خاص لازم است. 

اصولا درمان درد، شامل دو مرحله است :  

1) کاهش درد و التهاب: معمولا توسط دارو و گاهی فیزیوتراپی های خاص انجام می گیرد . 

2) مرحله توانبخشی:  دراین مرحله با تجویز ورزش های خاص، قدرت و انعطاف پذیری عضلات را افزایش می دهند و با توصیه های بهداشتی احتمال عود درد را کاهش می دهند . 

روشهای پیشگیری از گردن درد 

یکی از شایع ترین علل گردن درد، وضعیت نامناسب بدنی است . در ذیل توصیه هایی برای  پیش گیری از گردن درد ارائه شده: 

- صاف بنشینید به نحوی که گردن در وضعیت خنثی (به هیچ سمتی خم نشده باشد) قرارگیرد. 

- درهنگام کارودرفواصل منظم به خود استراحت دهید. کار کردن طولانی مدت با کامپیوتریا رانندگی درازمدت سبب فشار آمدن به عضلات گردن میشود . 

- به صورت صحیح بنشینید: صندلی خود را به صورتی تنظیم کنید که مانیتورشما مختصری از خط دید پائین ترقرارگیرد و زانوها قدری ازمفصل ران بالاتر باشند (زیرپایتان یک چهار پایه کوچک بگذارید) 

- صندلی باید حتما دسته داشته باشد.    

- هیچوقت گوشی تلفن را بین گردن و شانه نگه ندارید. 

- حتما ورزش های کششی و قدرتی را بطور منظم انجام دهید. 

- عضلات نگهدارنده گردن را نیز باید تقویت کنید (عضلات شانه ها و قفسه سینه) 

- هیچوقت به شکم نخوابید زیرا سبب آسیب ستون فقرات گردنی می شود. به پشت یا پهلو بخوابید. با لش شما باید ازقوس گردنی شما محافظت کند. 

- هیچوقت در رختخواب مطالعه نکنید. 

- هرگز کیف سنگین را برای مدت طولانی روی یک شانه حمل نکنید . بهتر است از کوله پشتی استفاده کنید.

- برای برداشتن اجسام (خصوصا اجسام سنگین) اززمین، از تکنیک مناسب استفاده کنید زیرا تکنیک اشتباه علاوه برآسیب کمر، سبب آسیب گردن شما نیز می شود.


منبع: دکتر صادقی

درمان كمردردهاي مزمن با حرکات ورزشی ساده

اين روزها كمتر كسي را مي‌توان پيدا كرد كه از کمردردهاي مزمن رنج نبرد و به دنبال راهي براي رهايي از اين دردها نباشد. در اين ميان كساني هستند كه فريب تبليغ‌هاي دروغين را مي‌‌خورند و ميليون‌ها تومان پول خرج مي‌كنند تا به كمك روش‌هاي نادرست قدري اين دردها را تسكين دهند، اما با برخي حركات ورزشي ساده، مي‌‌توان درد كمر را تسكين داد.

فراموش نكنيد مهم‌ترين اصل در تسكين دردهای کمردرد گرم كردن عضلات آن است . از اين رو پيش از شروع حركات، با چند حركت كششي عضلات ناحيه كمر را گرم كنيد.

حركت اول: حركت اول كه حركت گربه شتري نام دارد، مطابق شكل بدين صورت است كه روي كف دست و زانوها قرار بگيريد و با توجه به جزييات شكل، با ايجاد ريلكسيشن و سپس انقباض در كليه عضلات كمر، حركت را آغاز كنيد. اين حركت را 40 مرتبه در 3 ست با فاصله يك دقيقه انجام دهيد.

حركت دوم: مطابق شكل به پشت بخوابيد و باز هم با توجه به جزييات شكل، يك بار با انقباض در عضلات شكم و كمر و سپس آرام كردن آن، حركت را انجام دهيد. اين حركت را نيز بايد 40 مرتبه در3 مرحله با فواصل يك دقيقه انجام دهيد.

حركت سوم: از اينجا به بعد وارد حركات فشارآورنده به عضلات كمر مي‌شويم؛ يعني از اين قسمت كار بايد خيلي مراقب باشيد كه حركات حتما به نرمي و با آرامش صورت گيرد و از آن مهم‌تر به خسته شدن عضله نينجامد. براي انجام اين حركت، مطابق شكل پاي چپ را روي سطحي به ارتفاع نيم متر قرار دهيد و به آرامي كمر و سينه را به پا نزديك كنيد، بدون آن كه پاها از زانو خم شود. سپس اين حركت را روي پاي راست اجرا كنيد.

از آنجا كه با انجام اين حركت به عضلات همسترينگ فشار زيادي وارد مي‌شود، اين حركت را 10 مرتبه در 3 ست با فواصل 6 دقيقه براي هر پا انجام دهيد.

با آموزش 3 حركت كليدي و پيشرفته ديگر با شما براي تقويت عضلات كمر همراه مي‌شويم.

حركت اول : اين حركت بايد روي يك سطح نرم اما صاف اجرا شود. مطابق شكل به پشت دراز بكشيد و هر دو پا را با هم به داخل شكم خود بياوريد و دو زانو را به سينه‌هايتان بچسبانيد، سعي كنيد حركت را آرام و بدون هرگونه شتابزدگي اجرا كنيد. اين حركت كه به تقويت عضلات كمر و بخصوص لگن كمك مي‌كند، بايد 35 مرتبه و در 3 ست با فواصل يك دقيقه انجام شود.

حركت دوم : به دنبال حركت قبلي اجرا مي‌شود؛ يعني بدون آن‌كه موقعيت خود را تغيير دهيد، مطابق شكل 2 همان حالتي كه هر دو پايتان از ناحيه زانو خم شده و كف پايتان هم روي زمين است، با توجه به جزييات شكل يك بار پا را از ناحيه لگن به سمت چپ و يك بار هم به سمت راست متمايل كنيد.

توجه داشته‌ باشيد اين حركت را كاملا به آهستگي انجام دهيد چرا كه شتابزدگي در انجام اين حركت مي‌تواند نتيجه عكس داشته باشد و دردهاي كمر را تشديد كند، اما اگر اصولي اجرا شود معجزه مي‌كند. اين حركت را 25 مرتبه و در 3 ست با فواصل يك دقيقه انجام دهيد.

حركت سوم : اين حركت هم كه به تقويت شديد عضلات لگن و كمر منجر مي‌شود، نقش بسزايي در تسكين دردهاي كمر ايفا مي‌كند البته بايد كاملا اصولي اجرا شود.

مطابق شكل، به پشت روي زمين دراز بكشيد و پاي راست را روي پاي چپ بيندازيد. سپس با دست پشت پاي چپ را بگيريد. در اين شرايط شما آماده‌ايد كه حركت را آغاز كنيد. شروع حركت بدين صورت است كه هر دو پا را با دست به سمت كمر خود بكشيد. سعي كنيد دست تنها به عنوان يك اهرم عمل كند و كل فشار روي عضلات كمر و لگن باشد اين حركت نقش بسيار ويژه‌اي در تقويت عضلات مذكور ايفا مي‌كند. آن را 15 مرتبه و در 3 ست با فواصل يك دقيقه اجرا كنيد.

تمرينات ورزشي هنگام كار با كامپيوتر

يكي از بزرگ‌ترين رسالت مربيان ورزشي اين است كه تمرينات ورزشي را در هر شرايطي آموزش دهند و آن را محدود به ساعت‌هاي خاصي نكنند. اين موضوع از اين بابت مهم است كه دنياي ماشيني امروز فرصت‌ها را از افراد گرفته، اما اين بدان معني نيست كه چون وقت نداريم، ورزش نكنيم.

پشت ميزنشيني و مخصوصا كار طولاني با رايانه از جمله مشاغلي است كه اين روزها خيلي‌ها درگير آنند، ازاين‌رو امروز خواستيم مقوله تمرينات ورزشي حين كار طولاني پشت ميز و مخصوصا هنگام فعاليت با رايانه را بيان كنيم.

حركت اول: خوبي اين سري تمرينات اين است كه نياز به گرم كردن بدن ندارد. ازاين‌رو شما مي‌توانيد در هر زماني آنها را اجرا كنيد. حركت اول را مطابق شكل مي‌بينيد. در اين حركت كمر را به حالت قائم درمي‌آوريد. حال دست‌ها را از پشت گره مي‌كنيد. سپس با حركت فنري هر دو دست سعي كنيد كشش متعادلي را در عضلات پشت بازو و ساعد خود پديد آوريد. اين حركت را در 10 مرتبه و در 3 ست متوالي با فواصل يك دقيقه انجام دهيد.

حركت دوم: اين حركت هم مطابق شكل تقريبا شبيه حركت قبلي است، با اين تفاوت كه اين حركت را مي‌بايست از بالا اجرا كرد. در اين شكل از حركت عضلات زيربغل و قسمت پشتي عضله دلتوئيد بسيار درگير مي‌شود كه در رفع خستگي دست‌ها بسيار مفيد است. اين حركت نيز مي‌بايست به شكل فنري در 10 مرتبه و در 3 ست با فاصله يك دقيقه انجام شود.

حركت سوم: اين حركت دقيقا براي تقويت عضله زير بغل است و مي‌بايست با دقت انجام گيرد. براي انجام اين حركت بايد بلند شويد و پاها را به عرض شانه باز كنيد. حال مطابق شكل، آرنج دست راست را با دست چپ بگيريد و مطابق شكل حركت كششي را انجام دهيد و يك بار ديگر هم حركت را براي دست چپ اجرا كنيد.

سعي شود حركت به آرامي و مطابق توانايي شما انجام شود. ازاين‌رو اين حركت را 10 مرتبه و در 3 ست با فاصله يك دقيقه براي هر دست انجام دهيد.

در ادامه با چند حركت پيشرفته‌تر موضوع را كامل مي‌كنيم. فراموش نكنيد براي اجراي اين حركات نه لباس ورزشي لازم است و نه به گرم كردن بدن نياز داريد؛ بنابراين در هر جايي كه هستيد مي‌‌توانيد اين تمرينات را انجام دهيد.
حركت اول ‌: اين حركت براي تقويت عضلات تراپزيوس يا عضلات شانه است و بسرعت خستگي اين عضلات را مي‌گيرد. براي انجام اين حركت در حالي كه نشسته‌ايد (يا ايستاديد)‌ شانه‌هاي خود را به آرامي بالا بياوريد و آرام به حالت قبلي برگردانيد. اين حركت را 15 مرتبه در 3 ست و به فاصله يك دقيقه اجرا كنيد.حركت دوم ‌: روي صندلي بنشينيد. دست راست را مطابق شكل بدون آن كه از مفصل آرنج  خم شود، بلند كنيد و به حالت كشيده درآوريد. سعي كنيد تمامي عضلات ناحيه پشت ساعد، پشت بازو و زيربغل شما كشيده شود. اين حركت را 15 مرتبه در 3 ست و به فاصله يك دقيقه انجام دهيد.

حركت سوم‌: اين حركت هم در رفع خستگي انگشتان و مچ دست بسيار موثر است. مطابق شكل كف دست‌ها را به هم بچسبانيد و حركت چرخشي دست را از مفصل مچ انجام دهيد. اين حركت را 15 مرتبه و در 3 ست با فاصله يك دقيقه انجام دهيد. سعي كنيد هنگام انجام اين حركت بايستيد يا به حالت صحيح و اصولي پشت ميز خود قرار بگيريد.
آنچه در اجراي همه اين حركات ارزش دارد، پرهيز از هر نوع شتابزدگي است. زيرا اگرچه اين حركات سبب رفع خستگي فرد مي‌شود، چنانچه بسرعت اجرا شود، مي‌تواند باعث كشيدگي دردناك در عضلات شود.
 
 

کمردرد و درمان آن

كمردرد از مشكلات بسيار شايع مهره اي است. از هر 5 نفر در ايالات متحده، 4 نفر حداقل يكبار در طول عمر خود دچار كمردرد مي شوند. كمردرد در اثر تركيبي از استفاده بيش از حد، كشش عضلاني و وارد آمدن آسيب به عضلات، رباط ها (ليگامان ها) و ديسك هاي مهره اي روي مي دهد. بسياري از متخصصان معتقدند با گذشت زمان، كشش عضلاني مي تواند منجر به عدم تعادل كلي ساختمان مهره اي شود و در نتيجه، تنش مداوم در عضلات، رباط ها، استخوان ها و ديسك ها به وجود مي آيد كه موجب مستعد شدن بيشتر ناحيه كمر به آسيب هاي مكرر بعدي خواهد شد.

علل ايجاد كننده درد در ناحيه كمر يا ناحيه كمري خاجي به تدريج بر يكديگر اضافه مي شوند. به عنوان مثال، پس از كشش عضلات، فرد سعي مي كند به نحوي راه برود يا حركت كند كه درد ايجاد نشود و يا از عضلات غير دردناك استفاده نمايد. در نتيجه، عضلات ديگر دچار كشيدگي و درد مي شوند.

كمردرد ممكن است به شكل حاد، تحت حاد يا مزمن تظاهر كند.

به طور معمول، علايم كمردرد طي 2 تا 3 ماه پس از شروع بهبود قابل ملاحظه اي پيدا مي كنند. در تعداد چشمگيري از افراد، كمردرد، عود كننده است و شدت و ضعف پيدا مي كند و در عده كمي مزمن مي شود.

كمردرد حاد ممكن است در اثر ضربه اي مانند تصادف رانندگي يا افتادن از بر روي زمين روي مي دهد. اين نوع كمردرد ناگهاني ايجاد مي شود. در موارد حاد، بيشتر بافت هاي نرم، مانند عضلات، رباط ها و تاندون ها آسيب مي بينند.

در آسيب ديدگي هاي شديد يا آسيب هاي ناشي از پوكي استخوان يا ساير علل استخوان هاي ضعيف شده مهره ها، شكستگي مهره در ناحيه كمر نيز ممكن است روي دهد. ممكن است بعضي از افراد دچار درد ناحيه دنبالچه باشند و در برخي ديگر، درد در مفصل خاجي لگني در كف مهره كمري ايجاد مي شود. كمردرد مزمن معمولاً شروعي بي سر و صداتر دارد و طي دوره دراز مدتي روي مي دهد. علل فيزيكي عبارتند از : آرتروز ، آرتريت روماتوييد، دژنراسيون (استحاله يا تغيير شكل) ديسك هاي بين مهره اي يا فتق ديسك، شكستگي مهره (مثلاً ناشي از پوكي استخوان) يا به ندرت تومورهاي استخواني (از جمله، تومورهاي استخواني) يا عفونت.

علل رواني يا عاطفي يا ساير عوامل غير آناتوميك نيز مي توانند منجر به كمردرد شوند. كمر درد علل متعددي دارد كه در اينجا به تعدادي از آنها اشاره مي شود ولي شرح درباره تمامي اين علل نياز به بحث تخصصي دارد.


بر گرفته از کتاب کمردرد 

کمردرد

سیستم اعصاب بدن به ۳ دسته بزرگ تقسیم میشوند.

۱- اعصاب مرکزی شامل مغز و نخاع

۲- اعصاب محیطی(تمام تنه ها و شاخه های عصبی اندام ها وتنه)

۳-خودکار (-سمپاتیک و -پارا سمپاتیک)

کار اعصاب مرکزی بر رسی و تجزیه اطلاعات رسیده از اعصاب محیطی و دادن فرمانهای لازم ومناسب به دستگاه های عمل کننده میباشد.کار بسیار مهم دیگر آن اندیشیدن -تفکر وتصمیم گیری و انتخاب- پاسخ های روحی واحساسی است.

کار اعصاب محیطی انتقال پیام از محیط به مرکز(بارشته های حسی) و از مرکز به محیط(بارشته های حرکتی) میباشد.

کار اعصاب خودکار کنترل وبر قراری نظم و هماهنگی در کار عضلات غیر ارادی بدن میباشد.(کار قلب و عروق-سیستم گوارش از مرحله بلع ببعد تا قبل از اسفنکتر مقعد-قسمت اعظمی از کار سیستم تنفسی-تعریق وچرب و نرم شدن پوست-قسمت اعظمی از دستگاه تناسلی و ادراری بدن-و...........).

سیاتیک نام یک عصب محیطی بزرگی است که از نخاع با 4 ریشه اصلی در هر طرف کمر و ساکرم(خاجی){طرف راست برای پای راست- و طرف چپ برای پای چپ} سر چشمه گرفته و مسئول انتقال پیام دریافتی از پشت ران وتمام ساق وپشت و قسمت اعظمی از کف پا به مرکز واز مرکز به مناطق یاد شده میباشد.

فشار یا تحریک وارد بر هر ناحیه ای از این عصب در مسیرش -از ریشه ها در کمرتا شاخه های ریز وارده به عضلات یا پوست- باعث احساس درد -در ناحیه ای میشود که رشته های تحت فشار مسئول ارسال پیام از آن ناحیه به مرکز میباشد.اگر رشته های حرکتی هم تحت فشار قرار گیرد باعث ضعف یا فلج شدن عضله ای میشود که آن رشته به آ ن عضله فرمان اعصاب مرکزی را میرسانده است.

در یک تنه بزرگ عصبی مثل سیاتیک که بزرگترین عصب محیطی بدن محسوب میشود- رشته های(الیاف) حرکتی-حسی و خودکار وجود دارد. بنا بر این وقتی یک دیسک کمری یک یا دوریشه از عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهد-بیمار درد را در پا احساس میکند مثلآ اگر دیسک بین مهره 4 و5 کمری یکی ازریشه های تشکیل دهنده عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهد-بیمار روی پوست پشت پا(بین پنجه ها تا مچ) احساس درد میکند. که در محل احساس درد هیچ مشکل و ضایعه ای دیده نمیشود و ضایعه در واقع در کمر و بین مهره 4و5 وجود دارد .

این درد رادرد سیاتیکی می گویند که شایعترین شکل آن همان فشار دیسک کمر روی ریشه یا ریشه های سیاتیک میباشد. اگر این فشار ادامه یابد و چاره چوئی نشود-رشته های حرکتی هم آسیب دیده و در این صورت مچ پا یا انگشتان افتادگی پیدا کرده و فلج حرکتی رخ میدهد. واگر باز هم فشار دیسک بر ریشه عصبی همچنان ادامه یابد رشته های حسی کا ملآ ناکار شده و در این حالت شخص نه تنها هیچ دردی احساس نمیکند بلکه دچار بیحسی و کرختی ناحیه ای میشود که آن شاخه مسئول انتفال پیام های آن ناحیه پوست به مرکز بوده است. یعنی فلج حسی هم رخ میدهد.حال فکر کنید ..پیدا کنید ..

منبع:وبلاگ دکتر گنجی

نقـش فیـزیـوتـراپـی در درمان فـتق دیسک کمـر

فتق دیسک مهره در ناحیه گردن و کمر بسیار شایع است. علت شیوع در این ۲ ناحیه نسبت ضخامت دیسک به ارتفاع مهره است. در ناحیه گردن و کمر ضخامت دیسک از جاهای دیگر مهره های پشت بیشتر است در نتیجه فضای بین مهره ها زیاد است و دامنه حرکت بالاست و مهره ها از ثبات مناسبی برخوردار نیستند. ..

 لیگامان های طولی خلفی بلند هم وقتی به کمر می رسند ضخامتشان کم می شود. پارگی دیسک زمانی رخ می دهد که به طرف جلو یا چپ و راست خم شده ایم. در این هنگام گودی کمر کم می شود و بالطبع مهره ها آسیب پذیرتر هم می شوند. اگر دیسک به صورت فتق باشد درمان چندان مشکل نیست ولی وقتی یک تکه از دیسک کنده شود و داخل کانال بیفتد، ممکن است درمان جراحی نیز لازم باشد.

 در فتق دیسک کمر عضلات کمری به اسپاسم فرو می روند و گودی کمر کمتر و تقریبا صاف می شود پس فیزیوتراپ باید تلاش کند تا اسپاسم عضلات را از بین ببرد. بیمار را به صورت طاق باز و روی شکم خوابانده و دست ها را در پهلو قرار می دهیم و به بیمار می گوییم نفس عمیق بکشد و نفس را در سینه نگه دارد و بعد آهسته نفس را از دهان بیرون دهد. با این تنفس عمیق و آرام شکم حرکت می کند و عضلاتی که باعث سفتی ناحیه کمر شده بودند بدون اینکه روی کمر فشار وارد آید شل می شوند.

 به این ترتیب عضلات ناحیه کمر را به طور غیرمستقیم آزاد می کنیم. (معمولا با یک جلسه فیزیوتراپی مشکل بیمار حل می شود) در مرحله دوم به بیمار می گوییم در همان حالت خوابیده آرنج را خم کند و کف دست ها را روی زمین قرار داده، سپس به اندازه بازو بلند شود و تاکید می کنیم که عضلات لگن و ستون فقرات را وارد انقباض نکند و از ۱۰۰۱ تا ۱۰۱۰ بشمارد.

 در مرحله بعد از بیمار می خواهیم کف دست ها را روی زمین قرار دهد و بنشیند تا گودی کمر را به ۳۰ درجه برساند. این کار را باید به طور مرتب انجام دهند. همان طور که می دانیم فتق دیسک کمر جانبی پشتی است و با فیزیوتراپی فتق را به طرف جلو می فرستیم. این اعمال کاملا بی خطر هستند. ۷۰ تا ۸۰ درصد کمردردها به راحتی درمان می شوند و نیازی به عمل جراحی ندارند.

 اگر فتق دیسک کمر درمان نشود به درد مزمن تبدیل می شود. در نوع مزمن، بیمار دچار مشکلات روحی روانی نیز می شود و آستانه درد بیمار آنقدر پایین می آید که حتما نیاز به داروهای آرام بخش و خواب پیدا می کند. تمرین های درست فیزیوتراپ وقتی است که درد به تدریج کم شده و به طرف مرکز حرکت کند یعنی اگر درد بیمار در ناحیه پاست به زانو و سپس به کمر برسد. وخیم ترین وضعیت در تمرین های نادرست وقتی است که کمر بهبودیافته و درد پا شروع شود.

اگر درد بیمار بیش از ۳ ماه طول بکشد یعنی مزمن شده است و درمان هم به مراتب سخت تر می شود. متاسفانه بعد از ۳ ماه عضلات آتروفی شده و شاهد تغییر فرم در پا خواهیم بود.


منبع:پرشین پرشیا

 

درمان دیسک کمر

 

کمردرد

راه‌های درمان بیرون زدگی و پارگی دیسک کمر کدام است؟

اگر بیمار به موقع مراجعه کند و هنوز بیماری خیلی پیشرفت نکرده باشد، در اکثر این بیماران با دادن داروهای شل‌کننده و ضدالتهاب، مراحل حاد برطرف می‌شود.

مرحله بعدی درمان، انجام فیزیوتراپی می‌باشد. متعاقب آن با تقویت عضلات اطراف ستون فقرات به وسیله ورزش یا تحریکات الکتریکی، بار و فشار وارده به ستون فقرات را کم می‌کنیم تا مشکل بیماری کاهش یابد. ولی اگر بیماری دیسک کمر در مراحل  پیشرفته باشد و فرد دچار پارگی و بیرون زدگی و فشار روی ریشه عصبی شده باشد، در این مرحله نمی‌‌توان از روش‌های ذکر شده استفاده کرد. به عبارتی هر کدام از روش‌های درمانی، زمان و مورد خاصی باید داشته باشند تا نتیجه مطلوب گرفته شود؛ به‌طور مثال زمانی که دیسک به ریشه عصبی فشار می‌آورد، ممکن است فیزیوتراپی و ورزش کردن باعث تشدید علائم دیسک کمر و حتی علایم عصبی و فلج‌های مختلفی شود، بنابراین در این مرحله حتما باید از عمل جراحی استفاده کرد.

آیا بعد از درمان دیسک کمر، امکان عود مجدد وجود دارد؟

در تمام روش‌های درمانی دیسک کمر، امکان عود مجدد وجود دارد، ولی معمولاً عودها در سطوح بالا‌تر و پایین‌تر دیسک درمان شده ی قبلی اتفاق می‌افتد. البته گاهی ممکن است در همان سطح قبلی هم اتفاق بیفتد. اگر بیمار مراحل درمان را به خوبی انجام دهد و ورزش‌هایی را که برایش تجویز شده ادامه دهد و وزن خود را نیز کاهش دهد، ممکن است تا آخر عمر هیچ مشکل برایش پیش نیاید، ولی اگر مراحل درمانی را کامل انجام ندهد، امکان عود مجدد وجود دارد. در روش‌های جراحی هم به همین ترتیب می‌باشد. وقتی بیمار عمل می‌شود، به او توصیه می‌شود که به تقویت عضلات بپردازد و در کنار تقویت عضلات فیزیوتراپی را هم ادامه بدهد. نباید وزنه‌های سنگین را بلند کند و کارهای اشتباهی را که قبلا انجام می‌‌داده تکرار کند. در غیر این صورت ممکن است در همان سطح اولیه و یا سطوح دیگر دچار در رفتگی دیسک شود. روش‌های عمل جراحی نیز متفاوت است و از عمل‌های کوچک و بسته تا عمل‌های باز و بزرگ انجام می شود.

به عنوان مثال اگر سطح در رفته فقط یک سطح باشد و بیمار لاغر باشد و میزان در رفتگی نیز کم باشد، در این موقع از روش‌های عمل بسته می‌توان استفاده کرد. اگر کمی شدیدتر باشد، از روش‌های میکروسکوپی استفاده می‌کنیم و اگر خیلی شدید باشد و چندین سطح را گرفتار کرده باشد و بیمار چاق نیز باشد، ناچارا باید از روش‌های باز و وسیع استفاده شود.

چگونگی درمان و نوع عمل توسط پزشک تشخیص داده می شود و برای هر بیمار، عمل جراحی متناسب با شرایط وی در نظر گرفته می‌شود.

عدم درمان به موقع دیسک کمر چه عواقبی ممکن داشته باشد؟

عدم درمان به موقع دیسک کمر باعث بدتر شدن وضعیت بیمار خواهد شد و درد بیمار را تشدید خواهد کرد. ممکن است به خاطر یک عمل کوچک که با جراحی بسته دیسک کمر قابل درمان است ، مجبور شویم عمل‌های بزرگ‌تری را انجام دهیم و حتی ممکن است باعث تخریب دیسک و تخریب خود مهره و سرخوردگی مهره شود و در نتیجه مجبور شویم که از یک عمل کاملا وسیع، با کار گذاشتن پلاتین و وسایل خاص فلزی در کمر بیمار استفاده کنیم. عدم درمان به موقع ممکن است باعث عوارضی مانند بی‌حس‌های دائمی یا اختلالات حرکتی شود که این عوارض باعث افتادگی پا و کشیدن و لنگی پا خواهد شد.

همچنین عدم درمان به موقع ممکن است باعث ایجاد مشکلات ادراری و مثانه‌ای شود و یا مشکلات اسفنکتر مقعد به وجود بیاورد و بیمار نتواند ادرار و مدفوع خود را نگه دارد. این مشکلات در آقایان باعث ایجاد ناتوانی‌های جنسی هم می‌شود. به علت این که اعصاب مانند دیگر نسوج و پوست قابل ترمیم نمی‌باشند و اگر صدمه ای به آنها برسد، دیگر به حالت اولیه بر نمی‌گردند، بنابراین قبل از صدمه شدید، باید حتما نسبت به درمان اقدام کرد.

در درمان این بیماران با چه مشکلاتی مواجه هستید؟

خوشبختانه اکنون در درمان این بیماران با مشکل خاصی مواجه نیستیم و بسیاری از امکانات و وسایل، چه تشخیصی و چه زمانی، موجود می‌باشد. حتی یک سری امکانات قابل حمل و نقل وجود دارد که برای بعضی از بیماران، که نیاز به یک سری وسایل خاص دارند، توسط شرکت‌ها و تکنسین‌های آنها فراهم می‌شود.

توصیه کلی شما به افراد مبتلا و دیگر افراد کدام است؟

بهترین توصیه این است که پیش‌گیری بهتر از درمان می‌باشد. پس در مرحله اول باید سعی کنیم که اصلا مبتلا به این بیماری نشویم. می‌بایستی در این ارتباط تمام مواردی که باعث پیش‌گیری از ایجاد این بیماری می‌شود را رعایت کنیم؛ از جمله ورزش کردن، کاهش وزن، عدم بلند کردن اجسام سنگین و هول دادن اجسامی مانند اتومبیل یا بلند کردن اتومبیل.

ورزش ملایم روزانه داشته باشیم تا بدنمان همیشه در فرم ایده‌ال قرار گیرد و عضلات وضعیت طبیعی را حفظ نمایند و  دچار پوکی استخوان نشوند.

همچنین باید تغذیه مناسبی داشته باشیم.از میوه‌جات و سبزی‌جات و لبنیات حتماً در وعده‌های غذایی استفاده کنیم. در معرض نور خورشید به مقدار لازم قرار گیریم. درست بنشینیم یا بخوابیم یا راه برویم؛ مثلا موقع مطالعه، پشت‌میز و صندلی قرار بگیریم و اگر می‌خواهیم تلویزیون نگاه کنیم، لم ندهیم یا کج نشویم و یا در تخت خواب و به حالت نیم خیز مطالعه نکنیم. رعایت این موارد باعث می‌شود فشار بر روی دیسک‌های مختلف از جمله دیسک کمر،دیسک گردن و سایر قسمت‌ها، وارد نشود.

برای درمان حتما به موقع اقدام شود، و پزشک طرف مشاوره، فردی باشد که تبحر و اطلاعات کافی داشته باشد. البته به یاد داشته باشید که تنها علت کمردرد، دیسک کمر نمی‌باشد و کمر درد علل بسیار متفاوتی دارد و بر حسب مورد، باید بیماران درمان شوند.

ممکن است علت‌های درد کمر، مشکلات تغذیه‌ای و متابولیکی مانند بیماری دیابت، نقرس یا تمام بیماری‌های التهابی و عفونی و حتی بدخیمی‌ها باشند. بنابراین در صورت بروز کمردرد حتما به پزشک مراجعه کنید تا بر حسب مورد خاص، کمردرد درمان شود.

گروهی از بیماران، اظهار می‌نمایند که نگران فلجی شدن بعد از عمل جراحی هستند، بنابراین باید گفت که به هیچ وجه به اظهارات ناآگاهانه و غیرعلمی اطرافیان توجه نکنند و مطمئن باشند چنان چه برای درمان این بیماری به موقع اقدام کنند، امکان فلجی وجود ندارد. اصولا با پیشرفت‌هایی که در علم پزشکی انجام گرفته (پیشرفت‌های تشخیصی و درمانی)، اصلا فلج بعد از عمل پیش نمی‌آید و به هیچ‌وجه نباید نگران باشند. ولی اگر خیلی دیر به پزشک مراجعه کنند، امکان آسیب‌ جدی به ریشه‌های عصبی در اثر بیرون زدگی‌ها و پاره شدگی‌ها وجود خواهد داشت و ممکن است علایمی مثل افتادگی پا و لنگی پا برایشان ایجاد شود. البته قابل ذکر است چنان چه بیماری افتادگی و لنگی پا و حالت فلج ایجاد شود، مسلما نباید این انتظار باشد که بعد از عمل کاملاً سالم شوند و مانند بقیه افراد راه برود.

به‌طور کلی باید گفت: دیسک کمر بیماری ای نیست که افراد نگران شوند و چنان چه به موقع درمان گردد، حتماً از سلامتی کامل برخوردار خواهند شد.

 

منبع:وبلاگ دکتر فروغ

 

 

كشش كمر و گردن بعنوان درمان غير جراحي ديسك كمر و گردن

مطالعات نشان مي دهد كه بيش از 90 درصد مبتلايان به ديسك كمر و گردن با درمان غير جراحي بهبودي مي يابند.كشش كمر يكي از روشهايي است كه در درمان ديسك كمر و كمردرد مي تواند مفيد باشد البته اين روش معجزه آسا نبوده و در كنار ورزش درماني مي تواند مفيد باشد ولي ضروري نيست.

نظارت دكتر فيزيوتراپ و يا همكاران كارشناس و كارشناس ارشد فيزيوتراپي بر انجام صحيح كشش و ورزشهاي اصلاحي بسيار مهم است.

بايد توجه كرد كه هيچ وسيله درماني جايگزين هنر تيم توانبخشي شامل متخصص طب فيزيكي و توانبخشي،فيزيوتراپيست و... نخواهد شد.

 

كشش كمر و گردن بعنوان درمان غير جراحي ديسك كمر و گردن

يكي از روشهايي كه در درمان ديسكهاي ناحيه كمر و گردن كاربرد دارد كشش است .تبحر در انتخاب نحوه و زاويه كشش و ميزان كشش اعمالي در نتيجه درمان موثر است.

انواع كشش:

1-كشش دستي:كشش مي تواند بصورت دستي در ناحيه گردن اعمال شود .اين نوع كشش معمولا توسط متخصصين طب فيزيكي و توانبخشي قبل از اعمال درمان اصلاح زاويه ستون فقرات بكار مي رود.

2-كشش مكانيكال: اين نوع كشش توسط دستگاه و با نظر متخصص در زاويه مشخص و ميزان مشخص كه به دستگاه داده مي شود اعمال مي گردد. در اين نوع كشش ميزان كشش اعمالي قابل انتخاب و اندازه گيري بوده و كشش بصورت طولاني تري اعمال مي گردد.در اين روش امكان اعمال كشش بر روي مهره خاص كمري و گردني وجود دارد و با كشش مهره خاص امكان كاهش فشار روي مهره خاص كمري ايجاد شده و شاهد بهبود بيمار مبتلا به ديسك كمري و گردني خواهيم بود.

اين نكته قابل اهميت است كه هيچ دستگاهي به تنهايي براي درمان ديسك  كافي نيست و انجام روشهاي ديگر مانند استفاده از حمايتهاي كمري و گردني ،انتخاب ورزش،بكارگيري روشهاي اصلاح ستون فقرات  توسط متخصص توانمند  و در موارد خاص دارو درماني  ليزر و...در نتيجه درمان بسيار موثر است.

نكات مهم قبل از درمان ديسك كمري و گردني با كمك كشش:

1-ارزيابي بيمار توسط پزشك و تشخيص محل ديسك و مشكلات ناشي از آن:ممكن است پزشك از MRI,EMG (الكتروميوگرافي نوار عصب و عضله)براي ارزيابي بهتر بهره بگيرد.

2-بكارگيري روشهاي درمان دستي و اصلاح راستاي ستون فقرات توسط متخصص طب فيزيكي و توانبخشي.اصلاح ساختار مكانيكي پا و زانو در صورت نياز توسط كفي مناسب

3-انتخاب روشهاي همراه با كشش مانند فيزيوتراپي و ورزش درماني توسط پزشك متخصص.

4-مشاوره تغذيه در صورت لزوم.

تعداد جلسات درماني:

تعداد جلسات درماني بايد توسط  متخصص مشخص شود.

معمولا نتيجه مطلوب بين 10 تا 25 جلسه حاصل مي شود.

در حين كشش به دستورات فيزيوتراپيست توجه نماييد.پس از كشش به آرامي از تخت پايين آمده و از حركات اضافي خودداري نماييد.با توجه به كاهش درد و احساس بهبودي پس از كشش، از انجام فعاليت بدون نظر پزشك و فيزيوتراپيست خودداري نماييد.


منبع:وبلاگ دکتر فروغ 

بررسی علل و شیوه درمان روماتیسم ستون فقرات‌

این بیماری را با دیسک کمر اشتباه نگیرید  اول با یک کمردرد پیش پا افتاده شروع می‌شود و به محض شدت گرفتن درد، شخص سعی می‌کند با مراجعه به پزشک عمومی یا ارتوپد مشکل خود را برطرف کند، غافل از آن که نفس این بیماری توسط یک روماتولوگ (متخصص روماتولوژی)‌ به شماره خواهد افتاد و از پیشرفت بیماری رماتیسم ستون فقرات و یا‌ (AS) جلوگیری می‌کند.  فرزانه فتاحی، رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از بیماران«» AS در گفتگو با جام‌جم می‌گوید: این بیماری بیشترین ضایعه را به کمر وارد می‌کند و عضوهای دیگری همچون چشم، کبد، کلیه، کیسه صفرا، قلب و روده را نیز درگیر می‌کند.

به گفته وی، از آنجا که کمر درد یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روز دنیاست، از میزان توجه افراد به این بیماری بسیار کم می‌شود. فتاحی با اشاره به این که رماتیسم ستون فقرات در مردان جوان بین سنین 16 تا 25 سالگی رواج دارد، می‌افزاید: بیمار به هنگام ابتلا به این بیماری دچار سرگردانی می‌شود که به علت ناشناخته بودن بیماری به پزشکان غیرمتخصص این بیماری (ارتوپد، جراحان مغز و اعصاب و جراحان ستون فقرات)‌ مراجعه می‌کند. به گفته رئیس انجمن رماتیسم ستون فقرات، وقتی مساله بغرنج می‌شود که پزشک به دلیل مشابهت این بیماری با دیسک کمر، برای بیمار استراحت مطلق تجویز می‌کند، چرا که بیمار با استراحت‌های پیاپی خود باعث عود و شدت بیماری می‌شود.

در این بیماری «تحرک» شرط اول برای جلوگیری از بد شکل شدن بدن است. حالت سکون در این بیماران، کمر آنها را به شکل نی‌ خیزران در می‌‌آورد و بنابراین بهترین راه مبارزه تحرک، حرکت، نرمش و ورزش است. تشخیص نامناسب، دیرهنگام و شباهت آن با دیسک کمر یا انواع کمر دردهای مکانیکی و  سیاتیک از سوی پزشکان و تجویز استراحت مطلق، این بیماری را تشدید می‌کند. فتاحی با بیان این مطلب اظهار می‌کند: این بیماری نیازی به جراحی ندارد و بیمار با مصرف داروهای خاص خود (داروهای ضدالتهاب)‌ از پیشرفت بیماری و بروز معلولیت جلوگیری می‌کند.

عوارض بیماری‌ این دسته از بیماران به علت خمیدگی کامل ستون فقرات، ثابت ماندن گردن و بقیه مفاصل بدن و تاری چشم، خیلی سریع روحیه خود را از دست داده و دچار بیماری افسردگی و حتی اعتیاد می‌شوند، رئیس انجمن رماتیسم ستون فقرات با اشاره به این مطلب ابراز می‌کند: هنوز در هیچ جای دنیا، علت به وجود آمدن این بیماری مشخص نشده است ولی می‌توان یکی از بزرگ‌ترین دلایل آن را «توارث» ذکر کرد که در صورت مثبت بودن ژن (27 - HLA- b) در شخص، درصد گرفتاری فرزندان آن، به این بیماری مزمن بیشتر خواهد بود. به گفته وی پیشگیری با کنترل و جلوگیری از پیشرفت بیماری است چرا که این بیماری مزمن، همیشه و تا آخر همراه با بیمار است ولی متوقف کردن و جلوی پیشرفت بیماری را گرفتن یعنی مبارزه با معلولیت. به گفته فتاحی بیماری (AS) در دهه دوم و سوم عمر بیشتر در مردان جوان رایج است و می‌توان گفت به طور کلی مردان سه برابر زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند و همچنین بروز این بیماری در کودکان زیر 10 سال شایع نیست، ولی علائم ابتلا به این بیماری در کودکان با درد مفاصل زانو، ران، کف پا و عموما با قرمزی چشم همراه است.


برخی علائم‌ ستون فقرات (کمر)‌ و گردن به سمت جلو متمایل شده و زانوها و مفاصل را درگیر می‌کند و راه رفتن و نشستن برای شخص سخت و عذاب‌آور می‌شود. فتاحی با اشاره به این مطلب ابراز می‌کند: این بیماری با خشکی دهان در صبحگاهان همراه است و اغلب درد به هنگام استراحت سراغ شخص می‌رود و بیمار مجبور به بیدار شدن از خواب، قدم زدن و حتی دوش آبگرم گرفتن می‌شود و در برخی از موارد بیماری‌های پوستی از قبیل خارش و پوسته پوسته شدن کف سر را هم موجب می‌شود که در صورت وخیم شدن به زخم تبدیل می‌شود.


به گفته وی درمان رماتیسم ستون فقرات، درد در ناحیه پاشنه پا و قفسه سینه بقدری عذاب‌آور است که حتی بیمار توان عطسه و خمیازه کردن را نیز از دست می‌دهد. راه‌های درمان این بیماری مسری نیست ولی درصد افرادی که بر اثر این بیماری دچار افسردگی می‌شوند بسیار بالاست. فتاحی با اشاره به این که 50 درصد این بیماران، داروهای ضدالتهاب مصرف می‌کنند، درمان‌های غیردارویی از قبیل ورزش ، نرمش و آب‌درمانی را مفید خوانده و یادآور می‌شود؛ هزینه درمان یک دوره تزریق این بیماری بین 15 تا 20 میلیون تومان است که اکثر بیماران از پرداخت آن ناتوان هستند.


منبع:وبلاگ دکتر فروغ 


روشهای مراقبت از کمر

کمر درد یکی از مشکلات شایع بشر می  باشد. ما انسانها به عنوان صاحبان کمر خود بایستی برای داشتن یک کمر سالم و مناسب، مراقبتهای لازم را انجام دهیم...


به گزارش جوان پارسی : کمر درد یکی از مشکلات شایع بشر می  باشد. ما انسانها به عنوان صاحبان کمر خود بایستی برای داشتن یک کمر سالم و مناسب، مراقبتهای لازم را انجام دهیم. مجموعه زیر شما را در انجام این امر یاری خواهد کرد.
لازم است که بدانیم برای کمر درد هیچ راه حل ساده ای وجود ندارد. اگر چه پزشک، شما را به سمت مسیر بهبودی هدایت می کند، ولی داشتن یک کمر سالم و بدون درد کاملاً به خود شما بستگی دارد. تنها شما می توانید وضعیت نشستن خود را بهبود ببخشید و از فشا رهای وارده به کمر در ضمن فعالیتهای روزانه جلوگیری کنید. همچنین تنها شما هستید که با دنبال کردن یک برنامه ورزشی روزانه کمک به قوی کردن عضلات شکم و پشت خود می کنید.

چگونه از کمر خود مراقبت بکنیم؟
همه ما عادت به نادیده گرفتن کمر خودداریم تا زمانیکه یک روز به صورت غیر منتظره ای فریادبر خواهیم آورد که وای از این کمر درد! چرا من؟ 
کمر درد یکی از مشکلات شایع بشر می  باشد. ما انسانها به عنوان صاحبان کمر خود بایستی برای داشتن یک کمر سالم و مناسب، مراقبتهای لازم را انجام دهیم. مجموعه زیر شما را در انجام این امر یاری خواهد کرد.
لازم است که بدانیم برای کمر درد هیچ راه حل ساده ای وجود ندارد. اگر چه پزشک، شما را به سمت مسیر بهبودی هدایت می کند، ولی داشتن یک کمر سالم و بدون درد کاملاً به خود شما بستگی دارد. تنها شما می توانید وضعیت نشستن خود را بهبود ببخشید و از فشا رهای وارده به کمر در ضمن فعالیتهای روزانه جلوگیری کنید. همچنین تنها شما هستید که با دنبال کردن یک برنامه ورزشی روزانه کمک به قوی کردن عضلات شکم و پشت خود می کنید. با انعطاف پذیری و قوی نگه داشتن ستون فقرات خود، سه قوس طبیعی پشت خود را در وضعیت طبیعی حفظ خواهید کرد. همچنین راستای ستون فقرات موزون خواهد ماند.

ارزیابی درد کمراز زمانیکه بشر قادر به ایستادن و راه رفتن روی پاهای خود گشت، از درد کمر رنج می برد.
از آنجا که بشر از شانس راه رفتن بر روی چهار اندام محروم می باشد ، این امر باعث گشته که کمر متحمل وزن بیشتری گردد. همچنین فشار زندگی روز مره و وضعیت نامناسب قرار گرفتن بدن و عدم ورزش روزانه و چاقی از جمله مواردی هستند که باعث کمر درد خواهند شد.
اغلب ناراحتیهای کمر جدی نبوده و ناشی از آسیبهای جزئی ، کشیدگی زیاد و افزایش سن می باشند. متأسفانه بشر قادر به متوقف کردن کار خود نیست و درعین این که از درد کمر رنج می بردبه فعالیت خود ادامه می  دهد. اگر انسانها از علائم هشدار دهنده یک کمر درد حاد و اولیه چشم  پوشی کرده و به طور کافی از کمر خود مراقبت نکنند، کمر درد آنها مبدل به یک کمر درد مزمن خواهد شد تا جایکه دیر یا زود کمر ناتوان خواهد گشت و به طبع آن ،فرد را ناتوان خواهد کرد.

تشریح کمر درد
یک کمر سالم، قوی، انعطاف پذیر و بدون درد است. عملکرد اصلی کمر محافظت از اندام فوقانی ، نگهداری از طناب نخاعی، کمک به انعطاف پذیری و محلی برای اتصال عضلات و «لیگامان»هاست.
ستون فقرات کمری( قوس کمر) از 5 مهره( 
L1L2) تشکیل شده است که به همراه دیسکها، ریشه های اعصاب، عضلات و «لیگامان»ها می باشد. مهره ها و دیسکها ی مابین آنها بیشترین فشار را تحمل کرده و بزرگترین اعضای فقرات کمر هستند. یک ستون فقرات سالم دارای راستای صحیح به همراه سه قوس طبیعی و وضعیت اندامی موزون می باشد که به توسط عضــلات پشت، شــــکم ، باسن و پا محافظت می  شود.

ساختار یک کمر نا سالم:
درد زمانی شروع می شود که تحریک نا سالمی به انتهای اعصاب وارد می  گردد. مغز،به عنوان کامپیوتر پیچیده بدن که همه تحریکات اعصاب را تنظیم می کند، تحریکات معیوب ذکر شده را به عنوان درد درک می کند و در پاسخ به این درد ،عضلات پشت تلاش به حفاظت از کمر می کنند. در نتیجه به گرفتگی موضعی می روند تا منطقه دردناک را بی حرکت نگه دارند. تحریکات عضلانی در صورت ادامه یافتن، منجر به درد و خشکی می شوند. عواملی چون نگرانی، خستگی و اضطراب زندگی روزمره باعث افزایش کمر درد می گردند.

علل کمر درد
1- وضعیت ضعیف قرار گرفتن بدن، ورزش و چاقی:

عوامل فوق الذکر برای کمر درد شما بسیار مضر می باشند. بیشتر کمر درد  ها، نتیجه استفاده نادرست از کمر است. یک وضعیت نامناسب قرار گرفتن بدن باعث کشیدگی کمر گشته و سبب آسیب آن می شود. افزایش قوس کمر در نتیجه ضعف عضلات شکم می  باشد. عضلات ضعیف شکم کمر را از داشتن یک حایل قوی محروم می کند. افزایش وزن باعث بالا رفتن احتمال کشیدگی کمر می شود.

2- استرین و اسپرین کمر:کشیدگی «تاندون» و یا «لیگامان» در ناحیه کمر که به«استرین» و «اسپرین »معروفند و زمانی اتفاق می افتند که عضلات و «لیگامان»ها  ی کمر دچار کشیدگی و یا پارگی می گردند. «اسپرین» پشت معمولاً ناشی از فعالیتهای معمولی و شایعی چون خم شدن، بلند کردن اجسام ، ایستادن و یا نشستن به طور نا صحیح می باشد، همچنین «اسپرین» ممکن است ناشی از پیچ خوردگی در تصادفات ماشینی و یا آسیبهای ورزشی باشد.
«اسپرین» پشت در صورت درست درمان شدن کاملاً بر طرف می گردد. تمرین فعالیت صحیح پشت می تواند مانع از بسیاری «اسپرین»های کمر گردد.

3-پارگی دیسک:
بخش نرم میانی دیسک ممکن است بیرون آمده و بر انتهای اعصاب فشاروارد کند. همچنین ممکن است دیسک دچار پارگی شده و از کپسول خود بیرون بزند و بر طناب نخاعی فشار ایجاد کند. درد در کل مسیر پشت، ران و ساق تیر می کشد و به نام «سیاتیک آلژیا» معروف است. اگر فشار بر عصب ادامه پیدا کند باعث آسیب عصب گشته و ایجاد خواب رفتگی و ضعف عضلات در پا می کند. بسیاری از افراد با درمانها  ی غیر جراحی بسیار راضی هستند، در حالیکه عده ای نیاز به تزریق و یا جراحی و برداشتن هر چیزی که باعث تحریک طناب نخاعی گشته، دارند. پزشک ضمن جراحی ممکن است بخشی از استخوان و یا بخشی از دیسک آسیب دیده را خارج کند. همچنین ممکن است پزشک دو مهره مجاور را به جهت ایجاد ثبات بیشتر در فقرات پشتی به یکدیگر متصل نماید.

4-« آستئو آرترایتیست»:
در حقیقت بخشی از مراحل افزایش سن، درگیری بدن به«آستئو  آرترایتیست» می باشد. این بیماری بر دیسک و استخوان های پشت تأثیرات بسیاری خواهد داشت. این بیماری باعث باریک شدن دیسک گشته ، همچنین منجر به ایجاد خارهای استخوانی در اطراف مهر ه ها می شود که خود این خار ها منجر به تحریک اعصاب می گردند و ایجاد درد می کنند. یک وضعیت صحیح و استفاده مناسب از فقرات پشتی مانع از ایجاد« آستئو آرترایتیست »و آسیبهای ناشی از آن می گردد.

5- تنش و مشکلات روحی:
نگرانیهای اقتصادی، فشارهای خانوادگی و خستگی می توانند باعث گرفتگی پشت گردند. برای داشتن یک کمر سالم و افزایش شانس داشتن فقرات کمری بدون درد، نیاز دارید که بر مشکلات روحی و فشارهای زندگی خود فائق آیید.

6- سایر عوامل متعدد:عواملی چون اختلالات مادر زادی و از بین رفتن قوسهای طبیعی ستون فقرات از جمله« اسکولیوز »به ندرت منجر به درد ناحیه کمر می گردند، ولی عواملی مثل «پروستات» در آقایان و مشکلات تناسلی در خانمها از شیوع بیشتری بر خوردارند.
«اس        پوندیلوزیس»(
spondylosis) که به تغییرات دژانتیو ،ستون فقرات گفته می شوند، معمولاً منجر به درد ناحیه کمر می گردد. اسپوندیلولیستزیس ( Spondylolosthesis) که گاهی در قسمت تحتانی( پایینی) فقرات کمری روی می دهد و شامل سُر خوردن یک مهره به سمت جلو بر روی مهره پایینی خود می باشد نیز از عوامل ایجاد کننده درد کمر می باشد.

نقش پزشک چیست؟پزشک در صورتیکه علت اصلی کمر درد به درستی تشخیص داده شود، به خوبی می تواند به درمان شما کمک کند. یک تشخیص صحیح نیاز به یک تاریخچه کامل، معاینات فیزیکی، بررسیهای آزمایشگاهی و رادیوگرافی(X- Ray) دارد. ممکن است پزشک شما بعد از اولین معاینه یک تشخیص اولیه داده ودرمان شما را به هدف کاهش درد و ناراحتی شروع کند. ولیکن در بیشتر موارد تشخیص نهایی بعد از بررسی کامل و معاینات بالینی لازم انجام خواهد شد.

تاریخچه بیمار:به جهت پیدا کردن مشکل اصلی کمر شما، پزشک مربوطه سئوالاتی از قبیل: چه زمانی درد شما شروع شده؟ محل اصلی درد کجاست؟ آیادرد تنها در یک محل است یا به پای شما نیز تیر می کشد؟ آیا عطسه و سرفه درد شما را تشدید می کند؟ چه چیزی درد شما را تسکین می دهد؟ معمولاً چقدر درد ،شما را آزار می دهد؟ چه درمانهایی را پیش از این داشته اید؟ آیا درمانهای قبلی مؤثر بوده است؟ شغل شما چیست؟ درد کمر شما چگونه در کار روزانه شما تأثیر گذاشته؟ کار های روزمره شما چیست؟ فعالیتهای اجتماعی و عادات شما چیست؟ - از شما پرسیده خواهد شد.

معاینات فیزیکی: 
بیشتر اطلاعات از معاینه پشت در موقعیتهای متفاوت و دیدن وضعیت عمومی ، توان عضلات و دامنه حرکتی به دست می آید. قسمتهای حساس و یا ضعف عضلانی و تغییرات حسی می بایستی در نظر گرفته شود. برای اطمینـــــــــان از منبع مشکل کمر، معاینه شکم، رکتال و لگن نیز ضروریست.

مطالعات ویژه:بعد از کامل شدن معاینات فیزیکی و گرفتن تاریخچه از بیمار اطلاعات دیگری چون X- Ray ممکن است لازم باشد. عکس رادیوگرافی و یا X- Ray از کمر ، تنها تغییرات استخوانی را نشان می دهد و مشکلات دیسک و یا کشیدگی (Sprain ) در عکس رادیوگرافی مشخص نمی باشد. د ر صورتی که پزشک به فتق دیسک مشکوک باشد توصیه به گرفتن «میلوگرام »خواهد کرد. همچنین تزریق ماده ویژه ای در ستون فقرات باعث می شود که دیسک خود را در عکس رادیوگرافی ( X-Ray ) نشان دهد. سایر قسمتها که می توانند در تشخیص مؤثر باشند شامل الکترمیوگرافی(EMG) که مطالعه اعصاب و عضلات می  باشد.(CT) سی تی اسکن که X- Ray ویژه ای است به صورت افقی از استخوانها و MRI که تصویر تمامی بافتهای بدن را بدون استفاده ازX- Ray ممکن می سازد.

وضعیت قرار گرفتن بدن 
حالت نادرست بدن هنگام بلندکردن اجسام (
Lifting ):برای بلند کردن اجسام سنگین هیچگاه کمر خود را در حالیکه زانو هایتان صاف می باشد خم نکنید. در هنگام بلند کردن اجسام از چرخیدن دوری کنید. همچنین تلاش به بلند کردن اجسام تا سطح بالاتر شانه ها از جمله حالتهایی هستند که می توانند منجر به آسیب کمر گردند.

حالت صحیح در هنگام بلند کردن اجسام:
برای بلند کردن اجسام سعی کنید زانو های خود را خم کنید و نه کمر خود را. سعی کنید جسمی را که بلند کرده اید نزدیک به بدنتان نگهدارید. اجسام را تا سطح سینه خود بالا بگیرید. در صورت سنگین بودن اجسام از کمک سایرین استفاده کنید.

حالت نادرست ضمن ایستادن و راه رفتن:
در یک حالت به مدت طولانی نایستید. با پاهای صاف خم نشوید. از پوشیدن کفشهای تخت و یا با پاشنه خیلی بلند ضمن ایستادن یا راه رفتن خودداری نمایید.

حالت صحیح هنگام ایستادن و راه رفتن:هنگام ایستادن سعی کنید یک پای خودرا بالا نگه دارید و مرتباً حالت خود را تغییر دهید. تلاش کنید به گونه ای بایستید که سه قوس ستون فقرات شما در وضعیت طبیعی قرار گیرند. در هنگام راه رفتن سر خود را بالا نگه دارید و انگشتان پای خود را مستقیم به سمت جلو بردارید. کفش راحت با پاشنه کم بپوشید.

حالت نادرست به هنگام رانندگی:از رانندگی در وضعیتی که فرمان ماشین از شما دور است و شما مجبور به اتساع کمر جهت گرفتن فرمان ماشین و یا کشیدن پا ها به جهت فشردن بر پدال هستید خودداری کنید. وضعیت نادرست فوق منجر به کاهش قوس کمر شده و همچنین کشش ناسالمی را در بدن شما باعث می شود.

حالت صحیح رانندگی:صندلی خود را به جلو بکشید و سعی کنید که زانو های خود را هم سطح با لگن خود نگه دارید. مستقیم بنشینیدو با هر دو دست رانندگی نمایید. به جهت محافظت فقرات کمری خود یک حوله لوله شده را در قوس کمر خود بگذارید.
حالت نادرست ضمن نشستن:

در هنگام نشستن قوز نکنید. از نشستن بر روی صندلی که بلند است و یا از میز کار شما فاصله زیادی دارد پرهیز کنید. از خم شدن به عقب و ایجاد قوس نادرست در پشت خود ممانعت کنید.

حالت صحیح نشستن:
بر روی صندلی بنشینید که ارتفاع آن به اندازه ای است که شما به راحتی قادر به قرار دادن کف پاها بر روی زمین باشید در حالیکه زانو های شما هم سطح لگن شما قرار گرفته باشند. در هنگام نشستن، کمر خود را با قرار دادن حوله لوله شده کمک کنید.

حالت نادرست خوابیدن:
از خوابیدن بر روی تشکهای نرم، فرورونده و بدون حافظ پرهیز کنید. خوابیدن بر روی شکم باعث ایجاد قوس ناسالم در کمر و«استرین »کمر می  گردد.

حالت صحیح خوابیدن:
از تشکهای سفت برای خوابیدن استفاده کنید. بر روی پهلو بخوابید و زانو های خود را خم کنید و یا به پشت بخوابید با یک بالشت در زیر زانو های خود را قرار دهید.

جوان پارسی
چند نکته مهم:
چگونگی حالت صحیح کمر را بیاموزید و تمرین کنید. سه قوس طبیعی بدن را در وضعیت عادی حفظ کنید. حالت خود را با ایستادن مقابل دیوار چک کنید. در وضعیت صحیح تنها فاصله کمی بایستی بین شما و پشت شما و دیوار ایجاد گردد. حالت تنبل و قوز کرده و یا حالت نظامی باعث افزایش قوس کمر شما می گردد. 
بسیاری از حالتهای نادرست بدن از سنین پایین در افراد ایجاد می شودنوجوانان تمایل به خم کردن پشت دارند و یا دختر ها و پسر های قد بلند سعی می کنند با قوز کردن خود را کوتاه تر کنند. همچنین افراد قد کوتاه تلاش می کنند که قد بلند به نظر بیایند و این باعث افزایش قوس کمر می شود. یک وضعیت صحیح مانع از کمر درد می گردد.
سعی کنید قوس گردن رادر وضعیت عادی خود نگه دارید. صاف بایستید با چانه روبه بالا. شکم خود را داخل نگه دارید و لگن خود را مقداری بچرخانید. به این ترتیب شما قوس طبیعی کمر خود را حفظ خواهید کرد.


منبع:وبلاگ دکتر فروغ